பிருஹஸ்பதியின் திட்டம்! - உத்யோக பர்வம் பகுதி 12

The deliberation of Vrihaspati! | Udyoga Parva - Section 12 | Mahabharata In Tamil

(சேனோத்யோக பர்வத் தொடர்ச்சி - 12)

பதிவின் சுருக்கம் : தேவர்கள் நகுஷனை அமைதிப்படுத்துவது; நகுஷன் தேவர்களிடம் இந்திரன் அகலிகையை அடைந்ததைச் சொல்லி அவர்களை நிர்ப்பந்தித்தது; தேவர்கள் பிருஹஸ்பதியிடம் சென்றது; இந்திராணியான சச்சி பிருஹஸ்பதியிடம் அழுதது; அண்டியவர்களைக் கைவிடக்கூடாது என்று பிரம்மன் சொல்லியிருப்பதைப் பிருஹஸ்பதி எடுத்துரைப்பது; தேவர்கள் இதற்கு ஒரு திட்டத்தை வகுக்குமாறு பிருஹஸ்பதியிடம் வேண்டுவது; பிருஹஸ்பதியின் திட்டம்; இந்திராணி நகுஷனிடம் சென்றது...

இந்திராணியான சச்சி தேவி

சல்லியன் {யுதிஷ்டிரனிடம்} சொன்னான், “கோபம் கொண்ட நகுஷனைக் {நஹுஷனைக்} கண்ட தேவர்கள், துறவியர் தலைமையில், கடுமுகம் கொண்ட தங்கள் மன்னனான அவனிடம் {நகுஷனிடம்} சென்று, “ஓ! தேவர்களின் மன்னா {நகுஷா}, உனது கோபத்தை விடு. ஓ! தலைவா, நீ கோபமடைந்தால், அசுரர்கள், கந்தர்வர்கள், கின்னரர்கள் மற்றும் பெரும்பாம்புகளுடன் இருக்கும் அந்த அண்டமே நடுங்கும். நல்லவனே, உனது கோபத்தை விடு. உன்னைப் போன்றவர்கள் இத்தகு நிலையை அடையக்கூடாது. அந்தத் தேவி {சச்சி} வேறொருவரின் {இந்திரனின்} மனைவியாவாள். ஓ! தேவர்களின் தலைவா, அமைதியடைவாயாக! அடுத்தவர் மனைவியை அடையும் பாவத்திலிருந்து உனது மனதைத் திருப்பு. நீ தேவர்களின் மன்னனாவாய், உனக்கு வளம் உண்டாகட்டும்! உனது குடிகளை அறம்தழுவி காப்பாயாக!” என்றனர். இப்படிச் சொல்லப்பட்டும், காமத்தில் உணர்விழந்திருந்த அவன் {நகுஷன்} {அவர்களால்} சொல்லப்பட்டதைக் கவனித்தானில்லை. பிறகு அந்த மன்னன் {நகுஷன்}, தேவர்களிடம் இந்திரனைச் சுட்டும்படி, “துறவியின் மனைவியான களங்கமற்ற அகலிகையை {அஹல்யையை}, அவளது கணவர் உயிரோடிருந்தபோதே அடைந்தானே. நீங்கள் ஏன் அவனைத் தடுக்கவில்லை? முற்காலத்தில் இந்திரனால் செய்யப்பட்ட மனிதாபிமானமற்ற, அநீதியான, வஞ்சனையான செயல்கள் பலவாகும். நீங்கள் ஏன் அவனைத் தடுக்கவில்லை? எனக்கு இன்பமானதை அந்தத் தேவி {சச்சி} செய்யட்டும்; அதுவே அவளுக்கு நிரந்தர நன்மையாகும். தேவர்களே, இதுவே உங்கள் பாதுகாப்புக்கும் உகந்ததாக இருக்கும்” என்றான் {நகுஷன்}.

அதற்குத் தேவர்கள் {நகுஷனிடம்}, “ஓ! சொர்க்கத்தின் தலைவா {நகுஷா}! நீ கட்டளையிட்டதுபோலவே, நாங்கள் இந்திரனின் ராணியைக் {சச்சியை} கொண்டுவருகிறோம். ஓ! வீரமிக்க ஆன்மாவே {நகுஷா}, இந்தக் கோபத்தை விடு! ஓ! தேவர்கள் தலைவா, நீ அமைதியடைவாயாக!” என்றனர்.

சல்லியன் {யுதிஷ்டிரனிடம்} தொடர்ந்தான், “இப்படி அவனிடம் {நகுஷனிடம்} பேசிய பிறகு, தேவர்களும் துறவிகளும் இச்செய்தியைத் தெரிவிப்பதற்காகப் பிருஹஸ்பதியிடமும் {பிரகஸ்பதியிடமும்}, இந்திரனின் ராணியிடமும் {சச்சியிடமும்} சென்றனர். அவர்கள், “ஓ! அந்தணர்களில் முதன்மையானவரே {பிருஹஸ்பதியே}, இந்திரனின் ராணி {சச்சி} தனது பாதுகாப்புக்காக உமது வீட்டை தானே வந்து அடைந்தாள். ஓ! தெய்வீகத் துறவியரில் சிறந்தவரே {பிருஹஸ்பதியே}, நீரும் அவளுக்குப் பாதுகாப்பு அளிப்பதாக உறுதியளித்திருக்கிறீர். ஆனால், ஓ! பெரும் காந்தி கொண்டவரே, இந்திரனின் ராணியை {சச்சியை} நகுஷனுக்கு அளிக்குமாறு தேவர்கள், கந்தர்வர்கள், துறவிகள் ஆகிய நாங்கள் உம்மிடம், வேண்டுகிறோம். தேவர்கள் மன்னனான பெரும் பிரகாசம் மிக்க நகுஷன், இந்திரனுக்கும் மேன்மையானவனாவான். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட வடிவமும் நிறமும் கொண்ட அந்த மங்கை {இந்திராணியான சச்சி}, அவனைத் தனது தலைவனாகத் தேர்ந்தெடுக்கட்டும்!” என்றனர். இப்படிச் சொல்லப்பட்டதும், அந்தத் தேவி, கண்ணீர் வடித்து, இரக்கப்படும்படியான பரிதாபகரமான சொற்களில் விண்ணப்பிக்கும் வகையில் அழுதாள். அவள் {சச்சி} பிருஹஸ்பதியிடம், “ஓ! தெய்வீகத் துறவியரில் சிறந்தவரே {பிருஹஸ்பதி}, நகுஷனை எனது தலைவனாக நான் விரும்பவிலை. ஓ! அந்தணரே, நான் உமது பாதுகாப்பில் இருக்கிறேன். இந்தப் பெரும் அபாயத்தில் இருந்து என்னைக் காப்பாற்றும்!” என்றாள் {சச்சி}.

அதற்குப் பிருஹஸ்பதி, “எனது பாதுகாப்பை அடைந்திருக்கும் ஒருவரை நான் கைவிடமாட்டேன். இதுவே எனது தீர்மானம். ஓ! களங்கமற்ற வாழ்வு கொண்டவளே {இந்திராணியான சச்சியே}, அறமும் உண்மையும் கொண்ட உன்னை நான் கைவிடேன். அறவிதிகளை அறிந்தவனும், உண்மையின் மீது மதிப்பு கொண்டவனும், அதிலும் குறிப்பாக நீதி எது என்பதை அறிந்தவனுமான ஓர் அந்தணனாக நான் இருப்பதால், ஒரு முறையற்ற செயலைச் செய்ய நான் விரும்பேன். நான் அதை ஒருபோதும் செய்ய மாட்டேன்.

தேவர்களில் சிறந்தவர்களே நீங்கள் உங்கள் வழியில் செல்லலாம். இக்காரியம் குறித்து முன்பே பிரம்மன் பாடியிருப்பதைக் கேளுங்கள். அச்சத்தில் பாதுகாப்பை நாடி வரும் ஒருவரை எதிரியிடம் விடுபவன், தனக்குப் பாதுகாப்புத் தேவையாக இருக்கும்போது எந்தப் பாதுகாப்பையும் அடையமாட்டான். அவனது விதை {அவன் விதைத்த விதை} முளைக்க வேண்டிய காலத்தில் முளைக்காது. மழை பெய்ய வேண்டிய காலத்தில் அவனிடம் மழை வராது. அச்சத்தில் பாதுகாப்பை நாடி வரும் ஒருவரை எதிரியிடம் விடுபவன், தான் செய்யும் எந்தக் காரியத்திலும் வெல்லமாட்டான்; உணர்வற்ற அவன், அங்கங்கள் அசைவிழந்து சொர்க்கத்தில் இருந்து விழுவான்; அவனால் கொடுக்கப்படும் காணிக்கைகளை தெய்வம் மறுக்கும். அவனது சந்ததி அகால நேரத்தில் இறக்கும். அவனது முன்னோர்கள் எப்போதும் (தங்களுக்குள்} சண்டையிட்டுக் கொள்வார்கள். இந்திரனோடு கூடிய தேவர்கள் அவன் மீது வஜ்ரத்தை அடிப்பார்கள். இதுவும் {இந்தக் காரியமும்} அப்படிப்பட்டதே என்பதை அறிந்தும், இந்திரனுக்கு விருப்பமான மனைவி என உலகில் பிரபலமானவளும், அவனது {இந்திரனின்} ராணியுமான இந்தச் சச்சியை நான் {எதிரியிடம் [நகுஷனிடம்]} விட மாட்டேன்” என்றார் {பிருஹஸ்பதி}.

சல்லியன் {யுதிஷ்டிரனிடம்} தொடர்ந்தான், “பிறகு தேவர்களும், கந்தர்வர்களும், அந்தத் தேவர்களின் ஆசானிடம் {பிருஹஸ்பதியிடம்} இச்சொல்லைச் சொன்னார்கள், “ஓ! பிருஹஸ்பதி, தகுதியான ஏதாவதொரு உரத்த கொள்கையைத் திட்டமிடுவீராக! {வலுவான திட்டத்தை வகுப்பீராக!}” என்றனர். அதற்குப் பிருஹஸ்பதி {தேவர்களிடம்}, “மங்கலகரமான தோற்றம் கொண்ட இந்தத் தேவி {இந்திராணியான சச்சி}, {தன்னைக் கோரும்} அவனது {நகுஷனது} முன்மொழிவுக்கு {ஆசைக்குத்} தன்னைத் தயார் செய்வதற்காக நகுஷனிடம் சிறிது காலத்தை {அவகாசத்தைக்} கேட்கட்டும். இதுவே இந்திரனின் ராணிக்கும், நம் அனைவருக்கும் நன்மையாக இருக்கும். தேவர்களே, காலம் பல இடையூறுகளை எழுப்பும். {இந்தத் தேவியான சச்சி, கேட்கும்} காலமே {நகுஷனின்} காலத்தைக் கடத்தும். அவனுக்கு அருளப்பட்டுள்ள வரத்தின் அறத்தால் நகுஷன் கர்வம் உள்ளவனாகவும் பலவானாகவும் இருக்கிறான்!” என்றார் {பிருஹஸ்பதி}.

சல்லியன் {யுதிஷ்டிரனிடம்} தொடர்ந்தான், “பிருஹஸ்பதி இப்படிப் பேசியதும், தேவர்கள் மகிழ்ந்து, “ஓ! அந்தணரே, நன்று சொன்னீர். இதுவே தேவர்கள் அனைவருக்கும் நன்மையைத் தரும். இதில் ஐயமில்லை. இந்தத் தேவி {சச்சி} அமைதியேற்படச் செய்யட்டும்” என்றனர். பிறகு அக்னியின் தலைமையிலான அந்தத் தேவர்களின் கூட்டம் அனைத்து உலகங்களின் நன்மைக்கான நோக்கத்துடன், இந்திரனின் ராணியிடம் {சச்சியிடம்} அமைதியான முறையில் பேசினர். அந்தத் தேவர்கள் {சச்சியிடம்}, “இந்த முழு அண்டத்தில் உள்ள அசைவன மற்றும் அசையாதன ஆகிவற்றைத் தாங்குபவள் நீயே. கற்பும், உண்மையும் கொண்ட நீ, நகுஷனிடம் செல்வாயாக! உன்னிடம் காமங்கொண்டிருக்கும் அந்தத் தீயவன் {நகுஷன்}, விரைவில் விழுவான்; ஓ! தேவி {சச்சி}, இந்திரன் தேவர்களின் அரசாட்சியை {மீண்டும்} அடைவான்!” என்றனர். அந்த ஆழ்ந்த ஆய்வின் விளைவுகளை உறுதி செய்து கொண்ட இந்திரனின் ராணி {சச்சி}, தனது முடிவை அடைய விரும்பி, கடுமுகம் கொண்ட நகுஷனிடம் கூச்சத்துடன் சென்றாள். அந்தத் தீய நகுஷனும், காமத்தால் அறிவற்றவனாகி, அவள் {சச்சி} எப்படிப்பட்ட இளமையையும் அழகையும் கொண்டவள் என்பதைக் கண்டு மிகுந்த மனநிறைவு கொண்டான்.

************************

தொடர்புடைய பதிவுகள்

• நகுஷனின் தீய எண்ணம்! - உத்யோக பர்வம் பகுதி 11 
• பிருஹஸ்பதியின் நெருப்புப் பிள்ளைகள்! - வனபர்வம் பகுதி 218
• அங்கீரசின் மகள்கள்! - வனபர்வம் பகுதி 217    
• அங்க வங்க கலிங்க தேசங்கள் பிறந்த கதை | ஆதிபர்வம் - பகுதி 104

இப்பதிவு குறித்து முகநூலில் Like/Comment/Share செய்யலாமே!

Post by முழு மஹாபாரதம்.