புகழ்பெற்ற காதல் இணைகள்! - உத்யோக பர்வம் பகுதி 117

Famous Love Couples! | Udyoga Parva - Section 117 | Mahabharata In Tamil

(பகவத்யாந பர்வம் –46)

பதிவின் சுருக்கம் : காலவர் காசியின் ஆட்சியாளன் திவோதாசனிடம் சென்று மாதவியை மணந்து கொண்டு குதிரைகளைத் தரும்படி இரந்து கேட்டது; ஹர்யஸ்வனைப் போலவே தன்னிடமும் இருநூறு குதிரைகளே உள்ளன என்று திவோதாசன் சொல்வது; காலவர் மாதவியைத் திவோதாசனுக்கு அளிப்பது; புராணங்களில் உள்ள புகழ்பெற்ற தம்பதியினரின் பெயர்ப்பட்டியலை நாரதர் உரைப்பது; திவோதாசனுக்குப் பிரதர்த்தனன் என்ற மகன் பிறப்பது; உரிய நேரத்தில் காலவர் வந்து திவோதாசனிடம் இருந்து மாதவியை அழைத்துச் செல்வது ...

நாரதர் {துரியோதனனிடம்} சொன்னார், "பிறகு மாதவியிடம் பேசிய காலவர், "காசியின் ஆட்சியாளன் ஓர் ஒப்பற்ற மன்னனாவான். அவன் திவோதாசன் என்ற பெயரில் அறியப்படுகிறான். பெரும் ஆற்றலும், வலிமைமிக்க நாட்டையும் கொண்ட அவன் {திவோதாசன்}, பீமசேனனின் மகனாவான். ஓ! அருளப்பட்ட மங்கையே {மாதவி}, நாம் இப்போது அவனிடம்தான் {திவோதாசனிடம்} செல்கிறோம். மெதுவாக என்னைத் தொடர்ந்து வருவாயாக! வருந்தாதே. மனிதர்களின் ஆட்சியாளனான அவன் {திவோதாசன்}, உண்மைக்குத் தன்னை அர்ப்பணித்து, தனது ஆசைகளைக் கட்டுக்குள் வைத்திருப்பவனாவான்" என்றார் {காலவர்}.

நாரதர் {துரியோதனனிடம்} தொடர்ந்தார், "அந்த முனிவர் {காலவர்}, அந்த மன்னனின் {திவோதாசனின்} முன்னிலையில் நின்ற போது, பின்னவனால் {திவோதாசனால்} உரிய விருந்தோம்பலுடன் வரவேற்கப்பட்டார். பிறகு, காலவர், அந்த ஏகாதிபதி {திவோதாசன்} ஒரு குழந்தையைப் பெறும் பொருட்டு, அவனைத் தூண்டத் தொடங்கினார். இப்படிச் சொல்லப்பட்ட திவோதாசன் {காலவரிடம்}, "இவை யாவையும் முன்பே நான் கேள்விப்பட்டேன். ஓ! அந்தணரே, நீர் அதிகம் பேசத் தேவையில்லை. ஓ! அந்தணர்களில் சிறந்தவரே {காலவரே}, நான் இக்காரியம் குறித்துக் கேள்விப்பட்டதும் எனது இதயம் அதிலேயே நிலைத்துவிட்டது. மற்ற மன்னர்கள் அனைவரையும் கடந்து நீர் என்னை அடைந்திருப்பது எனக்குக் கிடைத்த பெரிய மரியாதையின் அடையாளமே. உமது நோக்கம் நிறைவேறும் என்பதில் ஐயமில்லை. குதிரைகளின் காரியத்தில், ஓ! காலவரே, எனது செல்வமும் மன்னன் ஹர்யஸ்வனைப் போன்றதுதான் {என்னிடமும் இருநூறு {200} குதிரைகள்தான் உள்ளன}. எனவே, நான் இந்தக் கன்னிகையிடம் {மாதவியிடம்} ஓர் அரச மகனை மட்டுமே பெறுவேன்" என்றான் {திவோதாசன்}. இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட அந்த அந்தணர்களில் சிறந்தவர் அந்த மங்கையை {மாதவியை} அந்த மன்னனுக்கு {திவோதாசனுக்கு} அளித்தார்.

பிறகு அந்த அரசமுனியும் {திவோதாசனும்},
பிரபாவதியுடன் சூரியனையைப் போலவோ,
சுவாஹாவுடன் அக்னியைப் போலவோ,
சச்சியுடன் {இந்திராணியுடன்} வாசவனைப் {இந்திரனைப்} போலவோ, ரோகிணியுடன் சந்திரனைப் போலவோ,
ஊர்மிளையுடன் {தூமோர்ணையுடன்} யமனைப் போலவோ,
கௌரியுடன் வருணனைப் போலவோ,
ரித்தியுடன் குபேரனைப் போலவோ,
லட்சுமியுடன் நாராயணனைப் போலவோ,
ஜானவியுடன் {கங்கையுடன்} சாகரனைப் {பெருங்கடலைப்} போலவோ, ருத்திராணியுடன் ருத்திரனைப் போலவோ,
சரஸ்வதியுடன் {வேதியினியுடன்} பெரும்பாட்டனைப் {பிரம்மாவைப்} போலவோ,
அத்ரிசியந்தியுடன் வசிஷ்டரின் மகனான சக்திரியைப் போலவோ,
(அக்ஷமாலை என்றும் அழைக்கப்பட்ட) அருந்ததியுடன் வசிஷ்டரைப் போலவோ,
சுகன்யையுடன் சியவனனைப் போலவோ,
சந்தியையுடன் புலஸ்தியரைப் போலவோ,
விதர்ப்ப இளவரசியான லோபாமுத்ரையுடன் அகஸ்தியரைப் போலவோ,
சாவித்ரியுடன் சத்யவானைப் போலவோ,
புலோமையுடன் பிருகுவைப் போலவோ,
அதிதியுடன் காசியபரைப் போலவோ,
ரேணுகையுடன் ரிசீகரின் மகனான ஜமதக்னியைப் போலவோ,
ஹைமவதியுடன் குசிகரின் மகன் விஸ்வாமித்ரரைப் போலவோ,
தாரையுடன் பிருகஸ்பதியைப் போலவோ,
சதப்பிரவாவுடன் சுக்ரனைப் போலவோ,
பூமியுடன் பூமிபதியைப் போலவோ,
ஊர்வசியுடன் புரூரவசைப் {புரூரவனைப்} போலவோ,
சத்தியவதியுடன் ரிசீகரைப் போலவோ,
சரஸ்வதியுடன் மனுவைப் போலவோ,
சகுந்தலையுடன் துஷ்யந்தனைப் போலவோ,
திருதியுடன் நித்தியமான தர்மனைப் போலவோ,
தமயந்தியுடன் நளனைப் போலவோ,
சத்யவதியுடன் நாரதரைப் போலவோ,
ஜரத்காருவுடன் ஜரத்காருவைப் போலவோ,
பிரதீசியையுடன் புலஸ்தியரைப் போலவோ,
மேனகையுடன் ஊர்ணாயுவைப் போலவோ,
ரம்பையுடன் தும்புருவைப் போலவோ,
சதசீர்ஷையுடன் வாசுகியைப் போலவோ,
குமாரியுடன் தனஞ்சயனைப் போலவோ,
விதேக இளவரசியான சீதையுடன் ராமனைப் போலவோ அல்லது
ருக்மிணியுடன் கிருஷ்ணனைப் போலவோ
{தியோதாசன்} அவளுடன் {மாதவியுடன்} விளையாடினான்.

தன்னுடன் விளையாடி மகிழ்ந்த மன்னன் திவோதாசனுக்குப் பிரதர்த்தனன் என்ற பெயருடைய மகனை மாதவி பெற்றாள். அவனுக்கு {திவோதாசனுக்கு} அவள் {மாதவி} ஒரு மகனைப் {பிரதர்த்தனனைப்} பெற்றுக் கொடுத்ததும், புனிதமான காலவர் திவோதாசனிடம் குறித்த நேரத்தில் வந்து, "அந்தக் கன்னிகை {மாதவி} என்னுடன் வரட்டும். எனக்கு நீ தர வேண்டிய குதிரைகள் உன்னிடமே இருக்கட்டும். ஏனெனில், ஓ! பூமியின் ஆட்சியாளா {திவோதாசா}, நான் வரதட்சணைக்காக {சுல்கத்துக்காக} வேறு இடம் செல்ல விரும்புகிறேன்" என்றார். இப்படிச் சொல்லப்பட்ட அறம்சார்ந்தவனும், உண்மைக்குத் தன்னை அர்ப்பணித்திருந்தவனுமான மன்னன் திவோதாசன் அந்தக் கன்னிகையை {மாதவியை} குறித்த நேரத்தில் காலவரிடம் திருப்பிக் கொடுத்தான்" என்றார் {நாரதர்}.