Saturday, December 16, 2000

Bhima killed eight sons of Dhritarashtra! | Bhishma-Parva-Section-064

(Bhishmavadha Parva -22)


Sanjaya said, "Then, O king, Bhurisravas, excited with great wrath, pierced Satyaki with nine arrows like the conductor of an elephant piercing an elephant with the iron hook. Satyaki also, of immeasurable soul, in the very sight of all the troops, pierced the Kaurava warrior with nine shafts. Then king Duryodhana, accompanied by his uterine brothers, surrounded Somadatta's son thus striving in battle. Similarly the Pandavas also, of great energy, quickly surrounding Satyaki in that battle took up their positions around him.

And Bhimasena, excited with wrath, and with mace upraised, O Bharata, encountered all thy sons headed by Duryodhana. With many thousands of cars, and excited with wrath and vindictiveness, thy son Nandaka pierced Bhimasena of great might with keen-edged and sharp-pointed shafts whetted on stone and winged with the feathers of the kanka bird.

Then Duryodhana, O king, in that great battle, excited with wrath, struck Bhimasena in the breast with nine shafts. Then the mighty-armed Bhima of great strength mounted on his own excellent car and addressing (his charioteer) Visoka, said, 'These heroic and mighty sons of Dhritarashtra, all great car-warriors, are exceedingly angry with me and desirous of slaying me in battle. I will slay all these today in thy sight, without doubt. Therefore, O charioteer, guide my steed in battle with care.' Having said this, O monarch, Pritha's son pierced thy son with sharp-pointed arrows decked with gold.

And he pierced Nandaka in return with three arrows between his two breasts. Then Duryodhana having pierced the mighty Bhima with six arrows pierced Visoka in return with three other sharp arrows. And Duryodhana, O king, as if smiling the while, with three other sharp arrows cut off at the grasp the resplendent bow of Bhima in that battle.

Bhima then, that bull among men, beholding his charioteer Visoka afflicted, in that conflict, with sharp shafts by thy son armed with the bow, and unable to bear it, drew another excellent bow, excited with wrath, for the destruction of thy son, O monarch. And excited with great wrath, he also took up an arrow with horse-shoe head and furnished with excellent wings. And with that (arrow) Bhima cut off the excellent bow of the king.

Then thy son, excited to the highest pitch of fury, leaving that broken bow aside, speedily took up another that was tougher. And aiming a terrible shaft blazing as Death's rod, the Kuru king, excited with rage struck Bhimasena between his two breasts. Deeply pierced therewith, and greatly pained, he sat down on the terrace of his car. And while seated on the terrace of his car, he swooned away.

Beholding Bhima thus unmanned, the illustrious and mighty car-warriors of the Pandava army, headed by Abhimanyu could not bear it. And those warriors then, with great steadiness, showered on thy sons' head a thick down-pour of fierce shafts. Then the mighty Bhimasena, regaining consciousness, pierced Duryodhana at first with those shafts and then with five. And that mighty bowman the son of Pandu then pierced Salya with five and twenty shafts furnished with golden wings. And pierced therewith, Salya was borne away from the battle.

Then thy fourteen sons, viz., Senapati, Sushena, Jalasandha, Sulochana, Ugra, Bhimaratha, Bhima, Viravahu, Aolupa, Durmukha, Dushpradarsha, Vivitsu, Vikata, and Sama, then encountered Bhimasena in battle. United together they rushed against Bhimasena, and with eyes red in wrath, showering countless arrows, they pierced him deeply. Then the heroic and mighty Bhimasena of strong arms, beholding thy sons, licking the corners of his mouth like a wolf in the midst of smaller creatures, fell upon them with the impetuosity of Garuda.

And the son of Pandu then cut off the head of Senapati with a shaft having a horse-shoe head.

And with delighted soul and laughing the while, that mighty-armed warrior, piercing Jalasandha with three arrows, despatched him to Yama's abode.

And next, smiting Sushena, he sent him to the presence of Death's self.

And with a single broad-headed shaft he felled on the ground the head, handsome as the moon, of Ugra, decked with turban and adorned with ear-rings.

And in that battle, Pandu's son Bhima, with seventy shafts, despatched Viravahu to the other world with his steeds and standard and charioteer.

And smiling the while, O king, Bhimasena quickly despatched both the brothers Bhima and Bhimaratha also to Yama's abode.

And then in that great battle in the very sight of all the troops, with an arrow of horse-shoe head Bhima despatched Sulochana also to Death's domain.

Then the rest of thy sons that were there, O king, beholding the prowess of Bhimasena and while thus being struck by that illustrious warrior, all fled from battle from fear of Bhima.

Then Santanu's son, addressing all the mighty car-warriors (of his army) said, 'That fierce bowman, Bhima, excited with wrath in battle, is slaying the mighty sons of Dhritarashtra and other heroic car-warriors united together, whatever their knowledge of weapons, and whatever their bravery. Therefore, seize ye all that son of Pandu'.

Thus addressed, all the troops of the Dhritarashtra army, excited with rage, rushed towards Bhimasena endued with great might, And Bhagadatta, O king, on his elephant of rent temples, suddenly rushed thither where Bhimasena was stationed. And thither to the combat, he shrouded Bhima with his shafts whetted on stone so as to make him completely invisible, like the clouds covering the sun.

Those mighty car-warriors, however, (of the Pandava army), relying on the prowess of their own arms, could not bear that shrouding of Bhima (with the arrowy showers of Bhagadatta). They, therefore, surrounding Bhagadatta on all sides, poured on him their arrowy down-pours. And they pierced his elephant also with showers of shafts.

And struck by all those mighty car-warriors with showers of fierce shafts of diverse kinds that elephant, O king, of the ruler of the Pragjyotishas with blood trickling down his body, became beautiful to behold on the field of battle like a mass of clouds tinged with the rays of the sun. And that elephant with temporal juice trickling down urged by Bhagadatta, like the Destroyer, ran with double his former speed, shaking the very earth with his tread. Then all those mighty car-warriors, beholding that terrible mien of the animal, and regarding it irresistible, became cheerless.

Then king Bhagadatta, that tiger among men, excited with rage, struck Bhimasena between his two breasts with a straight shaft. Deeply pierced by the king with that shaft, that great bowman and mighty car-warrior, with limbs deprived of sensation in consequence of a swoon, sat down on his car, holding his flagstaff. And beholding those mighty car-warriors terrified and Bhimasena in a swoon, Bhagadatta of great prowess uttered a loud roar.

Then, O king, that terrible Rakshasa Ghatotkacha, beholding Bhima in that state, became excited with rage and there and then disappeared from the view. And creating a terrible illusion enhancing the fears of the timid, he reappeared in a moment assuming a fierce form. Himself riding on an Airavata created by his powers of illusion, the other Dik-elephants, viz., Anjana, Vamana, and Mahapadma of blazing glory, followed him. And those three mighty elephants, ridden by Rakshasas, were of huge form, with juice profusely trickling down in three lines, and endued with great speed and prowess.

Then Ghatotkacha urged his own elephant to battle, desirous, O chastiser of foes, of slaying Bhagadatta with his elephant. And those other elephants, excited with fury and each endued with four tusks, urged by Rakshasas of great strength, fell from all sides upon Bhagadatta's elephant and afflicted him with their tusks. And the elephant of Bhagadatta, thus afflicted by those elephants, (already) struck with arrows and feeling great pain, uttered loud cries that resembled the thunder of Indra.

And hearing those terrible and loud cries of that roaring elephant, Bhishma, addressing Drona, Suyodhana and all the kings, said, 'The mighty bowman Bhagadatta is battling with the wicked-souled son of Hidimva, and hath fallen into great distress. That Rakshasa is of huge form, and the king also is very wrathful. Engaged in battle, they would certainly prove each other's death. Loud shouts were also heard of the rejoicing Pandavas, and the cries of agony of (king Bhagadatta's) terrified elephant.

Blessed be ye, let us all go there for rescuing the king, for, if left unprotected, in battle, he will soon give up his life. Ye warriors of great energy, do, as I bid, even now. Ye sinless ones, make no delay. The combat deepens and becometh fierce, making the hair to stand on end. That commander of a division is high-born, endued with great bravery, and devoted to us. Ye warriors of unfading glory, it is meet that his rescue should be effected by us.'

Hearing these words of Bhishma, all the kings (of the Kuru army), headed by Bharadwaja's son, desirous of rescuing Bhagadatta, proceeded with great speed to where the ruler of the Pragjyotishas was. And beholding the enemy advancing, the Panchalas with the Pandavas, headed by Yudhishthira, pursued them behind. Then that prince of Rakshasas, endued with great prowess, beholding that division (of the enemy) advance, uttered a fierce roar, deep as that of thunder.

Hearing that roar of his and beholding those battling elephants, Santanu's son Bhishma once again addressed Bharadwaja's son and said, 'I do not like to fight (to-day) with the wicked-souled son of Hidimva. Endued with great might and energy, he is at present well-supported. He is incapable of being vanquished now by the wielder of the thunder-bolt himself. Of sureness of aim, he is a great smiter. As regards ourselves, our animals are tired (today). We have also been greatly mangled by Panchalas and the Pandavas. I do not like fresh encounter with the victorious Pandavas. Let the withdrawal of our army, therefore, be proclaimed today. Tomorrow we will fight with the foe.'

Hearing these words of the grandsire, the Kauravas, afflicted with the fear of Ghatotkacha, and availing of the advent of night as a pretext, gladly did what the grandsire said.

And after the Kauravas had withdrawn, the Pandavas, crowned with victory uttered leonine roars, mingling them with the blare of conches and the notes of pipes. Thus did the battle take place that day, O Bharata, between the Kurus and the Pandavas headed by Ghatotkacha.

And the Kauravas also, vanquished by the Pandavas and overcome with shame, retired to their own tents when night came. And those mighty car-warriors, the sons of Pandu, their bodies mangled with shafts and themselves filled with (the result of) the battle, proceeded, O king, towards their encampment, with Bhimasena and Ghatotkacha, O monarch, at their head. And filled with great joy, O king, they worshipped those heroes. And they uttered diverse kinds of shouts which were mingled with the notes of trumpets. And those high-souled warriors shouted making the very earth tremble therewith, and grinding as it were, O sire, the hearts of thy sons. And it was thus that those chastisers of foes, when night came, proceeded towards their tents.

And king Duryodhana, cheerless at the death of his brothers, passed some time in thoughtfulness, overcome with grief and tears. Then making all the arrangements for his camp according to the rules (of military science), he began to pass the hours in meditation, scorched with grief and afflicted with sorrow on account of his (slain) brothers."

________________________________________

Footnotes

***

தமிழில் | In Tamil

மஹாபாரதத்தின் முக்கிய மனிதர்கள் வரும் பகுதிகள்

அகம்பனன் அகலிகை அகஸ்தியர் அகிருதவரணர் அக்ருதவ்ரணர் அக்னி அங்கதன் அங்காரபர்ணன் அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அசலன் அசுவினிகள் அஞ்சனபர்வன் அதிரதன் அத்புதன் அத்ரி அத்ரிசியந்தி அபிமன்யு அம்பரீஷன் அம்பா அம்பாலிகை அம்பிகை அம்பை அயோதா தௌம்யா அரிஷ்டநேமி அருணன் அருணி அருந்ததி அர்வாவசு அர்ஜுனன் அலம்பலன் அலம்புசன் அலம்புசை அலர்க்கன் அலாயுதன் அவிந்தியன் அவுர்வா அனுகம்பகன் அனுவிந்தன் அன்சுமான் அஷ்டகன் அஷ்டவக்கிரர் அஸ்மர் அஸ்வசேனன் அஸ்வத்தாமன் அஸ்வபதி அஹல்யை ஆங்கரிஷ்டன் ஆணிமாண்டவ்யர் ஆதிசேஷன் ஆத்ரேயர் ஆர்யகன் ஆர்ஷ்டிஷேணர் ஆஜகரர் ஆஸ்தீகர் இக்ஷ்வாகு இந்திரசேனன் இந்திரசேனை இந்திரத்யும்னன் இந்திரன் இந்திரஜித் இந்திரோதர் இராவான் {அரவான்} இல்வலன் உக்கிரசேனன் உக்தன் உக்ரசேனன் உசீநரன் உச்சைஸ்ரவஸ் உதங்கர் உதங்கா உதத்யர் உத்தமௌஜஸ் உத்தரன் உத்தரை உத்தவர் உத்தாலகர் உபமன்யு உபரிசரன் உபஸ்ருதி உமை உலூகன் உலூபி ஊர்வசி எலபத்திரன் ஏகதர் ஏகதன் ஏகலவ்யன் ஐராவதன் ஓகவதி ஔத்தாலகர் ஔத்தாலகி கங்கன் கங்கை கசன் கசியபர் கடோத்கசன் கணிகர் கண்வர் கதன் கத்ரு கந்தன் கபிலர் கபோதரோமன் கயன் கராளன் கருடன் கர்ணன் கலி கல்கி கல்மாஷபாதன் கவந்தன் கனகன் கஹோடர் காகமா காக்ஷிவத் காசியபர் காதி காந்தாரி காமதேனு காயத்ரி காயவ்யன் கார்க்கோடகன் கார்க்யர் கார்த்தவீரியார்ஜுனன் கார்த்திகை காலகவிருக்ஷீயர் காலகேயர் காலவர் காலன் காளி கிந்தமா கிரது கிரந்திகன் கிராதன் கிரிசன் கிரிடச்சி கிருதவர்மன் கிருதவீர்யன் கிருதாசி கிருபர் கிருபி கிருஷ்ணன் கிர்மீரன் கீசகர்கள் கீசகன் குசிகன் குணகேசி குணி-கர்க்கர் குண்டதாரன் குந்தி குந்திபோஜன் குபேரன் கும்பகர்ணன் குரு குரோதவாசர்கள் குவலாஸ்வன் கேசினி கேசின் கேதுவர்மன் கைகேயன் கைகேயி கைடபன் கோடிகன் கோமுகன் கௌசிகர் கௌசிகி கௌதமர் கௌதமன் கௌதமி க்ஷத்ரபந்து க்ஷேமதர்சின் க்ஷேமதூர்த்தி சகரன் சகாதேவன் சகுந்தலை சகுனி சக்திரி சக்ரதேவன் சங்கன் சசபிந்து சச்சி சஞ்சயன் சஞ்சயன் 1 சதயூபன் சதானீகன் சத்தியசேனன் சத்தியபாமா சத்தியர் சத்தியவதி சத்தியஜித் சத்யசேனன் சத்யபாமா சத்யவான் சத்ருஞ்சயன் சந்தனு சந்திரன் சமங்கர் சமீகர் சம்சப்தகர்கள் சம்பரன் சம்பா சம்பாகர் சம்பை சம்வர்ணன் சம்வர்த்தர் சரபன் சரஸ்வதி சர்மின் சர்மிஷ்டை சர்யாதி சலன் சல்லியன் சனத்சுஜாதர் சஹஸ்ரபத் சாகரன் சாண்டிலி சாண்டில்யர் சாத்யகி சாத்யர்கள் சாந்தை சாம்பன் சாம்யமணி சாரங்கத்வஜன் சாரஸ்வதர் சாரிசிரிகன் சாருதேஷ்ணன் சார்வாகன் சால்வன் சாவித்ரி சிகண்டி சிங்கசேனன் சிசுபாலன் சித்திரசேனன் சித்திரன் சித்திராங்கதை சித்ரகுப்தன் சித்ரவாஹனன் சிநி சிந்துத்வீபன் சிபி சியவணன் சியவனர் சிரிகாரின் சிரிங்கின் சிருஞ்சயன் சிவன் சீதை சுகர் சுகன்யா சுகுமாரி சுகேது சுக்ரது சுக்ரன் சுக்ரீவன் சுசர்மன் சுசோபனை சுதக்ஷிணன் சுதசோமன் சுதர்சனன் சுதர்மை சுதன்வான் சுதாமன் சுதேவன் சுதேஷ்ணை சுநந்தை சுந்தன் உபசுந்தன் சுபத்திரை சுப்ரதீகா சுமித்திரன் சுமுகன் சுரதன் சுரதை சுரபி சுருதகர்மன் சுருதசேனன் சுருதர்வன் சுருதர்வான் சுருதாயுதன் சுருதாயுஸ் சுருவாவதி சுலபை சுவர்ணஷ்டீவின் சுவாகா சுவேதகேது சுனந்தை சுனஸ்ஸகன் சுஷேணன் சுஹோத்திரன் சூதன்வான் சூரன் சூரியதத்தன் சூரியவர்மன் சூரியன் சூர்ப்பனகை சேகிதானன் சேதுகன் சேனஜித் சைகாவத்யர் சைப்யை சைரந்திரி சோமகன் சோமதத்தன் சௌதி சௌதியும்னி சௌனகர் தக்ஷகன் தக்ஷன் தண்டதாரன் தண்டன் தண்டி ததீசர் தத்தாத்ரேயர் தபதி தபஸ் தமயந்தி தமனர் தம்போத்பவன் தர்மதர்சனர் தர்மதேவன் தர்மத்வஜன் தர்மவியாதர் தர்மாரண்யர் தளன் தனு தாத்ரேயிகை தாரகன் தாருகன் தார்க்ஷ்யர் தாலப்யர் தியுமத்சேனன் திரஸதஸ்யு திரிசிரன் திரிதர் திரிஜடை திருதராஷ்டிரன் திருதவர்மன் திருஷ்டத்யும்னன் திரௌபதி திலீபன் திலோத்தமை திவோதாசன் தீர்க்கதமஸ் துச்சலை துச்சாசனன் துந்து துரியோதனன் துருபதன் துருபதன் புரோகிதர் துரோணர் துர்க்கை துர்மதன் துர்மர்ஷணன் துர்முகன் துர்வாசர் துர்ஜயன் துலாதாரன் துவஷ்டிரி துவாபரன் துவிதன் துஷ்கர்ணன் துஷ்யந்தன் தேவ தேவகி தேவசர்மன் தேவசேனா தேவசேனை தேவமதர் தேவயானி தேவராதன் தேவலர் தேவஸ்தானர் தேவாபி தௌமியர் நகுலன் நகுஷன் நமுசி நரகாசுரன் நரன் நளன் நளன்2 நாகன் நாசிகேதன் நாடீஜங்கன் நாரதர் நாராயணர்கள் நாராயணன் நிருகன் நிவாதகவசர்கள் நீலன் நைருதர்கள் பகதத்தன் பகர் பகன் பகீரதன் பங்காஸ்வனன் பசுஸகன் பஞ்சசிகர் பஞ்சசூடை பத்மநாபன் பத்மன் பத்ரகாளி பத்ரசாகன் பத்ரா பப்ருவாஹனன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பராசரர் பராவசு பரிக்ஷித் பரீக்ஷித்1 பர்ணாதன் பர்வதர் பலராமன் பலன் பலி பலிதன் பாகுகன் பாணன் பாண்டியன் பாண்டு பானுமதி பானுமான் பாஹ்லீகர் பிங்களன் பிங்களை பிரகலாதன் பிரதர்த்தனன் பிரதிவிந்தியன் பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரத்னஸ்வன் பிரமாதின் பிரம்மதத்தன் பிரம்மத்வாரா பிரம்மன் பிரம்மாதி பிராதிகாமின் பிருகதஸ்வர் பிருகத்யும்னன் பிருகு பிருது பிருந்தாரகன் பிருஹத்சேனை பிருஹத்பலன் பிருஹத்ரதன் பிருஹந்நளை பிருஹஸ்பதி பீமன் பீமன்1 பீஷ்மர் புரு புருரவஸ் புரோசனன் புலஸ்தியர் புலஹர் புலோமா புஷ்கரன் பூமாதேவி பூரி பூரிஸ்ரவஸ் பூஜனி போத்யர் பௌரவன் பௌரிகன் பௌலோமர் மங்கணகர் மங்கி மடன் மணிமான் மதங்கன் மதயந்தி மதிராக்ஷன் மது மதுகைடபர் மந்தபாலர் மந்தரை மயன் மருத்தன் மலயத்வஜன் மனு மஹாபிஷன் மஹிஷன் மஹோதரர் மாணிபத்ரன் மாதலி மாதவி மாத்ரி மாந்தாதா மாரீசன் மார்க்கண்டேயர் மாலினி மிருத்யு முகுந்தன் முசுகுந்தன் முத்கலர் முனிவர்பகன் மூகன் மேதாவி மேனகை மைத்ரேயர் யது யமன் யயவரர் யயாதி யவக்கிரீ யாதுதானி யாஜ்ஞவல்கியர் யுதாமன்யு யுதிஷ்டிரன் யுயுத்சு யுவனாஸ்வன் ரந்திதேவன் ராகு ராதை ராமன் ராவணன் ராஜதர்மன் ரிசீகர் ரிதுபர்ணன் ரிஷபர் ரிஷ்யசிருங்கர் ருக்மரதன் ருக்மி ருக்மிணி ருசங்கு ருசி ருத்திரன் ருரு ரேணுகன் ரேணுகை ரைப்பியர் ரோமபாதன் ரோஹிணி லக்ஷ்மணன் லட்சுமணன் லட்சுமி லபிதை லோகபாலர்கள் லோபாமுத்திரை லோமசர் லோமபாதன் லோமஹர்ஷனர் வசாதீயன் வசிஷ்டர் வசு வசுதேவர் வசுமனஸ் வசுமான் வசுஹோமன் வதான்யர் வந்தின் வருணன் வர்கா வஜ்ரவேகன் வஜ்ரன் வாசுகி வாதாபி வாமதேவர் வாயு வார்ஷ்ணேயன் வாலகில்யர் வாலி விகர்ணன் விசரக்கு விசாகன் விசித்திரவீரியன் விசோகன் விதுரன் விதுலை விந்தன் விபாண்டகர் விபாவசு விபீஷணன் விபுலர் வியாக்ரதத்தன் வியாசர் வியுஷிதஸ்வா விராடன் விருத்திரன் விருபாகஷன் விருஷகன் விருஷசேனன் விருஷதர்பன் விருஷபர்வன் விரோசனன் விவிங்சதி வினதை விஷ்ணு விஸ்வகர்மா விஸ்வாமித்ரர் வீதஹவ்யன் வீரத்யும்னன் வீரபத்ரன் வேதா வேனன் வைகர்த்தனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு வைனியன் ஜடாசுரன் ஜடாயு ஜந்து ஜமதக்னி ஜரத்காரு ஜராசந்தன் ஜரிதை ஜரை ஜலசந்தன் ஜனகன் ஜனதேவன் ஜனபதி ஜனமேஜயன் ஜனமேஜயன் 1 ஜாம்பவதி ஜாரிதரி ஜாஜலி ஜிமூதன் ஜீவலன் ஜெயத்சேனன் ஜெயத்ரதன் ஜைகிஷவ்யர் ஜோதஸ்நாகாலி ஷாமந்தர் ஸனத்குமாரர் ஸுமனை ஸுவர்ச்சஸ் ஸ்கந்தன் ஸ்தாணு ஸ்தூணாகர்ணன் ஸ்யூமரஸ்மி ஸ்ரீ ஸ்ரீமதி ஸ்ரீமான் ஸ்வேதகி ஸ்வேதகேது ஸ்வேதன் ஹயக்ரீவன் ஹரிச்சந்திரன் ஹர்யஸ்வன் ஹனுமான் ஹாரீதர் ஹிடிம்பன் ஹிடிம்பை ஹிரண்யவர்மன் ஹோத்திரவாஹனர்