நண்பர் திரு.ராமராஜன் மாணிக்கவேல் அவர்களின் மின்னஞ்சலைத் தொடர்ந்து, யக்ஷனின் கேள்விகள் மற்றும் யுதிஷ்டிரனின் பதில்களுக்கான சம்ஸ்க்ருத மூலத்தைத் தேடினேன். http://sacred-texts.com/hin/mbs/mbs03297.htm என்ற லிங்கில் யக்ஷனின் கேள்வி பகுதி கிடைத்தது. அத்தளத்தில் மஹாபாரதத்தின் சஸ்க்ருத ஸ்லோகங்கள் மூல வடிவத்திலும், ஆங்கில ஒலிபெயர்ப்பு வடிவத்திலும் கிடைக்கின்றன.
அத்தளத்தில் அனைத்து ஸ்லோகங்களும் இல்லை. பல விடுபட்டிருக்கின்றன. கங்குலி அவர்கள் தனது முன்னுரையில், சம்ஸ்க்ருத மஹாபாரதத்தின் கல்கத்தா பதிப்பு, பம்பாய் பதிப்பு ஆகியவற்றின் உரைகளையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்து ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்துள்ளதாகச் சொல்கிறார்.
******************
"About the readings I have adopted, I should say that as regards the first half of the work, I have generally adhered to the Bengal texts; as regards the latter half, to the printed Bombay edition. Sometimes individual sections, as occurring in the Bengal editions, differ widely, in respect of the order of the verses, from the corresponding ones in the Bombay edition. In such cases I have adhered to the Bengal texts, convinced that the sequence of ideas has been better preserved in the Bengal editions than the Bombay one." says http://sacred-texts.com/hin/m01/m01001.htm
"நான் ஏற்றுக்கொண்ட வாசிப்புகளைப் பற்றிச் சொல்கையில், எனது படைப்பின் முதல் பாதியைப் பொறுத்தவரையில், நான் வங்காள உரைகளையே கடைப்பிடித்திருக்கிறேன். அடுத்த பாதியைப் பொறுத்தவரை அச்சிடப்பட்ட பம்பாய் பதிப்பைக் கடைப்பிடித்திருக்கிறேன். சில நேரங்களில், தனிப்பட்ட பகுதிகளில், வங்கப் பதிப்புக்கும் பம்பாய் பதிப்புக்கும் இடையில், வரிகளின் வரிசையைப் பொறுத்தவரையில் பெரும் வேறுபாடு இருக்கிறது. அத்தகு சமயங்களில், நான், பம்பாய் பதிப்பைவிட, வங்கப் பதிப்புகளில் வரிசைகள் சிறப்பாக பராமிக்கப்பட்டிருக்கின்றன என்பதை நம்பி ஏற்றுக் கொண்டு, வங்க உரைகளையே கடைப்பிடித்திருக்கிறேன்." என்று http://sacred-texts.com/hin/m01/m01001 சுட்டியில் தகவல் கிடைத்தது.
முன்னுரையில் அல்லாமல் வனபர்வத்தின் பகுதிகளில் வரும் அடிக்குறிப்புகள் பலவற்றில் தென்னிந்திய பதிப்பையும்ம், நீலகண்டர் உரைகளையும் சேர்த்து கவனத்தில் கொண்டதாகவும் கங்குலி சொல்கிறார்.
******************
மஹாபாரத ஸ்லோகங்கள் பெரும்பாலானவை அனுஷ்டூப் சந்தங்களில் உள்ளவை என்றும், அந்த அனுஷ்டூப் சந்தங்களுக்குப் பொருந்தாத ஸ்லோகங்களை நீக்கி Critical edition of Mahabharata தயார் செய்யப்பட்டது என்றும் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்.
இது குறித்து மேலும் தேடுகையில்....
"This the Sanskrit text of the Mahabharata in Sanskrit. This is derived from electronic files created by Prof. Muneo Tokunaga of Kyoto and edited by John D. Smith. Their data was used to generate parallel Devanagari and Romanization, using custom C programs created at sacred-texts." says http://sacred-texts.com/hin/mbs/index.htm
அதாவது மேற்கண்ட சம்ஸ்க்ருத வரிகள், கியோடோவின் பேராசிரியர் முனியோ டோகுநாகா அவர்களால் செய்யப்பட்டது எனவும், ஜான் டி.ஸ்மித் அவர்களால் திருத்தப்பட்டது எனவும் சொல்லப்பட்டுள்ளது. என்று http://sacred-texts.com/hin/mbs/index.htm சுட்டியில் தகவல் கிடைத்தது.
******************
சரி யாரிந்த டோகுநாகா முனியோ என்று தேடுகையில்...
"Tokunaga Muneo (徳永宗雄?) is a Japanese Indologist. A graduate of the doctoral program of Harvard University, he now teaches in the Indology Department of Kyoto University.
Tokunaga Muneo is a specialist in Sanskrit and Vedic but also one of the world's foremost authorities on Indian languages[citation needed]. He is an authority on Indian epics, and in 1994 provided the world with the first digital, searchable text, in ASCII format, of the Mahabharata, based on the Poona Critical Edition. This has now been revised by John D. Smith." says http://en.wikipedia.org/wiki/Tokunaga_Muneo
டோகுநாகா முனியோ அவர்கள் ஜப்பானைச் சார்ந்த இந்தியவியலாளர் ஆவார். ஹார்வார்டு பல்கலைக்கழகத்தின் முனைவர் திட்டத்தில் பட்டம் பெற்றவராவார். இவர் இப்போது கியோடோ பல்கலைக்கழகத்தில் இந்தியவியல் துறையில் கற்பித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.
வேதங்கள் மற்றும் சம்ஸ்க்ருதத்தில் நிபுணத்துவம் மட்டுமல்லாது, இந்திய மொழிகள் சம்பந்தமாக உலகின் முன்னணி அதிகாரிகளில் ஒருவராகத் திகழ்கிறார். 1994ல் தேடுவதற்கு எளிதாகத் தேடும் முறையிலமைந்த தனது முதல் டிஜிட்டல் மகாபாரதத்தை, ASCII முறையில் {Poona Critical Edition} பூனா பதிப்பின் அடிப்படையில் இவர் அளித்தார். என்று http://en.wikipedia.org/wiki/Tokunaga_Muneo சுட்டியில் தகவல் கிடைத்தது.
******************
சரி பூனா பதிப்பு என்பது என்ன? அதை யார் தொகுத்தது என்று தேடுகையில்
"Between 1919 and 1966, scholars at the Bhandarkar Oriental Research Institute, Pune, compared the various manuscripts of the epic from India and abroad and produced the Critical Edition of the Mahabharata, on 13,000 pages in 19 volumes, followed by the Harivamsha in another two volumes and six index volumes. This is the text that is usually used in current Mahabharata studies for reference. This work is sometimes called the 'Pune' or 'Poona' edition of the Mahabharata." says http://en.wikipedia.org/wiki/Mahabharata#Critical_Edition
1919 - 1966 காலக்கட்டத்துக்குள், பூனேவைச் சேர்ந்த பந்தார்க்கர் கிழக்கத்திய ஆய்வு நிறுவனத்தைச் {Bhandarkar Oriental Research Institute, Pune}சார்ந்த பல அறிஞர்கள் கூடி, இந்தியா மற்றும் வெளிநாடுகளில் இருந்த பல்வேறு கைப்பிரதிகளை ஒப்பிட்டு, பத்தொன்பது பாகங்களும் 13,000 பக்கங்களும் கொண்ட அதிகாரப்பூர்வமான {Critical Edition} மஹாபாரதத்தையும், அதைத் தொடர்ந்து இரண்டு பாகங்களும், இரண்டு குறியீட்டு பாகங்களும் கொண்ட ஹரிவம்சத்தையும் தயாரித்தார்கள். தற்போதைய மகாபாரத ஆய்வுகளில் இந்த உரையே வழக்கமாக குறிக்கப்படுகிறது. இந்தப் படைப்பு சில வேளைகளில் மஹாபாரதத்தின் பூனே பதிப்பு அல்லது பூனா பதிப்பு என்று அழைக்கப்படுகிறது. என்று http://en.wikipedia.org/wiki/Mahabharata#Critical_Edition
என்ற செய்திகள் கிடைத்தன. சுட்டியில் தகவல் கிடைத்தது.
******************
யக்ஷன் கேட்கும் கேள்விகள், சம்ஸ்க்ருத மூலத்தில் {பூனா பதிப்பின்} வன பர்வம் 297ம் பகுதியில் 26ம் ஸ்லோகத்தில் இருந்து ஆரம்பித்து, 74ம் ஸ்லோகத்தில் முடிகிறது {http://sacred-texts.com/hin/mbs/mbs03297.htm}. கங்குலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பில் வனபர்வம் 311ம் பகுதியில் {http://sacred-texts.com/hin/m03/m03311.htm} ஆரம்பிக்கிறது. நமது முழு மஹபாரதத்தில் வனபர்வம் 311ஆ பகுதியில் {http://mahabharatham.arasan.info/2014/10/Mahabharatha-Vanaparva-Section311b.html} ஆரம்பிக்கிறது.
சம்ஸ்க்ருதப் பதிப்பு, கங்குலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு, நமது தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு ஆகிய பதிப்புகளில் யக்ஷன் ஒரு முறை பேசுவதையும், அதைத் தொடர்ந்து யுதிஷ்டிரன் பேசுவதையும் {கவனிக்க: ஒரு கேள்வி கேட்கப்படுவது அல்ல; ஒரு முறை பேசுவது} என ஒவ்வொன்றாக வரிசைப்படுத்தினேன். ராமராஜன் மாணிகவேல் அவர்கள் செய்தது போல 124 கேள்விகளாகப் பிரிக்க முடியவில்லை. சம்ஸ்க்ருத பொருள் தெரியாமல் அப்படிப் பிரிப்பதும் முறையாகாது. எனவே, ஒவ்வொரு முறை பேசுவதையும் தனித்தனி நிலைகளாக, பகுதிகளாகப் பிரித்தேன்.
அப்படிப் பிரித்ததில் சம்ஸ்க்ருதத்தில் மொத்தம் 22 எண்ணிக்கை நிலைகள் வந்தன. கங்குலியை அப்படிப் பிரித்த போது மொத்தம் 37 எண்ணிக்கை நிலைகள் வந்தன. கங்குலியைத் தழுவி நாம் மொழிபெயர்த்ததால் நமது பதிவைப் பிரித்த போதும் அதே 37 எண்ணிக்கை நிலைகளே வந்தன. எனவே அதிக எண்ணிக்கை வந்தவற்றையே நிலை எண்ணாக எடுத்துக் கொண்டு, சம்ஸ்க்ருத ஸ்லோகங்களை அவற்றுடன் பொருத்திப் பார்த்தேன். எனக்கு சம்ஸ்க்ருதம் தெரியாது. ஆனால், சம்ஸ்க்ருத சுலோகங்களின் ஆங்கில ஒலிபெயர்ப்பினோடு ஆங்கிலம் மற்றும் தமிழ் மொழிபெயர்ப்புகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்த்து பொருத்திப் பார்த்தேன். அப்படிப் பார்த்ததில் 11, 18, 19, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33 ஆகிய நிலை எண்களுக்கு சம்ஸ்க்ருத ஸ்லோகம் Sacred-texts தளத்தில் இல்லை. {அப்படியென்றால் பூனா பதிப்பில் அந்தக் கேள்விகளும் பதில்களும் இடம்பெறவில்லை என்று பொருள்.}
Sacred-texts தளத்தில் இருக்கும், சம்ஸ்க்ருத ஸ்லோகங்களையும், அச்சுலோகங்களின் ஆங்கில ஒலிபெயர்ப்பையும், கங்குலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பையும், http://mahabharatham.arasan.info வலைப்பூவில் வரும், நமது முழுமஹாபாரதத்தையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்ததில் கிடைத்தவற்றை கீழே வரிசைப்படுத்தியிருக்கிறேன். அதில் சம்ஸ்க்ருதம் மற்றும் ஒலிபெயர்ப்புகளை ஒட்டியே சுலோக எண்கள் இருக்கின்றன.
S எனும் இடது ஓர முகப்பு எழுத்தைத் தொடர்ந்து வருவது சம்ஸ்க்ருதம் எனவும், ST என்றால் சம்ஸ்க்ருத சுலோகத்தின் ஆங்கில ஒலிபெயர்ப்பு எனவும், GE என்றால் கங்குலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு எனவும், AT என்றால் அரசனின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு எனவும் கொள்ளவும், நிலையெண்கள் மொத்தம் 37 எனவும் கொள்க. வரிசை பின்வருமாறு :
********************************************
0. {இந்த சுலோகங்களையும், அதைத் தொடர்ந்து வரும் ஒலிபெயர்ப்பு மற்றும் மொழிபெயர்ப்புகளையும் நிலை எண் கணக்கில் கொண்டுவரவில்லை}
S 22 [यक्स]
इमे ते भरातरॊ राजन वार्यमाणा मयासकृत
बलात तॊयं जिहीर्षन्तस ततॊ वै सूदिता मया
23 न पेयम उदकं राजन पराणान इह परीप्सता
पार्थ मा साहसं कार्षीर मम पूर्वपरिग्रहः
परश्नान उक्त्वा तु कौन्तेय ततः पिब हरस्व च
24 [य]
नैवाहं कामये यक्ष तव पूर्वपरिग्रहम
कामनैतत परशंसन्ति सन्तॊ हि पुरुषाः सदा
25 यदात्मना सवम आत्मानं परशंसेत पुरुषः परभॊ
यथा परज्ञं तु ते परश्नान परतिवक्ष्यामि पृच्छ माम
ST 22 [yaksa]
ime te bhrātaro rājan vāryamāṇā mayāsakṛt
balāt toyaṃ jihīrṣantas tato vai sūditā mayā
23 na peyam udakaṃ rājan prāṇān iha parīpsatā
pārtha mā sāhasaṃ kārṣīr mama pūrvaparigrahaḥ
praśnān uktvā tu kaunteya tataḥ piba harasva ca
24 [y]
naivāhaṃ kāmaye yakṣa tava pūrvaparigraham
kāmanaitat praśaṃsanti santo hi puruṣāḥ sadā
25 yadātmanā svam ātmānaṃ praśaṃset puruṣaḥ prabho
yathā prajñaṃ tu te praśnān prativakṣyāmi pṛccha mām
GE:
And the Yaksha said, 'These thy brothers, O king, repeatedly forbidden by me, would forcibly take away water. It is for this that they have been slain by me! He that wisheth to live, should not, O king, drink this water! O son of Pritha, act not rashly! This lake hath already been in my possession. Do thou, O son of Kunti, first answer my questions, and then take away as much as thou likest!' Yudhishthira said, 'I do not, O Yaksha, covet, what is already in thy possession! O bull among male beings, virtuous persons never approve that one should applaud his own self (without boasting, I shall, therefore, answer thy questions, according to my intelligence). Do thou ask me!'
AT:
அந்த யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா} என்னால் திரும்பத் திரும்பத் தடுக்கப்பட்டும் உனது தம்பிகள் வலுக்கட்டாயமாக நீரை எடுக்க முயன்றனர். அதற்காகவே அவர்கள் என்னால் கொல்லப்பட்டனர்! வாழ விரும்பும் ஒருவன், ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, இந்த நீரைக் குடிக்கலாகாது! ஓ! பிருதையின் மகனே {{Son of Pritha - குந்தியின் மகனே யுதிஷ்டிரா}, துடுக்காகச் செயல்படாதே! இத்தடாகம் ஏற்கனவே எனது உடைமையாக இருக்கிறது. ஓ! குந்தியின் மகனே {யுதிஷ்டிரா}, முதலில் எனது கேள்விகளுக்குப் பதிலளித்துவிட்டு, நீ விரும்புமளவுக்கு {நீரை} எடுத்துச் செல்!” என்றான் {யக்ஷன்}.
யுதிஷ்டிரன் {யஷனிடம்}, “ஓ! யக்ஷா, ஏற்கனவே உனது உடைமையாக இருக்கும் ஒன்றின் மேல் நான் ஆசை கொள்ளவில்லை! ஓ! ஆடவரில் காளையே, தன்னையே பாராட்டிக் கொள்ளும் ஒருவனை அறம் சார்ந்த மனிதர்கள் அங்கீகரிப்பதில்லை. (எனவே, தற்பெருமை பேசாமல் உனது கேள்விகளுக்கு எனது புத்திக்கூர்மையினால் பதிலளிக்கிறேன்). நீ என்னிடம் கேள்!” என்றான்.
********************************************
1. {நிலை எண் 1}
S1.
26 [यक्स]
किं सविद आदित्यम उन्नयति केच तस्याभितश चराः
कश चैनम अस्तं नयति कस्मिंश च परतितिष्ठति
27 [य]
बरह्माद इत्य अमुन नयति देवास तस्याभितश चराः
धर्मश चास्तं नयति च सत्ये च परतितिष्ठति
ST1.
26 [yaksa]
kiṃ svid ādityam unnayati keca tasyābhitaś carāḥ
kaś cainam astaṃ nayati kasmiṃś ca pratitiṣṭhati
27 [y]
brahmād ity amun nayati devās tasyābhitaś carāḥ
dharmaś cāstaṃ nayati ca satye ca pratitiṣṭhati
GE1.
The Yaksha then said, 'What is it that maketh the Sun rise? Who keeps him company? Who causeth him to set? And in whom is he established?' Yudhishthira answered, 'Brahma maketh the Sun rise: the gods keep him company: Dharma causeth him to set: and he is established in truth.' 2
AT1.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எது சூரியனை உதிக்கச் செய்கிறது? யார் அவனுக்குத் துணையாக இருக்கிறார்? எது அவனை மறையச் செய்கிறது? எதில் அவன் நிலைபெற்றிருக்கிறான்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், “பிரம்மமே சூரியனை உதிக்கச் செய்கிறது; தேவர்கள் அவனுக்குத் துணையாக இருக்கின்றனர்; தர்மமே அவனை மறையச் செய்கிறது; அவன் {சூரியன்} உண்மையில் {சத்தியத்தில்} நிலைத்திருக்கிறான்" [1] என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
2.
S2.
28 [यक्स]
केन सविच छरॊत्रियॊ भवति केन सविद विन्दते महत
केन दवितीयवान भवति राजन केन च बुद्धिमान
29 [य]
शरुतेन शरॊत्रियॊ भवति तपसा विन्दते महत
धृत्या दवितीयवान भवति बुद्धिमान वृद्धसेवया
ST2.
28 [yaksa]
kena svic chrotriyo bhavati kena svid vindate mahat
kena dvitīyavān bhavati rājan kena ca buddhimān
29 [y]
śrutena śrotriyo bhavati tapasā vindate mahat
dhṛtyā dvitīyavān bhavati buddhimān vṛddhasevayā
GE2.
The Yaksha asked, 'By what doth one become learned? By what doth he attain what is very great? How can one have a second? And, O king, how can one acquire intelligence?' Yudhishthira answered, 'It is by the (study of the) Srutis that a person becometh learned; it is by ascetic austerities that one acquireth what is very great: it is by intelligence that a person acquireth a second and it is by serving the old that one becometh wise.' 1
AT2.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எதனால் ஒருவன் கற்றவனாகிறான்? எதனால் ஒருவன் பெரிய மகத்தான ஒன்றை அடைகிறான்? இரண்டாவது ஒன்றை ஒருவன் எவ்வாறு கொள்ளலாம்? மேலும் ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, ஒருவன் புத்திக்கூர்மையை எவ்வாறு அடையலாம்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “சுருதிகளாலேயே (அதன் கல்வியாலேயே) ஒருவன் கற்றவனாகிறான்; தவத்துறவுகளாலேயே ஒருவன் பெரிய மகத்துவத்தை அடைகிறான்; புத்திக்கூர்மையாலேயே ஒருவன் இரண்டாவதாக ஒன்றை அடைகிறான். பெரியவர்களுக்குச் சேவை செய்வதாலேயே ஒருவன் ஞானமடைய {புத்திக்கூர்மையை அடைய} முடியும்" என்று பதிலளித்தான். [2]
********************************************
3.
S3.
30 [यक्ष]
किं बराह्मणानां देवत्वं कश च धर्मः सताम इव
कश चैषां मानुषॊ भावः किम एषाम असताम इव
31 [य]
सवाध्याय एषां देवत्वं तप एषां सताम इव
मरणं मानुषॊ भावः परिवादॊ ऽसताम इव
ST3.
30 [yakṣa]
kiṃ brāhmaṇānāṃ devatvaṃ kaś ca dharmaḥ satām iva
kaś caiṣāṃ mānuṣo bhāvaḥ kim eṣām asatām iva
31 [y]
svādhyāya eṣāṃ devatvaṃ tapa eṣāṃ satām iva
maraṇaṃ mānuṣo bhāvaḥ parivādo 'satām iva
GE3.
The Yaksha asked, 'What constituteth the divinity of the Brahmanas? What even is their practice that is like that of the pious? What also is the human attribute of the Brahmanas? And what practice of theirs is like that of the impious?' Yudhishthira answered, 'The study of the Vedas constitutes their divinity: their asceticism constitutes behaviour that is like that of the pious; their liability to death is their human attribute and slander is their impiety.'
AT3.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “அந்தணர்களுக்கு தெய்வீகம் எது? பக்திமான்களுக்கு இருப்பது போல அவர்களுக்கான பக்திச்செயல் {அறம்} எது? அந்தணர்களுக்கு மனிதக் குணம் எது? பக்தியற்றவர்களுக்கு இருப்பது போல அவர்களுக்கு இருக்கும் பக்தியற்ற நிலை {மறம்} எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “வேதகல்வியில் அவர்களது தெய்வீகம் அடங்கியிருக்கிறது. அவர்களது தவமே பக்திமான்களுக்கான பக்தியாக இருக்கிறது; இறப்புக்கு ஆட்படும் அவர்களது குணமே மனிதத்தன்மை. அவதூறே {தெய்வத்தை அவதூறு செய்வதே} அவர்களது பக்தியற்ற {மறம்} நிலையாகிறது" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
4.
S4.
32 [यक्स]
किं कषत्रियाणां देवत्वं कश च धर्मः सताम इव
कश चैषां मानुषॊ भावः किम एषाम असताम इव
33 [य]
इष्वस्त्रम एषां देवत्वं यज्ञ एषां सताम इव
भयं वै मानुषॊ भावः परित्यागॊ ऽसताम इव
ST4.
32 [yaksa]
kiṃ kṣatriyāṇāṃ devatvaṃ kaś ca dharmaḥ satām iva
kaś caiṣāṃ mānuṣo bhāvaḥ kim eṣām asatām iva
33 [y]
iṣvastram eṣāṃ devatvaṃ yajña eṣāṃ satām iva
bhayaṃ vai mānuṣo bhāvaḥ parityāgo 'satām iva
GE4.
The Yaksha asked, 'What institutes the divinity of the Kshatriyas? What even is their practice that is like that of the pious? What is their human attribute? And what practice of theirs is like that of the impious?' Yudhishthira answered, 'Arrows and weapons are their divinity: celebration of sacrifices is that act which is like that of the pious: liability to fear is their human attribute; and refusal of protection is that act of theirs which is like that of the impious.'
AT4.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “க்ஷத்திரியர்களுக்கு தெய்வீகம் எது? பக்திமான்களுக்கு இருப்பது போல அவர்களுக்கான நடைமுறை {அறம்} என்ன? அவர்களுக்கு மனிதக் குணம் எது? பக்தியற்றவர்களுக்கு இருப்பது போல இருக்கும் அவர்களது நடைமுறை {மறம்} என்ன?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “கணைகளும் ஆயுதமும் அவர்களது தெய்வீகம் ஆகும். பக்திமான்களுக்கு இருப்பது போல, வேள்விகள் கொண்டாடுவதே அவர்களது பக்திச்செயல் {அறம்} ஆகும். அச்சத்திற்கு ஆட்படுவதே அவர்களது மனிதத்தன்மையாகும். {துன்பப்படுவோரைக்} காப்பதை மறுத்தலே அவர்களது பக்தியற்ற {மறம்} நிலையாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
5.
S5.
34 [यक्स]
किम एकं यज्ञियं साम किम एकं यज्ञियं यजुः
का चैका वृश्चते यज्ञं कां यज्ञॊ नातिवर्तते
35 [य]
पराणॊ वै यज्ञियं साम मनॊ वै यज्ञियं यजुः
वाग एका वृश्चते यज्ञं तां यज्ञॊ नातिवर्तते
ST5.
34 [yaksa]
kim ekaṃ yajñiyaṃ sāma kim ekaṃ yajñiyaṃ yajuḥ
kā caikā vṛścate yajñaṃ kāṃ yajño nātivartate
35 [y]
prāṇo vai yajñiyaṃ sāma mano vai yajñiyaṃ yajuḥ
vāg ekā vṛścate yajñaṃ tāṃ yajño nātivartate
GE5.
The Yaksha asked, 'What is that which constitutes the Sama of the sacrifice? What the Yajus of the sacrifice? What is that which is the refuge of a sacrifice? And what is that which sacrifice cannot do without?' Yudhishthira answered, 'Life is the Sama of the sacrifice; the mind is the Yajus of the sacrifice: the Rik is that which is the refuge of the sacrifice; and it is Rik alone which sacrifice cannot do without.' 2
AT5.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “வேள்விக்கான சாமம் {ஸாமம்} என்பது எது? வேள்விக்கான யஜுஸ் என்பது எது? ஒரு வேள்விக்கான புகலிடம் எது? எது இல்லாமல் வேள்வியைச் செய்ய முடியாது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், “வாழ்வே {உயிரே} வேள்வியின் சாமமாகும்; மனமே வேள்வியின் யஜுஸ் ஆகும். வேள்வியின் புகலிடமாக ரிக்கு {வேத வாக்கு} இருக்கிறது. அந்த ரிக்கு இல்லாமல் வேள்வியைச் செய்ய முடியாது" என்று பதிலளித்தான் [3]
********************************************
6.
S6.
36 [यक्स]
किं सविद आपततां शरेष्ठं बीजं निपततां वरम
किं सवित परतिष्ठमानानां किं सवित परवदतां वरम
37 [य]
वर्षम आपततां शरेष्ठं बीजं निपततां वरम
गावः परतिष्ठमानानां पुत्रः परवदतां वरः
ST6.
36 [yaksa]
kiṃ svid āpatatāṃ śreṣṭhaṃ bījaṃ nipatatāṃ varam
kiṃ svit pratiṣṭhamānānāṃ kiṃ svit pravadatāṃ varam
37 [y]
varṣam āpatatāṃ śreṣṭhaṃ bījaṃ nipatatāṃ varam
gāvaḥ pratiṣṭhamānānāṃ putraḥ pravadatāṃ varaḥ
GE6.
The Yaksha asked, 'What is of the foremost value to those that cultivate? What is of the foremost value to those that sow? What is of the foremost value to those that wish for prosperity in this world? And what is of the foremost value to those that bring forth?' Yudhishthira answered, 'That which is of the foremost value to those that cultivate is rain: that of the foremost value to those that sow is seed: that of the foremost value to those that bring forth is offspring. 1'
AT6.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “பயிரிடுவோருக்கு {உழவருக்கு {அ} வைசியருக்கு} முதன்மையான மதிப்புடையது {மதிப்புமிக்கது = சிறந்தது} எது? விதைப்போருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது எது? இவ்வுலகில் செழிப்பை அடைய விரும்புவோருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது எது? [4a] பெற்றுக் கொள்பவர்களுக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “பயிரிடுவோருக்கு {உழவருக்கு} முதன்மையான மதிப்புடையது மழை; விதைப்போருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது விதை; பெறுபவர்களுக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது வாரிசு {சந்ததி} [4b] " என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
7.
S7.
38 [यक्स]
इन्द्रियार्थान अनुभवन बुद्धिमाँल लॊकपूजितः
संमतः सर्वभूतानाम उच्छ्वसन कॊ न जीवति
39 [य]
देवतातिथिभृत्यानां पितॄणाम आत्मनश च यः
न निर्वपति पञ्चानाम उच्छ्वसन न स जीवति
ST7.
38 [yaksa]
indriyārthān anubhavan buddhimāṁl lokapūjitaḥ
saṃmataḥ sarvabhūtānām ucchvasan ko na jīvati
39 [y]
devatātithibhṛtyānāṃ pitṝṇām ātmanaś ca yaḥ
na nirvapati pañcānām ucchvasan na sa jīvati
GE7.
The Yaksha asked, 'What person, enjoying all the objects of the senses, endued with intelligence, regarded by the world and liked by all beings, though breathing, doth not offer anything to these five, viz., gods, guests, servants, Pitris, and himself, though endued with breath, is not yet alive.'
AT7.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "புலன்நுகர் பொருட்கள் அத்தனையிலும் இன்புற்றிருந்து, உலகத்தால் மதிக்கப்பட்டும், அனைத்து உயிர்களால் விரும்பப்பட்டும் உள்ள புத்திக்கூர்மையுள்ள எந்த மனிதன், சுவாசமுள்ளவனாக இருப்பினும், உயிரற்றவனாக இருக்கிறான்" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "தேவர்கள், விருந்தினர், பணியாட்கள், பித்ருக்கள் மற்றும் சுயம் ஆகிய ஐந்திற்கும் எதையும் காணிக்கையாக அளிக்கவில்லையென்றால், ஒரு மனிதன் சுவாசமுள்ளவனாக இருப்பினும் உயிருள்ளவன் ஆகமாட்டான்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
8.
S8.
40 [यक्स]
किं सविद गुरुतरं भूमेः किं सविद उच्चतरं च खात
किं सविच छीघ्रतरं वायॊः किं सविद बहुतरं नृणाम
41 [य]
माता गुरुतरा भूमेः पिता उच्चरतश च खात
मनॊ शीघ्रतरं वायॊश चिन्ता बहुतरी नृणाम
ST8.
40 [yaksa]
kiṃ svid gurutaraṃ bhūmeḥ kiṃ svid uccataraṃ ca khāt
kiṃ svic chīghrataraṃ vāyoḥ kiṃ svid bahutaraṃ nṛṇām
41 [y]
mātā gurutarā bhūmeḥ pitā uccarataś ca khāt
mano śīghrataraṃ vāyoś cintā bahutarī nṛṇām
GE8.
The Yaksha asked, 'What is weightier than the earth itself? What is higher than the heavens?' What is fleeter than the wind? And what is more numerous than grass?' Yudhishthira answered, 'The mother is weightier than the earth; the father is higher than the heaven; the mind is fleeter than the wind; and our thoughts are more numerous than grass.'
AT8.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "பூமியை விடக் கனமானது எது? சொர்க்கத்தைவிட {ஆகாயத்தைவிட} உயர்ந்தது எது? காற்றைவிட வேகமானது எது? புற்களைவிட எண்ணிக்கையில் அதிகமானது எது? என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "பூமியை விடக் கனமானவள் தாய்; சொர்க்கத்தைவிட {ஆகாயத்தைவிட} உயர்ந்தவர் தந்தை; காற்றைவிட வேகமானது மனம்; புற்களை விட எண்ணிக்கையில் அதிகமானது எண்ணங்கள்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
9.
S9.
42 [यक्स]
किं सवित सुप्तं न निमिषति किं सविज जातं न चॊपति
कस्य सविद धृदयं नास्ति किं सविद वेगेन वर्घते
43 [य]
मत्स्यः सुप्तॊ न निमिषत्य अण्डं जातं न चॊपति
अश्मनॊ हृदयं नास्ति नदीवेगेन वर्धते
ST9.
42 [yaksa]
kiṃ svit suptaṃ na nimiṣati kiṃ svij jātaṃ na copati
kasya svid dhṛdayaṃ nāsti kiṃ svid vegena varghate
43 [y]
matsyaḥ supto na nimiṣaty aṇḍaṃ jātaṃ na copati
aśmano hṛdayaṃ nāsti nadīvegena vardhate
GE9.
The Yaksha asked, 'What is that which doth not close its eyes while asleep; What is that which doth not move after birth? What is that which is without heart? And what is that which swells with its own impetus?' Yudhishthira answered, 'A fish doth not close its eyes while asleep: an egg doth not move after birth: a stone is without heart: and a river swelleth with its own impetus.'
AT9.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "உறங்கும்போது கண்களை மூடாதது எது? பிறந்த பிறகும் நகராதது எது? இதயம் இல்லாதது எது? தன் சொந்த உத்வேகத்தால் வீங்குவது {Swells} {அதிகரிப்பது} எது?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "உறங்கும்போது மீன் கண்களை மூடுவதில்லை; பிறந்தும் நகராமல் இருப்பது முட்டை; இதயமற்றிருப்பது கல்; தனது சொந்த உத்வேகத்தால் அதிகரிப்பது ஆறு {நதி}" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
10.
S10.
44 [यक्स]
किं सवित परवसतॊ मित्रं किं सविन मित्रं गृहे सतः
आतुरस्य च किं मित्रं किं सविन मित्रं मरिष्यतः
45 [य]
सार्थः परवसतॊ मित्रं भार्या मित्रं गृहे सतः
आतुरस्य भिषन मित्रं दानं मित्रं मरिष्यतः
ST10.
44 [yaksa]
kiṃ svit pravasato mitraṃ kiṃ svin mitraṃ gṛhe sataḥ
āturasya ca kiṃ mitraṃ kiṃ svin mitraṃ mariṣyataḥ
45 [y]
sārthaḥ pravasato mitraṃ bhāryā mitraṃ gṛhe sataḥ
āturasya bhiṣan mitraṃ dānaṃ mitraṃ mariṣyataḥ
GE10.
The Yaksha asked, 'Who is the friend of the exile? Who is the friend of the householder? Who is the friend of him that ails? And who is the friend of one about to die?' Yudhishthira answered, 'The friend of the exile in a distant land is his companion, the friend of the householder is the wife; the friend of him that ails is the physician: and the friend of him about to die is charity.
AT10.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "நாடு கடத்தப்பட்டவனுக்கு {வனவாசம் மேற்கொள்பவனுக்கு} யார் நண்பன்? இல்லறத்தானுக்கு யார் நண்பன்? நோய்வாய்ப்பட்டவனுக்கு யார் நண்பன்? சாகப்போகிறவனுக்கு யார் நண்பன்?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "நாடுகடத்தப்பட்டவனுக்கு {வனவாசம் மேற்கொள்பவனுக்கு} வழிப்போக்கனே [5] நண்பன்; இல்லறத்தானுக்கு நண்பன் அவனது மனைவியே; நோய்வாய்ப்பட்டவனுக்கு நண்பன் மருத்துவன்; சாகப்போகிறவனுக்கு நண்பன் தானம்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
11.
கீழ்க்கண்ட GE11 & AT 11க்கு சரியான சம்ஸ்க்ருத மூல சுலோகம் Sacred texts வலைத்தளத்தில் இல்லை.
G.E11.
The Yaksha asked,--'Who is the guest of all creatures? What is the eternal duty? What, O foremost of kings, is Amrita? And what is this entire Universe?' Yudhishthira answered,--Agni is the guest of all creatures: the milk of kine is amrita: Homa (therewith) is the eternal duty: and this Universe consists of air alone.' 2
AT11.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "அனைத்து உயிர்களுக்கும் விருந்தினன் யார்? நித்திய கடமை என்பது யாது?! ஓ மன்னர்களில் முதன்மையானவனே {யுதிஷ்டிரா}, அமிர்தம் என்பது என்ன? இந்த மொத்த அண்டத்திலும் இருப்பது என்ன?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், "அக்னியே அனைத்து உயிர்களுக்கு விருந்தினன்; பசுவின் பாலே அமிர்தம்; ஹோமமே நித்திய கடமை; இந்த அண்டம் முழுவதும் காற்றே {வாயுவே} இருக்கிறது" என்று பதிலளித்தான் [6].
********************************************
12.
S11.
46 [यक्स]
किं सविद एकॊ विचरति जातः कॊ जायते पुनः
किं सविद धिमस्य भैषज्यं किं सविद आवपनं महत
47 [य]
सूर्य एकॊ विचरति चन्द्रमा जायते पुनः
अग्निर हिमस्य भैषज्यं भूमिर आपवनं महत
ST11.
46 [yaksa]
kiṃ svid eko vicarati jātaḥ ko jāyate punaḥ
kiṃ svid dhimasya bhaiṣajyaṃ kiṃ svid āvapanaṃ mahat
47 [y]
sūrya eko vicarati candramā jāyate punaḥ
agnir himasya bhaiṣajyaṃ bhūmir āpavanaṃ mahat
GE12.
The Yaksha asked,--'What is that which sojourneth alone? What is that which is re-born after its birth? What is the remedy against cold? And what is the largest field?' Yudhishthira answered,--'The sun sojourneth alone; the moon takes birth anew: fire is the remedy against cold: and the Earth is the largest field.'
AT12.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "எவன் தனியாக உலவுகிறான்? பிறந்தவன் எவன் மீண்டும் பிறக்கிறான்? குளிர்ச்சிக்கான தீர்வு என்ன? பெரிய களம் எது?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "சூரியன் தனியாக உலவுகிறான்; சந்திரன் {பிறந்த பிறகும் மீண்டும் மீண்டும்} புதிதாகப் பிறக்கிறான். குளிருக்கான தீர்வு நெருப்பு; பூமியே பெரிய களம்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
13.
S12.
48 [यक्स]
किं सविद एकपदं धर्म्यं किं सविद एकपदं यशः
किं सविद एकपदं सवर्ग्यं किं सविद एकपदं सुखम
49 [य]
दाक्ष्यम एकपदं धर्म्यं दानम एकपदं यशः
सत्यम एकपदं सवर्ग्यं शीलम एकपदं सुखम
ST12.
48 [yaksa]
kiṃ svid ekapadaṃ dharmyaṃ kiṃ svid ekapadaṃ yaśaḥ
kiṃ svid ekapadaṃ svargyaṃ kiṃ svid ekapadaṃ sukham
49 [y]
dākṣyam ekapadaṃ dharmyaṃ dānam ekapadaṃ yaśaḥ
satyam ekapadaṃ svargyaṃ śīlam ekapadaṃ sukham
GE13.
The Yaksha asked,--'What is the highest refuge of virtue? What of fame? What of heaven? And what, of happiness?' Yudhishthira answered,--'Liberality is the highest refuge of virtue: gift, of fame: truth, of heaven: and good behaviour, of happiness.'
AT13.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "அறத்தின் உயர்ந்த புகலிடம் எது? புகழுக்கு எது? சொர்க்கத்திற்கு எது? மகிழ்ச்சிக்கு எது?" என்று கேட்டான். யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "ஈகையே {தானமளிப்பது; Liberality = தாராளவாதம்} அறத்தின் உயர்ந்த புகலிடம்: புகழுக்குக் கொடை; சொர்க்கத்திற்கு உண்மை {சத்தியம்}; மகிழ்ச்சிக்கு நன்னடத்தை {ஆகியன உயர்ந்த புகலிடங்களாக இருக்கின்றன}" என்று பதிலளித்தான் யுதிஷ்டிரன்.
********************************************
14.
S13.
50 [यक्स]
किं सविद आत्मा मनुष्यस्य किं सविद दैवकृतः सखा
उपजीवनं किं सविद अस्य किं सविद अस्य परायणम
51 [य]
पुत्र आत्मा मनुष्यस्य भार्या दैवकृतः सखा
उपजीवनं च पर्जन्यॊ दानम अस्य परायणम
ST13.
50 [yaksa]
kiṃ svid ātmā manuṣyasya kiṃ svid daivakṛtaḥ sakhā
upajīvanaṃ kiṃ svid asya kiṃ svid asya parāyaṇam
51 [y]
putra ātmā manuṣyasya bhāryā daivakṛtaḥ sakhā
upajīvanaṃ ca parjanyo dānam asya parāyaṇam
GE14.
The Yaksha asked,--'What is the soul of man? Who is that friend bestowed on man by the gods? What is man's chief support? And what also is his chief refuge?' Yudhishthira answered,--'The son is a man's soul: the wife is the friend bestowed on man by the gods; the clouds are his chief support; and gift is his chief refuge.'
AT14.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “மனிதனுடைய ஆன்மா எது? தேவர்களால் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட நண்பன் {துணை} யார்? மனிதனுக்குத் தலையாய ஆதரவு {பிழைப்புக்கான கருவி} எது? அவனுக்குத் தலையாயப் புகலிடம் {கதி} எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “மகனே ஒரு மனிதனுக்கு ஆன்மா; மனைவியே தேவர்களால் அவனுக்கு அளிப்பட்ட நண்பர் {துணை}; மேகங்களே அவனது தலையாய ஆதரவு {பிழைப்புக்கான கருவி}; தானமே அவனது தலையாயப் புகலிடம் {கதி}” என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
15.
S14.
52 [यक्स]
धन्यानाम उत्तमं किं सविद धनानां किं सविद उत्तमम
लाभानाम उत्तमं किं सवित किं सुखानां तथॊत्तमम
53 [य]
धन्यानाम उत्तमं दाक्ष्यं धनानाम उत्तमं शरुतम
लाभानां शरेष्ठम आरॊग्यं सुखानां तुष्टिर उत्तमा
ST14.
52 [yaksa]
dhanyānām uttamaṃ kiṃ svid dhanānāṃ kiṃ svid uttamam
lābhānām uttamaṃ kiṃ svit kiṃ sukhānāṃ tathottamam
53 [y]
dhanyānām uttamaṃ dākṣyaṃ dhanānām uttamaṃ śrutam
lābhānāṃ śreṣṭham ārogyaṃ sukhānāṃ tuṣṭir uttamā
GE15.
The Yaksha asked,--'What is the best of all laudable things? What is the most valuable of all his possessions? What is the best of all gains? And what is the best of all kinds of happiness?' Yudhishthira answered,--"The best of all laudable things is skill; the best of all possessions is knowledge: the best of all gains is health: and contentment is the best of all kinds of happiness.'
AT15.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “பாராட்டத்தக்க காரியங்கள் அனைத்திலும் எது சிறந்தது? ஒருவனது உடைமைகள் அனைத்திலும் மிகவும் மதிப்புமிக்கது எது? லாபங்கள் அனைத்திலும் எது சிறந்தது? அனைத்து வகை மகிழ்ச்சிகளிலும் எது சிறந்தது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “பாரட்டத்தக்க காரியங்கள் அனைத்திலும் செயல்திறனே {skill} சிறந்தது; உடைமைகள் அனைத்திலும் சிறந்தது ஞானம்; லாபங்கள் அனைத்திலும் சிறந்தது உடல்நலமே {ஆரோக்கியம்}; அனைத்துவகை மகிழ்ச்சிகளிலும் சிறந்தது மனநிறைவே" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
16.
S15.
54 [यक्स]
कश च धर्मः परॊ लॊके कश च धर्मः सदा फलः
किं नियम्य न शॊचन्ति कैश च संधिर न जीर्यते
55 [य]
आनृशंस्यं परॊ धर्मस तरयीधर्मः सदा फलः
अनॊ यम्य न शॊचन्ति सद्भिः संधिर न जीर्यते
ST15.
54 [yaksa]
kaś ca dharmaḥ paro loke kaś ca dharmaḥ sadā phalaḥ
kiṃ niyamya na śocanti kaiś ca saṃdhir na jīryate
55 [y]
ānṛśaṃsyaṃ paro dharmas trayīdharmaḥ sadā phalaḥ
ano yamya na śocanti sadbhiḥ saṃdhir na jīryate
GE16.
The Yaksha asked,--'What is the highest duty in the world? What is that virtue which always beareth fruit? What is that which if controlled, leadeth not to regret? And who are they with whom an alliance cannot break?' Yudhishthira answered,--'The highest of duties is to refrain from injury: the rites ordained in the Three (Vedas) always bear fruit: the mind, if controlled, leadeth to no regret: and an alliance with the good never breaketh.'
AT16.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “உலகத்தில் உயர்ந்த கடமை {அறம்} எது? எப்போதும் கனியைக் {பலனைக்} கொடுக்கும் அறம் எது? அடக்கப்பட்டால் வருத்தத்திற்கு வழிவகுக்காதது எது? கூட்டணியை {நட்பை} உடைக்காதவர்கள் யார்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஊறு இழைக்காமையே {அஹிம்சையே} {தீங்கு செய்யாமையே} கடமைகளில் உயர்ந்தது {அறம்}; மூன்று வேதங்களால் விதிக்கப்பட்ட சடங்குகள் எப்போதும் கனி {பலன்} கொடுக்கின்றன; மனமானது அடக்கப்பட்டால் வருத்தத்திற்கு வழிவகுக்காது; நல்லோருடன் கூட்டணி {நட்பு} எப்போதும் உடையாததாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
17.
S16.
56 [यक्स]
किं नु हित्वा परियॊ भवति किं नु हित्वा न शॊचति
किं नु हित्वार्थवान भवति किं नु हित्वा सुखी भवेत
57 [य]
मानं हित्वा परियॊ भवति करॊधं हित्वा न शॊचति
कामं हित्वार्थवान भवति लॊभं हित्वा सुखू भवेत
ST16.
56 [yaksa]
kiṃ nu hitvā priyo bhavati kiṃ nu hitvā na śocati
kiṃ nu hitvārthavān bhavati kiṃ nu hitvā sukhī bhavet
57 [y]
mānaṃ hitvā priyo bhavati krodhaṃ hitvā na śocati
kāmaṃ hitvārthavān bhavati lobhaṃ hitvā sukhū bhavet
GE17.
The Yaksha asked,--'What is that which, if renounced, maketh one agreeable? What is that which, if renounced, leadeth to no regret? What is that which, if renounced, maketh one wealthy? And what is that which if renounced, maketh one happy?' Yudhishthira answered,--'Pride, if renounced, maketh one agreeable; wrath, if renounced leadeth to no regret: desire, if renounced, maketh one wealthy: and avarice, if renounced, maketh one happy.'
AT17.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எது துறக்கப்படுவதால், ஒருவன் மற்றவர்களால் ஏற்கப்படுகிறான்? எது துறக்கப்பட்டால், வருத்தத்துக்கு வழிவகுக்காது? எது துறக்கப்பட்டால், ஒருவன் வளமானவன் ஆகிறான்? எது துறக்கப்பட்டால் ஒருவன் மகிழ்ச்சியடையலாம்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யஷனிடம்}, “கர்வத்தைத் துறப்பதால், அது ஒருவனை {மற்றவருக்கு} ஏற்புடையவனாக மாற்றுகிறது; கோபத்தைத் துறந்தால், அது வருத்தத்துக்கு வழிவகுக்காது; ஆசையைத் துறந்தால், அது ஒருவனை வளமானவனாக்குகிறது; பேராசையைத் துறந்தால், அது ஒருவனை மகிழ்ச்சியடையச் செய்கிறது" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
18.
கீழ்க்கண்ட GE18, 19 & AT 18,19க்கு சரியான சம்ஸ்க்ருத மூல சுலோகம் Sacred texts வலைத்தளத்தில் இல்லை.
GE18.
The Yaksha asked,--'For what doth one give away to Brahmanas? For what to mimes and dancers? For what to servants? And for what to king?' Yudhishthira answered,--'It is for religious merit that one giveth away to Brahmanas: it is for fame that one giveth away to mimes and dancers: it is for supporting them that one giveth away to servants: and it is for obtaining relief from fear that one giveth to kings.'
AT18.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஒருவன் அந்தணர்களுக்கு எதற்காகக் கொடுக்க {தானமளிக்க} வேண்டும்? நாடகக் கலைஞர்களுக்கும், ஆடற்கலைஞர்களுக்கும் எதற்காக {கொடுக்க வேண்டும்}? பணியாட்களுக்கு {வேலைக்காரர்களுக்கு} எதற்காக {கொடுக்க வேண்டும்}? மன்னனுக்கு எதற்காக {கொடுக்க வேண்டும்}? என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “அறத்தகுதிக்காக ஒருவன் அந்தணர்களுக்குத் கொடுக்க {தானமளிக்க} வேண்டும்; நாடகக் கலைஞர்களுக்கும், ஆடற்கலைஞர்களுக்கும் புகழுக்காகக் கொடுக்க வேண்டும்; பணியாட்களுக்கு அவர்கள் தங்களைத் தாங்கிக் கொள்வதற்காகக் கொடுக்க வேண்டும்; அச்சத்தில் இருந்து நிவாரணம் பெற ஒருவன் மன்னர்களுக்குத் தானமளிக்க வேண்டும்" என்று பதிலளித்தான்.
19.
GE19.
The Yaksha asked,--'With what is the world enveloped? What is that owing to which a thing cannot discover itself? For what are friends forsaken? And for what doth one fail to go to heaven?' Yudhishthira answered,--'The world is enveloped with darkness. Darkness doth not permit a thing to show itself. It is from avarice that friends are forsaken. And it is connection with the world for which one faileth to go to heaven.'
AT19.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “உலகத்தை மூடியிருப்பது எது? தன்னைத்தானே ஒரு பொருள் கண்டறியமுடியாததற்குக் காரணமாக இருப்பது எது? நண்பர்கள் கைவிடப்படுவதற்குக் காரணம் எது? சொர்க்கம் செல்வதில் ஒருவனைத் தோல்வியுறச் செய்வது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “உலகம் இருளால் மூடியிருக்கிறது; ஒரு பொருள் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்ள இருள் அனுமதிக்காது; பேராசையின் காரணமாகவே நண்பர்கள் கைவிடப்படுகிறார்கள்; உலகத்துடனான இத்தொடர்பினாலேயே {அதாவது பற்று [அ] ஆசையால்} ஒருவன் சொர்க்கம் செல்வதில் தோல்வியுறுகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
20.
S17.
58 [यक्स]
मृतं कथं सयात पुरुषः कथं राष्ट्रं मृतं भवेत
शराधं मृतं कथं च सयात कथं यज्ञॊ मृतॊ भवेत
59 [य]
मृतॊ दरिद्रः पुरुषॊ मृतं राष्ट्रम अराजकम
मृतम अश्रॊत्रियं शराद्धं मृतॊ यज्ञॊ तव अदक्षिणः
ST17.
58 [yaksa]
mṛtaṃ kathaṃ syāt puruṣaḥ kathaṃ rāṣṭraṃ mṛtaṃ bhavet
śrādhaṃ mṛtaṃ kathaṃ ca syāt kathaṃ yajño mṛto bhavet
59 [y]
mṛto daridraḥ puruṣo mṛtaṃ rāṣṭram arājakam
mṛtam aśrotriyaṃ śrāddhaṃ mṛto yajño tv adakṣiṇaḥ
GE20.
The Yaksha asked,--'For what may one be considered as dead? For what may a kingdom be considered as dead? For what may a Sraddha be considered as dead? And for what, a sacrifice?' Yudhishthira answered,--'For want of wealth may a man be regarded as dead. A kingdom for want of a king may be regarded as dead. A Sraddha that is performed with the aid of a priest that hath no learning may be regarded as dead. And a sacrifice in which there are no gifts to Brahmanas is dead.'
AT20.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஒருவன் எதனால் இறந்தவனாகக் கருதப்படலாம்? ஒரு நாடு எதனால் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்? சிராத்தம் எதனால் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்? ஒரு வேள்வி எதனால் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாக} கருதப்படலாம்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “செல்வமற்ற மனிதன் இறந்தவனாகக் கருதப்படலாம்; மன்னனற்ற நாடு இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்; கல்லாத புரோகிதன் துணை கொண்டு செய்யப்படும் சிராத்தம் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்; அந்தணர்களுக்குத் தானம் இல்லாத வேள்வி இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
21.
S18.
60 [यक्स]
का दिक किम उदकं परॊक्तं किम अन्नं पार्थ किं विषम
शराद्धस्य कालम आख्याहि ततः पिब हरस्व च
61 [य]
सन्तॊ दिग जलम आकाशं गौर अन्नं परार्थना विषम
शराद्धस्य बराह्मणः कालः कथं वा यक्ष मन्यसे
ST18.
60 [yaksa]
kā dik kim udakaṃ proktaṃ kim annaṃ pārtha kiṃ viṣam
śrāddhasya kālam ākhyāhi tataḥ piba harasva ca
61 [y]
santo dig jalam ākāśaṃ gaur annaṃ prārthanā viṣam
śrāddhasya brāhmaṇaḥ kālaḥ kathaṃ vā yakṣa manyase
GE21.
The Yaksha asked,--'What constitutes the way? What, hath been spoken of as water? What, as food? And what, as poison? Tell us also what is the proper time of a Sraddha, and then drink and take away as much as thou likest!' Yudhishthira answered,--'They that are good constitute the way. 1 Space hath been spoken of as water. 2 The cow is food. 3 A request is poison. And a Brahmana is regarded as the proper time of a Sraddha. 4 I do not know what thou mayst think of all this, O Yaksha?'
AT21
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “வழி என்பது எது? நீராகப் பேசப்படுவது எது? உணவு எது? நஞ்சு எது? சிராத்தத்துக்கான உகந்த நேரம் எது? என்பதையும் சொல்லி, {நீரைக்} குடித்து, நீ விரும்பிய அளவு எடுத்துச்செல்!” என்றான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “எது நன்மையோ அதுவே வழி [1]; வெளியே {ஆகாயமே} நீராகப் பேசப்பட்டு வருகிறது [2]; பசுவே உணவு [3]; வேண்டுகோளே {யாசிப்பது; பிச்சை கேட்பது} விஷம் {அந்தணர்களின் பொருள் விஷம் என்று வேறு பதிப்பில் இருக்கிறது}; ஒரு அந்தணனே சிராத்தத்துக்கான உகந்த நேரம் [4]. ஓ! யக்ஷா, இவை அனைத்தையும் குறித்து நீ என்ன நினைப்பாய் என்பதை நான் அறிய மாட்டேன்" என்றான்.
********************************************
கீழ்க்கண்ட GE22-33 & AT 22-33க்கு சரியான சம்ஸ்க்ருத மூல சுலோகம் Sacred texts வலைத்தளத்தில் இல்லை.
22.
GE22.
The Yaksha asked,--'What hath been said to be the sign of asceticism? And what is true restraint? What constitutes forgiveness. And what is shame?' Yudhishthira answered,--'Staying in one's own religion is asceticism: the restraint of the mind is of all restraints the true one: forgiveness consists in enduring enmity; and shame, in withdrawing from all unworthy acts.'
AT22.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “தவத்தின் குறி {குறியீடு} எனச் சொல்லப்படுவது எது? உண்மையான அடக்கம் {தமம்} எது? பொறுமை எனப்படுவது எது? வெட்கம் என்பது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், “தன்னறத்தில் {தனது தர்மத்தில்} நிலைத்து நிற்பது தவம் {தவத்தின் குறியீடு}; மனதின் அடக்கமே, அடக்கங்கள் அனைத்திலும் உண்மையானது; பகையைச் சகிப்பதே பொறுமை; தகாத செயல்கள் அனைத்திலும் இருந்து விலகுவதே வெட்கம்" என்று பதிலளித்தான்.
23.
GE23.
The Yaksha asked,--'What, O king is said to be knowledge? What, tranquillity? What constitutes mercy? And what hath been called simplicity?' Yudhishthira answered,--'True knowledge is that of Divinity. True tranquillity is that of the heart. Mercy consists in wishing happiness to all. And simplicity is equanimity of heart.'
AT23.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா} ஞானம் என்று சொல்லப்படுவது எது? அமைதி எது? கருணை எது? எளிமை என்று அழைக்கப்படுவது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “தெய்வீகமே {உண்மைப் பொருளை அறிவதே} உண்மையான ஞானமாகும்; இதய {மன} அமைதியே உண்மையான அமைதி; அனைவருக்கும் மகிழ்ச்சியை விரும்புவதே கருணை; இதய அமைதி {மன அமைதியே} எளிமை" என்று பதிலளித்தான்.
24.
GE24.
The Yaksha asked,--'What enemy is invincible? What constitutes an incurable disease for man? What sort of a man is called honest and what dishonest?' Yudhishthira answered,--'Anger is an invincible enemy. Covetousness constitutes an incurable disease. He is honest that desires the weal of all creatures, and he is dishonest who is unmerciful.'
AT24.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “வெல்லப்படமுடியாத எதிரி எது? மனிதனின் தீராத நோய் எது? எவ்வகை மனிதன் நேர்மையானவன்; எவ்வகை மனிதன் நேர்மையற்றவன்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “கோபமே வெல்லப்பட முடியாத எதிரி; பேராசையே தீர்க்கப்படமுடியாத நோய்; அனைத்துயிர்களின் மகிழ்ச்சியை விரும்புபவனே நேர்மையானவன்; கருணயற்றவன் நேர்மையற்றவனாவான்" என்று பதிலளித்தான்.
25.
GE25.
The Yaksha asked,--'What, O king, is ignorance? And what is pride? What also is to be understood by idleness? And what hath been spoken of as grief?' Yudhishthira answered,--'True ignorance consists in not knowing one's duties. Pride is a consciousness of one's being himself an actor or sufferer in life. Idleness consists in not discharging one's duties, and ignorance in grief.'
AT25.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, அறியாமை என்பது எது? கர்வம் என்பது எது? சோம்பலெனப் புரிந்து கொள்ளப்படுவது எது? துன்பமெனப் பேசப்படுவது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “தன் கடமைகளை அறியாததே உண்மையான அறியாமை. ஒருவன் தன்னைச் செயல்படுபவனாகவோ {actor = நடிகனாகவோ} வாழ்வில் பாதிக்கப்பட்டவனாகவோ உணர்வதே கர்வம் ஆகும். ஒருவன் தனது கடமைகளைச் செய்யாதிருப்பதே சோம்பலாகும். ஒருவனது அறியாமையே துக்கமாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
26.
GE26.
The Yaksha asked,--'What hath steadiness been said by the Rishis to be? And what, patience? What also is a real ablution? And what is charity?' Yudhishthira answered,--'Steadiness consists in one's staying in one's own religion, and true patience consists in the subjugation of the senses. A true bath consists in washing the mind clean of all impurities, and charity consists in protecting all creatures.'
AT26.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "முனிவர்களால் நிலைமாறாஉறுதி எனச் சொல்லப்பட்டுள்ளது எது? பொறுமை எது? உண்மையான சுத்தம் என்பது எது? தானம் என்பது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, ஒருவன் தன்னறத்தில் {தனது தர்மத்தில்} நிலைத்து நிற்பதே நிலைமைமாறா உறுதியாகும். புலன்களை அடக்குவதே உண்மையான பொறுமையாகும்; மனம் மாசடையாமல் கழுவுவதே உண்மையான நீராடலாகும் {சுத்தமாகும்}. அனைத்து உயிர்களையும் பாதுகாப்பதே தானமாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
27.
GE27.
The Yaksha asked,--'What man should be regarded as learned, and who should be called an atheist? Who also is to be called ignorant? What is called desire and what are the sources of desire? And what is envy?' Yudhishthira answered,--'He is to be called learned who knoweth his duties. An atheist is he who is ignorant and so also he is ignorant who is an atheist. Desire is due to objects of possession, and envy is nothing else than grief of heart.'
AT27.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எந்த மனிதன் கற்றவனாகக் {பண்டிதனாகக்} கருதப்பட வேண்டும்? எவன் நாத்திகன் என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்? எவன் ஞானமற்றவன் {அறியாமையில் இருப்பவன்} என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்? எது ஆசை என்று அழைக்கப்படுகிறது? ஆசையின் ஊற்றுக்கண்கள் எவை? பொறாமை எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “தன் கடமைகளை அறிந்தவன் கற்றவன் {பண்டிதன்} என்று அழைக்கப்பட வேண்டும். ஞானமற்றவனே நாத்திகன், அது போலவே நாத்திகனே ஞானமற்றவன். உடைமைகளுக்குக் காரணமே ஆசை; இதய {மன} துக்கமே பொறாமை, வேறு எதுவுமில்லை" என்று பதிலளித்தான் {யுதிஷ்டிரன்}.
28.
GE28.
The Yaksha asked,--'What is pride, and what is hypocrisy? What is the grace of the gods, and what is wickedness?' Yudhishthira answered,--'Stolid ignorance is pride. The setting up of a religious standard is hypocrisy. The grace of the gods is the fruit of our gifts, and wickedness consists in speaking ill of others.'
AT28.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்) , “கர்வம் {அகங்காரம்} எது? பேடிசம் {டம்பம்}{#} எது? தேவர்களின் அருள் எது? பொல்லாங்கு {தீய குணம்} எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்), “எழுச்சியற்ற அறியாமையே கர்வம் {அகங்காரம்} ஆகும். {அஞ்ஞானமே அகங்காரம்}. அறநிலை நிறுவுதலே பேடிசம் {டம்பம்} ஆகும். {தான் அறம் கடைப்பிடிப்பதாகப் பிறருக்குத் தெரிவிப்பது டம்பமாகும் [போலித்தனமாகும்]}. தானங்களின் கனியே {பலனே} தேவர்களின் அருளாகும். பிறரைக் குறித்துத் தவறாகப் பேசுவதே பொல்லாங்கு {தீய குணம்} ஆகும்" என்று பதிலளித்தான்.
29.
GE29.
The Yaksha asked,--'Virtue, profit, and desire are opposed to one another. How could things thus antagonistic to one another exist together?' Yudhishthira answered,--'When a wife and virtue agree with each other, then all the three thou hast mentioned may exist together.'
AT29.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “அறம், பொருள் மற்றும் இன்பம் ஆகியன ஒன்றுக்கொன்று எதிரானவை. இப்படி ஒன்றுக்கொன்று பகையானவை எப்படி இணைந்து இருக்க முடியும்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “மனைவியும் அறமும் ஒருவருக்கொருவர் ஏற்புடன் செயல்படும்போது, நீ சொன்ன மூன்றும் {அனைத்தும்} இணைந்து இருக்க முடியும்!" என்று பதிலளித்தான்.
30.
GE30.
The Yaksha asked,--'O bull of the Bharata race, who is he that is condemned to everlasting hell? It behoveth thee to soon answer the question that I ask!' Yudhishthira answered,--'He that summoneth a poor Brahmana promising to make him a gift and then tells him that he hath nothing to give, goeth to everlasting hell. He also must go to everlasting hell, who imputes falsehood to the Vedas, the scriptures, the Brahmanas, the gods, and the ceremonies in honour of the Pitris, He also goeth to everlasting hell who though in possession of wealth, never giveth away nor enjoyeth himself from avarice, saying, he hath none.'
AT30.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! பாரதக் குலத்தின் காளையே {யுதிஷ்டிரா}, “அழிவில்லாத {நித்தியமான} நரகத்தை அடையும் மனிதன் எவன்? நான் கேட்ட கேள்விக்கு விரைந்து பதிலளிப்பதே உனக்குத் தகும்!” என்று சொன்னான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஏழை அந்தணனுக்குத் தானமளிப்பதாக உறுதியளித்து அவனை அழைத்து, பிறகு, கொடுப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை என்று சொல்பவன் அழிவில்லாத {நித்தியமான} நரகத்தை அடைகிறான். வேதங்களிலும், சாத்திரங்களிலும், அந்தணர்களிடமும், தேவர்களிடமும், பித்ருக்களுக்கு மரியாதை அளித்துச் செய்யப்படும் விழாக்களிலும் பொய் கூறுபவனும் அழிவில்லா நரகத்தை அடைய வேண்டும். செல்வத்தின் உடைமையாளன், தானமளிக்காமலோ, பேராசையின் காரணமாகத் தானே அனைத்தையும் அனுபவித்து மற்றவர்களுக்கு இல்லை என்று சொன்னாலோ அவனும் அழிவில்லா நரகத்தை அடைகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
31.
GE31.
The Yaksha asked,--'By what, O king, birth, behaviour, study, or learning doth a person become a Brahmana? Tell us with certitude!' Yudhishthira answered,-'Listen, O Yaksha! It is neither birth, nor study, nor learning, that is the cause of Brahmanahood, without doubt, it is behaviour that constitutes it. One's behaviour should always be well-guarded, especially by a Brahmana. He who maintaineth his conduct unimpaired, is never impaired himself. Professors and pupils, in fact, all who study the scriptures, if addicted to wicked habits, are to be regarded as illiterate wretches. He only is learned who performeth his religious duties. He even that hath studied the four Vedas is to be regarded as a wicked wretch scarcely distinguishable from a Sudra (if his conduct be not correct). He only who performeth the Agnihotra and hath his senses under control, is called a Brahmana!'
AT31.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா} எந்தப் பிறவி, நடத்தை, {வேத} படிப்பு அல்லது {சாத்திர} கல்வி ஆகியவற்றால் ஒரு மனிதன் பிராமணனாகிறான் {அந்தணனாகிறான்}? மெய்யுறுதியுடன் எமக்குச் சொல்" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஓ! யக்ஷா, கேள்! பிறவியோ, {வேத} படிப்போ, {சாத்திர} கல்வியோ பிராமணத்தன்மைக்குக் காரணமில்லை என்பதில் ஐயமில்லை. நடத்தையே அது {பிராமணத்தன்மையாகும்}. ஒருவனது நடத்தை எப்போதும் நன்கு பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். குறிப்பாக ஓர் அந்தணரால் {பாதுகாக்கப்பட வேண்டும்}. ஒருவன் தனது நடத்தையைக் கெடாநிலையுடையதாகப் பராமரித்தால், அவன் எப்போதும் கெடு நிலையை அடைவதில்லை. பெரும் ஆசிரியர்கள், மாணவர்கள், உண்மையில் சாத்திரங்களைப் படிக்கும் அனைவரும், தீய பழக்கங்களுக்கு அடிமையானால், அவர்கள் கல்லாத மூடர்களாகக் கருதப்பட வேண்டும். அறக்கடமைகளைச் செய்பவனே கற்றவன். நான்கு வேதங்களைப் படித்தும், இழிந்த தீயவனாக இருந்தால் அவன் சூத்திரனில் இருந்து வேறுபட்டவனல்ல என்று (அவனது நடத்தை சரியில்லாததாக) கருதப்பட வேண்டும். அக்னிஹோத்ரம் செய்து, புலன்களைக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்திருப்பவனே பிராமணன் {அந்தணன்} என்று அழைக்கப்படுகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
32.
GE32.
The Yaksha asked,--'What doth one gain that speaketh agreeable words? What doth he gain that always acteth with judgment? What doth he gain that hath many friends? And what he, that is devoted to virtue?'--Yudhishthira answered,--'He that speaketh agreeable words becometh agreeable to all. He that acteth with judgment obtaineth whatever he seeketh. He that hath many friends liveth happily. And he that is devoted to virtue obtaineth a happy state (in the next world).'
AT32.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஏற்புடைய {இனிமையான} வார்த்தைகளைப் பேசும் ஒருவன் அடையும் லாபம் என்ன? எப்போதும் தீர்மானத்துடன் செயல்படும் ஒருவன் அடையும் லாபம் என்ன? நிறைய நண்பர்களை உடையவன் அடையும் லாபம் என்ன? அறத்திற்குத் தன்னை அர்ப்பணித்திருப்பவனுக்கு {அவன் அடையும் லாபம்} என்ன?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஏற்புடைய வார்த்தைகளைப் {இனிமையாகப்} பேசும் ஒருவன் அனைவருக்கும் ஏற்புடையவனாகிறான் {அன்பனாகிறான்}. தீர்மானத்துடன் செயல்படும் ஒருவன் தான் முயற்சிப்பதை {தேடுவதை} {வெற்றியை} அடைகிறான். பல நண்பர்களை உடைய ஒருவன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிறான். அறத்திற்குத் தன்னை அர்ப்பணித்திருப்பவன் (அடுத்த உலகில்) இன்பநிலையை அடைகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
33.
GE33.
The Yaksha asked,--'Who is truly happy? What is most wonderful? What is the path? And what is the news? Answer these four questions of mine and let thy dead brothers revive.' Yudhishthira answered,--'O amphibious creature, a man who cooketh in his own house, on the fifth or the sixth part of the day, with scanty vegetables, but who is not in debt and who stirreth not from home, is truly happy. Day after day countless creatures are going to the abode of Yama, yet those that remain behind believe themselves to be immortal. What can be more wonderful than this? Argument leads to no certain conclusion, the Srutis are different from one another; there is not even one Rishi whose opinion can be accepted by all; the truth about religion and duty is hid in caves: therefore, that alone is the path along which the great have trod. This world full of ignorance is like a pan. The sun is fire, the days and nights are fuel. The months and the seasons constitute the wooden ladle. Time is the cook that is cooking all creatures in that pan (with such aids); this is the news.'
AT33.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “உண்மையில் மகிழ்ச்சியானவன் எவன்? அதிசயமானது எது? பாதை எது? {தினமும் நடைபெறும்} செய்தி எது? இந்த எனது நான்கு கேள்விகளுக்கும் பதிலளித்து, இறந்து போன உனது தம்பியரை மீட்டெடு!" என்றான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஓ! நிலத்திலும் நீரிலும் வாழ்பவனே {யக்ஷா}, கடனுக்கு ஆட்படாமல், வீட்டில் இருந்து வெளியே போக வேண்டிய தேவை இல்லாமல், {வாழ்வுக்காக வெளியூருக்கு செல்ல வேண்டிய நிர்ப்பந்தமில்லாதவன்} ஒரு நாளின் {ஒரு பகலை எட்டுப் பகுதிகளைப் பிரித்து அதில் வரும்} ஐந்தாவது அல்லது ஆறாவது பகுதியில், சொற்ப காய்கறிகளைத் தன் இல்லத்தில் {தன் சொந்த வீட்டில்} சமைப்பவன் {சமைத்து உண்பவன்} உண்மையில் மகிழ்ச்சியுடைவனாவான். நாளுக்கு நாள் எண்ணிலடங்கா உயிரினங்கள் யமனின் வசிப்பிடம் செல்கின்றன. இருப்பினும், மீந்திருப்பவை {உயிரோடு இருக்கும் உயிரினங்கள்} தங்களை இறவாத்தன்மை கொண்டவை என்று நினைத்துக் கொள்கின்றன. இதை விட வேறு எது அதிசயமானதாக இருக்க முடியும்? வாதம் செய்வது எந்த ஒரு குறிப்பிட்ட முடிவுக்கும் வழிவகுக்காது. சுருதிகள் ஒன்றுக்கு ஒன்று வேறுபட்டிருக்கின்றன; {இவரது} கருத்து அனைவராலும் ஏற்கப்பட்டது என்று சொல்லுமளவுக்கு ஒரு முனிவர் கூட இல்லை; தர்மம் {அறம்} மற்றும் கடமை சம்பந்தமான உண்மை {சத்தியம்} குகைகளில் மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது; எனவே, பெருமை மிக்கவர்கள் {பெரியோர்} நடந்து சென்ற பாதையே நமக்கான பாதை. அறியாமை நிறைந்த இந்தப் பூமி {சமையற்செய்யத்தக்க} ஒரு பெரிய கடாய் ஆகும். பகல்களையும், இரவுகளையும் எரிபொருளாய்க் கொண்டிருக்கும் சூரியனே, நெருப்பு ஆகும். மாதங்களும், பருவங்களும் மரக்கரண்டிகளாகும். {உலகம் என்ற அந்தக் கடாயில்} காலம் அனைத்தையும் சமைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. இதுவே {தினமும் நடைபெறும்} செய்தி ஆகும்." என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
34.
S19.
62 [यक्स]
वयाख्याता मे तवया परश्ना याथातथ्यं परंतप
पुरुषं तव इदानीम आख्याहि यश च सर्वधनी नरः
63 [य]
दिवं सपृशति भूमिं च शब्दः पुण्यस्य कर्मणः
यावत स शब्दॊ भवति तावत पुरुष उच्यते
64 तुल्ये परियाप्रिये यस्य सुखदुःखे तथैव च
अतीतानागते चॊभे स वै सर्वधनी नरः
ST19.
62 [yaksa]
vyākhyātā me tvayā praśnā yāthātathyaṃ paraṃtapa
puruṣaṃ tv idānīm ākhyāhi yaś ca sarvadhanī naraḥ
63 [y]
divaṃ spṛśati bhūmiṃ ca śabdaḥ puṇyasya karmaṇaḥ
yāvat sa śabdo bhavati tāvat puruṣa ucyate
64 tulye priyāpriye yasya sukhaduḥkhe tathaiva ca
atītānāgate cobhe sa vai sarvadhanī naraḥ
GE34.
The Yaksha asked,--'Thou hast, O represser of foes, truly answered all my questions! Tell us now who is truly a man, and what man truly possesseth every kind of wealth.' Yudhishthira answered,--'The report of one's good action reacheth heaven and spreadeth over the earth. As long as that report lasteth, so long is a person to whom the agreeable and the disagreeable, weal and woe, the past and the future, are the same, is said to possess every kind of wealth.'
AT34.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! எதிரிகளை அடக்குபவனே, எனது அனைத்துக் கேள்விகளுக்கும் உண்மையில் பதிலளித்துவிட்டாய்! உண்மையில் யார் மனிதன் என்றும், அனைத்து வகைச் செல்வங்களையும் உண்மையில் கொண்டிருக்கும் மனிதன் யார் என்றும் இப்போது எமக்குச் சொல்" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஒருவனது நற்செயலின் அறிக்கை சொர்க்கத்தை அடைந்து, பூமி எங்கும் பரவுகிறது. அந்த அறிக்கை நீடிக்கும்வரை, {அவன் மனிதன் எனப்படுகிறான்.} ஏற்புடையதும் ஏற்பில்லாததும், இன்பமும் துன்பமும், கடந்த காலமும் எதிர்காலமும் {என உள்ள அனைத்து இரட்டைகளும்} எந்த மனிதனால் சமமாகக் கருதப்படுகிறதோ, அவன் அனைத்து வகைச் செல்வங்களையும் கொண்டவனாகச் சொல்லப்படுகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
35.
S20.
65 [यक्स]
वयाख्यातः पुरुषॊ राजन यश च सर्वधनी नरः
तस्मात तवैकॊ भरातॄणां यम इच्छसि स जीवतु
66 [य]
शयामॊ य एष रक्ताक्षॊ बृहच छाल इवॊद्गतः
वयूढॊरस्कॊ महाबाहुर अङ्कुलॊ यक्ष जीवतु
ST20.
65 [yaksa]
vyākhyātaḥ puruṣo rājan yaś ca sarvadhanī naraḥ
tasmāt tavaiko bhrātṝṇāṃ yam icchasi sa jīvatu
66 [y]
śyāmo ya eṣa raktākṣo bṛhac chāla ivodgataḥ
vyūḍhorasko mahābāhur aṅkulo yakṣa jīvatu
GE35.
The Yaksha said,--'Thou hast, O king truly answered who is a man, and what man possesseth every kind of wealth. Therefore, let one only amongst thy brothers, whom thou mayst wish, get up with life!' Yudhishthira answered,--'Let this one that is of darkish hue, whose eyes are red, who is tall like a large Sala tree, whose chest is broad and arms long, let this Nakula, O Yaksha, get up with life!
AT35.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, யார் மனிதன் என்பதற்கும், அனைத்து வகைச் செல்வங்களையும் கொண்ட மனிதன் யார் என்பதற்கும் உண்மையாகப் பதிலளித்து விட்டாய். எனவே, உனது தம்பிகளில், நீ விரும்பும் ஒருவன் மட்டும் உயிருடன் எழுந்திருக்கட்டும்!” என்றான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷன்}, “ஓ! யக்ஷா, கறுத்த நிறமும், சிவந்த கண்களும், பெரும் ஆச்சா {சால} மரம் போன்ற உயரமும், அகன்ற மார்பும், நீண்ட கைகளும் கொண்ட நகுலன் உயிருடன் எழுந்திருக்கட்டும்!” என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
36.
ST21.
67 [yaksa]
priyas te bhīmaseno 'yam arjuno vaḥ parāyaṇam
sa kasmān nakulaṃ rājan sāpatnaṃ jīvam icchasi
68 yasya nāgasahasreṇa daśa saṃkhyena vai balam
tulyaṃ taṃ bhīmam utsṛjya nakulaṃ jīvam icchasi
69 tathainaṃ manujāḥ prāhur bhīmasenaṃ priyaṃ tava
atha kenānubhāvena sāpatnaṃ jīvam icchasi
70 yasya bāhubalaṃ sarve pāṇḍavāḥ samupāśritāḥ
arjunaṃ tam apāhāya nakulaṃ jīvam icchasi
71 [y]
ānṛśaṃsya paro dharmaḥ paramārthāc ca me matam
ānṛśaṃsyaṃ cikīrṣāmi nakulo yakṣa jīvatu
72 dharmaśīlaḥ sadā rājā iti māṃ mānavā viduḥ
svadharmān na caliṣyāmi nakulo yakṣa jīvatu
73 yathā kuntī tathā mādrī viśeṣo nāsti me tayoḥ
mātṛbhyāṃ samam icchāmi nakulo yakṣa jīvatu
GE36.
The Yaksha rejoined,-'This Bhimasena is dear unto thee, and this Arjuna also is one upon whom all of you depend! Why, then, O king dost thou, wish a step-brother to get up with his life! How canst thou, forsaking Bhima whose strength is equal to that of ten thousand elephants, wish Nakula to live? People said that this Bhima was dear to thee. From what motive then dost thou wish a step-brother to revive? Forsaking Arjuna the might of whose arm is worshipped by all the sons of Pandu, why dost thou wish Nakula to revive?'
Yudhishthira said,--'If virtue is sacrificed, he that sacrificeth it, is himself lost. So virtue also cherisheth the cherisher. Therefore taking care that virtue by being sacrificed may not sacrifice us, I never forsake virtue. Abstention from injury is the highest virtue, and is, I ween, even higher than the highest object of attainment. I endeavour to practise that virtue. Therefore, let Nakula, O Yaksha, revive! Let men know that the king is always virtuous! I will never depart from my duty. Let Nakula, therefore, revive! My father had two wives, Kunti and Madri. Let both of them have children. This is what I wish. As Kunti is to me, so also is Madri. There is no difference between them in my eye. I desire to act equally towards my mothers. Therefore, let Nakula live?'
AT36.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “இந்தப் பீமசேனன் உனக்கு அன்பானவன், இந்த அர்ஜுனனைத்தான் நீங்கள் அனைவரும் நம்பியிருக்கிறீர்கள்! ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, உனது மாற்றாந்தாய் மகன் ஏன் உயிருடன் எழும்ப வேண்டும் என்று விரும்புகிறாய்! பத்தாயிரம் யானைகள் பலத்திற்கு ஈடான பலம் கொண்ட பீமனைக் கைவிட்டு, நகுலன் உயிர்வாழ நீ எவ்வாறு விரும்புகிறாய்? இந்தப் பீமனே உனக்கு அன்பானவன் என்று மனிதர்கள் சொல்கிறார்களே. என்ன நோக்கத்திற்காக நீ மாற்றாந்தாய் மகனான உனது தம்பியை மீட்க விரும்புகிறாய்? பாண்டுவின் மகன்கள் அனைவராலும் வழிபடப்படும் வலிமைமிக்கக் கரங்களைக் கொண்ட அர்ஜுனனைக் கைவிட்டு, நகுலனை மீட்க நீ ஏன் விரும்புகிறாய்?" என்று மீண்டும் கேட்டான்.
யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “அறம் தியாகம் செய்யப்பட்டால் {அறத்தைக் கைவிட்டால்}, அதைத் தியாகம் செய்பவன், தானே தொலைந்து போகிறான். அறம், தன்னைக் {அறத்தைக்} காப்பவனைக் காக்கிறது. எனவே, அறத்தைத் தியாகம் செய்து நம்மையே தொலைக்காமல் {அழிந்துவிடாமல்} இருக்கக் கவனம் கொண்டு, நான் எப்போதும் அறத்தைக் கைவிடுவதில்லை. ஊறிழைக்காமையே {அகிம்சையே} உயர்ந்த அறம் என்றும், அடையவிரும்பும் மிக உயர்ந்த சாதனையைவிட அதுவே {ஊறிழைக்காமையே} உயர்ந்தது என்றும் நான் கருதுகிறேன். நான் முனைப்புடன் அறம் பயிலவே முயல்கிறேன். எனவே, ஓ! யக்ஷா, நகுலன் புத்துயிர் பெறட்டும்! மன்னன் {நான்} எப்போதும் அறம் சார்ந்தவன் என்பதை மனிதர்கள் அறியட்டும்! நான் எப்போதும் கடமை தவறமாட்டேன். எனவே நகுலன் புத்துயிர் பெறட்டும்! என் தந்தை {பாண்டு} குந்தி, மாத்ரி என இரு மனைவியரைக் கொண்டிருந்தார். அவர்கள் இருவரும் {தத்தமக்கு ஒரு} பிள்ளையைப் பெற்றிருக்கட்டும். இதையே நான் விரும்புகிறேன். எனக்கு எப்படிக் குந்தியோ, அப்படியே மாத்ரியும். என் கண்களில் அவர்களுக்கு மத்தியில் எந்த வேறுபாடும் கிடையாது. நான் எனது தாய்மாருக்குச் சமமானவனாக நடக்க விரும்புகிறேன். எனவ, நகுலன் பிழைக்கட்டும்!” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.
********************************************
37.
S22.
74 [यक्स]
यस्य ते ऽरथाच च कामाच च आनृशंस्यं परं मतम
अस्मात ते भरातरः सर्वे जीवन्तु भरतर्षभ
ST22.
74 [yaksa]
yasya te 'rthāc ca kāmāc ca ānṛśaṃsyaṃ paraṃ matam
asmāt te bhrātaraḥ sarve jīvantu bharatarṣabha
GE37.
The Yaksha said,--'Since abstention from injury is regarded by thee as higher than both profit and pleasure, therefore, let all thy brothers live, O bull of Bharata race!"
AT37.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “பொருளையும், இன்பத்தையும் விட ஊறிழைக்காமையை {அகிம்சையை} நீ உயர்வாகக் கருதுகிறாய். எனவே, ஓ! பாரதக் குலத்தின் காளையே {யுதிஷ்டிரா} உனது தம்பிகள் அனைவரும் பிழைக்கட்டும்!” என்றான் {யக்ஷன்}.
மேற்கண்ட கேள்வி பதில்களை எளிமையாக, 124 கேள்வி பதில்களாகப் படிக்க யக்ஷன் கேள்விகள் 124 - Yaksha Prasna {யக்ஷ ப்ரஸ்னங்கள்} http://mahabharatham.arasan.info/2014/10/Yaksha-Prashna-124-questions.html என்ற சுட்டிக்குச் செல்லவும்
Sacred-texts தளத்தில் இருக்கும், சம்ஸ்க்ருத ஸ்லோகங்களையும், அச்சுலோகங்களின் ஆங்கில ஒலிபெயர்ப்பையும், கங்குலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பையும், http://mahabharatham.arasan.info வலைப்பூவில் வரும், நமது முழுமஹாபாரதத்தையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்ததில் கிடைத்தவற்றை கீழே வரிசைப்படுத்தியிருக்கிறேன். அதில் சம்ஸ்க்ருதம் மற்றும் ஒலிபெயர்ப்புகளை ஒட்டியே சுலோக எண்கள் இருக்கின்றன.
S எனும் இடது ஓர முகப்பு எழுத்தைத் தொடர்ந்து வருவது சம்ஸ்க்ருதம் எனவும், ST என்றால் சம்ஸ்க்ருத சுலோகத்தின் ஆங்கில ஒலிபெயர்ப்பு எனவும், GE என்றால் கங்குலியின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு எனவும், AT என்றால் அரசனின் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு எனவும் கொள்ளவும், நிலையெண்கள் மொத்தம் 37 எனவும் கொள்க. வரிசை பின்வருமாறு :
********************************************
0. {இந்த சுலோகங்களையும், அதைத் தொடர்ந்து வரும் ஒலிபெயர்ப்பு மற்றும் மொழிபெயர்ப்புகளையும் நிலை எண் கணக்கில் கொண்டுவரவில்லை}
S 22 [यक्स]
इमे ते भरातरॊ राजन वार्यमाणा मयासकृत
बलात तॊयं जिहीर्षन्तस ततॊ वै सूदिता मया
23 न पेयम उदकं राजन पराणान इह परीप्सता
पार्थ मा साहसं कार्षीर मम पूर्वपरिग्रहः
परश्नान उक्त्वा तु कौन्तेय ततः पिब हरस्व च
24 [य]
नैवाहं कामये यक्ष तव पूर्वपरिग्रहम
कामनैतत परशंसन्ति सन्तॊ हि पुरुषाः सदा
25 यदात्मना सवम आत्मानं परशंसेत पुरुषः परभॊ
यथा परज्ञं तु ते परश्नान परतिवक्ष्यामि पृच्छ माम
ST 22 [yaksa]
ime te bhrātaro rājan vāryamāṇā mayāsakṛt
balāt toyaṃ jihīrṣantas tato vai sūditā mayā
23 na peyam udakaṃ rājan prāṇān iha parīpsatā
pārtha mā sāhasaṃ kārṣīr mama pūrvaparigrahaḥ
praśnān uktvā tu kaunteya tataḥ piba harasva ca
24 [y]
naivāhaṃ kāmaye yakṣa tava pūrvaparigraham
kāmanaitat praśaṃsanti santo hi puruṣāḥ sadā
25 yadātmanā svam ātmānaṃ praśaṃset puruṣaḥ prabho
yathā prajñaṃ tu te praśnān prativakṣyāmi pṛccha mām
GE:
And the Yaksha said, 'These thy brothers, O king, repeatedly forbidden by me, would forcibly take away water. It is for this that they have been slain by me! He that wisheth to live, should not, O king, drink this water! O son of Pritha, act not rashly! This lake hath already been in my possession. Do thou, O son of Kunti, first answer my questions, and then take away as much as thou likest!' Yudhishthira said, 'I do not, O Yaksha, covet, what is already in thy possession! O bull among male beings, virtuous persons never approve that one should applaud his own self (without boasting, I shall, therefore, answer thy questions, according to my intelligence). Do thou ask me!'
AT:
அந்த யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா} என்னால் திரும்பத் திரும்பத் தடுக்கப்பட்டும் உனது தம்பிகள் வலுக்கட்டாயமாக நீரை எடுக்க முயன்றனர். அதற்காகவே அவர்கள் என்னால் கொல்லப்பட்டனர்! வாழ விரும்பும் ஒருவன், ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, இந்த நீரைக் குடிக்கலாகாது! ஓ! பிருதையின் மகனே {{Son of Pritha - குந்தியின் மகனே யுதிஷ்டிரா}, துடுக்காகச் செயல்படாதே! இத்தடாகம் ஏற்கனவே எனது உடைமையாக இருக்கிறது. ஓ! குந்தியின் மகனே {யுதிஷ்டிரா}, முதலில் எனது கேள்விகளுக்குப் பதிலளித்துவிட்டு, நீ விரும்புமளவுக்கு {நீரை} எடுத்துச் செல்!” என்றான் {யக்ஷன்}.
யுதிஷ்டிரன் {யஷனிடம்}, “ஓ! யக்ஷா, ஏற்கனவே உனது உடைமையாக இருக்கும் ஒன்றின் மேல் நான் ஆசை கொள்ளவில்லை! ஓ! ஆடவரில் காளையே, தன்னையே பாராட்டிக் கொள்ளும் ஒருவனை அறம் சார்ந்த மனிதர்கள் அங்கீகரிப்பதில்லை. (எனவே, தற்பெருமை பேசாமல் உனது கேள்விகளுக்கு எனது புத்திக்கூர்மையினால் பதிலளிக்கிறேன்). நீ என்னிடம் கேள்!” என்றான்.
********************************************
1. {நிலை எண் 1}
S1.
26 [यक्स]
किं सविद आदित्यम उन्नयति केच तस्याभितश चराः
कश चैनम अस्तं नयति कस्मिंश च परतितिष्ठति
27 [य]
बरह्माद इत्य अमुन नयति देवास तस्याभितश चराः
धर्मश चास्तं नयति च सत्ये च परतितिष्ठति
ST1.
26 [yaksa]
kiṃ svid ādityam unnayati keca tasyābhitaś carāḥ
kaś cainam astaṃ nayati kasmiṃś ca pratitiṣṭhati
27 [y]
brahmād ity amun nayati devās tasyābhitaś carāḥ
dharmaś cāstaṃ nayati ca satye ca pratitiṣṭhati
GE1.
The Yaksha then said, 'What is it that maketh the Sun rise? Who keeps him company? Who causeth him to set? And in whom is he established?' Yudhishthira answered, 'Brahma maketh the Sun rise: the gods keep him company: Dharma causeth him to set: and he is established in truth.' 2
2 Behind the plain and obvious meanings of the words employed both in the p. 606 question and the answer, there is a deeper signification of a spiritual kind. I think Nilakantha has rightly understood the passage. By Aditya, which of course commonly means the Sun, is indicated the unpurified soul (from adatte sabdadin indriadivis &c.). The first question then, becomes, 'Who is it that exalteth the unpurified soul?' The act of exaltation implies a raising of the soul from its earthly connections. The answer to this is, 'Brahma, i.e., Veda or self-knowledge.' The second question--'What are those that keep company with the soul during its progress of purification?' The answer is, Self-restraint and other qualities, which are all of a god-like or divine nature.' The third question is.--Who lead the soul to its place (state) of rest? The answer is, Dharma, i.e., restitude, morality, and religious observances.' It is often asserted that one must pass through the observances (Karma) before attaining to a state of Rest or Truth or Pure Knowledge. The last question is,--'On what is the soul established!' The answer, according to all that has been previously said, is 'Truth or Pure Knowledge.' For the soul that is emancipated from and raised above all carnal connections, is no longer in need of observances and acts (Karma) but stays unmoved in True Knowledge (Janana).
AT1.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எது சூரியனை உதிக்கச் செய்கிறது? யார் அவனுக்குத் துணையாக இருக்கிறார்? எது அவனை மறையச் செய்கிறது? எதில் அவன் நிலைபெற்றிருக்கிறான்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், “பிரம்மமே சூரியனை உதிக்கச் செய்கிறது; தேவர்கள் அவனுக்குத் துணையாக இருக்கின்றனர்; தர்மமே அவனை மறையச் செய்கிறது; அவன் {சூரியன்} உண்மையில் {சத்தியத்தில்} நிலைத்திருக்கிறான்" [1] என்று பதிலளித்தான்.
[1] {ஆதித்தியன் என்பது சம்ஸ்க்ருத மூலத்தில் உள்ள சொல், கங்குலியில் Sun என்று குறிப்பிட்டுள்ளதால், சூரியன் என்று மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன்} //கேள்வியிலும், பதிலிலும் உள்ள வார்த்தைகளில் எளிமையாகவும் வெளிப்படையாகவும் தெரியும் பொருளைத்தவிர, அதற்கு ஆன்மிக வகைச் சார்ந்த ஆழ்ந்த கருத்தும் உண்டு. இந்த வாசகத்தை நீலகண்டர் சரியாகப் புரிந்திருக்கிறார் என நினைக்கிறேன். ஆதித்தியன் என்பது பொதுவாகச் சூரியன் என்று பொருள்பட்டாலும், அது சுத்திகரிக்கப்படாத ஆன்மாவைச் சுட்டுகிறது. அப்படிப் பார்த்தால்,
முதல் கேள்விக்கு சுத்திகரிக்கப்படாத ஆன்மாவை யார் மேன்மையடையச் செய்வது?” என்ற பொருள் பொருந்தி வரும். உலகம் சார்ந்த தொடர்புகளில் இருந்து ஆன்மா எழுவதே மேன்மையான செயல் எனப்படும். இதற்கான பதில், “பிரம்மம், அதாவது வேதம் அல்லது சுய அறிவு" எனக் கொள்ளலாம். தொடர்ந்து வரும்
இரண்டாவது கேள்வியை "சுத்திகரிப்புப் பணியின் போது அந்த ஆன்மாவுக்குத் துணையாக இருப்பவை எவை?" என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும். அதற்கான பதிலை, "தேவர்களைப் போலத் தெய்வீக இயல்பு கொண்ட தன்னடக்கம் மற்றும் பிற குணங்கள்" எனக் கொள்ள வேண்டும்.
மூன்றாவது கேள்வியை, “ஆன்மாவை யார் ஓய்வு (நிலைக்கு) அழைத்துச் செல்கிறார்?" என்று புரிந்து கொண்டால், அதற்கான பதிலை, “அறம் {தர்மம்}, அதாவது நன்னெறி, நடத்தை {ஒழுக்கப்பண்பு}, அறநோன்புகள்" எனக் கொள்ள வேண்டும். ஓய்வுநிலை, உண்மை {சத்தியம்}, பரிசுத்தமான ஞானம் ஆகியவற்றை அடைவதற்கு முன்னர் ஒருவன் (கர்மாவை) செயல்கள் மூலம் கடக்க வேண்டும் என்று பெரும்பாலும் வலியுறுத்தப்படுகிறது.
கடைசிக் கேள்வியை "எதில் ஆன்மா நிறுவப்பட்டுள்ளது?” என்று புரிந்து கொண்டு, அதற்கான பதிலாக, ஏற்கனவே சொல்லப்பட்ட அனைத்தையும் கருத்தில் கொண்டு, “உண்மை {சத்தியம்}, அல்லது பரிசுத்த ஞானம்" என்று பதிலாகக் கொள்ள வேண்டும். விடுதலையின் வடிவம் ஆன்மா என்பதாலும், அனைத்து உடல் தொடர்புகளிலிருந்தும் {ஆன்மா} உயர எழ வேண்டும் என்பதாலும், அது {ஆன்மா} நோன்புகளையும் செயல்களையும் இனியும் நம்பியிருக்கவில்லை என்றும் ஆனால் அது {ஆன்மா} {ஜனனம் என்ற} உண்மை ஞானத்தில் அசைவற்று நிலைத்திருக்கிறது என்றும் பொருள் கொள்ளலாம்// என்கிறார் கங்குலி
********************************************
2.
S2.
28 [यक्स]
केन सविच छरॊत्रियॊ भवति केन सविद विन्दते महत
केन दवितीयवान भवति राजन केन च बुद्धिमान
29 [य]
शरुतेन शरॊत्रियॊ भवति तपसा विन्दते महत
धृत्या दवितीयवान भवति बुद्धिमान वृद्धसेवया
ST2.
28 [yaksa]
kena svic chrotriyo bhavati kena svid vindate mahat
kena dvitīyavān bhavati rājan kena ca buddhimān
29 [y]
śrutena śrotriyo bhavati tapasā vindate mahat
dhṛtyā dvitīyavān bhavati buddhimān vṛddhasevayā
GE2.
The Yaksha asked, 'By what doth one become learned? By what doth he attain what is very great? How can one have a second? And, O king, how can one acquire intelligence?' Yudhishthira answered, 'It is by the (study of the) Srutis that a person becometh learned; it is by ascetic austerities that one acquireth what is very great: it is by intelligence that a person acquireth a second and it is by serving the old that one becometh wise.' 1
1 Nilakantha explains both Dhriti and Dwitiya in a spiritual sense. There is no need, however, of a spiritual explanation here. By Dhriti is meant steadiness of intelligence; by Dwitiya lit, a second. What Yudhishthira says is that a steady intelligence serves the purposes of a helpful companion.
AT2.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எதனால் ஒருவன் கற்றவனாகிறான்? எதனால் ஒருவன் பெரிய மகத்தான ஒன்றை அடைகிறான்? இரண்டாவது ஒன்றை ஒருவன் எவ்வாறு கொள்ளலாம்? மேலும் ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, ஒருவன் புத்திக்கூர்மையை எவ்வாறு அடையலாம்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “சுருதிகளாலேயே (அதன் கல்வியாலேயே) ஒருவன் கற்றவனாகிறான்; தவத்துறவுகளாலேயே ஒருவன் பெரிய மகத்துவத்தை அடைகிறான்; புத்திக்கூர்மையாலேயே ஒருவன் இரண்டாவதாக ஒன்றை அடைகிறான். பெரியவர்களுக்குச் சேவை செய்வதாலேயே ஒருவன் ஞானமடைய {புத்திக்கூர்மையை அடைய} முடியும்" என்று பதிலளித்தான். [2]
[2] திருதி, துவிதியை ஆகிய இரண்டையும் நீலகண்டர் ஆன்ம உணர்வுடனேயே விளக்குகிறார். எனினும் இங்கே ஆன்மீக விளக்கம் தேவையில்லை. திருதி என்பது புத்திக்கூர்மை நிலைத்திருக்கும் தன்மை; துவிதியை என்பது இரண்டாவது என்பதாகும். யுதிஷ்டிரன் இங்கே சொல்வதென்னவென்றால் தடுமாறாத நிலைத்த புத்திக்கூர்மையே பயனுள்ள நோக்கங்களுக்கு உதவுகிறது. என்கிறார் கங்குலி.
********************************************
3.
S3.
30 [यक्ष]
किं बराह्मणानां देवत्वं कश च धर्मः सताम इव
कश चैषां मानुषॊ भावः किम एषाम असताम इव
31 [य]
सवाध्याय एषां देवत्वं तप एषां सताम इव
मरणं मानुषॊ भावः परिवादॊ ऽसताम इव
ST3.
30 [yakṣa]
kiṃ brāhmaṇānāṃ devatvaṃ kaś ca dharmaḥ satām iva
kaś caiṣāṃ mānuṣo bhāvaḥ kim eṣām asatām iva
31 [y]
svādhyāya eṣāṃ devatvaṃ tapa eṣāṃ satām iva
maraṇaṃ mānuṣo bhāvaḥ parivādo 'satām iva
GE3.
The Yaksha asked, 'What constituteth the divinity of the Brahmanas? What even is their practice that is like that of the pious? What also is the human attribute of the Brahmanas? And what practice of theirs is like that of the impious?' Yudhishthira answered, 'The study of the Vedas constitutes their divinity: their asceticism constitutes behaviour that is like that of the pious; their liability to death is their human attribute and slander is their impiety.'
AT3.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “அந்தணர்களுக்கு தெய்வீகம் எது? பக்திமான்களுக்கு இருப்பது போல அவர்களுக்கான பக்திச்செயல் {அறம்} எது? அந்தணர்களுக்கு மனிதக் குணம் எது? பக்தியற்றவர்களுக்கு இருப்பது போல அவர்களுக்கு இருக்கும் பக்தியற்ற நிலை {மறம்} எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “வேதகல்வியில் அவர்களது தெய்வீகம் அடங்கியிருக்கிறது. அவர்களது தவமே பக்திமான்களுக்கான பக்தியாக இருக்கிறது; இறப்புக்கு ஆட்படும் அவர்களது குணமே மனிதத்தன்மை. அவதூறே {தெய்வத்தை அவதூறு செய்வதே} அவர்களது பக்தியற்ற {மறம்} நிலையாகிறது" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
4.
S4.
32 [यक्स]
किं कषत्रियाणां देवत्वं कश च धर्मः सताम इव
कश चैषां मानुषॊ भावः किम एषाम असताम इव
33 [य]
इष्वस्त्रम एषां देवत्वं यज्ञ एषां सताम इव
भयं वै मानुषॊ भावः परित्यागॊ ऽसताम इव
ST4.
32 [yaksa]
kiṃ kṣatriyāṇāṃ devatvaṃ kaś ca dharmaḥ satām iva
kaś caiṣāṃ mānuṣo bhāvaḥ kim eṣām asatām iva
33 [y]
iṣvastram eṣāṃ devatvaṃ yajña eṣāṃ satām iva
bhayaṃ vai mānuṣo bhāvaḥ parityāgo 'satām iva
GE4.
The Yaksha asked, 'What institutes the divinity of the Kshatriyas? What even is their practice that is like that of the pious? What is their human attribute? And what practice of theirs is like that of the impious?' Yudhishthira answered, 'Arrows and weapons are their divinity: celebration of sacrifices is that act which is like that of the pious: liability to fear is their human attribute; and refusal of protection is that act of theirs which is like that of the impious.'
AT4.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “க்ஷத்திரியர்களுக்கு தெய்வீகம் எது? பக்திமான்களுக்கு இருப்பது போல அவர்களுக்கான நடைமுறை {அறம்} என்ன? அவர்களுக்கு மனிதக் குணம் எது? பக்தியற்றவர்களுக்கு இருப்பது போல இருக்கும் அவர்களது நடைமுறை {மறம்} என்ன?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “கணைகளும் ஆயுதமும் அவர்களது தெய்வீகம் ஆகும். பக்திமான்களுக்கு இருப்பது போல, வேள்விகள் கொண்டாடுவதே அவர்களது பக்திச்செயல் {அறம்} ஆகும். அச்சத்திற்கு ஆட்படுவதே அவர்களது மனிதத்தன்மையாகும். {துன்பப்படுவோரைக்} காப்பதை மறுத்தலே அவர்களது பக்தியற்ற {மறம்} நிலையாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
5.
S5.
34 [यक्स]
किम एकं यज्ञियं साम किम एकं यज्ञियं यजुः
का चैका वृश्चते यज्ञं कां यज्ञॊ नातिवर्तते
35 [य]
पराणॊ वै यज्ञियं साम मनॊ वै यज्ञियं यजुः
वाग एका वृश्चते यज्ञं तां यज्ञॊ नातिवर्तते
ST5.
34 [yaksa]
kim ekaṃ yajñiyaṃ sāma kim ekaṃ yajñiyaṃ yajuḥ
kā caikā vṛścate yajñaṃ kāṃ yajño nātivartate
35 [y]
prāṇo vai yajñiyaṃ sāma mano vai yajñiyaṃ yajuḥ
vāg ekā vṛścate yajñaṃ tāṃ yajño nātivartate
GE5.
The Yaksha asked, 'What is that which constitutes the Sama of the sacrifice? What the Yajus of the sacrifice? What is that which is the refuge of a sacrifice? And what is that which sacrifice cannot do without?' Yudhishthira answered, 'Life is the Sama of the sacrifice; the mind is the Yajus of the sacrifice: the Rik is that which is the refuge of the sacrifice; and it is Rik alone which sacrifice cannot do without.' 2
2 Nilakantha explains this correctly, as I imagine, by supposing that by 'sacrifice' is meant the spiritual sacrifice for the acquisition of pure knowledge. In the objective sacrifice which one celebrates, the Sama, the Yajus, and the Rik mantras are all necessary. In the subjective sacrifice the acquisition of true knowledge, life and mind are as necessary as the mantras from the Sama and the Yajur Vedas in an objective one. And as no objective sacrifice can do without the Riks, being principally dependent p. 607 on them, so the subjective sacrifices for acquiring true knowledge can never do without prayerfulness, which, I imagine, is represented as the Riks. To understand this passage thoroughly would require an intimate acquaintance with the ritual of a sacrifice like the Agnishtoma or any other of that kind.
AT5.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “வேள்விக்கான சாமம் {ஸாமம்} என்பது எது? வேள்விக்கான யஜுஸ் என்பது எது? ஒரு வேள்விக்கான புகலிடம் எது? எது இல்லாமல் வேள்வியைச் செய்ய முடியாது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், “வாழ்வே {உயிரே} வேள்வியின் சாமமாகும்; மனமே வேள்வியின் யஜுஸ் ஆகும். வேள்வியின் புகலிடமாக ரிக்கு {வேத வாக்கு} இருக்கிறது. அந்த ரிக்கு இல்லாமல் வேள்வியைச் செய்ய முடியாது" என்று பதிலளித்தான் [3]
[3] //"வேள்வி என்பது பரிசுத்தமான ஞானத்தை அடைவதற்கான ஆன்மத் தியாகம்" என்று நான் {கங்குலி} கருதுவது போல நீலகண்டர் இதைச் சரியாக விவரிக்கிறார். ஒருவன் வேள்வியைக் கொண்டாடும் நோக்கத்திற்குச் சாமம், யஜுர் மற்றும் ரிக்கு மந்திரங்கள் அனைத்தும் அவசியம். புறநிலை வேள்விக்குச் சாம யஜுர் வேத மந்திரங்கள் தேவை என்பது போல, அகநிலை வேள்வியில் உண்மை ஞானத்தை அடைய, வாழ்வு {உயிர்} மற்றும் மனம் ஆகியவை அவசியம். எந்தப் புறநிலை வேள்வியையும் ரிக்கு இல்லாமல், அதை முக்கியமாகக் கருதாமல் செய்ய முடியாதது போல, உண்மை ஞானத்தை அடையக் கருதும் அகநிலை வேள்விளையும் துதிகள் இல்லாமல் செய்ய முடியாது என்றும், ரிக்குகள் அவற்றையே பிரதிபலிக்கின்றன என்றும் நான் {கங்குலி} கருதுகிறேன். இந்தப் பத்தியை முழுமையாகப் புரிந்து கொள்ள அக்னிஷ்டோமா அல்லது பிற வகை வேள்விச் சடங்குகளின் நெருக்கமான அறிமுகம் தேவை.// என்கிறார் கங்குலி.
********************************************
6.
S6.
36 [यक्स]
किं सविद आपततां शरेष्ठं बीजं निपततां वरम
किं सवित परतिष्ठमानानां किं सवित परवदतां वरम
37 [य]
वर्षम आपततां शरेष्ठं बीजं निपततां वरम
गावः परतिष्ठमानानां पुत्रः परवदतां वरः
ST6.
36 [yaksa]
kiṃ svid āpatatāṃ śreṣṭhaṃ bījaṃ nipatatāṃ varam
kiṃ svit pratiṣṭhamānānāṃ kiṃ svit pravadatāṃ varam
37 [y]
varṣam āpatatāṃ śreṣṭhaṃ bījaṃ nipatatāṃ varam
gāvaḥ pratiṣṭhamānānāṃ putraḥ pravadatāṃ varaḥ
GE6.
The Yaksha asked, 'What is of the foremost value to those that cultivate? What is of the foremost value to those that sow? What is of the foremost value to those that wish for prosperity in this world? And what is of the foremost value to those that bring forth?' Yudhishthira answered, 'That which is of the foremost value to those that cultivate is rain: that of the foremost value to those that sow is seed: that of the foremost value to those that bring forth is offspring. 1'
1 Some texts read apatatam for uvapatam. If the former be the correct reading, the meaning would be--'What is the best of things that fall?' Nilakantha explains both avapatam nivapatam in a spiritual sense. By the first he understands--'They that offer oblation to the gods,' and by the second, 'They that offer oblations to the Pitris.' The necessity of a spiritual interpretation, however, is not very apparent.
AT6.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “பயிரிடுவோருக்கு {உழவருக்கு {அ} வைசியருக்கு} முதன்மையான மதிப்புடையது {மதிப்புமிக்கது = சிறந்தது} எது? விதைப்போருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது எது? இவ்வுலகில் செழிப்பை அடைய விரும்புவோருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது எது? [4a] பெற்றுக் கொள்பவர்களுக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “பயிரிடுவோருக்கு {உழவருக்கு} முதன்மையான மதிப்புடையது மழை; விதைப்போருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது விதை; பெறுபவர்களுக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது வாரிசு {சந்ததி} [4b] " என்று பதிலளித்தான்.
[4a] இந்தக் கேள்விக்கான பதிலை யுதிஷ்டிரன் சொல்வதாக கங்குலியில் காட்டப்பட்டவில்லை. வேறு பதிப்புகளில் செழிப்படைய விரும்புவோருக்கு முதன்மையான மதிப்புடையது பசு என்று யுதிஷ்டிரன் சொன்னதாக இருக்கிறது. gāvaḥ pratiṣṭhamānānāṃ என்று வடமொழி மூலத்தில் உள்ளது. இதில் gāvaḥ என்ற சொல் பசுக்களைக் குறிக்கிறது.
[4b] சில பதிப்புகள் அபதத்தம் என்றும் உவபதம் என்றும் குறிக்கின்றன. முன்னது சரியாக இருப்பின், அதன் பொருள் "நேர்வதில் சிறந்த பொருள் எது?" என்றாகும். நீலகண்டர் அவபதம் நிவபதம் ஆகிய இரண்டையும் ஆன்ம உணர்வாக விவரிக்கிறார். முதலில் அவர் "தேவர்களுக்கு அவர்கள் அளிக்கும் காணிக்கைகள்" என்றும் இரண்டாவதாக "பித்ருகளுக்கு அவர்கள் அளிக்கும் காணிக்கைகள்" என்று புரிந்து கொள்கிறார். இருப்பினும், வெளிப்படையாகப் பார்த்தால் ஆன்மிக விளக்கத்திற்கான தேவை இதற்கு இல்லை.
********************************************
7.
S7.
38 [यक्स]
इन्द्रियार्थान अनुभवन बुद्धिमाँल लॊकपूजितः
संमतः सर्वभूतानाम उच्छ्वसन कॊ न जीवति
39 [य]
देवतातिथिभृत्यानां पितॄणाम आत्मनश च यः
न निर्वपति पञ्चानाम उच्छ्वसन न स जीवति
ST7.
38 [yaksa]
indriyārthān anubhavan buddhimāṁl lokapūjitaḥ
saṃmataḥ sarvabhūtānām ucchvasan ko na jīvati
39 [y]
devatātithibhṛtyānāṃ pitṝṇām ātmanaś ca yaḥ
na nirvapati pañcānām ucchvasan na sa jīvati
GE7.
The Yaksha asked, 'What person, enjoying all the objects of the senses, endued with intelligence, regarded by the world and liked by all beings, though breathing, doth not offer anything to these five, viz., gods, guests, servants, Pitris, and himself, though endued with breath, is not yet alive.'
AT7.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "புலன்நுகர் பொருட்கள் அத்தனையிலும் இன்புற்றிருந்து, உலகத்தால் மதிக்கப்பட்டும், அனைத்து உயிர்களால் விரும்பப்பட்டும் உள்ள புத்திக்கூர்மையுள்ள எந்த மனிதன், சுவாசமுள்ளவனாக இருப்பினும், உயிரற்றவனாக இருக்கிறான்" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "தேவர்கள், விருந்தினர், பணியாட்கள், பித்ருக்கள் மற்றும் சுயம் ஆகிய ஐந்திற்கும் எதையும் காணிக்கையாக அளிக்கவில்லையென்றால், ஒரு மனிதன் சுவாசமுள்ளவனாக இருப்பினும் உயிருள்ளவன் ஆகமாட்டான்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
8.
S8.
40 [यक्स]
किं सविद गुरुतरं भूमेः किं सविद उच्चतरं च खात
किं सविच छीघ्रतरं वायॊः किं सविद बहुतरं नृणाम
41 [य]
माता गुरुतरा भूमेः पिता उच्चरतश च खात
मनॊ शीघ्रतरं वायॊश चिन्ता बहुतरी नृणाम
ST8.
40 [yaksa]
kiṃ svid gurutaraṃ bhūmeḥ kiṃ svid uccataraṃ ca khāt
kiṃ svic chīghrataraṃ vāyoḥ kiṃ svid bahutaraṃ nṛṇām
41 [y]
mātā gurutarā bhūmeḥ pitā uccarataś ca khāt
mano śīghrataraṃ vāyoś cintā bahutarī nṛṇām
GE8.
The Yaksha asked, 'What is weightier than the earth itself? What is higher than the heavens?' What is fleeter than the wind? And what is more numerous than grass?' Yudhishthira answered, 'The mother is weightier than the earth; the father is higher than the heaven; the mind is fleeter than the wind; and our thoughts are more numerous than grass.'
AT8.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "பூமியை விடக் கனமானது எது? சொர்க்கத்தைவிட {ஆகாயத்தைவிட} உயர்ந்தது எது? காற்றைவிட வேகமானது எது? புற்களைவிட எண்ணிக்கையில் அதிகமானது எது? என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "பூமியை விடக் கனமானவள் தாய்; சொர்க்கத்தைவிட {ஆகாயத்தைவிட} உயர்ந்தவர் தந்தை; காற்றைவிட வேகமானது மனம்; புற்களை விட எண்ணிக்கையில் அதிகமானது எண்ணங்கள்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
9.
S9.
42 [यक्स]
किं सवित सुप्तं न निमिषति किं सविज जातं न चॊपति
कस्य सविद धृदयं नास्ति किं सविद वेगेन वर्घते
43 [य]
मत्स्यः सुप्तॊ न निमिषत्य अण्डं जातं न चॊपति
अश्मनॊ हृदयं नास्ति नदीवेगेन वर्धते
ST9.
42 [yaksa]
kiṃ svit suptaṃ na nimiṣati kiṃ svij jātaṃ na copati
kasya svid dhṛdayaṃ nāsti kiṃ svid vegena varghate
43 [y]
matsyaḥ supto na nimiṣaty aṇḍaṃ jātaṃ na copati
aśmano hṛdayaṃ nāsti nadīvegena vardhate
GE9.
The Yaksha asked, 'What is that which doth not close its eyes while asleep; What is that which doth not move after birth? What is that which is without heart? And what is that which swells with its own impetus?' Yudhishthira answered, 'A fish doth not close its eyes while asleep: an egg doth not move after birth: a stone is without heart: and a river swelleth with its own impetus.'
AT9.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "உறங்கும்போது கண்களை மூடாதது எது? பிறந்த பிறகும் நகராதது எது? இதயம் இல்லாதது எது? தன் சொந்த உத்வேகத்தால் வீங்குவது {Swells} {அதிகரிப்பது} எது?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "உறங்கும்போது மீன் கண்களை மூடுவதில்லை; பிறந்தும் நகராமல் இருப்பது முட்டை; இதயமற்றிருப்பது கல்; தனது சொந்த உத்வேகத்தால் அதிகரிப்பது ஆறு {நதி}" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
10.
S10.
44 [यक्स]
किं सवित परवसतॊ मित्रं किं सविन मित्रं गृहे सतः
आतुरस्य च किं मित्रं किं सविन मित्रं मरिष्यतः
45 [य]
सार्थः परवसतॊ मित्रं भार्या मित्रं गृहे सतः
आतुरस्य भिषन मित्रं दानं मित्रं मरिष्यतः
ST10.
44 [yaksa]
kiṃ svit pravasato mitraṃ kiṃ svin mitraṃ gṛhe sataḥ
āturasya ca kiṃ mitraṃ kiṃ svin mitraṃ mariṣyataḥ
45 [y]
sārthaḥ pravasato mitraṃ bhāryā mitraṃ gṛhe sataḥ
āturasya bhiṣan mitraṃ dānaṃ mitraṃ mariṣyataḥ
GE10.
The Yaksha asked, 'Who is the friend of the exile? Who is the friend of the householder? Who is the friend of him that ails? And who is the friend of one about to die?' Yudhishthira answered, 'The friend of the exile in a distant land is his companion, the friend of the householder is the wife; the friend of him that ails is the physician: and the friend of him about to die is charity.
AT10.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "நாடு கடத்தப்பட்டவனுக்கு {வனவாசம் மேற்கொள்பவனுக்கு} யார் நண்பன்? இல்லறத்தானுக்கு யார் நண்பன்? நோய்வாய்ப்பட்டவனுக்கு யார் நண்பன்? சாகப்போகிறவனுக்கு யார் நண்பன்?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "நாடுகடத்தப்பட்டவனுக்கு {வனவாசம் மேற்கொள்பவனுக்கு} வழிப்போக்கனே [5] நண்பன்; இல்லறத்தானுக்கு நண்பன் அவனது மனைவியே; நோய்வாய்ப்பட்டவனுக்கு நண்பன் மருத்துவன்; சாகப்போகிறவனுக்கு நண்பன் தானம்" என்று பதிலளித்தான்.
[5] சார்த்த என்ற சொல்லுக்கு வழிப்போக்கர் கூட்டம் என்று பொருள். வித்தையே நண்பன் என்றும் வேறு பதிப்பில் சொல்லப்பட்டுள்ளது. இந்த விளக்கம் கங்குலியில் கிடையாது.
********************************************
11.
கீழ்க்கண்ட GE11 & AT 11க்கு சரியான சம்ஸ்க்ருத மூல சுலோகம் Sacred texts வலைத்தளத்தில் இல்லை.
G.E11.
The Yaksha asked,--'Who is the guest of all creatures? What is the eternal duty? What, O foremost of kings, is Amrita? And what is this entire Universe?' Yudhishthira answered,--Agni is the guest of all creatures: the milk of kine is amrita: Homa (therewith) is the eternal duty: and this Universe consists of air alone.' 2
2 Yudhishthira has the authority of the Srutis for saying that the one pervading element of the universe is air.
AT11.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "அனைத்து உயிர்களுக்கும் விருந்தினன் யார்? நித்திய கடமை என்பது யாது?! ஓ மன்னர்களில் முதன்மையானவனே {யுதிஷ்டிரா}, அமிர்தம் என்பது என்ன? இந்த மொத்த அண்டத்திலும் இருப்பது என்ன?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், "அக்னியே அனைத்து உயிர்களுக்கு விருந்தினன்; பசுவின் பாலே அமிர்தம்; ஹோமமே நித்திய கடமை; இந்த அண்டம் முழுவதும் காற்றே {வாயுவே} இருக்கிறது" என்று பதிலளித்தான் [6].
[6] அண்டத்தில் வியாபித்துள்ள பூதம் காற்று {வாயுவே} என்று சொல்வதற்குச் சுருதிகளில் இருந்து யுதிஷ்டிரனுக்கு அதிகாரம் கிடைக்கிறது என்கிறார் கங்குலி.
********************************************
12.
S11.
46 [यक्स]
किं सविद एकॊ विचरति जातः कॊ जायते पुनः
किं सविद धिमस्य भैषज्यं किं सविद आवपनं महत
47 [य]
सूर्य एकॊ विचरति चन्द्रमा जायते पुनः
अग्निर हिमस्य भैषज्यं भूमिर आपवनं महत
ST11.
46 [yaksa]
kiṃ svid eko vicarati jātaḥ ko jāyate punaḥ
kiṃ svid dhimasya bhaiṣajyaṃ kiṃ svid āvapanaṃ mahat
47 [y]
sūrya eko vicarati candramā jāyate punaḥ
agnir himasya bhaiṣajyaṃ bhūmir āpavanaṃ mahat
GE12.
The Yaksha asked,--'What is that which sojourneth alone? What is that which is re-born after its birth? What is the remedy against cold? And what is the largest field?' Yudhishthira answered,--'The sun sojourneth alone; the moon takes birth anew: fire is the remedy against cold: and the Earth is the largest field.'
AT12.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "எவன் தனியாக உலவுகிறான்? பிறந்தவன் எவன் மீண்டும் பிறக்கிறான்? குளிர்ச்சிக்கான தீர்வு என்ன? பெரிய களம் எது?" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "சூரியன் தனியாக உலவுகிறான்; சந்திரன் {பிறந்த பிறகும் மீண்டும் மீண்டும்} புதிதாகப் பிறக்கிறான். குளிருக்கான தீர்வு நெருப்பு; பூமியே பெரிய களம்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
13.
S12.
48 [यक्स]
किं सविद एकपदं धर्म्यं किं सविद एकपदं यशः
किं सविद एकपदं सवर्ग्यं किं सविद एकपदं सुखम
49 [य]
दाक्ष्यम एकपदं धर्म्यं दानम एकपदं यशः
सत्यम एकपदं सवर्ग्यं शीलम एकपदं सुखम
ST12.
48 [yaksa]
kiṃ svid ekapadaṃ dharmyaṃ kiṃ svid ekapadaṃ yaśaḥ
kiṃ svid ekapadaṃ svargyaṃ kiṃ svid ekapadaṃ sukham
49 [y]
dākṣyam ekapadaṃ dharmyaṃ dānam ekapadaṃ yaśaḥ
satyam ekapadaṃ svargyaṃ śīlam ekapadaṃ sukham
GE13.
The Yaksha asked,--'What is the highest refuge of virtue? What of fame? What of heaven? And what, of happiness?' Yudhishthira answered,--'Liberality is the highest refuge of virtue: gift, of fame: truth, of heaven: and good behaviour, of happiness.'
AT13.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "அறத்தின் உயர்ந்த புகலிடம் எது? புகழுக்கு எது? சொர்க்கத்திற்கு எது? மகிழ்ச்சிக்கு எது?" என்று கேட்டான். யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, "ஈகையே {தானமளிப்பது; Liberality = தாராளவாதம்} அறத்தின் உயர்ந்த புகலிடம்: புகழுக்குக் கொடை; சொர்க்கத்திற்கு உண்மை {சத்தியம்}; மகிழ்ச்சிக்கு நன்னடத்தை {ஆகியன உயர்ந்த புகலிடங்களாக இருக்கின்றன}" என்று பதிலளித்தான் யுதிஷ்டிரன்.
********************************************
14.
S13.
50 [यक्स]
किं सविद आत्मा मनुष्यस्य किं सविद दैवकृतः सखा
उपजीवनं किं सविद अस्य किं सविद अस्य परायणम
51 [य]
पुत्र आत्मा मनुष्यस्य भार्या दैवकृतः सखा
उपजीवनं च पर्जन्यॊ दानम अस्य परायणम
ST13.
50 [yaksa]
kiṃ svid ātmā manuṣyasya kiṃ svid daivakṛtaḥ sakhā
upajīvanaṃ kiṃ svid asya kiṃ svid asya parāyaṇam
51 [y]
putra ātmā manuṣyasya bhāryā daivakṛtaḥ sakhā
upajīvanaṃ ca parjanyo dānam asya parāyaṇam
GE14.
The Yaksha asked,--'What is the soul of man? Who is that friend bestowed on man by the gods? What is man's chief support? And what also is his chief refuge?' Yudhishthira answered,--'The son is a man's soul: the wife is the friend bestowed on man by the gods; the clouds are his chief support; and gift is his chief refuge.'
AT14.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “மனிதனுடைய ஆன்மா எது? தேவர்களால் மனிதனுக்கு அளிக்கப்பட்ட நண்பன் {துணை} யார்? மனிதனுக்குத் தலையாய ஆதரவு {பிழைப்புக்கான கருவி} எது? அவனுக்குத் தலையாயப் புகலிடம் {கதி} எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “மகனே ஒரு மனிதனுக்கு ஆன்மா; மனைவியே தேவர்களால் அவனுக்கு அளிப்பட்ட நண்பர் {துணை}; மேகங்களே அவனது தலையாய ஆதரவு {பிழைப்புக்கான கருவி}; தானமே அவனது தலையாயப் புகலிடம் {கதி}” என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
15.
S14.
52 [यक्स]
धन्यानाम उत्तमं किं सविद धनानां किं सविद उत्तमम
लाभानाम उत्तमं किं सवित किं सुखानां तथॊत्तमम
53 [य]
धन्यानाम उत्तमं दाक्ष्यं धनानाम उत्तमं शरुतम
लाभानां शरेष्ठम आरॊग्यं सुखानां तुष्टिर उत्तमा
ST14.
52 [yaksa]
dhanyānām uttamaṃ kiṃ svid dhanānāṃ kiṃ svid uttamam
lābhānām uttamaṃ kiṃ svit kiṃ sukhānāṃ tathottamam
53 [y]
dhanyānām uttamaṃ dākṣyaṃ dhanānām uttamaṃ śrutam
lābhānāṃ śreṣṭham ārogyaṃ sukhānāṃ tuṣṭir uttamā
GE15.
The Yaksha asked,--'What is the best of all laudable things? What is the most valuable of all his possessions? What is the best of all gains? And what is the best of all kinds of happiness?' Yudhishthira answered,--"The best of all laudable things is skill; the best of all possessions is knowledge: the best of all gains is health: and contentment is the best of all kinds of happiness.'
AT15.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “பாராட்டத்தக்க காரியங்கள் அனைத்திலும் எது சிறந்தது? ஒருவனது உடைமைகள் அனைத்திலும் மிகவும் மதிப்புமிக்கது எது? லாபங்கள் அனைத்திலும் எது சிறந்தது? அனைத்து வகை மகிழ்ச்சிகளிலும் எது சிறந்தது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “பாரட்டத்தக்க காரியங்கள் அனைத்திலும் செயல்திறனே {skill} சிறந்தது; உடைமைகள் அனைத்திலும் சிறந்தது ஞானம்; லாபங்கள் அனைத்திலும் சிறந்தது உடல்நலமே {ஆரோக்கியம்}; அனைத்துவகை மகிழ்ச்சிகளிலும் சிறந்தது மனநிறைவே" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
16.
S15.
54 [यक्स]
कश च धर्मः परॊ लॊके कश च धर्मः सदा फलः
किं नियम्य न शॊचन्ति कैश च संधिर न जीर्यते
55 [य]
आनृशंस्यं परॊ धर्मस तरयीधर्मः सदा फलः
अनॊ यम्य न शॊचन्ति सद्भिः संधिर न जीर्यते
ST15.
54 [yaksa]
kaś ca dharmaḥ paro loke kaś ca dharmaḥ sadā phalaḥ
kiṃ niyamya na śocanti kaiś ca saṃdhir na jīryate
55 [y]
ānṛśaṃsyaṃ paro dharmas trayīdharmaḥ sadā phalaḥ
ano yamya na śocanti sadbhiḥ saṃdhir na jīryate
GE16.
The Yaksha asked,--'What is the highest duty in the world? What is that virtue which always beareth fruit? What is that which if controlled, leadeth not to regret? And who are they with whom an alliance cannot break?' Yudhishthira answered,--'The highest of duties is to refrain from injury: the rites ordained in the Three (Vedas) always bear fruit: the mind, if controlled, leadeth to no regret: and an alliance with the good never breaketh.'
AT16.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “உலகத்தில் உயர்ந்த கடமை {அறம்} எது? எப்போதும் கனியைக் {பலனைக்} கொடுக்கும் அறம் எது? அடக்கப்பட்டால் வருத்தத்திற்கு வழிவகுக்காதது எது? கூட்டணியை {நட்பை} உடைக்காதவர்கள் யார்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஊறு இழைக்காமையே {அஹிம்சையே} {தீங்கு செய்யாமையே} கடமைகளில் உயர்ந்தது {அறம்}; மூன்று வேதங்களால் விதிக்கப்பட்ட சடங்குகள் எப்போதும் கனி {பலன்} கொடுக்கின்றன; மனமானது அடக்கப்பட்டால் வருத்தத்திற்கு வழிவகுக்காது; நல்லோருடன் கூட்டணி {நட்பு} எப்போதும் உடையாததாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
17.
S16.
56 [यक्स]
किं नु हित्वा परियॊ भवति किं नु हित्वा न शॊचति
किं नु हित्वार्थवान भवति किं नु हित्वा सुखी भवेत
57 [य]
मानं हित्वा परियॊ भवति करॊधं हित्वा न शॊचति
कामं हित्वार्थवान भवति लॊभं हित्वा सुखू भवेत
ST16.
56 [yaksa]
kiṃ nu hitvā priyo bhavati kiṃ nu hitvā na śocati
kiṃ nu hitvārthavān bhavati kiṃ nu hitvā sukhī bhavet
57 [y]
mānaṃ hitvā priyo bhavati krodhaṃ hitvā na śocati
kāmaṃ hitvārthavān bhavati lobhaṃ hitvā sukhū bhavet
GE17.
The Yaksha asked,--'What is that which, if renounced, maketh one agreeable? What is that which, if renounced, leadeth to no regret? What is that which, if renounced, maketh one wealthy? And what is that which if renounced, maketh one happy?' Yudhishthira answered,--'Pride, if renounced, maketh one agreeable; wrath, if renounced leadeth to no regret: desire, if renounced, maketh one wealthy: and avarice, if renounced, maketh one happy.'
AT17.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எது துறக்கப்படுவதால், ஒருவன் மற்றவர்களால் ஏற்கப்படுகிறான்? எது துறக்கப்பட்டால், வருத்தத்துக்கு வழிவகுக்காது? எது துறக்கப்பட்டால், ஒருவன் வளமானவன் ஆகிறான்? எது துறக்கப்பட்டால் ஒருவன் மகிழ்ச்சியடையலாம்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யஷனிடம்}, “கர்வத்தைத் துறப்பதால், அது ஒருவனை {மற்றவருக்கு} ஏற்புடையவனாக மாற்றுகிறது; கோபத்தைத் துறந்தால், அது வருத்தத்துக்கு வழிவகுக்காது; ஆசையைத் துறந்தால், அது ஒருவனை வளமானவனாக்குகிறது; பேராசையைத் துறந்தால், அது ஒருவனை மகிழ்ச்சியடையச் செய்கிறது" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
18.
கீழ்க்கண்ட GE18, 19 & AT 18,19க்கு சரியான சம்ஸ்க்ருத மூல சுலோகம் Sacred texts வலைத்தளத்தில் இல்லை.
GE18.
The Yaksha asked,--'For what doth one give away to Brahmanas? For what to mimes and dancers? For what to servants? And for what to king?' Yudhishthira answered,--'It is for religious merit that one giveth away to Brahmanas: it is for fame that one giveth away to mimes and dancers: it is for supporting them that one giveth away to servants: and it is for obtaining relief from fear that one giveth to kings.'
AT18.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஒருவன் அந்தணர்களுக்கு எதற்காகக் கொடுக்க {தானமளிக்க} வேண்டும்? நாடகக் கலைஞர்களுக்கும், ஆடற்கலைஞர்களுக்கும் எதற்காக {கொடுக்க வேண்டும்}? பணியாட்களுக்கு {வேலைக்காரர்களுக்கு} எதற்காக {கொடுக்க வேண்டும்}? மன்னனுக்கு எதற்காக {கொடுக்க வேண்டும்}? என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “அறத்தகுதிக்காக ஒருவன் அந்தணர்களுக்குத் கொடுக்க {தானமளிக்க} வேண்டும்; நாடகக் கலைஞர்களுக்கும், ஆடற்கலைஞர்களுக்கும் புகழுக்காகக் கொடுக்க வேண்டும்; பணியாட்களுக்கு அவர்கள் தங்களைத் தாங்கிக் கொள்வதற்காகக் கொடுக்க வேண்டும்; அச்சத்தில் இருந்து நிவாரணம் பெற ஒருவன் மன்னர்களுக்குத் தானமளிக்க வேண்டும்" என்று பதிலளித்தான்.
19.
GE19.
The Yaksha asked,--'With what is the world enveloped? What is that owing to which a thing cannot discover itself? For what are friends forsaken? And for what doth one fail to go to heaven?' Yudhishthira answered,--'The world is enveloped with darkness. Darkness doth not permit a thing to show itself. It is from avarice that friends are forsaken. And it is connection with the world for which one faileth to go to heaven.'
AT19.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “உலகத்தை மூடியிருப்பது எது? தன்னைத்தானே ஒரு பொருள் கண்டறியமுடியாததற்குக் காரணமாக இருப்பது எது? நண்பர்கள் கைவிடப்படுவதற்குக் காரணம் எது? சொர்க்கம் செல்வதில் ஒருவனைத் தோல்வியுறச் செய்வது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “உலகம் இருளால் மூடியிருக்கிறது; ஒரு பொருள் தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்ள இருள் அனுமதிக்காது; பேராசையின் காரணமாகவே நண்பர்கள் கைவிடப்படுகிறார்கள்; உலகத்துடனான இத்தொடர்பினாலேயே {அதாவது பற்று [அ] ஆசையால்} ஒருவன் சொர்க்கம் செல்வதில் தோல்வியுறுகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
20.
S17.
58 [यक्स]
मृतं कथं सयात पुरुषः कथं राष्ट्रं मृतं भवेत
शराधं मृतं कथं च सयात कथं यज्ञॊ मृतॊ भवेत
59 [य]
मृतॊ दरिद्रः पुरुषॊ मृतं राष्ट्रम अराजकम
मृतम अश्रॊत्रियं शराद्धं मृतॊ यज्ञॊ तव अदक्षिणः
ST17.
58 [yaksa]
mṛtaṃ kathaṃ syāt puruṣaḥ kathaṃ rāṣṭraṃ mṛtaṃ bhavet
śrādhaṃ mṛtaṃ kathaṃ ca syāt kathaṃ yajño mṛto bhavet
59 [y]
mṛto daridraḥ puruṣo mṛtaṃ rāṣṭram arājakam
mṛtam aśrotriyaṃ śrāddhaṃ mṛto yajño tv adakṣiṇaḥ
GE20.
The Yaksha asked,--'For what may one be considered as dead? For what may a kingdom be considered as dead? For what may a Sraddha be considered as dead? And for what, a sacrifice?' Yudhishthira answered,--'For want of wealth may a man be regarded as dead. A kingdom for want of a king may be regarded as dead. A Sraddha that is performed with the aid of a priest that hath no learning may be regarded as dead. And a sacrifice in which there are no gifts to Brahmanas is dead.'
AT20.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஒருவன் எதனால் இறந்தவனாகக் கருதப்படலாம்? ஒரு நாடு எதனால் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்? சிராத்தம் எதனால் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்? ஒரு வேள்வி எதனால் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாக} கருதப்படலாம்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “செல்வமற்ற மனிதன் இறந்தவனாகக் கருதப்படலாம்; மன்னனற்ற நாடு இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்; கல்லாத புரோகிதன் துணை கொண்டு செய்யப்படும் சிராத்தம் இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்; அந்தணர்களுக்குத் தானம் இல்லாத வேள்வி இறந்ததாகக் {அழிந்ததாகக்} கருதப்படலாம்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
21.
S18.
60 [यक्स]
का दिक किम उदकं परॊक्तं किम अन्नं पार्थ किं विषम
शराद्धस्य कालम आख्याहि ततः पिब हरस्व च
61 [य]
सन्तॊ दिग जलम आकाशं गौर अन्नं परार्थना विषम
शराद्धस्य बराह्मणः कालः कथं वा यक्ष मन्यसे
ST18.
60 [yaksa]
kā dik kim udakaṃ proktaṃ kim annaṃ pārtha kiṃ viṣam
śrāddhasya kālam ākhyāhi tataḥ piba harasva ca
61 [y]
santo dig jalam ākāśaṃ gaur annaṃ prārthanā viṣam
śrāddhasya brāhmaṇaḥ kālaḥ kathaṃ vā yakṣa manyase
GE21.
The Yaksha asked,--'What constitutes the way? What, hath been spoken of as water? What, as food? And what, as poison? Tell us also what is the proper time of a Sraddha, and then drink and take away as much as thou likest!' Yudhishthira answered,--'They that are good constitute the way. 1 Space hath been spoken of as water. 2 The cow is food. 3 A request is poison. And a Brahmana is regarded as the proper time of a Sraddha. 4 I do not know what thou mayst think of all this, O Yaksha?'
1 The word used in the question is dik, literally, direction. Obviously, of course, it means in this connection way. Yudhishthira answers that the way which one is to tread along is that of the good.
2 Footnote 2: The Srutis actually speak of space as water. These are questions to test Yudhishthira's knowledge of the Vedic cosmogony.
3 The Srutis speak of the cow as the only food, in the following sense. The cow gives milk. The milk gives butter. The butter is used in Homa. The Homa is the cause of the clouds. The clouds give rain. The rain makes the seed to sprout forth and produce food. Nilakantha endeavours to explain this in a spiritual sense. There is however, no need of such explanation here.
4 What Yudhishthira means to say is that there is no special time for a Sraddha. It is to be performed whenever a good and able priest may be secured.
AT21
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “வழி என்பது எது? நீராகப் பேசப்படுவது எது? உணவு எது? நஞ்சு எது? சிராத்தத்துக்கான உகந்த நேரம் எது? என்பதையும் சொல்லி, {நீரைக்} குடித்து, நீ விரும்பிய அளவு எடுத்துச்செல்!” என்றான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “எது நன்மையோ அதுவே வழி [1]; வெளியே {ஆகாயமே} நீராகப் பேசப்பட்டு வருகிறது [2]; பசுவே உணவு [3]; வேண்டுகோளே {யாசிப்பது; பிச்சை கேட்பது} விஷம் {அந்தணர்களின் பொருள் விஷம் என்று வேறு பதிப்பில் இருக்கிறது}; ஒரு அந்தணனே சிராத்தத்துக்கான உகந்த நேரம் [4]. ஓ! யக்ஷா, இவை அனைத்தையும் குறித்து நீ என்ன நினைப்பாய் என்பதை நான் அறிய மாட்டேன்" என்றான்.
[1] //இதற்கான கேள்வியில் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கும் சொல் {சம்ஸ்க்ருத மூலத்தில்} "திக்" என்பதாகும், அதன் பொருள் திசை என்பதாகும். நிச்சயமாக, இதன் தொடர்ச்சியாக வழி என்ற பொருளே வெளிப்படையாகத் தெரிகிறது. யுதிஷ்டிரனின் பதிலில் நன்மையான வழியில் நடப்பதே வழி என்ற பொருளே வருகிறது.// என்கிறார் கங்குலி
[2] //உண்மையில் நீரை, சுருதிகள் வெளி {ஆகாயம்} என்றே பேசுகின்றன. வேதத்தில் உள்ள அண்டவுற்பத்தியியல் {Vedic cosmogony} குறித்து யுதிஷ்டிரனின் ஞானத்தைச் சோதிப்பதற்கான கேள்விகள் இவை.// என்கிறார் கங்குலி.
[3] //பின்வரும் பொருளிலேயே பசுக்களே ஒரே உணவு என்று சுருதிகளில் பேசப்படுகிறது. பசுப் பால் கொடுக்கிறது. பால் நெய்யைக் கொடுக்கிறது. நெய் ஹோமத்தில் பயன்படுகிறது. ஹோமம் மேகங்களுக்குக் காரணமாகிறது. மேகங்கள் மழையைத் தருகின்றன. மழை, விதையை முளைக்கச் செய்து, உணவை உற்பத்தி செய்கிறது. நீலகண்டர் இதை ஓர் ஆன்மிக உணர்வுடன் தக்கபடி விளக்குகிறார். எனினும் அத்தகைய விளக்கம் இங்கே தேவையில்லை.// என்கிறார் கங்குலி.
[4] //இங்கே யுதிஷ்டிரன் சொல்ல நினைப்பது என்னவென்றால், சிராத்தத்திற்குக் குறித்த நேரம் என்பது இல்லை. எப்போது ஒரு நல்ல, திறன்மிக்கப் புரோகிதரை அடைய முடியுமோ அப்போது {சிராத்தம்} செய்யலாம்.// என்கிறார் கங்குலி.
********************************************
கீழ்க்கண்ட GE22-33 & AT 22-33க்கு சரியான சம்ஸ்க்ருத மூல சுலோகம் Sacred texts வலைத்தளத்தில் இல்லை.
22.
GE22.
The Yaksha asked,--'What hath been said to be the sign of asceticism? And what is true restraint? What constitutes forgiveness. And what is shame?' Yudhishthira answered,--'Staying in one's own religion is asceticism: the restraint of the mind is of all restraints the true one: forgiveness consists in enduring enmity; and shame, in withdrawing from all unworthy acts.'
AT22.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “தவத்தின் குறி {குறியீடு} எனச் சொல்லப்படுவது எது? உண்மையான அடக்கம் {தமம்} எது? பொறுமை எனப்படுவது எது? வெட்கம் என்பது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன், “தன்னறத்தில் {தனது தர்மத்தில்} நிலைத்து நிற்பது தவம் {தவத்தின் குறியீடு}; மனதின் அடக்கமே, அடக்கங்கள் அனைத்திலும் உண்மையானது; பகையைச் சகிப்பதே பொறுமை; தகாத செயல்கள் அனைத்திலும் இருந்து விலகுவதே வெட்கம்" என்று பதிலளித்தான்.
23.
GE23.
The Yaksha asked,--'What, O king is said to be knowledge? What, tranquillity? What constitutes mercy? And what hath been called simplicity?' Yudhishthira answered,--'True knowledge is that of Divinity. True tranquillity is that of the heart. Mercy consists in wishing happiness to all. And simplicity is equanimity of heart.'
AT23.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா} ஞானம் என்று சொல்லப்படுவது எது? அமைதி எது? கருணை எது? எளிமை என்று அழைக்கப்படுவது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “தெய்வீகமே {உண்மைப் பொருளை அறிவதே} உண்மையான ஞானமாகும்; இதய {மன} அமைதியே உண்மையான அமைதி; அனைவருக்கும் மகிழ்ச்சியை விரும்புவதே கருணை; இதய அமைதி {மன அமைதியே} எளிமை" என்று பதிலளித்தான்.
24.
GE24.
The Yaksha asked,--'What enemy is invincible? What constitutes an incurable disease for man? What sort of a man is called honest and what dishonest?' Yudhishthira answered,--'Anger is an invincible enemy. Covetousness constitutes an incurable disease. He is honest that desires the weal of all creatures, and he is dishonest who is unmerciful.'
AT24.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “வெல்லப்படமுடியாத எதிரி எது? மனிதனின் தீராத நோய் எது? எவ்வகை மனிதன் நேர்மையானவன்; எவ்வகை மனிதன் நேர்மையற்றவன்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “கோபமே வெல்லப்பட முடியாத எதிரி; பேராசையே தீர்க்கப்படமுடியாத நோய்; அனைத்துயிர்களின் மகிழ்ச்சியை விரும்புபவனே நேர்மையானவன்; கருணயற்றவன் நேர்மையற்றவனாவான்" என்று பதிலளித்தான்.
25.
GE25.
The Yaksha asked,--'What, O king, is ignorance? And what is pride? What also is to be understood by idleness? And what hath been spoken of as grief?' Yudhishthira answered,--'True ignorance consists in not knowing one's duties. Pride is a consciousness of one's being himself an actor or sufferer in life. Idleness consists in not discharging one's duties, and ignorance in grief.'
AT25.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, அறியாமை என்பது எது? கர்வம் என்பது எது? சோம்பலெனப் புரிந்து கொள்ளப்படுவது எது? துன்பமெனப் பேசப்படுவது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “தன் கடமைகளை அறியாததே உண்மையான அறியாமை. ஒருவன் தன்னைச் செயல்படுபவனாகவோ {actor = நடிகனாகவோ} வாழ்வில் பாதிக்கப்பட்டவனாகவோ உணர்வதே கர்வம் ஆகும். ஒருவன் தனது கடமைகளைச் செய்யாதிருப்பதே சோம்பலாகும். ஒருவனது அறியாமையே துக்கமாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
26.
GE26.
The Yaksha asked,--'What hath steadiness been said by the Rishis to be? And what, patience? What also is a real ablution? And what is charity?' Yudhishthira answered,--'Steadiness consists in one's staying in one's own religion, and true patience consists in the subjugation of the senses. A true bath consists in washing the mind clean of all impurities, and charity consists in protecting all creatures.'
AT26.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, "முனிவர்களால் நிலைமாறாஉறுதி எனச் சொல்லப்பட்டுள்ளது எது? பொறுமை எது? உண்மையான சுத்தம் என்பது எது? தானம் என்பது எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, ஒருவன் தன்னறத்தில் {தனது தர்மத்தில்} நிலைத்து நிற்பதே நிலைமைமாறா உறுதியாகும். புலன்களை அடக்குவதே உண்மையான பொறுமையாகும்; மனம் மாசடையாமல் கழுவுவதே உண்மையான நீராடலாகும் {சுத்தமாகும்}. அனைத்து உயிர்களையும் பாதுகாப்பதே தானமாகும்" என்று பதிலளித்தான்.
27.
GE27.
The Yaksha asked,--'What man should be regarded as learned, and who should be called an atheist? Who also is to be called ignorant? What is called desire and what are the sources of desire? And what is envy?' Yudhishthira answered,--'He is to be called learned who knoweth his duties. An atheist is he who is ignorant and so also he is ignorant who is an atheist. Desire is due to objects of possession, and envy is nothing else than grief of heart.'
AT27.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “எந்த மனிதன் கற்றவனாகக் {பண்டிதனாகக்} கருதப்பட வேண்டும்? எவன் நாத்திகன் என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்? எவன் ஞானமற்றவன் {அறியாமையில் இருப்பவன்} என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்? எது ஆசை என்று அழைக்கப்படுகிறது? ஆசையின் ஊற்றுக்கண்கள் எவை? பொறாமை எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “தன் கடமைகளை அறிந்தவன் கற்றவன் {பண்டிதன்} என்று அழைக்கப்பட வேண்டும். ஞானமற்றவனே நாத்திகன், அது போலவே நாத்திகனே ஞானமற்றவன். உடைமைகளுக்குக் காரணமே ஆசை; இதய {மன} துக்கமே பொறாமை, வேறு எதுவுமில்லை" என்று பதிலளித்தான் {யுதிஷ்டிரன்}.
28.
GE28.
The Yaksha asked,--'What is pride, and what is hypocrisy? What is the grace of the gods, and what is wickedness?' Yudhishthira answered,--'Stolid ignorance is pride. The setting up of a religious standard is hypocrisy. The grace of the gods is the fruit of our gifts, and wickedness consists in speaking ill of others.'
AT28.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்) , “கர்வம் {அகங்காரம்} எது? பேடிசம் {டம்பம்}{#} எது? தேவர்களின் அருள் எது? பொல்லாங்கு {தீய குணம்} எது?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்), “எழுச்சியற்ற அறியாமையே கர்வம் {அகங்காரம்} ஆகும். {அஞ்ஞானமே அகங்காரம்}. அறநிலை நிறுவுதலே பேடிசம் {டம்பம்} ஆகும். {தான் அறம் கடைப்பிடிப்பதாகப் பிறருக்குத் தெரிவிப்பது டம்பமாகும் [போலித்தனமாகும்]}. தானங்களின் கனியே {பலனே} தேவர்களின் அருளாகும். பிறரைக் குறித்துத் தவறாகப் பேசுவதே பொல்லாங்கு {தீய குணம்} ஆகும்" என்று பதிலளித்தான்.
29.
GE29.
The Yaksha asked,--'Virtue, profit, and desire are opposed to one another. How could things thus antagonistic to one another exist together?' Yudhishthira answered,--'When a wife and virtue agree with each other, then all the three thou hast mentioned may exist together.'
AT29.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “அறம், பொருள் மற்றும் இன்பம் ஆகியன ஒன்றுக்கொன்று எதிரானவை. இப்படி ஒன்றுக்கொன்று பகையானவை எப்படி இணைந்து இருக்க முடியும்?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “மனைவியும் அறமும் ஒருவருக்கொருவர் ஏற்புடன் செயல்படும்போது, நீ சொன்ன மூன்றும் {அனைத்தும்} இணைந்து இருக்க முடியும்!" என்று பதிலளித்தான்.
30.
GE30.
The Yaksha asked,--'O bull of the Bharata race, who is he that is condemned to everlasting hell? It behoveth thee to soon answer the question that I ask!' Yudhishthira answered,--'He that summoneth a poor Brahmana promising to make him a gift and then tells him that he hath nothing to give, goeth to everlasting hell. He also must go to everlasting hell, who imputes falsehood to the Vedas, the scriptures, the Brahmanas, the gods, and the ceremonies in honour of the Pitris, He also goeth to everlasting hell who though in possession of wealth, never giveth away nor enjoyeth himself from avarice, saying, he hath none.'
AT30.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! பாரதக் குலத்தின் காளையே {யுதிஷ்டிரா}, “அழிவில்லாத {நித்தியமான} நரகத்தை அடையும் மனிதன் எவன்? நான் கேட்ட கேள்விக்கு விரைந்து பதிலளிப்பதே உனக்குத் தகும்!” என்று சொன்னான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஏழை அந்தணனுக்குத் தானமளிப்பதாக உறுதியளித்து அவனை அழைத்து, பிறகு, கொடுப்பதற்கு ஒன்றுமில்லை என்று சொல்பவன் அழிவில்லாத {நித்தியமான} நரகத்தை அடைகிறான். வேதங்களிலும், சாத்திரங்களிலும், அந்தணர்களிடமும், தேவர்களிடமும், பித்ருக்களுக்கு மரியாதை அளித்துச் செய்யப்படும் விழாக்களிலும் பொய் கூறுபவனும் அழிவில்லா நரகத்தை அடைய வேண்டும். செல்வத்தின் உடைமையாளன், தானமளிக்காமலோ, பேராசையின் காரணமாகத் தானே அனைத்தையும் அனுபவித்து மற்றவர்களுக்கு இல்லை என்று சொன்னாலோ அவனும் அழிவில்லா நரகத்தை அடைகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
31.
GE31.
The Yaksha asked,--'By what, O king, birth, behaviour, study, or learning doth a person become a Brahmana? Tell us with certitude!' Yudhishthira answered,-'Listen, O Yaksha! It is neither birth, nor study, nor learning, that is the cause of Brahmanahood, without doubt, it is behaviour that constitutes it. One's behaviour should always be well-guarded, especially by a Brahmana. He who maintaineth his conduct unimpaired, is never impaired himself. Professors and pupils, in fact, all who study the scriptures, if addicted to wicked habits, are to be regarded as illiterate wretches. He only is learned who performeth his religious duties. He even that hath studied the four Vedas is to be regarded as a wicked wretch scarcely distinguishable from a Sudra (if his conduct be not correct). He only who performeth the Agnihotra and hath his senses under control, is called a Brahmana!'
AT31.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா} எந்தப் பிறவி, நடத்தை, {வேத} படிப்பு அல்லது {சாத்திர} கல்வி ஆகியவற்றால் ஒரு மனிதன் பிராமணனாகிறான் {அந்தணனாகிறான்}? மெய்யுறுதியுடன் எமக்குச் சொல்" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஓ! யக்ஷா, கேள்! பிறவியோ, {வேத} படிப்போ, {சாத்திர} கல்வியோ பிராமணத்தன்மைக்குக் காரணமில்லை என்பதில் ஐயமில்லை. நடத்தையே அது {பிராமணத்தன்மையாகும்}. ஒருவனது நடத்தை எப்போதும் நன்கு பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். குறிப்பாக ஓர் அந்தணரால் {பாதுகாக்கப்பட வேண்டும்}. ஒருவன் தனது நடத்தையைக் கெடாநிலையுடையதாகப் பராமரித்தால், அவன் எப்போதும் கெடு நிலையை அடைவதில்லை. பெரும் ஆசிரியர்கள், மாணவர்கள், உண்மையில் சாத்திரங்களைப் படிக்கும் அனைவரும், தீய பழக்கங்களுக்கு அடிமையானால், அவர்கள் கல்லாத மூடர்களாகக் கருதப்பட வேண்டும். அறக்கடமைகளைச் செய்பவனே கற்றவன். நான்கு வேதங்களைப் படித்தும், இழிந்த தீயவனாக இருந்தால் அவன் சூத்திரனில் இருந்து வேறுபட்டவனல்ல என்று (அவனது நடத்தை சரியில்லாததாக) கருதப்பட வேண்டும். அக்னிஹோத்ரம் செய்து, புலன்களைக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்திருப்பவனே பிராமணன் {அந்தணன்} என்று அழைக்கப்படுகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
32.
GE32.
The Yaksha asked,--'What doth one gain that speaketh agreeable words? What doth he gain that always acteth with judgment? What doth he gain that hath many friends? And what he, that is devoted to virtue?'--Yudhishthira answered,--'He that speaketh agreeable words becometh agreeable to all. He that acteth with judgment obtaineth whatever he seeketh. He that hath many friends liveth happily. And he that is devoted to virtue obtaineth a happy state (in the next world).'
AT32.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஏற்புடைய {இனிமையான} வார்த்தைகளைப் பேசும் ஒருவன் அடையும் லாபம் என்ன? எப்போதும் தீர்மானத்துடன் செயல்படும் ஒருவன் அடையும் லாபம் என்ன? நிறைய நண்பர்களை உடையவன் அடையும் லாபம் என்ன? அறத்திற்குத் தன்னை அர்ப்பணித்திருப்பவனுக்கு {அவன் அடையும் லாபம்} என்ன?” என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஏற்புடைய வார்த்தைகளைப் {இனிமையாகப்} பேசும் ஒருவன் அனைவருக்கும் ஏற்புடையவனாகிறான் {அன்பனாகிறான்}. தீர்மானத்துடன் செயல்படும் ஒருவன் தான் முயற்சிப்பதை {தேடுவதை} {வெற்றியை} அடைகிறான். பல நண்பர்களை உடைய ஒருவன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிறான். அறத்திற்குத் தன்னை அர்ப்பணித்திருப்பவன் (அடுத்த உலகில்) இன்பநிலையை அடைகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
33.
GE33.
The Yaksha asked,--'Who is truly happy? What is most wonderful? What is the path? And what is the news? Answer these four questions of mine and let thy dead brothers revive.' Yudhishthira answered,--'O amphibious creature, a man who cooketh in his own house, on the fifth or the sixth part of the day, with scanty vegetables, but who is not in debt and who stirreth not from home, is truly happy. Day after day countless creatures are going to the abode of Yama, yet those that remain behind believe themselves to be immortal. What can be more wonderful than this? Argument leads to no certain conclusion, the Srutis are different from one another; there is not even one Rishi whose opinion can be accepted by all; the truth about religion and duty is hid in caves: therefore, that alone is the path along which the great have trod. This world full of ignorance is like a pan. The sun is fire, the days and nights are fuel. The months and the seasons constitute the wooden ladle. Time is the cook that is cooking all creatures in that pan (with such aids); this is the news.'
AT33.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “உண்மையில் மகிழ்ச்சியானவன் எவன்? அதிசயமானது எது? பாதை எது? {தினமும் நடைபெறும்} செய்தி எது? இந்த எனது நான்கு கேள்விகளுக்கும் பதிலளித்து, இறந்து போன உனது தம்பியரை மீட்டெடு!" என்றான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஓ! நிலத்திலும் நீரிலும் வாழ்பவனே {யக்ஷா}, கடனுக்கு ஆட்படாமல், வீட்டில் இருந்து வெளியே போக வேண்டிய தேவை இல்லாமல், {வாழ்வுக்காக வெளியூருக்கு செல்ல வேண்டிய நிர்ப்பந்தமில்லாதவன்} ஒரு நாளின் {ஒரு பகலை எட்டுப் பகுதிகளைப் பிரித்து அதில் வரும்} ஐந்தாவது அல்லது ஆறாவது பகுதியில், சொற்ப காய்கறிகளைத் தன் இல்லத்தில் {தன் சொந்த வீட்டில்} சமைப்பவன் {சமைத்து உண்பவன்} உண்மையில் மகிழ்ச்சியுடைவனாவான். நாளுக்கு நாள் எண்ணிலடங்கா உயிரினங்கள் யமனின் வசிப்பிடம் செல்கின்றன. இருப்பினும், மீந்திருப்பவை {உயிரோடு இருக்கும் உயிரினங்கள்} தங்களை இறவாத்தன்மை கொண்டவை என்று நினைத்துக் கொள்கின்றன. இதை விட வேறு எது அதிசயமானதாக இருக்க முடியும்? வாதம் செய்வது எந்த ஒரு குறிப்பிட்ட முடிவுக்கும் வழிவகுக்காது. சுருதிகள் ஒன்றுக்கு ஒன்று வேறுபட்டிருக்கின்றன; {இவரது} கருத்து அனைவராலும் ஏற்கப்பட்டது என்று சொல்லுமளவுக்கு ஒரு முனிவர் கூட இல்லை; தர்மம் {அறம்} மற்றும் கடமை சம்பந்தமான உண்மை {சத்தியம்} குகைகளில் மறைக்கப்பட்டிருக்கிறது; எனவே, பெருமை மிக்கவர்கள் {பெரியோர்} நடந்து சென்ற பாதையே நமக்கான பாதை. அறியாமை நிறைந்த இந்தப் பூமி {சமையற்செய்யத்தக்க} ஒரு பெரிய கடாய் ஆகும். பகல்களையும், இரவுகளையும் எரிபொருளாய்க் கொண்டிருக்கும் சூரியனே, நெருப்பு ஆகும். மாதங்களும், பருவங்களும் மரக்கரண்டிகளாகும். {உலகம் என்ற அந்தக் கடாயில்} காலம் அனைத்தையும் சமைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. இதுவே {தினமும் நடைபெறும்} செய்தி ஆகும்." என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
34.
S19.
62 [यक्स]
वयाख्याता मे तवया परश्ना याथातथ्यं परंतप
पुरुषं तव इदानीम आख्याहि यश च सर्वधनी नरः
63 [य]
दिवं सपृशति भूमिं च शब्दः पुण्यस्य कर्मणः
यावत स शब्दॊ भवति तावत पुरुष उच्यते
64 तुल्ये परियाप्रिये यस्य सुखदुःखे तथैव च
अतीतानागते चॊभे स वै सर्वधनी नरः
ST19.
62 [yaksa]
vyākhyātā me tvayā praśnā yāthātathyaṃ paraṃtapa
puruṣaṃ tv idānīm ākhyāhi yaś ca sarvadhanī naraḥ
63 [y]
divaṃ spṛśati bhūmiṃ ca śabdaḥ puṇyasya karmaṇaḥ
yāvat sa śabdo bhavati tāvat puruṣa ucyate
64 tulye priyāpriye yasya sukhaduḥkhe tathaiva ca
atītānāgate cobhe sa vai sarvadhanī naraḥ
GE34.
The Yaksha asked,--'Thou hast, O represser of foes, truly answered all my questions! Tell us now who is truly a man, and what man truly possesseth every kind of wealth.' Yudhishthira answered,--'The report of one's good action reacheth heaven and spreadeth over the earth. As long as that report lasteth, so long is a person to whom the agreeable and the disagreeable, weal and woe, the past and the future, are the same, is said to possess every kind of wealth.'
AT34.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! எதிரிகளை அடக்குபவனே, எனது அனைத்துக் கேள்விகளுக்கும் உண்மையில் பதிலளித்துவிட்டாய்! உண்மையில் யார் மனிதன் என்றும், அனைத்து வகைச் செல்வங்களையும் உண்மையில் கொண்டிருக்கும் மனிதன் யார் என்றும் இப்போது எமக்குச் சொல்" என்று கேட்டான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “ஒருவனது நற்செயலின் அறிக்கை சொர்க்கத்தை அடைந்து, பூமி எங்கும் பரவுகிறது. அந்த அறிக்கை நீடிக்கும்வரை, {அவன் மனிதன் எனப்படுகிறான்.} ஏற்புடையதும் ஏற்பில்லாததும், இன்பமும் துன்பமும், கடந்த காலமும் எதிர்காலமும் {என உள்ள அனைத்து இரட்டைகளும்} எந்த மனிதனால் சமமாகக் கருதப்படுகிறதோ, அவன் அனைத்து வகைச் செல்வங்களையும் கொண்டவனாகச் சொல்லப்படுகிறான்" என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
35.
S20.
65 [यक्स]
वयाख्यातः पुरुषॊ राजन यश च सर्वधनी नरः
तस्मात तवैकॊ भरातॄणां यम इच्छसि स जीवतु
66 [य]
शयामॊ य एष रक्ताक्षॊ बृहच छाल इवॊद्गतः
वयूढॊरस्कॊ महाबाहुर अङ्कुलॊ यक्ष जीवतु
ST20.
65 [yaksa]
vyākhyātaḥ puruṣo rājan yaś ca sarvadhanī naraḥ
tasmāt tavaiko bhrātṝṇāṃ yam icchasi sa jīvatu
66 [y]
śyāmo ya eṣa raktākṣo bṛhac chāla ivodgataḥ
vyūḍhorasko mahābāhur aṅkulo yakṣa jīvatu
GE35.
The Yaksha said,--'Thou hast, O king truly answered who is a man, and what man possesseth every kind of wealth. Therefore, let one only amongst thy brothers, whom thou mayst wish, get up with life!' Yudhishthira answered,--'Let this one that is of darkish hue, whose eyes are red, who is tall like a large Sala tree, whose chest is broad and arms long, let this Nakula, O Yaksha, get up with life!
AT35.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, யார் மனிதன் என்பதற்கும், அனைத்து வகைச் செல்வங்களையும் கொண்ட மனிதன் யார் என்பதற்கும் உண்மையாகப் பதிலளித்து விட்டாய். எனவே, உனது தம்பிகளில், நீ விரும்பும் ஒருவன் மட்டும் உயிருடன் எழுந்திருக்கட்டும்!” என்றான். அதற்கு யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷன்}, “ஓ! யக்ஷா, கறுத்த நிறமும், சிவந்த கண்களும், பெரும் ஆச்சா {சால} மரம் போன்ற உயரமும், அகன்ற மார்பும், நீண்ட கைகளும் கொண்ட நகுலன் உயிருடன் எழுந்திருக்கட்டும்!” என்று பதிலளித்தான்.
********************************************
36.
ST21.
67 [yaksa]
priyas te bhīmaseno 'yam arjuno vaḥ parāyaṇam
sa kasmān nakulaṃ rājan sāpatnaṃ jīvam icchasi
68 yasya nāgasahasreṇa daśa saṃkhyena vai balam
tulyaṃ taṃ bhīmam utsṛjya nakulaṃ jīvam icchasi
69 tathainaṃ manujāḥ prāhur bhīmasenaṃ priyaṃ tava
atha kenānubhāvena sāpatnaṃ jīvam icchasi
70 yasya bāhubalaṃ sarve pāṇḍavāḥ samupāśritāḥ
arjunaṃ tam apāhāya nakulaṃ jīvam icchasi
71 [y]
ānṛśaṃsya paro dharmaḥ paramārthāc ca me matam
ānṛśaṃsyaṃ cikīrṣāmi nakulo yakṣa jīvatu
72 dharmaśīlaḥ sadā rājā iti māṃ mānavā viduḥ
svadharmān na caliṣyāmi nakulo yakṣa jīvatu
73 yathā kuntī tathā mādrī viśeṣo nāsti me tayoḥ
mātṛbhyāṃ samam icchāmi nakulo yakṣa jīvatu
GE36.
The Yaksha rejoined,-'This Bhimasena is dear unto thee, and this Arjuna also is one upon whom all of you depend! Why, then, O king dost thou, wish a step-brother to get up with his life! How canst thou, forsaking Bhima whose strength is equal to that of ten thousand elephants, wish Nakula to live? People said that this Bhima was dear to thee. From what motive then dost thou wish a step-brother to revive? Forsaking Arjuna the might of whose arm is worshipped by all the sons of Pandu, why dost thou wish Nakula to revive?'
Yudhishthira said,--'If virtue is sacrificed, he that sacrificeth it, is himself lost. So virtue also cherisheth the cherisher. Therefore taking care that virtue by being sacrificed may not sacrifice us, I never forsake virtue. Abstention from injury is the highest virtue, and is, I ween, even higher than the highest object of attainment. I endeavour to practise that virtue. Therefore, let Nakula, O Yaksha, revive! Let men know that the king is always virtuous! I will never depart from my duty. Let Nakula, therefore, revive! My father had two wives, Kunti and Madri. Let both of them have children. This is what I wish. As Kunti is to me, so also is Madri. There is no difference between them in my eye. I desire to act equally towards my mothers. Therefore, let Nakula live?'
AT36.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “இந்தப் பீமசேனன் உனக்கு அன்பானவன், இந்த அர்ஜுனனைத்தான் நீங்கள் அனைவரும் நம்பியிருக்கிறீர்கள்! ஓ! மன்னா {யுதிஷ்டிரா}, உனது மாற்றாந்தாய் மகன் ஏன் உயிருடன் எழும்ப வேண்டும் என்று விரும்புகிறாய்! பத்தாயிரம் யானைகள் பலத்திற்கு ஈடான பலம் கொண்ட பீமனைக் கைவிட்டு, நகுலன் உயிர்வாழ நீ எவ்வாறு விரும்புகிறாய்? இந்தப் பீமனே உனக்கு அன்பானவன் என்று மனிதர்கள் சொல்கிறார்களே. என்ன நோக்கத்திற்காக நீ மாற்றாந்தாய் மகனான உனது தம்பியை மீட்க விரும்புகிறாய்? பாண்டுவின் மகன்கள் அனைவராலும் வழிபடப்படும் வலிமைமிக்கக் கரங்களைக் கொண்ட அர்ஜுனனைக் கைவிட்டு, நகுலனை மீட்க நீ ஏன் விரும்புகிறாய்?" என்று மீண்டும் கேட்டான்.
யுதிஷ்டிரன் {யக்ஷனிடம்}, “அறம் தியாகம் செய்யப்பட்டால் {அறத்தைக் கைவிட்டால்}, அதைத் தியாகம் செய்பவன், தானே தொலைந்து போகிறான். அறம், தன்னைக் {அறத்தைக்} காப்பவனைக் காக்கிறது. எனவே, அறத்தைத் தியாகம் செய்து நம்மையே தொலைக்காமல் {அழிந்துவிடாமல்} இருக்கக் கவனம் கொண்டு, நான் எப்போதும் அறத்தைக் கைவிடுவதில்லை. ஊறிழைக்காமையே {அகிம்சையே} உயர்ந்த அறம் என்றும், அடையவிரும்பும் மிக உயர்ந்த சாதனையைவிட அதுவே {ஊறிழைக்காமையே} உயர்ந்தது என்றும் நான் கருதுகிறேன். நான் முனைப்புடன் அறம் பயிலவே முயல்கிறேன். எனவே, ஓ! யக்ஷா, நகுலன் புத்துயிர் பெறட்டும்! மன்னன் {நான்} எப்போதும் அறம் சார்ந்தவன் என்பதை மனிதர்கள் அறியட்டும்! நான் எப்போதும் கடமை தவறமாட்டேன். எனவே நகுலன் புத்துயிர் பெறட்டும்! என் தந்தை {பாண்டு} குந்தி, மாத்ரி என இரு மனைவியரைக் கொண்டிருந்தார். அவர்கள் இருவரும் {தத்தமக்கு ஒரு} பிள்ளையைப் பெற்றிருக்கட்டும். இதையே நான் விரும்புகிறேன். எனக்கு எப்படிக் குந்தியோ, அப்படியே மாத்ரியும். என் கண்களில் அவர்களுக்கு மத்தியில் எந்த வேறுபாடும் கிடையாது. நான் எனது தாய்மாருக்குச் சமமானவனாக நடக்க விரும்புகிறேன். எனவ, நகுலன் பிழைக்கட்டும்!” என்றான் {யுதிஷ்டிரன்}.
********************************************
37.
S22.
74 [यक्स]
यस्य ते ऽरथाच च कामाच च आनृशंस्यं परं मतम
अस्मात ते भरातरः सर्वे जीवन्तु भरतर्षभ
ST22.
74 [yaksa]
yasya te 'rthāc ca kāmāc ca ānṛśaṃsyaṃ paraṃ matam
asmāt te bhrātaraḥ sarve jīvantu bharatarṣabha
GE37.
The Yaksha said,--'Since abstention from injury is regarded by thee as higher than both profit and pleasure, therefore, let all thy brothers live, O bull of Bharata race!"
AT37.
யக்ஷன் {யுதிஷ்டிரனிடம்}, “பொருளையும், இன்பத்தையும் விட ஊறிழைக்காமையை {அகிம்சையை} நீ உயர்வாகக் கருதுகிறாய். எனவே, ஓ! பாரதக் குலத்தின் காளையே {யுதிஷ்டிரா} உனது தம்பிகள் அனைவரும் பிழைக்கட்டும்!” என்றான் {யக்ஷன்}.
மேற்கண்ட கேள்வி பதில்களை எளிமையாக, 124 கேள்வி பதில்களாகப் படிக்க யக்ஷன் கேள்விகள் 124 - Yaksha Prasna {யக்ஷ ப்ரஸ்னங்கள்} http://mahabharatham.arasan.info/2014/10/Yaksha-Prashna-124-questions.html என்ற சுட்டிக்குச் செல்லவும்
இப்பதிவு குறித்து முகநூலில் Like/Comment/Share செய்யலாமே!
Post by முழு மஹாபாரதம்.