Friday, March 31, 2017

கர்ணனிடம் புறமுதுகிட்ட யுதிஷ்டிரன்! - கர்ண பர்வம் பகுதி – 62

Yudhishthira retreated from Karna! | Karna-Parva-Section-62 | Mahabharata In Tamil


பதிவின் சுருக்கம் : யுதிஷ்டிரனை முற்றுகையிட்ட துரியோதனன்; யுதிஷ்டிரனை மீட்க விரைந்த பாண்டவப் படை; அந்தப் பாண்டவப் படை முழுவதையும் தனியொருவனாகத் தடுத்த கர்ணன்; சகாதேவனால் தாக்கப்பட்ட துரியோதனன்; சினம் கொண்ட கர்ணன் பாண்டவத் துருப்புகளை விரட்டியது; யுதிஷ்டிரனைத் தாக்கிய கர்ணன்; கௌரவப் படையைப் பிளந்த யுதிஷ்டிரன்; கர்ணனால் தாக்கப்பட்டு அவனிடம் இருந்து பின்வாங்கிச் சென்ற யுதிஷ்டிரன்...


சஞ்சயன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சொன்னான், “அப்போது அந்த அழகிய அர்ஜுனன், வெண்குதிரைகள் பூட்டப்பட்டதும், நாராயணனாலேயே {கிருஷ்ணனால்} செலுத்தப்பட்டதுமான அந்த முதன்மையான தேரில் {அங்கே} காட்சியளித்தான்.(1) பெருங்கடலைக் கலங்கடிக்கும் சூறாவளியைப் போல, ஓ! மன்னர்களில் முதன்மையானவரே {திருதராஷ்டிரரே}, விஜயன் {அர்ஜுனன்} அந்தப் போரில் குதிரைவீரர்கள் நிறைந்த உமது படையைக் கலங்கடித்தான்.(2) வெண்குதிரைகளைக் கொண்டவனான அர்ஜுனன் வேறு காரியத்தில் {போரில்} ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தபோது, உமது மகன் துரியோதனன், சினத்தால் நிறைந்து, பழிவாங்கும் விருப்பத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு, தன் துருப்புகளில் பாதி அளவு சூழச் சென்று, முன்னேறி வந்து கொண்டிருந்த யுதிஷ்டிரனைத் திடீரென முற்றுகையிட்டான்.(3) பிறகு அந்தக் குரு மன்னன் {துரியோதனன்}, எழுபத்துமூன்று கத்தி தலைக் கணைகளால் {க்ஷுரப்ரங்களால்} அந்தப் பாண்டுவின் மகனை {யுதிஷ்டிரனைத்} துளைத்தான். இதனால் கோபத்தால் தூண்டப்பட்டவனும், குந்தியின் மகனுமான யுதிஷ்டிரன்,(4) முப்பது அகன்ற தலை கணைகளால் {பல்லங்களால்} உமது மகனை {துரியோதனனை} வேகமாகத் தாக்கினான். அப்போது, யுதிஷ்டிரனைப் பிடிப்பதற்காகக் கௌரவத் துருப்புகள் மிக வேகமாக விரைந்தன.(5)


எதிரியின் தீய எண்ணங்களைப் புரிந்து கொண்ட பாண்டவப் படையின் பெருந்தேர்வீரர்கள், ஒன்றாகச் சேர்ந்து, குந்தியின் மகனான யுதிஷ்டிரனை மீட்பதற்காக அவனை நோக்கி விரைந்தனர்.(6) உண்மையில், நகுலன், சகாதேவன், பிருஷதன் மகனான திருஷ்டத்யும்னன் ஆகியோர் ஒரு முழு அக்ஷௌஹிணி துருப்புகளால் சூழப்பட்டு இவ்வாறு யுதிஷ்டிரனை நோக்கிச் சென்றனர்.(7) பீமசேனனும், அந்தப் போரில் உமது படையின் பெருந்தேர்வீரர்களை நசுக்கி, எதிரிகளால் சூழப்பட்ட மன்னனை {யுதிஷ்டிரனை} நோக்கிச் சென்றான்.(8) வைகர்த்தனன் என்றும் அழைக்கப்பட்ட கர்ணன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, அடர்த்தியான கணைமாரிகளை ஏவிக் கொண்டு, (யுதிஷ்டிரனை மீட்பதற்காக) இவ்வாறு முன்னேறிவரும் அந்த வலிமைமிக்க வில்லாளிகள் அனைவரையும் தனியொருவனாகத் தடுத்தான்.(9) அவர்களும் அடர்த்தியான கணைமாரிகளை ஏவி, எண்ணற்ற வேல்களை வீசி உறுதியாகப் போரிட்டாலும், ராதையின் மகனை {கர்ணனைப்} பார்க்கக் கூட அவர்களால் முடியவில்லை.(10)

உண்மையில், தாக்கும் மற்றும் தடுக்கும் ஆயுதங்கள் அனைத்திலும் திறன் வாய்ந்தவனான அந்த ராதையின் மகன் {கர்ணன்}, பெரும் வில்லாளிகளான அவர்கள் அனைவரையும் தடுத்தான்.(11) எனினும், உயர் ஆன்ம சகாதேவன், (துரியோதனன் இருந்த இடத்திற்கு) வேகமாக அணுகி, தாமதமில்லாமல் ஒரு (தெய்வீக) ஆயுதத்தை இருப்புக்கு அழைத்து, இருபது கணைகளால் துரியோதனனைத் துளைத்தான்.(12) இவ்வாறு சகாதேவனால் துளைக்கப்பட்ட குரு மன்னன் {துரியோதனன்}, குருதியால் மறைக்கப்பட்டு, கன்னப்பொட்டுகள் {கபோலங்கள்} பிளக்கப்பட்ட பெரும் யானை ஒன்றைப் போல அழகாக இருந்தான்.(13) பெரும் சக்தி கொண்ட கணைகள் பலவற்றால் ஆழமாகத் துளைக்கப்பட்ட உமது மகனை {துரியோதனனைக்} கண்டவனும், தேர்வீரர்களில் முதன்மையானவனுமான அந்த ராதையின் மகன் {கர்ணன்}, சினத்தால் நிறைந்து அந்த இடத்திற்கு விரைந்து சென்றான்.(14) அந்த அவல நிலைக்குக் குறைக்கப்பட்ட துரியோதனனைக் கண்ட கர்ணன், தன் ஆயுதங்களை வேகமாக இருப்புக்கு அழைத்து, யுதிஷ்டிரன் மற்றும் பிருஷதன் மகனின் {திருஷ்டத்யும்னனின்} துருப்புகளைக் கொல்லத் தொடங்கினான்.(15)

இவ்வாறு உயர் ஆன்மக் கர்ணனால் கொல்லப்பட்ட யுதிஷ்டிரனின் துருப்புகள், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, சூதன் மகனின் கணைகளால் பீடிக்கப்பட்டு விரைவில் தப்பி ஓடின.(16) கணைகளின் மழையானது அங்கே மொத்தமாகப் பொழிந்தது. உண்மையில், சூதன் மகனின் {கர்ணனின்} வில்லில் இருந்து அடுத்தடுத்து ஏவப்பட்ட அவை {கணைகள்}, முன்பு ஏவப்பட்டவற்றின் சிறகை {வால்பகுதியைத்} தங்கள் தலையால் {கணை முனையால்) தீண்டின.(17) அந்தக் கணைமாரிப் பொழிவில் {கணைகள்} ஒன்றோடொன்று மோதிக்கொண்டதன் விளைவால், ஓ! ஏகாதிபதி, ஆகாயத்தில் நெருப்புண்டாவதைப் போலத் தெரிந்தது.(18), ஓ! மன்னா, முன்னேறிச் செல்லும் வெட்டுக்கிளிகளின் கூட்டத்தைப் போன்றவையும், எதிரிகளின் உடல்களைத் துளைக்க வல்லவையுமான கணைகளால், அந்தக் கர்ணன், திசைகளின் பத்து புள்ளிகளையும் விரைவில் மறைத்தான்.(19) உயர்ந்த ஆயுதங்களை வெளிப்படுத்திய கர்ணன், செஞ்சந்தனக்குழம்பால் பூசப்பட்டவையும், தங்கம் மற்றும் ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டவையுமான தன் இரு கரங்களையும் பெரும் சக்தியுடன் அசைக்கத் தொடங்கினான்.(20)

பிறகு, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, அனைத்துப் பக்கங்களையும் தன் கணைகளால் மலைக்கச் செய்த கர்ணன், நீதிமானான யுதிஷ்டிரனை ஆழமாகப் பீடித்தான்.(21) இதன் காரணமாகச் சினத்தால் நிறைந்த தர்மனின் மகன் யுதிஷ்டிரன், ஐம்பது கூரிய கணைகளால் கர்ணனைத் தாக்கினான்.(22) அந்தக் கணைமாரியால் உண்டான இருளின் விளைவால், போரானது காணப் பயங்கரமானது. கங்க இறகுகளைக் கொண்ட பல்வேறு வகைக் கூரிய கணைகளாலும், கல்லில் கூராக்கப்பட்ட எண்ணற்ற அகன்ற தலை கணைகளாலும் {பல்லங்களாலும்}, பல்வேறு வகைகளிலான ஈட்டிகள், வாள்கள் மற்றும் கதாயுதங்களினாலும், அவர்களைத் தர்மனின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்} கொன்ற போது, ஓ! ஏகாதிபதி, உமது துருப்புகளுக்கு மத்தியில் பெரும் துன்பக் குரல்கள் எழுந்தன.(23,24) அற ஆன்மா கொண்ட அந்தப் பாண்டுவின் மகன் {யுதிஷ்டிரன்}, தீமை செய்ய விரும்பித் தன் கண்களை எங்கே செலுத்தினானோ, ஓ! பாரதக் குலத்தின் காளையே, அங்கே உமது படை பிளந்தது.(25) பெருஞ்சினத்தால் தூண்டப்பட்டவனும், அளவிலா ஆன்மா கொண்டவனுமான கர்ணனும், பதிலடி கொடுக்கும் விருப்பத்தால் ஈர்க்கப்பட்டு, முகத்தில் கோபம் கொப்பளிக்க அந்தப் போரில் துணிக்கோல்கணைகளையும், அர்த்தச்சந்திரக் கணைகளையும், கன்றின் பல் போன்ற தலைகளைக் கொண்ட கணைகளையும் {வத்ஸதந்தங்களையும்} ஏவிக் கொண்டு, நீதிமானான மன்னனும், பாண்டுவின் மகனுமான யுதிஷ்டிரனை எதிர்த்து விரைந்தான். யுதிஷ்டிரனும், தங்கச் சிறகுகளைக் கொண்ட கூரிய கணைகள் பலவற்றால் அவனைத் {கர்ணனைத்} துளைத்தான்.(26,27)

அப்போது சிரிப்பவனைப் போலத் தெரிந்த கர்ணன், கங்க இறகுகளைக் கொண்டவையும், கல்லில் கூராக்கப்பட்டவையுமான மூன்று அகன்ற தலைக் கணைகளை {பல்லங்களைக்} கொண்டு, பாண்டுவின் அரசமகனுடைய மார்பில் துளைத்தான்.(28) அதனால் ஆழமாகப் பீடிக்கப்பட்டவனான அந்த நீதிமானான மன்னன் யுதிஷ்டிரன், தன் தேர்த்தட்டில் அமர்ந்தவாறே தன் சாரதியிடம் பின்வாங்கிச் செல்லுமாறு ஆணையிட்டான்.(29) அதன் பேரில் தங்கள் மன்னனோடு {துரியோதனனோடு} கூடிய தார்தராஷ்டிரர்கள் அனைவரும், “பிடியுங்கள். பிடியுங்கள்” என்று உரக்கக் கூவியவாறு அந்த மன்னனை {யுதிஷ்டிரனைப்} பின்தொடர்ந்து சென்றனர்.(30) அப்போது தாக்குவதில் திறம்பெற்ற ஆயிரத்து எழுநூறு கேகயத் துருப்பினர், பாஞ்சாலத் துருப்பினரோடு ஒன்று சேர்ந்து, ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, அந்தத் தார்தராஷ்டிரர்களைத் தடுத்தனர்.(31) கடுமையானதும், பயங்கரமானதுமான அந்தப் போர் நடந்து கொண்டிருபோது, பெரும் வலிமை கொண்ட போர்வீரர்களான துரியோதனன் மற்றும் பீமன் ஆகிய இருவரும் ஒருவரோடொருவர் மோதிக் கொண்டனர்” {என்றான் சஞ்சயன்}.(32)
--------------------------------------------------------------------------------
கர்ண பர்வம் பகுதி 62-ல் உள்ள சுலோகங்கள் : 32


ஆங்கிலத்தில் | In English

மஹாபாரதத்தின் முக்கிய மனிதர்கள் வரும் பகுதிகள்

அகம்பனன் அகலிகை அகஸ்தியர் அகிருதவரணர் அக்ருதவ்ரணர் அக்னி அங்கதன் அங்காரபர்ணன் அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அசலன் அசுவினிகள் அஞ்சனபர்வன் அதிரதன் அத்புதன் அத்ரி அத்ரிசியந்தி அபிமன்யு அம்பரீஷன் அம்பா அம்பாலிகை அம்பிகை அம்பை அயோதா தௌம்யா அரிஷ்டநேமி அருணன் அருணி அருந்ததி அர்வாவசு அர்ஜுனன் அலம்பலன் அலம்புசன் அலம்புசை அலர்க்கன் அலாயுதன் அவிந்தியன் அவுர்வா அனுகம்பகன் அனுவிந்தன் அன்சுமான் அஷ்டகன் அஷ்டவக்கிரர் அஸ்மர் அஸ்வசேனன் அஸ்வத்தாமன் அஸ்வபதி அஹல்யை ஆங்கரிஷ்டன் ஆணிமாண்டவ்யர் ஆதிசேஷன் ஆத்ரேயர் ஆர்யகன் ஆர்ஷ்டிஷேணர் ஆஜகரர் ஆஸ்தீகர் இக்ஷ்வாகு இந்திரசேனன் இந்திரசேனை இந்திரத்யும்னன் இந்திரன் இந்திரஜித் இந்திரோதர் இராவான் {அரவான்} இல்வலன் உக்கிரசேனன் உக்தன் உக்ரசேனன் உசீநரன் உச்சைஸ்ரவஸ் உதங்கர் உதங்கா உதத்யர் உத்தமௌஜஸ் உத்தரன் உத்தரை உத்தவர் உத்தாலகர் உபமன்யு உபரிசரன் உபஸ்ருதி உமை உலூகன் உலூபி ஊர்வசி எலபத்திரன் ஏகதர் ஏகதன் ஏகலவ்யன் ஐராவதன் ஓகவதி ஔத்தாலகர் ஔத்தாலகி கங்கன் கங்கை கசன் கசியபர் கடோத்கசன் கணிகர் கண்வர் கதன் கத்ரு கந்தன் கபிலர் கபோதரோமன் கயன் கராளன் கருடன் கர்ணன் கலி கல்கி கல்மாஷபாதன் கவந்தன் கனகன் கஹோடர் காகமா காக்ஷிவத் காசியபர் காதி காந்தாரி காமதேனு காயத்ரி காயவ்யன் கார்க்கோடகன் கார்க்யர் கார்த்தவீரியார்ஜுனன் கார்த்திகை காலகவிருக்ஷீயர் காலகேயர் காலவர் காலன் காளி கிந்தமா கிரது கிரந்திகன் கிராதன் கிரிசன் கிரிடச்சி கிருதவர்மன் கிருதவீர்யன் கிருதாசி கிருபர் கிருபி கிருஷ்ணன் கிர்மீரன் கீசகர்கள் கீசகன் குசிகன் குணகேசி குணி-கர்க்கர் குண்டதாரன் குந்தி குந்திபோஜன் குபேரன் கும்பகர்ணன் குரு குரோதவாசர்கள் குவலாஸ்வன் கேசினி கேசின் கேதுவர்மன் கைகேயன் கைகேயி கைடபன் கோடிகன் கோமுகன் கௌசிகர் கௌசிகி கௌதமர் கௌதமன் கௌதமி க்ஷத்ரபந்து க்ஷேமதர்சின் க்ஷேமதூர்த்தி சகரன் சகாதேவன் சகுந்தலை சகுனி சக்திரி சக்ரதேவன் சங்கன் சசபிந்து சச்சி சஞ்சயன் சஞ்சயன் 1 சதயூபன் சதானீகன் சத்தியசேனன் சத்தியபாமா சத்தியர் சத்தியவதி சத்தியஜித் சத்யசேனன் சத்யபாமா சத்யவான் சத்ருஞ்சயன் சந்தனு சந்திரன் சமங்கர் சமீகர் சம்சப்தகர்கள் சம்பரன் சம்பா சம்பாகர் சம்பை சம்வர்ணன் சம்வர்த்தர் சரபன் சரஸ்வதி சர்மின் சர்மிஷ்டை சர்யாதி சலன் சல்லியன் சனத்சுஜாதர் சஹஸ்ரபத் சாகரன் சாண்டிலி சாண்டில்யர் சாத்யகி சாத்யர்கள் சாந்தை சாம்பன் சாம்யமணி சாரங்கத்வஜன் சாரஸ்வதர் சாரிசிரிகன் சாருதேஷ்ணன் சார்வாகன் சால்வன் சாவித்ரி சிகண்டி சிங்கசேனன் சிசுபாலன் சித்திரசேனன் சித்திரன் சித்திராங்கதை சித்ரகுப்தன் சித்ரவாஹனன் சிநி சிந்துத்வீபன் சிபி சியவணன் சியவனர் சிரிகாரின் சிரிங்கின் சிருஞ்சயன் சிவன் சீதை சுகர் சுகன்யா சுகுமாரி சுகேது சுக்ரது சுக்ரன் சுக்ரீவன் சுசர்மன் சுசோபனை சுதக்ஷிணன் சுதசோமன் சுதர்சனன் சுதர்மை சுதன்வான் சுதாமன் சுதேவன் சுதேஷ்ணை சுநந்தை சுந்தன் உபசுந்தன் சுபத்திரை சுப்ரதீகா சுமித்திரன் சுமுகன் சுரதன் சுரதை சுரபி சுருதகர்மன் சுருதசேனன் சுருதர்வன் சுருதர்வான் சுருதாயுதன் சுருதாயுஸ் சுருவாவதி சுலபை சுவர்ணஷ்டீவின் சுவாகா சுவேதகேது சுனந்தை சுனஸ்ஸகன் சுஷேணன் சுஹோத்திரன் சூதன்வான் சூரன் சூரியதத்தன் சூரியவர்மன் சூரியன் சூர்ப்பனகை சேகிதானன் சேதுகன் சேனஜித் சைகாவத்யர் சைப்யை சைரந்திரி சோமகன் சோமதத்தன் சௌதி சௌதியும்னி சௌனகர் தக்ஷகன் தக்ஷன் தண்டதாரன் தண்டன் தண்டி ததீசர் தத்தாத்ரேயர் தபதி தபஸ் தமயந்தி தமனர் தம்போத்பவன் தர்மதர்சனர் தர்மதேவன் தர்மத்வஜன் தர்மவியாதர் தர்மாரண்யர் தளன் தனு தாத்ரேயிகை தாரகன் தாருகன் தார்க்ஷ்யர் தாலப்யர் தியுமத்சேனன் திரஸதஸ்யு திரிசிரன் திரிதர் திரிஜடை திருதராஷ்டிரன் திருதவர்மன் திருஷ்டத்யும்னன் திரௌபதி திலீபன் திலோத்தமை திவோதாசன் தீர்க்கதமஸ் துச்சலை துச்சாசனன் துந்து துரியோதனன் துருபதன் துருபதன் புரோகிதர் துரோணர் துர்க்கை துர்மதன் துர்மர்ஷணன் துர்முகன் துர்வாசர் துர்ஜயன் துலாதாரன் துவஷ்டிரி துவாபரன் துவிதன் துஷ்கர்ணன் துஷ்யந்தன் தேவ தேவகி தேவசர்மன் தேவசேனா தேவசேனை தேவமதர் தேவயானி தேவராதன் தேவலர் தேவஸ்தானர் தேவாபி தௌமியர் நகுலன் நகுஷன் நமுசி நரகாசுரன் நரன் நளன் நளன்2 நாகன் நாசிகேதன் நாடீஜங்கன் நாரதர் நாராயணர்கள் நாராயணன் நிருகன் நிவாதகவசர்கள் நீலன் நைருதர்கள் பகதத்தன் பகர் பகன் பகீரதன் பங்காஸ்வனன் பசுஸகன் பஞ்சசிகர் பஞ்சசூடை பத்மநாபன் பத்மன் பத்ரகாளி பத்ரசாகன் பத்ரா பப்ருவாஹனன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பராசரர் பராவசு பரிக்ஷித் பரீக்ஷித்1 பர்ணாதன் பர்வதர் பலராமன் பலன் பலி பலிதன் பாகுகன் பாணன் பாண்டியன் பாண்டு பானுமதி பானுமான் பாஹ்லீகர் பிங்களன் பிங்களை பிரகலாதன் பிரதர்த்தனன் பிரதிவிந்தியன் பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரத்னஸ்வன் பிரமாதின் பிரம்மதத்தன் பிரம்மத்வாரா பிரம்மன் பிரம்மாதி பிராதிகாமின் பிருகதஸ்வர் பிருகத்யும்னன் பிருகு பிருது பிருந்தாரகன் பிருஹத்சேனை பிருஹத்பலன் பிருஹத்ரதன் பிருஹந்நளை பிருஹஸ்பதி பீமன் பீமன்1 பீஷ்மர் புரு புருரவஸ் புரோசனன் புலஸ்தியர் புலஹர் புலோமா புஷ்கரன் பூமாதேவி பூரி பூரிஸ்ரவஸ் பூஜனி போத்யர் பௌரவன் பௌரிகன் பௌலோமர் மங்கணகர் மங்கி மடன் மணிமான் மதங்கன் மதயந்தி மதிராக்ஷன் மது மதுகைடபர் மந்தபாலர் மந்தரை மயன் மருத்தன் மலயத்வஜன் மனு மஹாபிஷன் மஹிஷன் மஹோதரர் மாணிபத்ரன் மாதலி மாதவி மாத்ரி மாந்தாதா மாரீசன் மார்க்கண்டேயர் மாலினி மிருத்யு முகுந்தன் முசுகுந்தன் முத்கலர் முனிவர்பகன் மூகன் மேதாவி மேனகை மைத்ரேயர் யது யமன் யயவரர் யயாதி யவக்கிரீ யாதுதானி யாஜ்ஞவல்கியர் யுதாமன்யு யுதிஷ்டிரன் யுயுத்சு யுவனாஸ்வன் ரந்திதேவன் ராகு ராதை ராமன் ராவணன் ராஜதர்மன் ரிசீகர் ரிதுபர்ணன் ரிஷபர் ரிஷ்யசிருங்கர் ருக்மரதன் ருக்மி ருக்மிணி ருசங்கு ருசி ருத்திரன் ருரு ரேணுகன் ரேணுகை ரைப்பியர் ரோமபாதன் ரோஹிணி லக்ஷ்மணன் லட்சுமணன் லட்சுமி லபிதை லோகபாலர்கள் லோபாமுத்திரை லோமசர் லோமபாதன் லோமஹர்ஷனர் வசாதீயன் வசிஷ்டர் வசு வசுதேவர் வசுமனஸ் வசுமான் வசுஹோமன் வதான்யர் வந்தின் வருணன் வர்கா வஜ்ரவேகன் வஜ்ரன் வாசுகி வாதாபி வாமதேவர் வாயு வார்ஷ்ணேயன் வாலகில்யர் வாலி விகர்ணன் விசரக்கு விசாகன் விசித்திரவீரியன் விசோகன் விதுரன் விதுலை விந்தன் விபாண்டகர் விபாவசு விபீஷணன் விபுலர் வியாக்ரதத்தன் வியாசர் வியுஷிதஸ்வா விராடன் விருத்திரன் விருபாகஷன் விருஷகன் விருஷசேனன் விருஷதர்பன் விருஷபர்வன் விரோசனன் விவிங்சதி வினதை விஷ்ணு விஸ்வகர்மா விஸ்வாமித்ரர் வீதஹவ்யன் வீரத்யும்னன் வீரபத்ரன் வேதா வேனன் வைகர்த்தனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு வைனியன் ஜடாசுரன் ஜடாயு ஜந்து ஜமதக்னி ஜரத்காரு ஜராசந்தன் ஜரிதை ஜரை ஜலசந்தன் ஜனகன் ஜனதேவன் ஜனபதி ஜனமேஜயன் ஜனமேஜயன் 1 ஜாம்பவதி ஜாரிதரி ஜாஜலி ஜிமூதன் ஜீவலன் ஜெயத்சேனன் ஜெயத்ரதன் ஜைகிஷவ்யர் ஜோதஸ்நாகாலி ஷாமந்தர் ஸனத்குமாரர் ஸுமனை ஸுவர்ச்சஸ் ஸ்கந்தன் ஸ்தாணு ஸ்தூணாகர்ணன் ஸ்யூமரஸ்மி ஸ்ரீ ஸ்ரீமதி ஸ்ரீமான் ஸ்வேதகி ஸ்வேதகேது ஸ்வேதன் ஹயக்ரீவன் ஹரிச்சந்திரன் ஹர்யஸ்வன் ஹனுமான் ஹாரீதர் ஹிடிம்பன் ஹிடிம்பை ஹிரண்யவர்மன் ஹோத்திரவாஹனர்