Monday, October 28, 2019

உதானனென்னும் பிரம்மம்! - அஸ்வமேதபர்வம் பகுதி – 24

Udana, the nature of Brahma! | Aswamedha-Parva-Section-24 | Mahabharata In Tamil

(அநுகீதா பர்வம் - 09)


பதிவின் சுருக்கம் : தேவமதரும், நாரதரும் படைப்பு முதலியவற்றைக் குறித்துப் பேசிக் கொண்டிருந்ததைத் தமது மனைவிக்குச் சொன்ன பிராமணர்...


பிராமணர் {தன் மனைவியிடம்}, "இது தொடர்பாக நாரதருக்கும், முனிவர் தேவமதருக்கும் இடையில் நடைபெற்ற உரையாடலைக் கொண்ட பழங்கதை குறிப்பிடப்படுகிறது.(1)


தேவமதர், "ஓர் உயிரினம் பிறக்கும்போது முதலில் இருப்புக்குள் வருவதெது? பிராணனா? அபானனா? சமானனா? வியானனா? அல்லது உதானனா?" என்று கேட்டார்.(2)

நாரதர், "அந்த உயிரினம் எதைக் கொண்டு படைக்கப்படுகிறதோ அதைவிட வேறொன்று அந்த உயிரனத்தை முதலில் அடைகிறது. உயிர்க்காற்றுகள் குறுக்குவெட்டாகவும், மேல்நோக்கியும், கீழ்நோக்கியும் செல்லும் இரட்டைகளாக {துவந்தவங்களாக} இருப்பனவென அறியப்படுகின்றன" என்றார் {நாரதர்}[1].(3)

[1] கும்பகோணம் பதிப்பில், "பிராணத் துவந்துவமும், திர்யக்கும் {மானிடர் முதலியவரும்}, உயர்ந்ததும் {தேவர் முதலியவர்களும்}, தாழ்ந்ததும் {பசு [விலங்குகள்] முதலியனவையும்} தெரிந்து கொள்ளத்தக்கன" என்றிருக்கிறது.

தேவமதர், "(உயிர் காற்றுகளில்) எவரால் ஓர் உயிரினம் உண்டாக்கப்படுகிறது? அவர்களில் முதலில் வருவது எவர்? குறுக்குவெட்டாகவும், மேல்நோக்கியும், கீழ்யோக்கியும் நகரும் இரட்டை உயர்க்காற்றுகள் எவை என்பதை எனக்குச் சொல்வீராக" என்று கேட்டார்.(4)

நாரதர், "சங்கல்பத்தில் (விருப்பத்தில்) இருந்து இன்பம் {ஆனந்தம்} எழுகிறது. அஃது ஒலியில் இருந்தும் எழுகிறது. அது சுவையில் இருந்தும் எழுகிறது; அது நிறத்தில் இருந்தும் எழுகிறது.(5) உயிர்நீரில் {சுக்கிலத்தில்} இருந்து குருதியில் {சோணிதத்தில்} கலந்து முதலில் பாய்வது பிராணனாகும். பிராணனால் உயிர் நீர் மாறுதலையடைந்ததும், அபானன் பாய்கிறது.(6) உயிர்நீரில் இருந்தும் இன்பம் எழுகிறது. சுவையில் இருந்தும் அஃது எழுகிறது. இதுவே உதானனின் வடிவமாகும் (விளைவாகும்). கலவியில் இருந்து இன்பம் உண்டாகிறது.(7) ஆசையில் இருந்து உயிர் நீர் {சுக்கிலம்} உண்டாகிறது. ஆசையில் இருந்து மாதவிடாய் சுழற்சியும் {ரஜஸும்} உண்டாகிறது. சமானன் மற்றும் வியானனால் உண்டாக்கப்பட்ட உயிர்நீர் மற்றும் குருதியின கலவிக்குள்,(8) பிராணன் மற்றும் அபானனைக் கொண்ட இரட்டை குறுக்குவெட்டாகவும், மேல்நோக்கியும் நகர்ந்து நுழைகிறது. வியானன், சமானன் ஆகிய இரண்டும் குறுக்குவெட்டாக நகரும் ஓர் இரட்டையாக அமைகின்றன.(9)

தேவர்கள் அனைவரும் அக்னியாக (நெருப்பாக) இருக்கின்றனர். இதுவே வேதத்தின் போதனையாகும். நுண்ணறிவுடன் கூடிய ஒரு பிராமணனிடம் அக்னியைக் குறித்த அறிவு எழுகிறது.(10) அந்த நெருப்பின் புகை இருளின் (இருள் {தமஸ்} என்றழைக்கப்படும் குணத்தின்) வடிவில் இருக்கிறது. ஆசை என்ற பெயரில் அறியப்படும் குணம் {ரஜஸ்} அதன் சாம்பலில் இருக்கிறது. நல்லியல்பின் குணம் {சத்வ குணம்} ஆகுதிகள் ஊற்றப்படும் நெருப்பின் பகுதியில் இருந்து எழுகிறது[2].(11) வேள்விகளைக் குறித்து அறிந்தவர்கள் சமானனும், வியானனும் நல்லியல்பின் குணத்தில் இருந்து வந்தன என்பதை அறிவார்கள். பிராணனும், அபானனும் (தெளிந்த நெய்யாலான) ஆகுதிகளின் பகுதிகளாகும். அவற்றுக்கு நடுவே நெருப்பிருக்கிறது.(12) பிராமணர்கள் அறிவதைப் போல அதுவே உதானனின் சிறந்த வடிவம் (அல்லது இருக்கை) ஆகும். இரட்டைகளில் தனித்துவமானதெது என்பதைச் சொல்கிறேன் கேட்பீராக.(13) பகலும், இரவும் இரட்டையாக அமைகின்றன. அவற்றுக்கு நடுவே நெருப்பிருக்கிறது. பிராமணர்கள் அறிவதைப் போல அதுவே உதானனின் சிறந்த இருக்கையாகும்[3].(14)

[2] "இரண்டாவது வரியில் உள்ள சர்வம் என்ற சொல்லை நீலகண்டர் எடுத்தாண்டாலும் அது பிழையானதாகும். இங்கே, நெருப்பின் பல்வேறு பகுதிகள் பல்வேறு குணங்களைக் கொண்டதாகச் சொல்லப்படுகிறது. புகையானது இருளின் (தமஸின்) வடிவமாகும்; சாம்பலானது ஆசை {ரஜஸ்} குணமாகும்; அதே வேளையில் ஆகுதிகள் ஊற்றப்படும் சுடர்மிக்கத் தழலானது நல்லியல்பின் {சத்வ} குணமாகும்" எனக் கங்குலி இங்கே விளக்குகிறார். கும்பகோணம் பதிப்பில், "அக்னிக்குத் தமோரூபம் புகையாகவும், ரஜஸ் பஸ்மமாகவும் இருக்கின்றன. எந்தப் பரமாத்மாவாகிற அக்னியில் ஹவிஸ் ஹோமம் பண்ணப்படுகிறதோ அதிலிருந்து எல்லாம் உண்டாகின்றன" என்றிருக்கிறது.

[3] கும்பகோணம் பதிப்பில், "நிர்த்வந்த்வமென்பதை நான் சொல்லுகிறேன்; கேள். அஹஸும், ராத்ரியுமாகிய இவை துவந்துவமாகும். அவைகளின் நடுவில் பரமாத்மாவென்னும் அக்னி இருக்கிறது. உதானனென்னும் பிரம்மத்தினுடைய சிறந்ததான இந்த ரூபத்தைப் பிராம்மணர்கள் அறிகிறார்கள்" என்றிருக்கிறது. அஹஸ், ராத்ரி என்பதன் அடிக்குறிப்பில், "வித்யை, அவித்யை என்றாவது, ஸுஷுப்தி, ஜாகரணம் என்றாவது, உத்பத்தி, பிரளயம் என்றாவது கொள்ளலாம் என்பது பழைய உரை" என்றிருக்கிறது.

இருப்பு, இல்லாமை என்பன இரட்டையாக அமைகின்றன. அவற்றுக்கு நடுவே நெருப்பிருக்கிறது. பிராமணர்கள் அறிவதைப் போல அதுவே உதானனின் சிறந்த இருக்கையாகும்.(15) முதலில் இருப்பது சமானன். பின்னிருப்பது வியானன். பின்னதின் {வியானனின்} இயக்கம் அதன் {சமானனின்} மூலமே நடைபெறுகிறது. இரண்டாவதாக, மீண்டும் சமானன் இயங்கத் தொடங்குகிறது.(16) வியானன் மட்டுமே அமைதியாக இருக்கிறது. அமைதியே நித்திய பிரம்மமாகும். பிராமணர்கள் அறிவதைப் போல அதுவே உதானனின் சிறந்த இருக்கையாகும்[4].(17)

[4] "உரையாசிரியர்களின் விளக்கங்களை வெளிக்கொணர முயலாமல் நான் இந்தச் சுலோகங்களை வரிக்கு வரியே மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன். அச்சடித்த உரைகள் சரியாக இல்லை. நீலகண்டரால் பின்பற்றப்பட்ட உரை அர்ஜுன் மிஸ்ராவின் உரையில் இருந்து வேறுபடுகிறது. சுலோகங்களின் வரிசையே கூட அனைத்து உரைகளிலும் சரியாக இல்லை" எனக் கங்குலி இங்கே விளக்குகிறார். கும்பகோணம் பதிப்பில் இதற்குப் பின்பும், மெய் பொய் ஸத் அஸத், சுபம் அசுபம், ஆகிய இரட்டைகள் {துவந்துவங்கள்} பேசப்படுகின்றன. மேலும் அவற்றின் தொடர்ச்சியாக, "மேலான அந்தப் பிரம்மமானது (எந்த ஸங்கல்பத்தால்) ஸமானனாகவும், வியானனாகவும் ஆகிறதோ அந்த ஸங்கல்பத்தினால் கர்மமானது விஸ்தரிக்கப்படுகிறது. இரண்டாவதோ ஸமானனால் மறுபடியுமே நிச்சயிக்கப்படுகிறது. வாமதேவருடைய ஞானமானது சாந்தியைப் பிரயோஜனமாகக் கொண்டது. சாந்தியானது ஸனாதனமான பிரம்மம். உதானனென்னும் பிரம்மத்தினுடைய இந்தச் சிறந்த ரூபத்தைப் பிராமணர்கள் அறிகிறார்கள்" என்றிருக்கிறது. பிபேக்திப்ராயின் பதிப்பில், "சமானன் முதலில் வருகிறது. ஊடுருவும் வியானன் தன் பணியைச் செய்கிறது. மூன்றாவதாக வருவது ஊடுருவும் சமானனாகும். வாமதேவன் அமைதியின் நிமித்தமாக இருக்கிறான். அமைதியே நித்திய பிரம்மமாகும். கல்விமான்களான பிராமணர்கள் இஃதை உதானனின் பரவடிவமாக அறிகிறார்கள்" என்றிருக்கிறது. வாமதேவன் என்பதன் அடிக்குறிப்பில், "இஃது என்ன என்பது தெளிவாகப் புரியவில்லை. வாமதேவர் என்ற பெயரில் ஒரு முனிவர் இருந்தார். எனினும், வாமதேவன் என்பது ருத்திரர்களுக்குச் சமமாகவும், சிவனின் தன்மையாகவும் கருதப்படுகிறது" என்றிருக்கிறது.

அஸ்வமேதபர்வம் பகுதி – 24ல் உள்ள சுலோகங்கள் : 17

ஆங்கிலத்தில் | In English

மஹாபாரதத்தின் முக்கிய மனிதர்கள் வரும் பகுதிகள்

அகம்பனன் அகலிகை அகஸ்தியர் அகிருதவரணர் அக்ருதவ்ரணர் அக்னி அங்கதன் அங்காரபர்ணன் அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அசலன் அசுவினிகள் அஞ்சனபர்வன் அதிரதன் அத்புதன் அத்ரி அத்ரிசியந்தி அபிமன்யு அம்பரீஷன் அம்பா அம்பாலிகை அம்பிகை அம்பை அயோதா தௌம்யா அரிஷ்டநேமி அருணன் அருணி அருந்ததி அர்வாவசு அர்ஜுனன் அலம்பலன் அலம்புசன் அலம்புசை அலர்க்கன் அலாயுதன் அவிந்தியன் அவுர்வா அனுகம்பகன் அனுவிந்தன் அன்சுமான் அஷ்டகன் அஷ்டவக்கிரர் அஸ்மர் அஸ்வசேனன் அஸ்வத்தாமன் அஸ்வபதி அஹல்யை ஆங்கரிஷ்டன் ஆணிமாண்டவ்யர் ஆதிசேஷன் ஆத்ரேயர் ஆர்யகன் ஆர்ஷ்டிஷேணர் ஆஜகரர் ஆஸ்தீகர் இக்ஷ்வாகு இந்திரசேனன் இந்திரசேனை இந்திரத்யும்னன் இந்திரன் இந்திரஜித் இந்திரோதர் இராவான் {அரவான்} இல்வலன் உக்கிரசேனன் உக்தன் உக்ரசேனன் உசீநரன் உச்சைஸ்ரவஸ் உதங்கர் உதங்கா உதத்யர் உத்தமௌஜஸ் உத்தரன் உத்தரை உத்தவர் உத்தாலகர் உபமன்யு உபரிசரன் உபஸ்ருதி உமை உலூகன் உலூபி ஊர்வசி எலபத்திரன் ஏகதர் ஏகதன் ஏகலவ்யன் ஐராவதன் ஓகவதி ஔத்தாலகர் ஔத்தாலகி கங்கன் கங்கை கசன் கசியபர் கடோத்கசன் கணிகர் கண்வர் கதன் கத்ரு கந்தன் கபிலர் கபோதரோமன் கயன் கராளன் கருடன் கர்ணன் கலி கல்கி கல்மாஷபாதன் கவந்தன் கனகன் கஹோடர் காகமா காக்ஷிவத் காசியபர் காதி காந்தாரி காமதேனு காயத்ரி காயவ்யன் கார்க்கோடகன் கார்க்யர் கார்த்தவீரியார்ஜுனன் கார்த்திகை காலகவிருக்ஷீயர் காலகேயர் காலவர் காலன் காளி கிந்தமா கிரது கிரந்திகன் கிராதன் கிரிசன் கிரிடச்சி கிருதவர்மன் கிருதவீர்யன் கிருதாசி கிருபர் கிருபி கிருஷ்ணன் கிர்மீரன் கீசகர்கள் கீசகன் குசிகன் குணகேசி குணி-கர்க்கர் குண்டதாரன் குந்தி குந்திபோஜன் குபேரன் கும்பகர்ணன் குரு குரோதவாசர்கள் குவலாஸ்வன் கேசினி கேசின் கேதுவர்மன் கைகேயன் கைகேயி கைடபன் கோடிகன் கோமுகன் கௌசிகர் கௌசிகி கௌதமர் கௌதமன் கௌதமி க்ஷத்ரபந்து க்ஷேமதர்சின் க்ஷேமதூர்த்தி சகரன் சகாதேவன் சகுந்தலை சகுனி சக்திரி சக்ரதேவன் சங்கன் சசபிந்து சச்சி சஞ்சயன் சஞ்சயன் 1 சதயூபன் சதானீகன் சத்தியசேனன் சத்தியபாமா சத்தியர் சத்தியவதி சத்தியஜித் சத்யசேனன் சத்யபாமா சத்யவான் சத்ருஞ்சயன் சந்தனு சந்திரன் சமங்கர் சமீகர் சம்சப்தகர்கள் சம்பரன் சம்பா சம்பாகர் சம்பை சம்வர்ணன் சம்வர்த்தர் சரபன் சரஸ்வதி சர்மின் சர்மிஷ்டை சர்யாதி சலன் சல்லியன் சனத்சுஜாதர் சஹஸ்ரபத் சாகரன் சாண்டிலி சாண்டில்யர் சாத்யகி சாத்யர்கள் சாந்தை சாம்பன் சாம்யமணி சாரங்கத்வஜன் சாரஸ்வதர் சாரிசிரிகன் சாருதேஷ்ணன் சார்வாகன் சால்வன் சாவித்ரி சிகண்டி சிங்கசேனன் சிசுபாலன் சித்திரசேனன் சித்திரன் சித்திராங்கதை சித்ரகுப்தன் சித்ரவாஹனன் சிநி சிந்துத்வீபன் சிபி சியவணன் சியவனர் சிரிகாரின் சிரிங்கின் சிருஞ்சயன் சிவன் சீதை சுகர் சுகன்யா சுகுமாரி சுகேது சுக்ரது சுக்ரன் சுக்ரீவன் சுசர்மன் சுசோபனை சுதக்ஷிணன் சுதசோமன் சுதர்சனன் சுதர்மை சுதன்வான் சுதாமன் சுதேவன் சுதேஷ்ணை சுநந்தை சுந்தன் உபசுந்தன் சுபத்திரை சுப்ரதீகா சுமித்திரன் சுமுகன் சுரதன் சுரதை சுரபி சுருதகர்மன் சுருதசேனன் சுருதர்வன் சுருதர்வான் சுருதாயுதன் சுருதாயுஸ் சுருவாவதி சுலபை சுவர்ணஷ்டீவின் சுவாகா சுவேதகேது சுனந்தை சுனஸ்ஸகன் சுஷேணன் சுஹோத்திரன் சூதன்வான் சூரன் சூரியதத்தன் சூரியவர்மன் சூரியன் சூர்ப்பனகை சேகிதானன் சேதுகன் சேனஜித் சைகாவத்யர் சைப்யை சைரந்திரி சோமகன் சோமதத்தன் சௌதி சௌதியும்னி சௌனகர் தக்ஷகன் தக்ஷன் தண்டதாரன் தண்டன் தண்டி ததீசர் தத்தாத்ரேயர் தபதி தபஸ் தமயந்தி தமனர் தம்போத்பவன் தர்மதர்சனர் தர்மதேவன் தர்மத்வஜன் தர்மவியாதர் தர்மாரண்யர் தளன் தனு தாத்ரேயிகை தாரகன் தாருகன் தார்க்ஷ்யர் தாலப்யர் தியுமத்சேனன் திரஸதஸ்யு திரிசிரன் திரிதர் திரிஜடை திருதராஷ்டிரன் திருதவர்மன் திருஷ்டத்யும்னன் திரௌபதி திலீபன் திலோத்தமை திவோதாசன் தீர்க்கதமஸ் துச்சலை துச்சாசனன் துந்து துரியோதனன் துருபதன் துருபதன் புரோகிதர் துரோணர் துர்க்கை துர்மதன் துர்மர்ஷணன் துர்முகன் துர்வாசர் துர்ஜயன் துலாதாரன் துவஷ்டிரி துவாபரன் துவிதன் துஷ்கர்ணன் துஷ்யந்தன் தேவ தேவகி தேவசர்மன் தேவசேனா தேவசேனை தேவமதர் தேவயானி தேவராதன் தேவலர் தேவஸ்தானர் தேவாபி தௌமியர் நகுலன் நகுஷன் நமுசி நரகாசுரன் நரன் நளன் நளன்2 நாகன் நாசிகேதன் நாடீஜங்கன் நாரதர் நாராயணர்கள் நாராயணன் நிருகன் நிவாதகவசர்கள் நீலன் நைருதர்கள் பகதத்தன் பகர் பகன் பகீரதன் பங்காஸ்வனன் பசுஸகன் பஞ்சசிகர் பஞ்சசூடை பத்மநாபன் பத்மன் பத்ரகாளி பத்ரசாகன் பத்ரா பப்ருவாஹனன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பராசரர் பராவசு பரிக்ஷித் பரீக்ஷித்1 பர்ணாதன் பர்வதர் பலராமன் பலன் பலி பலிதன் பாகுகன் பாணன் பாண்டியன் பாண்டு பானுமதி பானுமான் பாஹ்லீகர் பிங்களன் பிங்களை பிரகலாதன் பிரதர்த்தனன் பிரதிவிந்தியன் பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரத்னஸ்வன் பிரமாதின் பிரம்மதத்தன் பிரம்மத்வாரா பிரம்மன் பிரம்மாதி பிராதிகாமின் பிருகதஸ்வர் பிருகத்யும்னன் பிருகு பிருது பிருந்தாரகன் பிருஹத்சேனை பிருஹத்பலன் பிருஹத்ரதன் பிருஹந்நளை பிருஹஸ்பதி பீமன் பீமன்1 பீஷ்மர் புரு புருரவஸ் புரோசனன் புலஸ்தியர் புலஹர் புலோமா புஷ்கரன் பூமாதேவி பூரி பூரிஸ்ரவஸ் பூஜனி போத்யர் பௌரவன் பௌரிகன் பௌலோமர் மங்கணகர் மங்கி மடன் மணிமான் மதங்கன் மதயந்தி மதிராக்ஷன் மது மதுகைடபர் மந்தபாலர் மந்தரை மயன் மருத்தன் மலயத்வஜன் மனு மஹாபிஷன் மஹிஷன் மஹோதரர் மாணிபத்ரன் மாதலி மாதவி மாத்ரி மாந்தாதா மாரீசன் மார்க்கண்டேயர் மாலினி மிருத்யு முகுந்தன் முசுகுந்தன் முத்கலர் முனிவர்பகன் மூகன் மேதாவி மேனகை மைத்ரேயர் யது யமன் யயவரர் யயாதி யவக்கிரீ யாதுதானி யாஜ்ஞவல்கியர் யுதாமன்யு யுதிஷ்டிரன் யுயுத்சு யுவனாஸ்வன் ரந்திதேவன் ராகு ராதை ராமன் ராவணன் ராஜதர்மன் ரிசீகர் ரிதுபர்ணன் ரிஷபர் ரிஷ்யசிருங்கர் ருக்மரதன் ருக்மி ருக்மிணி ருசங்கு ருசி ருத்திரன் ருரு ரேணுகன் ரேணுகை ரைப்பியர் ரோமபாதன் ரோஹிணி லக்ஷ்மணன் லட்சுமணன் லட்சுமி லபிதை லோகபாலர்கள் லோபாமுத்திரை லோமசர் லோமபாதன் லோமஹர்ஷனர் வசாதீயன் வசிஷ்டர் வசு வசுதேவர் வசுமனஸ் வசுமான் வசுஹோமன் வதான்யர் வந்தின் வருணன் வர்கா வஜ்ரவேகன் வஜ்ரன் வாசுகி வாதாபி வாமதேவர் வாயு வார்ஷ்ணேயன் வாலகில்யர் வாலி விகர்ணன் விசரக்கு விசாகன் விசித்திரவீரியன் விசோகன் விதுரன் விதுலை விந்தன் விபாண்டகர் விபாவசு விபீஷணன் விபுலர் வியாக்ரதத்தன் வியாசர் வியுஷிதஸ்வா விராடன் விருத்திரன் விருபாகஷன் விருஷகன் விருஷசேனன் விருஷதர்பன் விருஷபர்வன் விரோசனன் விவிங்சதி வினதை விஷ்ணு விஸ்வகர்மா விஸ்வாமித்ரர் வீதஹவ்யன் வீரத்யும்னன் வீரபத்ரன் வேதா வேனன் வைகர்த்தனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு வைனியன் ஜடாசுரன் ஜடாயு ஜந்து ஜமதக்னி ஜரத்காரு ஜராசந்தன் ஜரிதை ஜரை ஜலசந்தன் ஜனகன் ஜனதேவன் ஜனபதி ஜனமேஜயன் ஜனமேஜயன் 1 ஜாம்பவதி ஜாரிதரி ஜாஜலி ஜிமூதன் ஜீவலன் ஜெயத்சேனன் ஜெயத்ரதன் ஜைகிஷவ்யர் ஜோதஸ்நாகாலி ஷாமந்தர் ஸனத்குமாரர் ஸுமனை ஸுவர்ச்சஸ் ஸ்கந்தன் ஸ்தாணு ஸ்தூணாகர்ணன் ஸ்யூமரஸ்மி ஸ்ரீ ஸ்ரீமதி ஸ்ரீமான் ஸ்வேதகி ஸ்வேதகேது ஸ்வேதன் ஹயக்ரீவன் ஹரிச்சந்திரன் ஹர்யஸ்வன் ஹனுமான் ஹாரீதர் ஹிடிம்பன் ஹிடிம்பை ஹிரண்யவர்மன் ஹோத்திரவாஹனர்