Monday, November 20, 2000

Bhima's dance of terror! | Bhishma-Parva-Section-054a

(Bhishmavadha Parva -12)


Dhritarashtra said, "How did the ruler of the Kalingas, that commander of a large division, urged by my son, and supported by his troops, fight in battle with the mighty Bhimasena of wonderful feats, that hero wandering over the field of battle with his mace like Death himself club in hand?"

Sanjaya said, "Thus urged by thy son, O great king, the mighty king of the Kalingas, accompanied by a large army advanced towards Bhima's car. And Bhimasena, then, O Bharata, supported by the Chedis, rushed towards that large and mighty army of the Kalingas, abounding with cars, steeds, and elephants, and armed with mighty weapons, and advancing towards him with Ketumat, the son of the king of the Nishadas.

And Srutayus also, excited with wrath, accoutred in mail, followed by his troops in battle-array, and, accompanied by king Ketumat, came before Bhima in battle. And the ruler of the Kalingas with many thousands of cars, and Ketumat with ten thousand elephants and the Nishadas, surrounded Bhimasena, O king, on all sides.

Then the Chedis, the Matsyas, and Karushas, with Bhimasena at their head, with many kings impetuously rushed against the Nishadas. And then commenced the battle, fierce and terrible, between the warriors rushing at one another from desire of slaughter. And terrific was the battle that suddenly took place between Bhima and his foes, resembling the battle, O great king, between Indra and the mighty host of Diti's sons. And loud became the uproar, O Bharata, of that mighty army struggling in battle, that resembled the sound of the roaring ocean.

And the combatants, O king, cutting one another, made the whole field resemble a crematorium strewn with flesh and blood. And combatants, impelled by the desire of slaughter could not distinguish friend from foe. And those brave warriors, incapable of being easily defeated in battle, even began to strike down their own friend. And terrific was the collision that took place between the few and many, between the Chedis (on the one side) and the Kalingas and the Nishadas, O king, (on the other).

Displaying their manliness to the best of their power, the mighty Chedis, abandoning Bhimasena, turned back, and when the Chedis ceased to follow him, the son of Pandu, encountering all the Kalingas, did not turn back, depending upon the might of his own arms.

Indeed, the mighty Bhimasena moved not, but from the terrace of his car covered the division of the Kalingas with showers of sharp arrows. Then that mighty bowman, the king of the Kalingas, and that car-warrior, his son known by the name of Sakradeva, both began to strike the son of Pandu with their shafts. And the mighty-armed Bhima, shaking his beautiful bow, and depending on the might of his own arms, fought with Kalinga, and Sakradeva, shooting in that battle innumerable arrows, slew Bhimasena's steeds with them.

And beholding that chastiser of foes Bhimasena deprived of his car, Sakradeva rushed at him, shooting sharp arrows. And upon Bhimasena, O great king, the mighty Sakradeva showered arrowy downpours like the clouds after summer is gone. But the mighty Bhimasena, staying on his car whose steeds had been slain, hurled at Sakradeva a mace made of the hardest iron. And slain by that mace, O king, the son of the ruler of the Kalingas, from his car, fell down on the ground, with his standard and charioteer.

Then that mighty car-warrior, the king of the Kalingas beholding his own son slain, surrounded Bhima on all sides with many thousands of cars. Then the mighty-armed Bhima endued with great strength, abandoning mace, took up a scimitar, desirous of achieving a fierce feat. And that bull among men also took up, O king, crescents made of gold. And the ruler of the Kalingas also, excited with wrath, and rubbing his bowstring, and taking up a terrible arrow (deadly) as poison of the snake, shot it at Bhimasena, desirous at that monarch was of slaying (the Pandava). That sharp arrow, thus shot and coursing impetuously, Bhimasena, O king, cut in twain with his huge sword. And filled with delight he set up a loud shout, terrifying the troops.

And the ruler of the Kalingas, excited with rage in that combat with Bhimasena, quickly hurled at him fourteen bearded darts whetted on stone. The mighty-armed son of Pandu, however, with that best of scimitars, fearlessly cut into fragments in a trice, O king, those darts while coursing through the welkin and before they could reach him. And having in that battle (thus) cut off those fourteen darts Bhima, that bull among men, beholding Bhanumat, rushed at him.

Bhanumat then covered Bhima with a shower of arrows, and set up a loud shout, making the welkin resound with it. Bhima, however, in that fierce battle, could not bear that leonine shout. Himself endued with a loud voice, he also shouted very loudly. And at these shouts of his, the army of the Kalingas became filled with fear. In that battle they no longer regarded Bhima, O bull among men, as a human being.

Then, O great king, having uttered a loud shout, Bhima, sword in hand impetuously jumping on (Bhanumat's) excellent elephant aided by the latter's tusks, gained, O sire, the back of that prince of tuskers, and with his huge sword cut Bhanumat, dividing him in the middle. That chastiser of foes, then, having (thus) slain in battle the prince of the Kalingas, next[363] made his sword which was capable of bearing a great strain, to descend upon the neck of that elephant. His head cut off, that prince of elephants fell down with a loud roar, like a crested mountain (whose base is) eaten away by the impetuous (surges of the) sea. And jumping down, O Bharata, from that failing elephant, the prince of Bharata's race, of undepressed soul, stood on the ground, sword in hand and accoutred in mail (as before).

And felling numerous elephants on all sides, he wandered (over the field), making many paths (for himself). And then he seemed to be like a moving wheel of fire slaughtering whole divisions of cavalry, of elephants, and cars, and large bodies of infantry. And that lord among men, the mighty Bhima, was seen to move over the field with the activity of the hawk, quickly cutting off in that battle, with his sharp-edged sword, their bodies and heads, as also those of the combatants on elephant.

And combatant on foot, excited with rage, all alone, and like Yama at the season of universal dissolution, he struck terror into his foes and confounded those brave warriors. Only they that were senseless rushed with loud shouts at him wandering in that great battle with impetuosity, sword in hand. And that grinder of foes, endued with great strength, cutting off the shafts and yokes of warriors on their cars, slew those warriors also.

And Bhimasena was seen, O Bharata, to display diverse kinds of motions there. He wheeled about, and whirled about on high, and, made side-thrusts, and jumped forward, and ran above, and leapt high. And, O Bharata, he was also seen to rush forward and rush upward. And some mangled by the high-souled son of Pandu by means of his excellent sword, shrieked aloud, struck at their vitals or fell down deprived of life.

And many elephants, O Bharata, some with trunks and the extremities of their tusks cut off, and others having their temporal globes cut open, deprived of riders, slew their own ranks and fell down uttering loud cries. And broken lances, O king, and the head of elephant drivers, and beautiful housings of elephants, and chords resplendent with gold, and collars, and darts and mallets and quivers, diverse kinds of machines, and beautiful bows, short arrows with polished heads, with hooks and iron crows for guiding elephants, bells of diverse shape, and hilts decked with gold, were seen by us falling down or (already) fallen along with riders of steeds.

And with elephants (lying down) having the fore parts and hind parts of their bodies and their trunks cut off, or entirely slain, the field seemed to be strewn with fallen cliffs. That bull among men, having thus crushed the huge elephants, next crushed the steeds also. And, O Bharata, that hero also felled the foremost of cavalry soldiers.

And the battle, O sire, that took place between him and them was fierce in the extreme. And hilts and traces, and saddle girths resplendent with gold, and covers for the back of steeds, and bearded darts, and costly swords, and coats of mail, and shields, and beautiful ornaments, were seen by us strewn over the ground in that great battle. And he caused the earth to be strewn over (with blood) as if it were variegated with lilies.

And the mighty son of Pandu, jumping high and dragging some car-warriors down with his sword felled them along with (their) standards. Frequently jumping up or rushing on all sides, that hero endued with great activity, wandering along many routes, caused the combatants to be amazed. And some he slew by his legs, and dragging down others he pressed them down under the earth. And others he cut off with his sword, and others he frightened with his roars. And others he threw down on the ground by the force of his thighs (as he ran). And others, beholding him, fled away in terror. It was thus that that vast force of the Kalingas endued with great activity, surrounding the terrible Bhimasena in battle, rushed at him.

________________________________________

Footnotes

363. In the first line of 29, the correct reading is Prishna and not Pritana.

தமிழில் | In Tamil

மஹாபாரதத்தின் முக்கிய மனிதர்கள் வரும் பகுதிகள்

அகம்பனன் அகலிகை அகஸ்தியர் அகிருதவரணர் அக்ருதவ்ரணர் அக்னி அங்கதன் அங்காரபர்ணன் அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அசலன் அசுவினிகள் அஞ்சனபர்வன் அதிரதன் அத்புதன் அத்ரி அத்ரிசியந்தி அபிமன்யு அம்பரீஷன் அம்பா அம்பாலிகை அம்பிகை அம்பை அயோதா தௌம்யா அரிஷ்டநேமி அருணன் அருணி அருந்ததி அர்வாவசு அர்ஜுனன் அலம்பலன் அலம்புசன் அலம்புசை அலர்க்கன் அலாயுதன் அவிந்தியன் அவுர்வா அனுகம்பகன் அனுவிந்தன் அன்சுமான் அஷ்டகன் அஷ்டவக்கிரர் அஸ்மர் அஸ்வசேனன் அஸ்வத்தாமன் அஸ்வபதி அஹல்யை ஆங்கரிஷ்டன் ஆணிமாண்டவ்யர் ஆதிசேஷன் ஆத்ரேயர் ஆர்யகன் ஆர்ஷ்டிஷேணர் ஆஜகரர் ஆஸ்தீகர் இக்ஷ்வாகு இந்திரசேனன் இந்திரசேனை இந்திரத்யும்னன் இந்திரன் இந்திரஜித் இந்திரோதர் இராவான் {அரவான்} இல்வலன் உக்கிரசேனன் உக்தன் உக்ரசேனன் உசீநரன் உச்சைஸ்ரவஸ் உதங்கர் உதங்கா உதத்யர் உத்தமௌஜஸ் உத்தரன் உத்தரை உத்தவர் உத்தாலகர் உபமன்யு உபரிசரன் உபஸ்ருதி உமை உலூகன் உலூபி ஊர்வசி எலபத்திரன் ஏகதர் ஏகதன் ஏகலவ்யன் ஐராவதன் ஓகவதி ஔத்தாலகர் ஔத்தாலகி கங்கன் கங்கை கசன் கசியபர் கடோத்கசன் கணிகர் கண்வர் கதன் கத்ரு கந்தன் கபிலர் கபோதரோமன் கயன் கராளன் கருடன் கர்ணன் கலி கல்கி கல்மாஷபாதன் கவந்தன் கனகன் கஹோடர் காகமா காக்ஷிவத் காசியபர் காதி காந்தாரி காமதேனு காயத்ரி காயவ்யன் கார்க்கோடகன் கார்க்யர் கார்த்தவீரியார்ஜுனன் கார்த்திகை காலகவிருக்ஷீயர் காலகேயர் காலவர் காலன் காளி கிந்தமா கிரது கிரந்திகன் கிராதன் கிரிசன் கிரிடச்சி கிருதவர்மன் கிருதவீர்யன் கிருதாசி கிருபர் கிருபி கிருஷ்ணன் கிர்மீரன் கீசகர்கள் கீசகன் குசிகன் குணகேசி குணி-கர்க்கர் குண்டதாரன் குந்தி குந்திபோஜன் குபேரன் கும்பகர்ணன் குரு குரோதவாசர்கள் குவலாஸ்வன் கேசினி கேசின் கேதுவர்மன் கைகேயன் கைகேயி கைடபன் கோடிகன் கோமுகன் கௌசிகர் கௌசிகி கௌதமர் கௌதமன் கௌதமி க்ஷத்ரபந்து க்ஷேமதர்சின் க்ஷேமதூர்த்தி சகரன் சகாதேவன் சகுந்தலை சகுனி சக்திரி சக்ரதேவன் சங்கன் சசபிந்து சச்சி சஞ்சயன் சஞ்சயன் 1 சதயூபன் சதானீகன் சத்தியசேனன் சத்தியபாமா சத்தியர் சத்தியவதி சத்தியஜித் சத்யசேனன் சத்யபாமா சத்யவான் சத்ருஞ்சயன் சந்தனு சந்திரன் சமங்கர் சமீகர் சம்சப்தகர்கள் சம்பரன் சம்பா சம்பாகர் சம்பை சம்வர்ணன் சம்வர்த்தர் சரபன் சரஸ்வதி சர்மின் சர்மிஷ்டை சர்யாதி சலன் சல்லியன் சனத்சுஜாதர் சஹஸ்ரபத் சாகரன் சாண்டிலி சாண்டில்யர் சாத்யகி சாத்யர்கள் சாந்தை சாம்பன் சாம்யமணி சாரங்கத்வஜன் சாரஸ்வதர் சாரிசிரிகன் சாருதேஷ்ணன் சார்வாகன் சால்வன் சாவித்ரி சிகண்டி சிங்கசேனன் சிசுபாலன் சித்திரசேனன் சித்திரன் சித்திராங்கதை சித்ரகுப்தன் சித்ரவாஹனன் சிநி சிந்துத்வீபன் சிபி சியவணன் சியவனர் சிரிகாரின் சிரிங்கின் சிருஞ்சயன் சிவன் சீதை சுகர் சுகன்யா சுகுமாரி சுகேது சுக்ரது சுக்ரன் சுக்ரீவன் சுசர்மன் சுசோபனை சுதக்ஷிணன் சுதசோமன் சுதர்சனன் சுதர்மை சுதன்வான் சுதாமன் சுதேவன் சுதேஷ்ணை சுநந்தை சுந்தன் உபசுந்தன் சுபத்திரை சுப்ரதீகா சுமித்திரன் சுமுகன் சுரதன் சுரதை சுரபி சுருதகர்மன் சுருதசேனன் சுருதர்வன் சுருதர்வான் சுருதாயுதன் சுருதாயுஸ் சுருவாவதி சுலபை சுவர்ணஷ்டீவின் சுவாகா சுவேதகேது சுனந்தை சுனஸ்ஸகன் சுஷேணன் சுஹோத்திரன் சூதன்வான் சூரன் சூரியதத்தன் சூரியவர்மன் சூரியன் சூர்ப்பனகை சேகிதானன் சேதுகன் சேனஜித் சைகாவத்யர் சைப்யை சைரந்திரி சோமகன் சோமதத்தன் சௌதி சௌதியும்னி சௌனகர் தக்ஷகன் தக்ஷன் தண்டதாரன் தண்டன் தண்டி ததீசர் தத்தாத்ரேயர் தபதி தபஸ் தமயந்தி தமனர் தம்போத்பவன் தர்மதர்சனர் தர்மதேவன் தர்மத்வஜன் தர்மவியாதர் தர்மாரண்யர் தளன் தனு தாத்ரேயிகை தாரகன் தாருகன் தார்க்ஷ்யர் தாலப்யர் தியுமத்சேனன் திரஸதஸ்யு திரிசிரன் திரிதர் திரிஜடை திருதராஷ்டிரன் திருதவர்மன் திருஷ்டத்யும்னன் திரௌபதி திலீபன் திலோத்தமை திவோதாசன் தீர்க்கதமஸ் துச்சலை துச்சாசனன் துந்து துரியோதனன் துருபதன் துருபதன் புரோகிதர் துரோணர் துர்க்கை துர்மதன் துர்மர்ஷணன் துர்முகன் துர்வாசர் துர்ஜயன் துலாதாரன் துவஷ்டிரி துவாபரன் துவிதன் துஷ்கர்ணன் துஷ்யந்தன் தேவ தேவகி தேவசர்மன் தேவசேனா தேவசேனை தேவமதர் தேவயானி தேவராதன் தேவலர் தேவஸ்தானர் தேவாபி தௌமியர் நகுலன் நகுஷன் நமுசி நரகாசுரன் நரன் நளன் நளன்2 நாகன் நாசிகேதன் நாடீஜங்கன் நாரதர் நாராயணர்கள் நாராயணன் நிருகன் நிவாதகவசர்கள் நீலன் நைருதர்கள் பகதத்தன் பகர் பகன் பகீரதன் பங்காஸ்வனன் பசுஸகன் பஞ்சசிகர் பஞ்சசூடை பத்மநாபன் பத்மன் பத்ரகாளி பத்ரசாகன் பத்ரா பப்ருவாஹனன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பராசரர் பராவசு பரிக்ஷித் பரீக்ஷித்1 பர்ணாதன் பர்வதர் பலராமன் பலன் பலி பலிதன் பாகுகன் பாணன் பாண்டியன் பாண்டு பானுமதி பானுமான் பாஹ்லீகர் பிங்களன் பிங்களை பிரகலாதன் பிரதர்த்தனன் பிரதிவிந்தியன் பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரத்னஸ்வன் பிரமாதின் பிரம்மதத்தன் பிரம்மத்வாரா பிரம்மன் பிரம்மாதி பிராதிகாமின் பிருகதஸ்வர் பிருகத்யும்னன் பிருகு பிருது பிருந்தாரகன் பிருஹத்சேனை பிருஹத்பலன் பிருஹத்ரதன் பிருஹந்நளை பிருஹஸ்பதி பீமன் பீமன்1 பீஷ்மர் புரு புருரவஸ் புரோசனன் புலஸ்தியர் புலஹர் புலோமா புஷ்கரன் பூமாதேவி பூரி பூரிஸ்ரவஸ் பூஜனி போத்யர் பௌரவன் பௌரிகன் பௌலோமர் மங்கணகர் மங்கி மடன் மணிமான் மதங்கன் மதயந்தி மதிராக்ஷன் மது மதுகைடபர் மந்தபாலர் மந்தரை மயன் மருத்தன் மலயத்வஜன் மனு மஹாபிஷன் மஹிஷன் மஹோதரர் மாணிபத்ரன் மாதலி மாதவி மாத்ரி மாந்தாதா மாரீசன் மார்க்கண்டேயர் மாலினி மிருத்யு முகுந்தன் முசுகுந்தன் முத்கலர் முனிவர்பகன் மூகன் மேதாவி மேனகை மைத்ரேயர் யது யமன் யயவரர் யயாதி யவக்கிரீ யாதுதானி யாஜ்ஞவல்கியர் யுதாமன்யு யுதிஷ்டிரன் யுயுத்சு யுவனாஸ்வன் ரந்திதேவன் ராகு ராதை ராமன் ராவணன் ராஜதர்மன் ரிசீகர் ரிதுபர்ணன் ரிஷபர் ரிஷ்யசிருங்கர் ருக்மரதன் ருக்மி ருக்மிணி ருசங்கு ருசி ருத்திரன் ருரு ரேணுகன் ரேணுகை ரைப்பியர் ரோமபாதன் ரோஹிணி லக்ஷ்மணன் லட்சுமணன் லட்சுமி லபிதை லோகபாலர்கள் லோபாமுத்திரை லோமசர் லோமபாதன் லோமஹர்ஷனர் வசாதீயன் வசிஷ்டர் வசு வசுதேவர் வசுமனஸ் வசுமான் வசுஹோமன் வதான்யர் வந்தின் வருணன் வர்கா வஜ்ரவேகன் வஜ்ரன் வாசுகி வாதாபி வாமதேவர் வாயு வார்ஷ்ணேயன் வாலகில்யர் வாலி விகர்ணன் விசரக்கு விசாகன் விசித்திரவீரியன் விசோகன் விதுரன் விதுலை விந்தன் விபாண்டகர் விபாவசு விபீஷணன் விபுலர் வியாக்ரதத்தன் வியாசர் வியுஷிதஸ்வா விராடன் விருத்திரன் விருபாகஷன் விருஷகன் விருஷசேனன் விருஷதர்பன் விருஷபர்வன் விரோசனன் விவிங்சதி வினதை விஷ்ணு விஸ்வகர்மா விஸ்வாமித்ரர் வீதஹவ்யன் வீரத்யும்னன் வீரபத்ரன் வேதா வேனன் வைகர்த்தனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு வைனியன் ஜடாசுரன் ஜடாயு ஜந்து ஜமதக்னி ஜரத்காரு ஜராசந்தன் ஜரிதை ஜரை ஜலசந்தன் ஜனகன் ஜனதேவன் ஜனபதி ஜனமேஜயன் ஜனமேஜயன் 1 ஜாம்பவதி ஜாரிதரி ஜாஜலி ஜிமூதன் ஜீவலன் ஜெயத்சேனன் ஜெயத்ரதன் ஜைகிஷவ்யர் ஜோதஸ்நாகாலி ஷாமந்தர் ஸனத்குமாரர் ஸுமனை ஸுவர்ச்சஸ் ஸ்கந்தன் ஸ்தாணு ஸ்தூணாகர்ணன் ஸ்யூமரஸ்மி ஸ்ரீ ஸ்ரீமதி ஸ்ரீமான் ஸ்வேதகி ஸ்வேதகேது ஸ்வேதன் ஹயக்ரீவன் ஹரிச்சந்திரன் ஹர்யஸ்வன் ஹனுமான் ஹாரீதர் ஹிடிம்பன் ஹிடிம்பை ஹிரண்யவர்மன் ஹோத்திரவாஹனர்