அன்னையைச் சபித்த அருணன்! | ஆதிபர்வம் - பகுதி 16

Aruna cursed his mother! | Adi Parva - Section 16 | Mahabharata In Tamil

(ஆஸ்தீக பர்வம் - 4)

Tweet to @arasaninfo

பதிவின் சுருக்கம் : ஆஸ்தீகரின் வரலாற்றைச் சௌதியிடம் கேட்ட சௌனகர்; அதற்கு முன்னோட்டமாகக் கசியபரின் மனைவிகளான கத்ரு மற்றும் வினதையின் கதையைச் சொல்ல ஆரம்பித்த சௌதி; பாம்புகளைப் பெற்ற கத்ரு; தன் இரு முட்டைகளில் ஒன்றை உடைத்த வினதை; ஊனத்துடன் பிறந்த அருணன்; தாயைச் சபித்த அருணன்; கருடன் பிறப்பு ...

சௌனகர், "ஓ சௌதி, கற்றவரும், அறம்சார்ந்தவருமான ஆஸ்தீகரின் வரலாற்றை விரிவாக மேலும் விளக்குவாயாக. அதை அறியும் ஆவல் எங்களுக்கு அதிகமாக உள்ளது.(1) ஓ தகுதியானவனே {மலர்ந்த முகத்தை உடையவனே}, இனிமையாகவும், சரியான உச்சரிப்புடனும் நீ பேசுகிறாய்; நாங்கள் உனது பேச்சால் பெரும் மனநிறைவை அடைந்துள்ளோம். நீயும் உனது தந்தை {ரோமஹர்ஷணர்} போலவே பேசுகிறாய்.(2) உன் தந்தை {ரோமஹர்ஷணர்}, எங்களை மனநிறைவு கொள்ளச் செய்ய எப்போதும் சித்தமாகவே இருப்பார். உனது தந்தை {ரோமஹர்ஷணர்} உன்னிடம் சொன்னவாறே அந்தக் கதையை விவரிப்பாயாக" என்று கேட்டார் {சௌனகர்}.(3)



சௌதி சொன்னார், "ஓ வெகுகாலம் வாழும் ஆசி கொண்டவர்களே, எனது தந்தையிடம் {ரோமஹர்ஷணரிடம்} கேட்டவாறே ஆஸ்தீகரின் வரலாற்றை விவரிக்கிறேன்.(4) ஓ பிராமணரே {சௌனகரே}, பொற்காலத்தில், பிரஜாபதிக்கு {தஷனுக்கு} இரு பெண் மக்கள் இருந்தனர். ஓ பாவமற்றவரே {சௌனகரே}, அந்தப் பெண்மக்கள் இருவரும் மிகுந்த அழகுடன் இருந்தனர்.(5) கத்ரு என்றும், வினதை என்றும் பெயர் கொண்ட அந்த இருவரும் கசியபருக்கு மனைவிகளாகினர்.(6) தமது இரு மனைவியரால் {கத்ரு, வினதையால்} கசியபர் பெரும் இன்பத்தை அடைந்தார். நிறைவடைந்த {திருப்தியடைந்த} அவர், பிரஜாபதியைப் {பிரம்மாவைப்} போல அவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு வரம் தருவதாகச் சொன்னார். தங்கள் தலைவன் தாங்கள் விரும்பிய வரத்தைத் தருவதாகச் சொன்னது கேட்டு அந்த இருமனைவியரும் {கத்ரு, வினதை} மிகவும் அகமகிந்தனர். கத்ரு, சம ஆற்றல் கொண்ட ஆயிரம் பாம்புகள் தனக்கு மகன்களாக வேண்டும் என்று விரும்பினாள்.(7,8) வினதையோ, கத்ருவின் அந்த ஆயிரம் பிள்ளைகளின் வல்லமையை (பலம், ஆற்றல், உருவம், வீரம் ஆகியவற்றில்) விஞ்சும் இரு மகன்கள் வேண்டும் என்று விரும்பினாள்.(9)

கத்ருவிற்கு அவளது தலைவன் பல குழந்தைகள் பெறும் வரத்தைக் கொடுத்தார். வினதையிடமும் கசியபர், "அப்படியே ஆகட்டும்" என்றார்.(10) வினதை தனது வேண்டுதல் நிறைவேறியதில் பெருமகிழ்ச்சி அடைந்தாள். ஆற்றலில் முதன்மையான இரு புதல்வர்களைப் பெற்று தனது வரம் நிறைவடைந்தது என்று மனநிறைவு கொண்டாள்.(11) கத்ருவும் தனது வேண்டுதலான ஆயிரம் மகன்களை அடைந்தாள். "உங்கள் கருக்களைப் பத்திரமாகப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்" என்று சொல்லிவிட்டு, வரத்தால் மகிழ்ந்த தனது மனைவியர் இருவரிடமும் கூறிவிட்டுக் கானகத்திற்குச் சென்றார். {கசியபர்}."(12)

சௌதி தொடர்ந்தார், "இருபிறப்பாளர்களில் {பிராமணர்களில்} சிறந்தவரே {சௌனகரே}, வெகு காலத்திற்குப் பிறகு, கத்ரு ஆயிரம் முட்டைகளையும், வினதை இருமுட்டைகளையும் இட்டனர்.(13) அவர்களது பெண் பணியாட்கள், அந்த முட்டைகளைத் தனியாக வெதுவெதுப்பான பாத்திரங்களில் வைத்தனர். ஐநூறு {500} வருடங்கள் இப்படியே சென்றன.(14) கத்ருவால் இடப்பட்ட ஆயிரம் முட்டைகளும் வெடித்து, குஞ்சுகள் வெளியே வந்தன. ஆனால் வினதையின் இரட்டையர்கள் வெளிப்படவில்லை.(15)

பொறாமையால் உந்தப்பட்ட வினதை, தனது முட்டையில் ஒன்றை உடைத்தாள். மேலே வளர்ச்சியடைந்து, கீழே வளர்ச்சியடையாமல் {கால்கள் இல்லாமல்} இருந்த தன் கருவைக் கண்டாள். இதனால் அந்த முட்டையிலிருந்த குழந்தை {அருணன்} கோபம் கொண்டு,(16,17) "காலங்கனியும் முன்பே முட்டையை உடைத்ததால், நீ அடிமையாகச் சேவகம் செய்வாய். ஐநூறு வருடங்கள் பொறுத்திருப்பாயாக. உனது பொறுமையின்மையால் இன்னொரு முட்டையை உடைத்து அதை அழிக்காமலோ அல்லது பாதி வளர்ந்ததாய் ஆக்காமலோ இருந்தாயானால், அதிலிருந்து வரும் புகழ்பெற்ற குழந்தை உன்னை அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுவிப்பான். அந்தக் குழந்தை பலம்பெற முட்டையை அந்தக் காலம் வரை பத்திரமாகப் பாதுகாத்திருப்பாயாக"(18-21) என்று தனது தாய்க்கு {வினதைக்கு} சாபமிட்ட அந்தக்குழந்தை {அருணன்} வானத்துக்குப் பறந்தான்.

ஓ பிராமணரே, அவனே {அருணனே} காலையில் முதல் மணி நேரத்தில் தெரியும் சூரியனின் சாரதியாவான்! அதன்பிறகு ஐநூறு ஆண்டுகள் கடந்ததும், மீதமிருந்த மற்றொரு முட்டையை உடைத்துக் கொண்டு, பாம்புகளை உண்பவனான கருடன் வெளிப்பட்டான்.(22,23) ஓ பிருகு குலத்தின் புலியே {சௌனகரே}, ஒளியைக் கண்டதுமே, வினதையின் மகன் {கருடன்} தனது தாயை விட்டுப் பிரிந்தான். அந்தப் பறவைகளின் தலைவன் {கருடன்}, பசியை உணர்ந்து கட்டளையிடுபவர்களில் சிறந்தவரால் {பிரம்மனால்} தனக்கு ஒதுக்கப்பட்டிருக்கும் உணவைத் தேடி பறந்தான்”. {என்றார் சௌதி}.(24)

ஆங்கிலத்தில் | In English