துரியோதனனுக்கு கவசம் பூட்டிய துரோணர்! - துரோண பர்வம் பகுதி – 093

Drona tied an armour on Duryodhana! | Drona-Parva-Section-093 | Mahabharata In Tamil

(ஜயத்ரதவத பர்வம் – 09)

பதிவின் சுருக்கம் : துரோணரை நிந்தித்த துரியோதனன்; அவனது கவலை; தன் நிலையை விளக்கிய துரோணர்; அவர் சொன்ன விருத்திரன் கதை; தான் அந்தக் கவசத்தை அடைந்த கதையைச் சொன்னது; கவசத்தை துரியோதனனுக்கு அளித்து அவனை அர்ஜுனனுக்கு எதிராக அனுப்பியது...

சஞ்சயன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சொன்னான், "குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்}, சிந்துக்களின் ஆட்சியாளனை {ஜெயத்ரதனைக்} கொல்லும் விருப்பத்தால் உந்தப்பட்டு, துரோணர் மற்றும் போஜர்களின் தடுக்கப்படமுடியாத படைப்பிரிவுகளைப் பிளந்து சென்ற பிறகு, காம்போஜ ஆட்சியாளனின் வாரிசான இளவரசன் சுதக்ஷிணன் கொல்லப்பட்ட பிறகு, அந்தச் சவ்யசச்சின் {அர்ஜுனன்} வீர சுருதாயுதனைக் கொன்ற பிறகு, (குரு) படையணியினர் தப்பி ஓடி அனைத்துப் பக்கங்களிலும் குழப்பம் நேரிட்ட போது, அப்படிப் பிளக்கப்பட்ட தன் படையைக் கண்ட உமது மகன் {துரியோதனன்} துரோணரிடம் சென்றான்.

துரோணரிடம் விரைவாக வந்த துரியோதனன், "அந்த மனிதர்களில் புலி (அர்ஜுனன்), இந்தப் பரந்த படையை நொறுக்கிவிட்டு, ஏற்கனவே அதைக் கடந்து சென்றுவிட்டான். உமது அறிவின் துணை கொண்டும், {நமக்கு ஏற்பட்ட} பயங்கரமான பேரழிவைக் கருத்தில் கொண்டும், அர்ஜுனனைக் கொல்வதற்கு அடுத்ததாக என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதைச் சிந்திப்பீராக. நீர் அருளபட்டிருப்பீராக, அந்த மனிதர்களில் புலி {அர்ஜுனன்} ஜெயத்ரதனைக் கொல்வதில் வெல்லாத வகையில் நடவடிக்கைகளை எடுப்பீராக. நீரே எங்கள் ஒரே புகலிடம்.

சீற்றம் கொண்ட காட்டுத்தீயானது உலர்ந்த புற்கள் மற்றும் வைக்கோல் குவியல்களை எரிப்பது போல, தனஞ்சய நெருப்பானது, அவனது கோபம் என்ற காற்றால் உந்தப்பட்டு, புற்களையும், வைக்கோலையும் போல என் துருப்புகளை எரிக்கிறது. ஓ! எதிரிகளை எரிப்பவரே, குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்}, இந்தப் படையைப் பிளந்து அதைக் கடந்து போவதைக் கண்டு, ஜெயத்ரதனைப் பாதுகாத்துவரும் வீரர்கள் (பார்த்தனைத் தடுக்கும் தங்கள் திறனில்) ஐயமுறுகின்றனர். ஓ! பிரம்மத்தை அறிந்தோரில் முதன்மையானவரே {துரோணரே}, துரோணரை மீறித் தனஞ்சயனால் உயிருடன் செல்வதில் வெல்ல முடியாது என்பதே மன்னர்களின் முடிவான தீர்மானமாக இருந்தது. எனினும், ஓ! பெரும் காந்தி கொண்டவரே, நீர் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும்போதே உமது படைப்பிரிவைப் பார்த்தன் {அர்ஜுனன்} பிளந்து செல்கிறான் என்றால், நான் என் படையை மிகப் பலவீனமானதாகவே கருதுகிறேன். உண்மையில் எனக்குத் துருப்புகளே இல்லை என்றே நான் நினைக்கிறேன்.

ஓ! உயர்ந்த அருளைக் கொண்டவரே {துரோணரே}, பாண்டவர்களின் நன்மையில் நீர் அர்ப்பணிப்பு கொண்டவர் என்பதை நான் அறிவேன். ஓ! மறுபிறப்பாளரே {பிராமணரே}, என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நினைப்பதில் நான் என் அறிவை இழக்கிறேன். என் பலத்தில் சிறந்ததைப் பயன்படுத்தி நான் உம்மை நிறைவு கொள்ளச் செய்யவும் முயல்கிறேன். எனினும், நீர் இவையாவையும் மனத்தில் தாங்கவில்லை {நினைத்துப் பார்க்கவில்லை}. ஓ! அளவிலா ஆற்றலுடையவரே, நாங்கள் உமக்கு அர்ப்பணிப்புடன் இருந்தாலும், நீர் எங்கள் நன்மையை நாட மறுக்கிறீர். நீர் எப்போதும் பாண்டவர்களிடம் மகிழ்ந்து, எப்போதும் எங்களுக்குத் தீமை செய்வதிலேயே ஈடுபடுகிறீர். உமது வாழ்வாதாரத்தை எங்களிடம் பெற்றாலும், எங்களுக்குத் தீமை செய்வதிலேயே நீர் ஈடுபடுகிறீர். தேனில் முக்கியக் கத்தி நீர் என்பதை நான் அறியாமல் இருந்துவிட்டேன்.

பாண்டவர்களை அவமதித்துத் தடுப்பதாக நீர் எனக்கு வரமளித்திருக்காவிடில், சிந்துக்களின் ஆட்சியாளன் {ஜெயத்ரதன்}, தன் சொந்த நாட்டுக்குத் திரும்பிப் போவதை நான் தடுத்திருக்கவே மாட்டேன். உமது பாதுகாப்பை எதிர்பார்த்து, சிந்துக்களின் ஆட்சியாளனுக்கு உறுதியளித்த நான் மூடனே, மேலும், என் மடமையால், நான் அவனை {ஜெயத்ரதனை} யமனுக்குப் பலியாகக் காணிக்கை அளித்துவிட்டேன். யமனின் கோரப்பற்களுக்கிடையே நுழைந்த மனிதன் கூடத் தப்பலாம், ஆனால் எப்போது தனஞ்சயனின் {அர்ஜுனனின்} கரங்களுக்கு அருகில் வருகிறானோ, அப்போது ஜெயத்ரதனால் தப்ப முடியாது. ஓ! சிவப்பு குதிரைகளைக் கொண்டவரே, சிந்துக்களின் ஆட்சியாளன் {ஜெயத்ரதன்} காக்கப்படத் தேவையானவற்றைச் செய்வீராக. அல்லலுற்றவனான என் பிதற்றல்களைக் கேட்டு கோபங்கொள்ளாதீர், ஓ!, சிந்துக்களின் ஆட்சியாளனைப் பாதுகாப்பீராக" என்றான் {துரியோதனன்}.

அதற்குத் துரோணர் {துரியோதனனிடம்}, "உன் வார்த்தைகளில் நான் எந்தக் குற்றத்தையும் காணவில்லை. அஸ்வத்தாமனைப் போலவே நீ எனது அன்புக்குரியவன். இதை நான் உனக்கு உண்மையாகவே சொல்கிறேன். எனினும், ஓ! மன்னா {துரியோதனா}, என் சொற்களின்படி இப்போது செயல்படுவாயாக. கிருஷ்ணன், தேரோட்டிகள் அனைவரிலும் முதன்மையானவன் ஆவான். அவனது குதிரைகளோ, அவ்வினத்தில் முதன்மையானவையாகும். சிறு இடைவெளி கிடைத்தாலும், தனஞ்சயன் {அர்ஜுனன்} அதன் வழியாக வெகு விரைவாகக் கடந்து விடுவான். கிரீடம் தரித்தவன் (அர்ஜுனன்) அப்படிச் செல்கையில், அவனது {அர்ஜுனனது} வில்லில் இருந்து ஏவப்படும் எண்ணற்ற கணைகள் அவனது  தேரிலிருந்து முழுமையாக இரண்டு மைல்கள் தொலைவுக்குச் செல்வதை நீ காணவில்லையா [1]? வயது முதிர்ந்ததனால், அவ்வளவு வேகமாகச் செல்ல என்னால் முடியவில்லை.

[1] வேறொரு பதிப்பில் இவ்வரி, "பிரயோகிக்கப்பட்டவைகளும், ரதத்திற்குப் பின்புறத்தில் ஒரு குரோச தூரம் வந்து விழுகின்றவைகளும், விரைவாகச் செல்லுகின்றவைகளுமான கிரீடியினுடைய பாணச் சமூகங்களை நீ பார்க்கவில்லையா?" என்று இருக்கிறது. குரோசம் என்ற அளவே மூலத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

மேலும், பார்த்தர்களின் மொத்தப் படையும் இப்போது நமக்கு முன்னிலையில் நெருங்கி இருக்கிறது. யுதிஷ்டிரனும் என்னால் பிடிக்கப்பட வேண்டும். ஓ! வலிய கரங்களைக் கொண்டவனே, அப்படியே வில்லாளிகள் அனைவருக்கு முன்னிலையிலும், க்ஷத்திரியர்கள் அனைவருக்கு மத்தியிலும் என்னால் உறுதிமொழி ஏற்கப்பட்டது. ஓ! மன்னா, தனஞ்சயனால் {அர்ஜுனனால்} கைவிடப்பட்டுத் தன் துருப்புகளின் முகப்பில் இப்போது அவன் {யுதிஷ்டிரன்} இருக்கிறான். எனவே, நான் நமது வியூகத்தின் வாயிலைக் கைவிட்டு பல்குனனுடன் {அர்ஜுனனுடன்} போரிட மாட்டேன். குலத்திலும், செயல்பாடுகளிலும் உனக்கு இணையானவனும், தனியனுமான அந்த உன் எதிரியுடன் {அர்ஜுனனுடன்}, முறையான உதவி பெற்றவனான நீயே போரிட வேண்டும். அஞ்சாதே. சென்று அவனுடன் போரிடுவாயாக. நீ உலகத்தின் ஆட்சியாளன். நீயே மன்னன், நீயே வீரன். புகழைக் கொண்ட நீ, (உன் எதிரிகளை) வெல்வதில் சாதித்தவனாவாய். ஓ! பகை நகரங்களை அடக்கும் துணிவுள்ளவனே, பிருதையின் மகனான தனஞ்சயன் இருக்கும் இடத்திற்கு நீயே செல்வாயாக" என்றார் {துரோணர்}.

அதற்குத் துரியோதனன் {துரோணரிடம்}, "ஓ! ஆசானே, ஆயுதம் தரித்தோர் அனைவரிலும் முதன்மையான உம்மையே மீறிச் சென்ற தனஞ்சயனை {அர்ஜுனனை} என்னால் எவ்வாறு தடுக்க முடியும்? வஜ்ரதாரியான தேவர்களின் தலைவனே {இந்திரன்} கூடப் போரில் வெல்லப்படலாமேயன்றி, பகைநகரங்களை அடக்குபவனான அர்ஜுனனைப் போரில் வெல்ல முடியாது. போஜர்களின் ஆட்சியாளனான ஹிருதிகனின் மகன் (கிருதவர்மன்), தேவனுக்கு இணையான நீர் ஆகிய இருவரும் எவனுடைய ஆயுதங்களின் பலத்தால் வெல்லப்பட்டீர்களோ, எவனால் சுருதாயுசும், சுதக்ஷிணனும், மன்னன் சுருதாயுசும் கொல்லப்பட்டனரோ, எவனால் சுருதாயுசும் [2], அச்யுதாயுசும், மிலேச்சர்களின் கூட்டமும் கொல்லப்பட்டனரோ, அனைத்தையும் எரிக்கும் நெருப்புப் போன்றவனும், ஆயுதங்களின் தலைவனாகச் சாதித்தவனுமான அந்தச் சிறப்புமிக்கப் பாண்டுவின் மகனுடன் {அர்ஜுனனுடன்} போரில் எவ்வாறு நான் மோதுவேன்? மேலும் இன்று அவனோடு {அர்ஜுனனோடு} போரிடத் தகுந்தவன் என்று என்னை எவ்வாறு நீர் நினைக்கிறீர்? ஓர் அடிமையைப் போல நான் உம்மையே நம்பி இருக்கிறேன். என் புகழைக் காப்பீராக [3]" என்றான் {துரியோதனன்}.

[2] மூன்று சுருதாயுஸ்கள் அர்ஜுனனால் கொல்லப்பட்டதாகத் துரியோதனனால் இங்கேயே சொல்லப்படுகின்றனர்.

[3] வேறொரு பதிப்பில், "இப்போது அவனோடு எனக்கு யுத்தம் நேருவது தகுதியானதென்று எண்ணுவீராகில் என்னைக் கட்டளையிடும். கிங்கனைப் போல் உமக்கு நான் உடன்பட்டிருக்கிறேன். என்னுடைய கீர்த்தியைக் காப்பாற்றுவீராக" என்று இருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளதைப் போலவே இருக்கிறது.

துரோணர் {துரியோதனனிடம்}, "ஓ! குரு குலத்தோனே {துரியோதனா}, தனஞ்சயன் {அர்ஜுனன்} தடுக்கப்பட முடியாதவன் என்று நீ சொல்வது உண்மையே. எனினும், நீ அவனைத் தாங்க இயலும்படி நான் செய்யப் போகிறேன். வாசுதேவன் {கிருஷ்ணன்} பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போதே, குந்தியின் மகன் {அர்ஜுனன்} உன்னால் தடுக்கப்படும் அந்த அற்புத செயலை இவ்வுலகில் உள்ள வில்லாளிகள் அனைவரும் காணட்டும். ஓ! மன்னா {துரியோதனா}, மனிதனால் பயன்படுத்தும் எந்த ஆயுதத்தாலும் போரில் உன்னைத் தாக்க முடியாதவாறு இந்த உனது தங்கக் கவசத்தை உன் உடலில் நான் கட்டப்போகிறேன். அசுரர்கள், தேவர்கள், யக்ஷர்கள், உரகர்கள், ராட்சசர்கள் ஆகியோருடனும், மனிதர்கள் அனைவருடனும் கூடிய மூன்று உலகங்களும் இன்று உன்னுடன் போரிட்டாலும், உனக்கு அச்சம் தேவையில்லை. கிருஷ்ணனாலோ, குந்தியின் மகனாலோ {அர்ஜுனனாலோ}, போரில் ஆயுதம் தரித்த பிறர் எவராலோ இந்த உனது கவசத்தைக் கணைகளால் பிளக்க முடியாது. இந்தக் கவசத்தைத் தரித்துக் கொண்டு, கோபக்கார அர்ஜுனனை இன்றைய போரில் விரைவாக எதிர்த்துச் செல்வாயாக. அவனால் உன்னைத் தாங்கிக் கொள்ள இயலாது" என்றார் {துரோணர்}.

சஞ்சயன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சொன்னான், "இவ்வார்த்தைகளைச் சொன்னவரும், பிரம்மத்தை அறிந்தோரில் முதன்மையானவருமான துரோணர், நீரைத் தொட்டு, முறையான மந்திரங்களை உச்சரித்து, அந்தப் பயங்கரப் போரில் உமது மகன் துரியோதனனின் வெற்றிக்காக அவனது உடலில் மிக அற்புதமான பிரகாசமான கவசத்தை விரைவாகக் கட்டி (அச்செயலால்) மனிதர்கள் அனைவரையும் வியப்பில் ஆழ்த்தினார் [4].

[4] வேறொரு பதிப்பில், "பிரம்ம வித்துக்களுள் உத்தமரான துரோணர் இவ்வாறு சொல்லிவிட்டு உலகங்களை வித்தையினால் ஆச்சரியப்படும்படி செய்பவராகி அந்தப் பெரிய யுத்தத்தில் உமது குமாரனுடைய ஜயத்தை வேண்டி விரைவுடனே தீர்த்தத்தைத் தொட்டு ஆசமனஞ்செய்து அத்யாச்சரியகரமான மந்திரத்தை முறைப்படி ஜபித்துப் பிரகாசிக்கின்ற கவசத்தைத் துரியோதனனுக்குப் பூட்டினார்" என்று இருக்கிறது.

துரோணர் {துரியோதனனிடம்}, "வேதங்களும், பிரம்மனும், பிராமணர்களும் உன்னை ஆசீர்வதிக்கட்டும். ஓ! பாரதா {துரியோதனா}, ஊர்வனவற்றில் அனைத்து உயர்ந்த வகுப்புகளும் {மேன்மையான பாம்புகளும்} ஆசீர்வாதத்திற்கு ஆதாரமாக உனக்கு அமையட்டும். யயாதி, நகுஷன், துந்துமாரன், பகீரதன் மற்றும் பிற அரச முனிகளும் உனக்கு எவை நன்மையோ, அவையனைத்தையும் செய்யட்டும். ஒரு காலை மட்டுமே கொண்ட உயிரினங்களிடமிருந்தும், பல கால்களைக் கொண்டவற்றிடமிருந்து உனக்கு ஆசிகள் கிடைக்கட்டும். கால்களே இல்லாத உயிரினங்களிடம் இருந்தும் இந்தப் பெரும்போரில் உனக்கு ஆசிகள் கிடைக்கட்டும். சுவாஹா, சுவாதா, சச்சி ஆகியோர் அனைவரும் உனக்கு எது நன்மையோ அதைச் செய்யட்டும்.

ஓ! பாவமற்றவனே, லட்சுமியும், அருந்ததியும் உனக்கு எது நன்மையோ அதைச் செய்யட்டும். அசிதர், தேவலர், விஸ்வாமித்ரர், அங்கிரஸ், வசிஷ்டர், கசியபர் ஆகியோரும் உனக்கு எது நன்மையோ அதைச் செய்யட்டும். தாத்ரி, உலகங்களின் தலைவன், திசைகள் மற்றும் அதன் ஆட்சியாளர்கள் {திக்பாலர்கள்}, ஆறு முகம் கொண்ட கார்த்திகேயன் {முருகன்} ஆகியோர் அனைவரும் உனக்கு எது நன்மையோ அதை அளிக்கட்டும். தெய்வீக விவஸ்வான் உனக்கு முழுமையான நன்மையைச் செய்யட்டும். நான்கு திக்குகளின் நான்கு யானைகளும் {திக் கஜங்களும்}, பூமியும், ஆகாயமும், கோள்களும், பூமிக்கு அடியில் அவளைத் (தன் தலையில்) தாங்கும் பாம்புகளில் முதன்மையான சேஷனும் உனக்கு எது நன்மையோ அதை அளிக்கட்டும்.

ஓ! காந்தாரியின் மகனே {துரியோதனனே}, முன்பொரு காலத்தில் விருத்திரன் என்ற பெயர் கொண்ட அசுரன் போரில் தன் ஆற்றலை வெளிப்படுத்தித் தேவர்களில் சிறந்தவர்களைப் போரில் வென்றான். ஆயிரமாயிரமாக எண்ணிக்கையில் இருந்தவர்களும், சொர்க்கலோகவாசிகளுமான பின்னவர்கள் {தேவர்கள்} அனைவரும், சிதைந்த உடல்களுடன், பலத்தையும் சக்தியையும் இழந்து, பெரும் அசுரனான விருத்திரனுக்கு அஞ்சி, இந்திரனைத் தங்கள் தலைமையில் கொண்டு பிரம்மனிடம் சென்று அவனது பாதுகாப்பை நாடினார்கள். அந்தத் தேவர்கள், "ஓ! தேவர்களில் சிறந்தவரே, ஓ! தேவர்களில் முதன்மையானவரே {பிரம்மரே}, விருத்திரனால் இப்போது நொறுக்கப்படும் தேவர்களுக்கு நீர் புகலிடமாவீராக. உண்மையில் இந்தப் பெரும் அச்சத்திலிருந்து எங்களைப் பாதுகாப்பீராக" என்றனர்.

அதற்குப் பிரம்மன் தன்னருகே இருந்த விஷ்ணுவிடமும், உற்சாகமற்றிருந்தவர்களும், சக்ரனின் {இந்திரனின்} தலைமையில் இருந்தவர்களுமான அந்தத் தேவர்களில் சிறந்தவர்களிடமும் உண்மை நிறைந்த இவ்வார்த்தைகளைப் பேசினான்: "உண்மையில், இந்திரனைத் தங்கள் தலைமையில் கொண்ட தேவர்களும், பிராமணர்களும் எப்போதும் என்னால் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். விருத்திரன் எதிலிருந்து உண்டாக்கப்பட்டானோ அந்தத் துவஷ்டிரியின் {த்வஷ்டாவின்} சக்தி வெல்லப்பட முடியாததாகும். தேவர்களே, முற்காலத்தில் பத்து லட்சம் வருடங்களுக்குத் தவத்துறவுகளைச் செய்த துவஷ்டிரி, மகேஸ்வரனிடம் அனுமதி பெற்று விருத்திரனை உண்டாக்கினான். உங்களுடைய அந்த வலிமைமிக்க எதிரி {விருத்திரன்}, தேவர்களுக்குத் தேவனின் {சிவனின்} அருளினால் உங்களைத் தாக்குவதில் வென்றான். சங்கரனிருக்கும் {சிவன்} இடத்திற்குச் செல்லாமல் உங்களால் தெய்வீக ஹரனைக் காண முடியாது. அந்தத் தேவனைக் {சிவனைக்} கண்ட பிறகே உங்களால் விருத்திரனை வெல்ல முடியும். எனவே நீங்கள் தாமதிக்காமல் மந்தர மலைகளுக்குச் செல்வீராக. தவத்துறவுகளின் தோற்றமானவனும் {தவத்துறவுகைளத் தோற்றுவித்தவனும்}, தக்ஷனின் வேள்வியை அழித்தவனும், பிநாகையைத் தாங்குபவனும், உயிரினங்கள் அனைத்தின் தலைவனும், பகனேத்திரன் [5] என்று அழைக்கப்பட்ட அசுரனைக் கொன்றவனுமான அவன் {சிவன்} அங்கேயே இருக்கிறான்" என்றான் {பிரம்மன்}.

[5] வேறொரு பதிப்பில், "தவங்களுக்குக் காரணரும், தக்ஷனுடைய யாகத்தை அழித்தவரும், பிநாகமென்கிற வில்லைக் கையிலெடுத்தவரும், சர்வபூதங்களுக்கும் நாதரும், பகனுடைய நேத்திரத்தைக் {கண்களை} கீழே தள்ளினவருமான அந்த ஈஸ்வரர் வாசம் பண்ணுகிற மந்தரப் பர்வதத்துக்குச் செல்லுங்கள்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "தவத்துறவுகளின் தோற்றமானவனும், தக்ஷனின் வேள்வியை அழித்தவனும், பிநாகையைத் தாங்கியவனும், உயிரினங்கள் அனைத்தின் தலைவனும், அசுரர்களைக் கொல்பவனுமான அந்தப் பகநேத்திரன் அங்கேயே வசிக்கிறான்" என்றிருக்கிறது. எனவே கங்குலியில் உள்ளதைப் போல "பகனேத்திரன் என்ற அழைக்கப்பட்ட அசுரனைக் கொன்றவன்" என்று சொல்வது பிழையாகவே இருக்கும்.

பிரம்மனால் இப்படிச் சொல்லப்பட்ட தேவர்கள், பிரம்மனின் துணையுடன் மந்தரத்திற்குச் சென்று, சக்தியின் குவியலும், கோடி சூரியன்களின் பிரகாசத்தைக் கொண்டவனுமான அந்த உயர்ந்த தேவனை {ஈஸ்வரனைக்} கண்டனர். தேவர்களைக் கண்ட மகேஸ்வரன், அவர்களை வரவேற்று, தான் அவர்களுக்கு என்ன செய்ய வேண்டுமென விசாரித்தான். "ஜோதியானவனைக் {ray person} கண்டது ஒருபோதும் கனியற்றதாகாது. உங்கள் விருப்பங்கள் கனிவது இதிலிருந்து தொடங்கட்டும் [6]" என்றான். இப்படி அவனால் சொல்லப்பட்ட சொர்க்கவாசிகள், "விருத்திரனால் எங்கள் சக்தியை நாங்கள் இழந்தோம். நீ சொர்க்கவாசிகளின் புகலிடமாவாயாக. ஓ! தலைவா, அவனது அடிகளால் தாக்கப்பட்டு, காயம்பட்ட எங்களது உடல்களைக் காண்பாயாக. ஓ! மகேஸ்வரா, நீ எங்களது புகலிடமாவாயாக" என்றனர் {தேவர்கள்}.

[6] வேறொரு பதிப்பில், "என்னுடைய தர்சனமானது பயனோடு கூடியது. ஆதலால், உங்களுக்கு அபீஷ்டசித்தி உண்டாகட்டும்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில், "என்னைக் காண்பது பலனற்றதாக இருக்க முடியாது. எனவே, உங்கள் ஆசைகள் ஈடேறுவது இதில் இருந்து தொடரட்டும்" என்றிருக்கிறது.

தேவர்களுக்குத் தேவன் என்று சொல்லப்படும் சர்வன் {சிவன்}, "தேவர்களே, பெரும் பலம் நிறைந்ததும், பயங்கரமானதும், தவத்தகுதியற்றவர்களால் தடுக்கப்படமுடியாததுமான இந்தச் செயல்பாடு {விருத்திரன்} எவ்வாறு (தேவ தச்சனான) துவஷ்டிரியின் சக்தியில் இருந்து உதித்துத் தோன்றியது என்பதை நீங்கள் அறிவீர்கள். என்னைப் பொறுத்தவரை, சொர்க்கவாசிகளுக்கு என் உதவியைக் கொடுப்பது நிச்சயம் என் கடமையாகும். ஓ! சக்ரா {இந்திரா}, என் உடலில் இருந்து இந்தப் பிராகசமிக்கக் கவசத்தை எடுப்பாயாக. ஓ! தேவர்களின் தலைவா {இந்திரா}, மனத்தில் இந்த மந்திரங்களைச் சொல்லி அஃதை அணிந்து கொள்வாயாக" என்றான் {சிவன்}.

துரோணர் {துரியோதனனிடம்} தொடர்ந்தார், "இந்த வார்த்தைகளைச் சொன்ன வரமளிப்பவன் (சிவன்), (அணிந்து கொள்பவன் உச்சரிக்க வேண்டிய) மந்திரங்களுடன் அந்தக் கவசத்தை அளித்தான். அந்தக் கவசத்தால் பாதுகாக்கப்பட்ட சக்ரன் {இந்திரன்}, போரில் விருத்திரனை எதிர்த்துச் சென்றான். அந்தப் பயங்கரப் போரில் பல்வேறு விதங்களிலான ஆயுதங்கள் அவன் {இந்திரன்} மீது ஏவப்பட்டாலும், அந்தக் கவசத்தின் இணைப்புகள் பிளக்கப்படவில்லை. அதன்பிறகு, தேவர்களின் தலைவன் {இந்திரன்} விருத்திரனைக் கொன்றதும், மந்திரங்களால் அமைக்கப்பட்ட இணைப்புகளை உடைய அந்தக் கவசத்தை அங்கிரசிடம் கொடுத்தான். அங்கிரஸ், தன் மகனும், மந்திரங்கள் அனைத்தையும் அறிந்தவருமான பிருஹஸ்பதியிடம் அந்த மந்திரங்களைக் கொடுத்தார். பிருஹஸ்பதி அந்த அறிவைப் பெரும் நுண்ணறிவு கொண்ட அக்னிவேஸ்யரிடம் அளித்தார். அக்னிவேஸ்யர் அஃதை எனக்கு அளித்தார், அந்த மந்திரங்களின் துணை கொண்டே, ஓ! மன்னர்களில் சிறந்தவனே {துரியோதனா}, நான் உன் உடலைப் பாதுகாப்பதற்காக, இந்தக் கவசத்தை உன் உடலில் பூட்டுகிறேன்" {என்றார் துரோணர்}.

சஞ்சயன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} தொடர்ந்தான், "இந்த வார்த்தைகளைச் சொன்னவரும், ஆசான்களில் காளையுமான துரோணர், பெரும் பிரகாசம் கொண்ட உமது மகனிடம் மீண்டும் பேசினார், "ஓ! மன்னா {துரியோதனா}, இந்தக் கவசத்தின் துண்டுகளைப் பிரம்ம நாணின் துணை கொண்டு இணைத்து, உன் உடலில் நான் பூட்டுகிறேன். பழங்காலத்தில், போரில் பிரம்மனே இதை விஷ்ணுவுக்குப் பூட்டியிருக்கிறான். தாரகையைக் கடத்தியதன் விளைவாக ஏற்பட்ட போரில் இந்திரனுக்கு இந்தக் கவசத்தைப் பூட்டிய பிரம்மனைப் போலவே, நான் இஃதை உனக்குப் பூட்டுகிறேன்" என்றார் {துரோணர்}.

இப்படியே, துரோணர் அந்தக் கவசத்தை மந்திரங்களுடன் துரியோதனன் மேல் பூட்டி, அம்மன்னனை {துரியோதனனைப்} போருக்கு அனுப்பினார். வலிமைமிக்கக் கரங்களையும், தாக்குவதில் சாதனையும் கொண்ட அம்மன்னன் {துரியோதனன்}, உயர் ஆன்ம ஆசானால் {துரோணரால்} கவசம்பூட்டப்பட்டு, பெரும் ஆற்றலைக் கொண்ட மதங்கொண்ட ஆயிரம் யானைகள், நூறாயிரம் குதிரைகள் மற்றும் பல வலிமைமிக்கத் தேர்வீரர்களுடன் அர்ஜுனனின் தேரை நோக்கிச் சென்றான். வலிமைமிக்கக் கரங்களைக் கொண்ட மன்னன், பல்வேறு விதங்களிலான இசைக்கருவிகளின் ஒலியுடன், விருசோனனின் மகனைப் (பழங்காலத்தின் பலி சக்கரவர்த்தியைப்) போலத் தன் எதிரியை எதிர்த்துச் சென்றான். அப்போது, ஓ! பாரதரே {திருதராஷ்டிரரே}, ஆழங்காண இயலாத கடலைப் போலச் செல்லும் குரு மன்னனை {துரியோதனனைக்} கண்ட உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் பெரும் ஆரவாரம் எழுந்தது" {என்றான் சஞ்சயன்}.

ஆங்கிலத்தில் | In English