O Krishna, Decision is yours!" said Arjuna! | Udyoga Parva - Section 78 | Mahabharata In Tamil
(பகவத்யாந பர்வம் –7)
பதிவின் சுருக்கம் : துரியோதனன் கொல்லத்தக்கவனே என்றும், திரௌபதிக்கு அவன் இழைத்த அவமானத்தையும் கிருஷ்ணனிடம் சுட்டிக் காட்டிய அர்ஜுனன், கிருஷ்ணன் தேர்ந்தெடுப்பது போராக இருந்தாலும் சரி, சமாதானமாக இருந்தாலும் சரி, அதை விரைந்து செய்யுமாறும், அதை முழு மனதுடன் பாண்டவர்கள் எற்பார்கள் என்றும் சொன்னது...
அர்ஜுனன் {கிருஷ்ணனிடம்} சொன்னான், "ஓ! ஜனார்த்தனா {கிருஷ்ணா}, என்ன சொல்லப்பட வேண்டும் என்பதை யுதிஷ்டிரர் ஏற்கனவே சொல்லிவிட்டார். ஆனாலும், ஓ! எதிரிகளைத் தண்டிப்பவனே {கிருஷ்ணா}, நீ சொன்னதைக் கேட்டதால், ஓ! தலைவா {கிருஷ்ணா}, திருதராஷ்டிரரின் பேராசை அல்லது எங்களின் தற்போதைய பலவீனம் ஆகியவற்றின் விளைவாகச் சமாதானத்தை அடைவது எளிதல்ல என்று நீ நினைப்பதாகத் தெரிகிறது. மனித முயற்சி மட்டுமே பலனளிக்காது என்றும், ஒருவனது ஆற்றலை வெளிக்காட்டாமல் ஒருவனது காரியங்கள் அடையப்பட மாட்டாது என்றும் நீ நினைக்கிறாய். நீ சொன்னது உண்மையாக இருக்கலாம். ஆனால், அதே நேரத்தில், அஃது எப்போதும் உண்மையாகவே இருக்காது. எனினும், செய்யக்கூடாதது என்று எதுவும் கருதப்படக்கூடாது.
எங்களது துயர்நிறைந்த நிலையின் விளைவால் சமாதானத்தை எட்ட முடியாது என்று உனக்குத் தோன்றுவது உண்மையே. இருப்பினும், அவர்கள் தங்கள் செயல்களுக்கான கனிகளை {பலனை / தண்டனையை} அறுவடை செய்யாமலே இன்னும் நமக்கெதிராகச் செயல்படுகிறார்கள். ஓ! தலைவா {கிருஷ்ணா}, எனவே, முறையாக முன்மொழிப்படும்போது சமாதானம் அடையப்படக்கூடியதே. எனவே, ஓ! கிருஷ்ணா, எதிரியிடம் சமாதானத்தைக் கொண்டு வர முயல்வாயாக. ஓ! வீரா {கிருஷ்ணா}, தேவர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும் பிரஜாபதி எப்படியோ, அப்படியே பாண்டவர்கள், குருக்கள் ஆகிய இரு தரப்புக்கும் நண்பர்கள் அனைவரிலும் முதன்மையானவனாக நீ இருக்கிறாய். எனவே, குருக்கள், பாண்டவர்கள் ஆகிய இரு தரப்புக்கும் நன்மை எதுவோ, அதைச் சாதிப்பாயாக.
எங்களுக்கான நன்மையைச் சாதிப்பது உனக்குக் கடினமானது அல்ல என்றே நான் நம்புகிறேன். ஓ! ஜனார்த்தனா {கிருஷ்ணா}, நீ முயன்றால் இக்காரியம் உடனே நடந்துவிடும். நீ அங்கே சென்றதுமே, அது சாதிக்கப்பட்டு விடும். ஓ! வீரா, தீய மனம் கொண்ட துரியோதனனை வேறு வழியில் நடத்த நீ கருதினாயென்றால், அந்த உனது நோக்கம், நீ விரும்பியபடியே நடக்கும். நீ விரும்புவது எதிரியுடனான சமாதானமாகவோ, போராகவோ இருந்தாலும், அவற்றில் நீ ஊக்கப்படுத்தும் எந்த விருப்பமாக இருந்தாலும், ஓ! கிருஷ்ணா, அஃது எங்களால் நிச்சயமாக மதிக்கப்படும்.
யுதிஷ்டிரரின் செழிப்பைத் தாங்கிக் கொள்ள முடியாமல், குற்றமற்ற எந்த வழிகளையும் காணாமல், பாவம் நிறைந்த வழியான ஏமாற்றுகரமான பகடையால் நாட்டை எங்களிடம் இருந்து கவர்ந்தவனும், இழிந்தவனுமான அந்தத் தீய மனம் கொண்ட துரியோதனன், தனது மகன்களோடும் உறவினர்களோடும் சேர்த்துக் கொல்லப்படத்தகுந்தவன் இல்லையா? போருக்கு அழைக்கப்பட்ட க்ஷத்திரிய வகையைச் சேர்ந்த எந்த வில்லாளி, தான் சாகவே போகிறோம் என்றாலும் புறமுதுகிடுவான்?
பாவகர வழிகளினால் வீழ்த்தப்பட்டு, காட்டுக்கு விரட்டப்பட்ட எங்களைக் {எங்கள் நிலையைக்} கண்ட போதே, ஓ! விருஷ்ணி குலத்தவனே {கிருஷ்ணா}, என் கைகளால் இறக்கத் தகுந்தவனே சுயோதனன் {துரியோதனன்} என்று நான் நினைத்தேன். எனினும், ஓ! கிருஷ்ணா, மென்மை அல்லது கடுமை மூலம் நடைமுறையாக்கப்படும் பொருளின் நோக்கம் விவரிக்க முடியாததாகத் தெரிந்தாலும், நீ உனது நண்பர்களுக்குச் செய்ய விரும்புவது அரிதானதாகவும் விநோதமானதாகவும் இருக்கிறது. அல்லது, நீ அவர்களது உடனடி அழிவைத் தேர்ந்தெடுக்கிறாய் என்றால், அஃது அப்படியே ஆகட்டும். மேலும் அது குறித்தே சிந்தித்துக் கொண்டிராமல் செயலில் இறங்குவோமாக.
பாவம் நிறைந்த ஆன்மா கொண்ட துரியோதனனால், சபைக்கு மத்தியில் திரௌபதி எப்படி அவமதிக்கப்பட்டாள் என்பதையும், நாங்கள் அதை எப்படிப் பொறுமையாகத் தாங்கிக் கொண்டோம் என்பதையும் நீ அறிவாய். ஓ! மாதவா {கிருஷ்ணா}, அந்தத் துரியோதனன், பாண்டவர்களிடம் நீதியுடன் நடந்து கொள்வான் என்பது என்னால் நம்ப முடியாததாகும். தரிசு நிலத்தில் தூவப்படும் விதைப் போல அறிவுநிறைந்த ஆலோசனைகள் அனைத்தும் அவனிடம் {துரியோதனனிடம்} தொலைந்து போகும். எனவே, ஓ! விருஷ்ணி குலத்தவனே {கிருஷ்ணா}, எது சரி என்றும் பாண்டவர்களுக்கு எது நன்மை என்றும் அல்லது அடுத்ததாகச் செய்யப்பட வேண்டியது எது என்றும் நீ நினைக்கிறாயோ, அதை விரைந்து செய்வாயாக" என்றான் {அர்ஜுனன்}.