The kings against Krishna| Sabha Parva - Section 38 | Mahabharata In Tamil
(அர்க்கியாஹரணப் பர்வம் - 04)
பதிவின் சுருக்கம் : சகாதேவன் சினம் தீரப் பேசுவது; பூமாரி பொழிவது; அனைத்து மன்னர்களையும் பாண்டவர்களுக்கும் யாதவர்களுக்கும் எதிராக சிசுபாலன் தூண்டுவது...
வைசம்பாயனர் சொன்னார், "பெரும் பலம்வாய்ந்த பீஷ்மர் இதைச் சொல்லி முடித்தார். பிறகு சகாதேவன் (சிசுபாலனைப் பார்த்து) பெரும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இந்த மறுமொழியைச் சொன்னான்.(1) {சிசுபாலன்}, "கேசியைக் கொன்றவனும், பெரும் சக்தி கொண்டவனும், கரிய நிறந்தவனுமான கிருஷ்ணனை நான் வணங்குவதைக் காணச் சகியாத மன்னர்கள் யாரேனும் இங்கே இருப்பின்,(2) (சிசுபாலனைப் போன்ற) பெரும் பலவான்களான அவர்களின் தலைகளில் இந்த எனது பாதம் பதிந்ததாக ஆகட்டும். இதைச் சொல்லும் எனக்கு, அப்படிப்பட்டவன் உரிய பதிலைச் சொல்வானாக.(3)
வழிகாட்டியாக, தந்தையாக, குருவாக இருக்கும் கிருஷ்ணனுக்குச் செய்யப்பட்ட வழிபாட்டையும், கொடுக்கபட்ட அர்க்கியத்தையும் {தீர்த்தத்தையும்} புத்திகூர்மையுள்ள மன்னர்கள் அங்கீகரிப்பார்களாக" என்றான். இப்படி சகாதேவன் தனது பாதத்தைக் காட்டிய போது, அங்கே இருந்த புத்திசாலித்தனமும், ஞானமும், பெருமையும் கொண்ட பலசாலி ஏகாதிபதிகளில் யாரும் எதையும் சொல்லவில்லை. சகாதேவனின் தலையில் பூமாரி பொழிந்தது.(4-6)
ஓர் அரூபமான குரல் "நன்று, நன்று!" என்றது. பிறகு, கருப்பு மானின் தோலை அணிந்தவரும், கடந்த காலத்தையும் எதிர்காலத்தையும் சொல்பவரும்,(7) அனைத்து உலகங்களையும் அறிந்தவரும், அனைத்து சந்தேகங்களையும் அகற்றுபவருமான நாரதர், கணக்கிலடங்கா உயிர்களுக்கு மத்தியில் தெளிவான தொனியில்,(8) "தாமரைக் கண் கிருஷ்ணனை வணங்காத மனிதர்கள் அசைவுள்ளவர்களானாலும் இறந்தவர்களாகவே கருதப்பட வேண்டும், அவர்களிடம் எப்போதும் எந்தச் சந்தர்பத்திலும் பேசுதல் கூடாது", என்றார் {நாரதர்}".(9)
வைசம்பாயனர் தொடர்ந்தார், "பிராமணர்களுக்கும், க்ஷத்திரியர்களுக்கும் உள்ள வேறுபாட்டை அறிந்தவனும், மனிதர்களில் தேவனுமான சகாதேவன், வழிபடத் தகுந்தவர்களை வழிபட்டு விழாவினை நிறைவேற்றினான்.(10) ஆனால், முதல் மரியாதையை கிருஷ்ணன் ஏற்றதை விரும்பாதவனும், எதிரிகளைக் கொல்பவனுமான சுனிதன் (சிசுபாலன்), கோபத்தால் தாமிரம் போலக் கண்கள் சிவக்க, அங்கே இருந்த மனித ஆட்சியாளர்களிடம் {மற்ற மன்னர்களிடம்},(11) "உங்களுக்குத் தலைமையேற்க நான் இருக்கும்போது, நீங்கள் இப்போது என்ன நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்?(12) கூடியிருக்கும் விருஷ்ணிகளுக்கும் {யாதவர்களுக்கும்} பாண்டவர்களுக்கும் எதிராகப் போரில் அணிதிரள்வோமா?" என்று கேட்டான்.(13)
பிறகு அந்த சேதிகளில் {சேதி நாட்டவரில்} காளை {சிசுபாலன்}, மன்னர்களைத் தூண்டிவிட்டு, வேள்வியை நிறைவடையாமல் தடுப்பது எப்படி என்று அவர்களுடன் ஆலோசனை செய்யத் தொடங்கினான்.(13) அந்த வேள்விக்கு அழைக்கப்பட்டு அங்கு வந்திருந்த ஏகாதிபதிகள் அனைவரும், சுனிதனைத் {சிசுபாலனைத்} தங்கள் தலைவனாகக் கொண்டு, மிகுந்த கோபத்துடன் முகம் மங்கி இருந்தனர்.(14) அவர்கள் அனைவரும், "யுதிஷ்டிரனால் செய்யப்பட்ட வேள்வியின் இறுதிச் சடங்கிற்கும், கிருஷ்ணனுக்கு செய்த கௌரவத்திற்கும் நம்முடைய ஏற்பில்லை என்ற வகையில் நமது செயல்பாடுகள் அமைய வேண்டும்", என்று கூறினர்.(15)
தங்கள் பலத்தின் மீதிருந்த அதீத நம்பிக்கையாலும், கோபத்தால் மதியிழந்ததாலும், தன்னம்பிக்கையால் அசைக்கப்பட்ட அவர்கள், தங்களுக்கு நேர்ந்த அவமானத்தைக் கருதி இப்படிப் பேச தொடங்கிய அந்த ஏகாதிபதிகள் திரும்பத் திரும்ப அதையே சொல்லிக் கொண்டிருந்தனர்.(16) அவர்களது நண்பர்கள் அவர்களைச் சமாதானப் படுத்த முயற்சித்தாலும், அவர்களது முகங்கள் கோபத்தால் முழக்கம் செய்யும் சிங்கம் தனது இரையை விரட்டிவிடுவது போல விரட்டப்பட்டனர்.(17) பெருங்கடலென இருந்த மன்னர்கள், கணக்கிலடங்கா அலைகளான தங்கள் துருப்புகளுடன் பயங்கரமான மோதலுக்குத் தயாராகிறார்கள் என்பதைக் கிருஷ்ணன் புரிந்து கொண்டான்" {என்றார் வைசம்பாயனர்}.(18)
|
ஆங்கிலத்தில் | In English | 
|