Gods in mountain Meru! | Adi Parva - Section 17 | Mahabharata In Tamil
(ஆஸ்தீக பர்வம் - 5)
பதிவின் சுருக்கம் : உச்சைஸ்வரவம் குறித்து விளக்கிய சௌதி; கடல் கடைந்த காரணத்தைக் கேட்ட சௌனகர்; அமுதத்திற்காக மேரு மலையில் தவமிருந்த தேவர்கள்; கடலைக் கடையச் சொன்ன நாராயணன்...
 |
| குதிரைகளின் அரசன் உச்சைஸ்ரவம் |
சௌதி சொன்னார், "ஓ துறவியே, அந்தச் சமயத்தில் அந்த இரு சகோதரிகளும் {கத்ருவும், வினதையும்} கடலைக் {பாற்கடலைக்} கடையும் போது எழுந்ததும், தேவர்களால் வழிபடப்படுவதும், குதிரைகளின் ரத்தினமுமான {குதிரைகளின் அரசனான} தெய்வீகக் குதிரை உச்சைஸ்ரவஸ் அருகில் அணுகுவதைக் கண்டனர். தெய்வீகமானதும், அருள்நிறைந்ததும், அழியா இளமை கொண்டதும், படைப்புகளில் தலையாயப் படைப்பானதும், அடக்க முடியாத வீரியம் கொண்டதும், அனைத்து நற்குறிகளும் கொண்டதுமாக அந்தக் குதிரை {உச்சைஸ்ரவம்} அருளப்பட்டு இருந்தது"(1-3)
சௌனகர் {சௌதியிடம்}, "தேவர்கள் ஏன் அமுதத்துகாகக் கடலைக் கடைந்தனர்? பலம்பொருந்தியவனும் காந்திமிக்கவனுமான அந்தக் குதிரைகளில் சிறந்தவன் {உச்சைஸ்ரவன்} எப்போது, எச்சந்தர்ப்பத்தில் தோன்றினான்?" என்று கேட்டார்.(4)
சௌதி சொன்னார், ’ஒளிக்குவியல் போன்று பிரகாசிப்பதும், மேரு என்றழைக்கப்படுவதுமான ஒரு மலை இருந்தது. அதன் சிகரங்களில் விழும் தங்கம் போன்ற சூரிய ஒளியை அது பிரதிபலித்தது.(5) தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும் {அலங்கரிக்கப்பட்டது போல் இருப்பதும்} மிக அழகானதுமான அதில் தேவர்களும், கந்தர்வர்களும் உலவுவர். பாவங்கள் நிறைந்த மனிதர்களால் அந்த மலையை நெருங்கக்கூட முடியாது.(6) பயங்கரமான விலங்குகள் அந்த மலையின் சாரலில் அலைந்து கொண்டிருந்தன.(7) அது பல மூலிகைகளால் ஒளிவீசுவதாக விளங்கியது. அது சொர்க்கத்தை முத்தமிடுவது போன்ற உயரத்துடன், மலைகளிலேயே முதன்மையானதாக விளங்கியது. சாதாரண மக்கள் அந்த மலையில் ஏறச் சிந்தித்துக் கூடப் பார்க்க முடியாது. (8)
அந்த மலை மரங்களாலும், அருவிகளாலும் அருளப்பட்டு, இனிய குரலில் மெல்லிசை பாடும் பறவைகளை எதிரொலித்துக்கொண்டு இருந்தது. ஒருமுறை தேவர்கள் அந்த மலையின் சிகரத்திலே ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஒரு சபையிலே அமர்ந்திருந்தனர்.(9) தவங்களைப் பயின்றவர்களும், அமுதத்திற்காக அற்புத நோன்பிருந்தவர்களுமான அவர்கள், அப்போது அமுதத்தை அடைய மிகுந்த ஆவலுடன் இருந்தனர். தேவர்களின் சபையானது கவலையில் இருப்பதைக் கண்ட நாராயணன் பிரம்மனிடம்,(10,11) "தேவர்களையும் அசுரர்களையும் கொண்டு அந்தக் கடலைக் கடையச் செய்யும். அப்படிச் செய்தால், அதில் அமுதமும், மருந்துகளும், ரத்தினங்களும் கிடைக்கும்" {என்று சொல்லிவிட்டுத் தேவர்களிடம்}, "ஓ தேவர்களே! கடலைக் கடையுங்கள், அமுதத்தைக் கண்டடைவீர்கள்" என்றான்."(12-13)
சௌனகர் {சௌதியிடம்}, "தேவர்கள் ஏன் அமுதத்துகாகக் கடலைக் கடைந்தனர்? பலம்பொருந்தியவனும் காந்திமிக்கவனுமான அந்தக் குதிரைகளில் சிறந்தவன் {உச்சைஸ்ரவன்} எப்போது, எச்சந்தர்ப்பத்தில் தோன்றினான்?" என்று கேட்டார்.(4)
சௌதி சொன்னார், ’ஒளிக்குவியல் போன்று பிரகாசிப்பதும், மேரு என்றழைக்கப்படுவதுமான ஒரு மலை இருந்தது. அதன் சிகரங்களில் விழும் தங்கம் போன்ற சூரிய ஒளியை அது பிரதிபலித்தது.(5) தங்கத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும் {அலங்கரிக்கப்பட்டது போல் இருப்பதும்} மிக அழகானதுமான அதில் தேவர்களும், கந்தர்வர்களும் உலவுவர். பாவங்கள் நிறைந்த மனிதர்களால் அந்த மலையை நெருங்கக்கூட முடியாது.(6) பயங்கரமான விலங்குகள் அந்த மலையின் சாரலில் அலைந்து கொண்டிருந்தன.(7) அது பல மூலிகைகளால் ஒளிவீசுவதாக விளங்கியது. அது சொர்க்கத்தை முத்தமிடுவது போன்ற உயரத்துடன், மலைகளிலேயே முதன்மையானதாக விளங்கியது. சாதாரண மக்கள் அந்த மலையில் ஏறச் சிந்தித்துக் கூடப் பார்க்க முடியாது. (8)
அந்த மலை மரங்களாலும், அருவிகளாலும் அருளப்பட்டு, இனிய குரலில் மெல்லிசை பாடும் பறவைகளை எதிரொலித்துக்கொண்டு இருந்தது. ஒருமுறை தேவர்கள் அந்த மலையின் சிகரத்திலே ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஒரு சபையிலே அமர்ந்திருந்தனர்.(9) தவங்களைப் பயின்றவர்களும், அமுதத்திற்காக அற்புத நோன்பிருந்தவர்களுமான அவர்கள், அப்போது அமுதத்தை அடைய மிகுந்த ஆவலுடன் இருந்தனர். தேவர்களின் சபையானது கவலையில் இருப்பதைக் கண்ட நாராயணன் பிரம்மனிடம்,(10,11) "தேவர்களையும் அசுரர்களையும் கொண்டு அந்தக் கடலைக் கடையச் செய்யும். அப்படிச் செய்தால், அதில் அமுதமும், மருந்துகளும், ரத்தினங்களும் கிடைக்கும்" {என்று சொல்லிவிட்டுத் தேவர்களிடம்}, "ஓ தேவர்களே! கடலைக் கடையுங்கள், அமுதத்தைக் கண்டடைவீர்கள்" என்றான்."(12-13)
|
ஆங்கிலத்தில் | In English | 
|