Thursday, October 12, 2017

தோற்றம், வளர்ச்சி மற்றும் மறைவு! - ஸ்திரீ பர்வம் பகுதி – 04

Birth, growth and death! | Stri-Parva-Section-04 | Mahabharata In Tamil

(ஜலப்ரதானிக பர்வம் - 04) [விசோக பர்வம் - 04]


பதிவின் சுருக்கம் : உயிரானது கருவறையில் வசிக்கும் முறையையும், பிறந்து அடையும் துன்பத்தையும், அதன் இறப்பையும் திருதராஷ்டிரனுக்குச் சொன்ன விதுரன்...


திருதராஷ்டிரன் {விதுரனிடம்}, "ஓ! பேசுபவர்களில் முதன்மையானவனே, இவ்வுலகெனும் அடர்க்காடு எவ்வாறு அறியப்பட வேண்டும்? இதை நான் கேட்க விரும்புகிறேன். இதைக் கேட்கும் எனக்கு நீ சொல்வாயாக" என்று கேட்டான்.(1)


விதுரன் {திருதராஷ்டிரனிடம்}, "உயிரினங்களின் செயல்பாடுகள் அனைத்தையும் நான் அவற்றின் முதல் கருத்தறிப்பிலிருந்தே விளக்குகிறேன். தொடக்கத்தில் அது {உயிரானது} குருதி மற்றும் உயிர்நீரின் கலவையில் {சுக்லசோணிதத்தில்} வாழ்கிறது. அதன் பிறகு அது மெல்ல மெல்ல வளர்கிறது. ஐந்து மாதங்கள் கடந்ததும் அது வடிவத்தை ஏற்கிறது.(2) அடுத்தாக {ஆறாம் மாதத்தில்} அங்கங்கள் அனைத்தும் வளர்ந்த நிலையில் முதிர்கருவாகி, சதையும், குருதியும் கலந்த தூய்மையற்ற ஓரிடத்தில் வாழ்கிறது.(3) பிறகு, காற்றின் செயல்பாட்டின் மூலம், அதன் அடி உறுப்புகள் தலைகீழாக மாறி, தலையானது கீழே வருகிறது. இந்நிலையிலேயே கருப்பையின் வாயிலை அடைந்து, பல்வேறு துன்பங்களை அனுபவிக்கிறது.(4) கருப்பைச் சுருங்கி விரிவதன் விளைவாலும், தன் முந்தைய செயல்பாடுகள் அனைத்தின் விளைவாலும் அந்த உயிரினம் வெளியே வருகிறது. அதன் பிறகு அது தன்னை நோக்கி விரைந்து வரும் இவ்வுலகின் தீமைகளை எதிர்கொள்கிறது. இறைச்சியை நுகர்ந்து வரும் நாய்களைப் போல இடர்கள் அதை நோக்கி வருகின்றன.(5)

அதன்பிறகு, அது தன் முந்தைய செயல்களில் கட்டுப்பட்டிருக்கும்போது, பல்வேறு நோய்கள் அதை அணுகுகின்றன.(6) ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, புலனுணர்வுகள், பெண்கள், செல்வம், மற்றும் வாழ்வின் பிற இனிய பொருட்களில்ல் கட்டுப்பட்டிருக்கும் அதைப் {மனித ஆண் உயிரினத்தைப்} பல்வேறு தீமைகள் அணுகுகின்றன.(7) இதனால் பிடிக்கப்படும் அது {அவன்} ஒரு போதும் மகிழ்ச்சியை அடைவதில்லை. அந்தப் பருவத்தில், நன்மையான, அல்லது தவறான தன் செயல்களின் கனிகளை அடைவதில் அது {அவன்} தவறுகிறது {தவறுகிறான்}. எனினும் சிந்தனையில் தங்களின் இதயங்களை நிலைக்கச் செய்பவர்கள், தங்கள் ஆன்மாக்களைப் பாதுகாப்பதில் வெற்றியடைகிறார்கள்.(8) தன் புலன்களால் ஆளப்படும் ஒருவன், தன் வாயிலில் வந்திருக்கும் காலனை அறிவதில்லை. இறுதியாக, யமனின் தூதர்களால் இழுக்கப்படும் அவன், குறித்த நேரத்தில் தன் அழிவைச் சந்திக்கிறான்.(9) புலன்களின் கலக்கத்தால் அவன் செய்த நன்மையோ, தீமையோ, தொடக்கத்தில் செய்யப்படுபவையே. இவற்றின் கனிகளால் இன்புறவோ, துன்புறவோ செய்யும் அவன், தற்கொலைக்குச் சமமான தன் செயல்பாடுகளில் மீண்டும் அலட்சியம் கொள்கிறான்.(10)

ஐயோ, உலகம் வஞ்சிக்கப்பட்டு, பேராசையானது அதை {உலகத்தைத்} தன் ஆளுகையின் கீழ் கொண்டு வருகிறது. பேராசை, கோபம், அச்சம் ஆகியவற்றால் அறிவை இழக்கும் ஒருவன் தன்னையே உணர்வதில்லை.(11) தனது பிறப்பின் {குலவழியின்} பெருமையால் இன்பத்தில் நிறையும் ஒருவன், உயர்பிறப்பாளர்களையும் இழிவுசெய்கிறான். செல்வத்தின் செருக்கால் பெருகும் அவன், ஏழைகளை ஏளனம் செய்வதும் காணப்படுகிறது.(12) ஒருவன் அடுத்தவரை அறியாமை கொண்ட மூடர்களாகக் கருதுகிறான், அனால், தன்னைக் குறித்து ஆராய்வதேயில்லை.(13)

ஞானிகளும், ஞானமற்றவர்களும், செல்வந்தரும், செல்வமற்றவர்களும், உயர்ந்த பிறவியும், தாழ்ந்த பிறவியும், மதிக்கப்படுபவர்களும், மதிக்கப்படாதவர்களும்,(14) என அனைவரும், சதையற்றதும், வற்றிய தசைகளால் இணைக்கப்படும் வெறும் எலும்புகளை மட்டுமே கொண்டதுமான உடல்களுடன், இறந்தோரின் இடத்திற்குச் சென்று, அனைத்துக் கவலைகளில் இருந்தும் விடுபடும்போது,(15) மேற்கண்டவர்களின் பிறப்பையும், அழகையும் குறித்து எந்த அடையாளங்களைக் கொண்டு உறுதி செய்ய முடியும்?(16)

இதே வகையிலேயே அனைவரும், வெறுந்தரையில் நெடுஞ்சாண்கிடையாகக் கிடக்கிறார்கள் எனும்போது, ஏன் மனிதர்கள் தங்கள் புலனுணர்வை மறந்து, ஒருவரையொருவர் வஞ்சிக்க விரும்ப வேண்டும்?(17) ஒருவன் (சாத்திரங்களில் இருக்கும்) இந்தச் சொலவடையை {பழமொழியை [ஸ்ருதியைத்]} தன் கண்களால் கண்டோ, பிறரிடம் இருந்து கேட்டோ இந்த நிலையற்ற உலக வாழ்வில் தொடக்கக் காலத்திலிருந்தே அறத்தைப் பின்பற்றிவந்தால், அவன் உயர்ந்த முடிவை {கதியை} அடைகிறான்.(18) ஓ மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, இவையாவற்றையும் கற்றவன், எந்த வழிகளில் உண்மையைப் பின்பற்றிச் சென்றாலும், அவற்றில் அவன் வெற்றியடைகிறான்" என்றான் {விதுரன்}.(19)

ஸ்திரீ பர்வம் பகுதி – 04ல் உள்ள சுலோகங்கள் : 19

ஆங்கிலத்தில் | In English

மஹாபாரதத்தின் முக்கிய மனிதர்கள் வரும் பகுதிகள்

அகம்பனன் அகலிகை அகஸ்தியர் அகிருதவரணர் அக்ருதவ்ரணர் அக்னி அங்கதன் அங்காரபர்ணன் அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அசலன் அசுவினிகள் அஞ்சனபர்வன் அதிரதன் அத்புதன் அத்ரி அத்ரிசியந்தி அபிமன்யு அம்பரீஷன் அம்பா அம்பாலிகை அம்பிகை அம்பை அயோதா தௌம்யா அரிஷ்டநேமி அருணன் அருணி அருந்ததி அர்வாவசு அர்ஜுனன் அலம்பலன் அலம்புசன் அலம்புசை அலர்க்கன் அலாயுதன் அவிந்தியன் அவுர்வா அனுகம்பகன் அனுவிந்தன் அன்சுமான் அஷ்டகன் அஷ்டவக்கிரர் அஸ்மர் அஸ்வசேனன் அஸ்வத்தாமன் அஸ்வபதி அஹல்யை ஆங்கரிஷ்டன் ஆணிமாண்டவ்யர் ஆதிசேஷன் ஆத்ரேயர் ஆர்யகன் ஆர்ஷ்டிஷேணர் ஆஜகரர் ஆஸ்தீகர் இக்ஷ்வாகு இந்திரசேனன் இந்திரசேனை இந்திரத்யும்னன் இந்திரன் இந்திரஜித் இந்திரோதர் இராவான் {அரவான்} இல்வலன் உக்கிரசேனன் உக்தன் உக்ரசேனன் உசீநரன் உச்சைஸ்ரவஸ் உதங்கர் உதங்கா உதத்யர் உத்தமௌஜஸ் உத்தரன் உத்தரை உத்தவர் உத்தாலகர் உபமன்யு உபரிசரன் உபஸ்ருதி உமை உலூகன் உலூபி ஊர்வசி எலபத்திரன் ஏகதர் ஏகதன் ஏகலவ்யன் ஐராவதன் ஓகவதி ஔத்தாலகர் ஔத்தாலகி கங்கன் கங்கை கசன் கசியபர் கடோத்கசன் கணிகர் கண்வர் கதன் கத்ரு கந்தன் கபிலர் கபோதரோமன் கயன் கராளன் கருடன் கர்ணன் கலி கல்கி கல்மாஷபாதன் கவந்தன் கனகன் கஹோடர் காகமா காக்ஷிவத் காசியபர் காதி காந்தாரி காமதேனு காயத்ரி காயவ்யன் கார்க்கோடகன் கார்க்யர் கார்த்தவீரியார்ஜுனன் கார்த்திகை காலகவிருக்ஷீயர் காலகேயர் காலவர் காலன் காளி கிந்தமா கிரது கிரந்திகன் கிராதன் கிரிசன் கிரிடச்சி கிருதவர்மன் கிருதவீர்யன் கிருதாசி கிருபர் கிருபி கிருஷ்ணன் கிர்மீரன் கீசகர்கள் கீசகன் குசிகன் குணகேசி குணி-கர்க்கர் குண்டதாரன் குந்தி குந்திபோஜன் குபேரன் கும்பகர்ணன் குரு குரோதவாசர்கள் குவலாஸ்வன் கேசினி கேசின் கேதுவர்மன் கைகேயன் கைகேயி கைடபன் கோடிகன் கோமுகன் கௌசிகர் கௌசிகி கௌதமர் கௌதமன் கௌதமி க்ஷத்ரபந்து க்ஷேமதர்சின் க்ஷேமதூர்த்தி சகரன் சகாதேவன் சகுந்தலை சகுனி சக்திரி சக்ரதேவன் சங்கன் சசபிந்து சச்சி சஞ்சயன் சஞ்சயன் 1 சதயூபன் சதானீகன் சத்தியசேனன் சத்தியபாமா சத்தியர் சத்தியவதி சத்தியஜித் சத்யசேனன் சத்யபாமா சத்யவான் சத்ருஞ்சயன் சந்தனு சந்திரன் சமங்கர் சமீகர் சம்சப்தகர்கள் சம்பரன் சம்பா சம்பாகர் சம்பை சம்வர்ணன் சம்வர்த்தர் சரபன் சரஸ்வதி சர்மின் சர்மிஷ்டை சர்யாதி சலன் சல்லியன் சனத்சுஜாதர் சஹஸ்ரபத் சாகரன் சாண்டிலி சாண்டில்யர் சாத்யகி சாத்யர்கள் சாந்தை சாம்பன் சாம்யமணி சாரங்கத்வஜன் சாரஸ்வதர் சாரிசிரிகன் சாருதேஷ்ணன் சார்வாகன் சால்வன் சாவித்ரி சிகண்டி சிங்கசேனன் சிசுபாலன் சித்திரசேனன் சித்திரன் சித்திராங்கதை சித்ரகுப்தன் சித்ரவாஹனன் சிநி சிந்துத்வீபன் சிபி சியவணன் சியவனர் சிரிகாரின் சிரிங்கின் சிருஞ்சயன் சிவன் சீதை சுகர் சுகன்யா சுகுமாரி சுகேது சுக்ரது சுக்ரன் சுக்ரீவன் சுசர்மன் சுசோபனை சுதக்ஷிணன் சுதசோமன் சுதர்சனன் சுதர்மை சுதன்வான் சுதாமன் சுதேவன் சுதேஷ்ணை சுநந்தை சுந்தன் உபசுந்தன் சுபத்திரை சுப்ரதீகா சுமித்திரன் சுமுகன் சுரதன் சுரதை சுரபி சுருதகர்மன் சுருதசேனன் சுருதர்வன் சுருதர்வான் சுருதாயுதன் சுருதாயுஸ் சுருவாவதி சுலபை சுவர்ணஷ்டீவின் சுவாகா சுவேதகேது சுனந்தை சுனஸ்ஸகன் சுஷேணன் சுஹோத்திரன் சூதன்வான் சூரன் சூரியதத்தன் சூரியவர்மன் சூரியன் சூர்ப்பனகை சேகிதானன் சேதுகன் சேனஜித் சைகாவத்யர் சைப்யை சைரந்திரி சோமகன் சோமதத்தன் சௌதி சௌதியும்னி சௌனகர் தக்ஷகன் தக்ஷன் தண்டதாரன் தண்டன் தண்டி ததீசர் தத்தாத்ரேயர் தபதி தபஸ் தமயந்தி தமனர் தம்போத்பவன் தர்மதர்சனர் தர்மதேவன் தர்மத்வஜன் தர்மவியாதர் தர்மாரண்யர் தளன் தனு தாத்ரேயிகை தாரகன் தாருகன் தார்க்ஷ்யர் தாலப்யர் தியுமத்சேனன் திரஸதஸ்யு திரிசிரன் திரிதர் திரிஜடை திருதராஷ்டிரன் திருதவர்மன் திருஷ்டத்யும்னன் திரௌபதி திலீபன் திலோத்தமை திவோதாசன் தீர்க்கதமஸ் துச்சலை துச்சாசனன் துந்து துரியோதனன் துருபதன் துருபதன் புரோகிதர் துரோணர் துர்க்கை துர்மதன் துர்மர்ஷணன் துர்முகன் துர்வாசர் துர்ஜயன் துலாதாரன் துவஷ்டிரி துவாபரன் துவிதன் துஷ்கர்ணன் துஷ்யந்தன் தேவ தேவகி தேவசர்மன் தேவசேனா தேவசேனை தேவமதர் தேவயானி தேவராதன் தேவலர் தேவஸ்தானர் தேவாபி தௌமியர் நகுலன் நகுஷன் நமுசி நரகாசுரன் நரன் நளன் நளன்2 நாகன் நாசிகேதன் நாடீஜங்கன் நாரதர் நாராயணர்கள் நாராயணன் நிருகன் நிவாதகவசர்கள் நீலன் நைருதர்கள் பகதத்தன் பகர் பகன் பகீரதன் பங்காஸ்வனன் பசுஸகன் பஞ்சசிகர் பஞ்சசூடை பத்மநாபன் பத்மன் பத்ரகாளி பத்ரசாகன் பத்ரா பப்ருவாஹனன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பராசரர் பராவசு பரிக்ஷித் பரீக்ஷித்1 பர்ணாதன் பர்வதர் பலராமன் பலன் பலி பலிதன் பாகுகன் பாணன் பாண்டியன் பாண்டு பானுமதி பானுமான் பாஹ்லீகர் பிங்களன் பிங்களை பிரகலாதன் பிரதர்த்தனன் பிரதிவிந்தியன் பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரத்னஸ்வன் பிரமாதின் பிரம்மதத்தன் பிரம்மத்வாரா பிரம்மன் பிரம்மாதி பிராதிகாமின் பிருகதஸ்வர் பிருகத்யும்னன் பிருகு பிருது பிருந்தாரகன் பிருஹத்சேனை பிருஹத்பலன் பிருஹத்ரதன் பிருஹந்நளை பிருஹஸ்பதி பீமன் பீமன்1 பீஷ்மர் புரு புருரவஸ் புரோசனன் புலஸ்தியர் புலஹர் புலோமா புஷ்கரன் பூமாதேவி பூரி பூரிஸ்ரவஸ் பூஜனி போத்யர் பௌரவன் பௌரிகன் பௌலோமர் மங்கணகர் மங்கி மடன் மணிமான் மதங்கன் மதயந்தி மதிராக்ஷன் மது மதுகைடபர் மந்தபாலர் மந்தரை மயன் மருத்தன் மலயத்வஜன் மனு மஹாபிஷன் மஹிஷன் மஹோதரர் மாணிபத்ரன் மாதலி மாதவி மாத்ரி மாந்தாதா மாரீசன் மார்க்கண்டேயர் மாலினி மிருத்யு முகுந்தன் முசுகுந்தன் முத்கலர் முனிவர்பகன் மூகன் மேதாவி மேனகை மைத்ரேயர் யது யமன் யயவரர் யயாதி யவக்கிரீ யாதுதானி யாஜ்ஞவல்கியர் யுதாமன்யு யுதிஷ்டிரன் யுயுத்சு யுவனாஸ்வன் ரந்திதேவன் ராகு ராதை ராமன் ராவணன் ராஜதர்மன் ரிசீகர் ரிதுபர்ணன் ரிஷபர் ரிஷ்யசிருங்கர் ருக்மரதன் ருக்மி ருக்மிணி ருசங்கு ருசி ருத்திரன் ருரு ரேணுகன் ரேணுகை ரைப்பியர் ரோமபாதன் ரோஹிணி லக்ஷ்மணன் லட்சுமணன் லட்சுமி லபிதை லோகபாலர்கள் லோபாமுத்திரை லோமசர் லோமபாதன் லோமஹர்ஷனர் வசாதீயன் வசிஷ்டர் வசு வசுதேவர் வசுமனஸ் வசுமான் வசுஹோமன் வதான்யர் வந்தின் வருணன் வர்கா வஜ்ரவேகன் வஜ்ரன் வாசுகி வாதாபி வாமதேவர் வாயு வார்ஷ்ணேயன் வாலகில்யர் வாலி விகர்ணன் விசரக்கு விசாகன் விசித்திரவீரியன் விசோகன் விதுரன் விதுலை விந்தன் விபாண்டகர் விபாவசு விபீஷணன் விபுலர் வியாக்ரதத்தன் வியாசர் வியுஷிதஸ்வா விராடன் விருத்திரன் விருபாகஷன் விருஷகன் விருஷசேனன் விருஷதர்பன் விருஷபர்வன் விரோசனன் விவிங்சதி வினதை விஷ்ணு விஸ்வகர்மா விஸ்வாமித்ரர் வீதஹவ்யன் வீரத்யும்னன் வீரபத்ரன் வேதா வேனன் வைகர்த்தனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு வைனியன் ஜடாசுரன் ஜடாயு ஜந்து ஜமதக்னி ஜரத்காரு ஜராசந்தன் ஜரிதை ஜரை ஜலசந்தன் ஜனகன் ஜனதேவன் ஜனபதி ஜனமேஜயன் ஜனமேஜயன் 1 ஜாம்பவதி ஜாரிதரி ஜாஜலி ஜிமூதன் ஜீவலன் ஜெயத்சேனன் ஜெயத்ரதன் ஜைகிஷவ்யர் ஜோதஸ்நாகாலி ஷாமந்தர் ஸனத்குமாரர் ஸுமனை ஸுவர்ச்சஸ் ஸ்கந்தன் ஸ்தாணு ஸ்தூணாகர்ணன் ஸ்யூமரஸ்மி ஸ்ரீ ஸ்ரீமதி ஸ்ரீமான் ஸ்வேதகி ஸ்வேதகேது ஸ்வேதன் ஹயக்ரீவன் ஹரிச்சந்திரன் ஹர்யஸ்வன் ஹனுமான் ஹாரீதர் ஹிடிம்பன் ஹிடிம்பை ஹிரண்யவர்மன் ஹோத்திரவாஹனர்