Assembly house was constructed for dice play | Sabha Parva - Section 55 | Mahabharata In Tamil
(தியூத பர்வம் - 11)
பதிவின் சுருக்கம் : சகுனி துரியோதனனுக்கு
உற்சாகம் கொடுப்பது; துரியோதனன் மீண்டும் தனது தந்தை திருதராஷ்டிரனிடம் வேண்டுவது; திருதராஷ்டிரன் மறுப்பது;
மீண்டும் துரியோதனன் வலியுறுத்துவது; விதுரனைக் கேட்க வேண்டும் என்று திருதராஷ்டிரன் சொல்வது; துரியோதன் அதை
ஏற்காதது; சபா மண்டபம் தயாராவது...
சகுனி சொன்னான், "ஓ வெற்றியாளர்களில் சிறந்தவனே {துரியோதனா}, நீ எதைக் கண்டு துயர் அடைகிறாயோ அந்தப் பாண்டுவின் மகன் யுதிஷ்டிரனின் செழிப்பை {பகடையாட்டத்தின் மூலம்} நான் (உனக்காகக்) பறிப்பேன்.(1) எனவே, ஓ மன்னா {துரியோதனா}, குந்தியின் மகனான யுதிஷ்டிரனை இங்கே அழைப்பாயாக. திறன்நிறைந்த ஒருவன் பகடை வீசுவதன் மூலம், தனக்கு எந்தக் காயமும் ஏற்படாமல் திறனற்ற ஒருவனை வீழ்த்திவிட முடியும்.(2,3) ஓ பாரதா {துரியோதனா}, பந்தயமே எனது வில், பகடைக் காய்கள் எனது கணைகள், அந்தப் பகடையில் இருக்கும் குறிகளே எனது வில்லின் நாண், பகடைப் பலகையே எனது தேருமாகும்", {என்றான் சகுனி}[1].(4)
[1] கும்பகோணம் பதிப்பில், "நான் படைத்தலையில் யுத்தஞ்செய்யாமலும், பிராணஸம்சயத்தையடையாமலும், புண்படாமலும் பாச்சிகைகளை இறைத்து, தெரியாதவனான தர்மராஜனை ஜயிப்பதில் ஸமர்த்தன். பாரதனே, எனது பந்தயங்கள்தாம் விற்களென்றும், காய்கள்தாம் அம்புகளென்றும், சூதாட்டத் திறனுடைய ரஹஸ்யந்தான் நாண்கயிறென்றும், காய்களைப் போடும் வகைதான் தேரென்றும் அறி" என்றிருக்கிறது.
துரியோதனன், "பகடையில் திறன்பெற்றவரான இந்தச் சகுனி, ஓ மன்னா, பகடை விளையாட்டில் பாண்டு மகனின் {யுதிஷ்டிரனின்} செல்வத்தைப் அபகரிக்கத் தாயாராக இருக்கிறார். அவருக்கு {சகுனிக்கு} அனுமதி அளிப்பதே உமக்குத் தகும்" என்றான்.(5)
திருதராஷ்டிரன், "எனது தம்பியான சிறப்பு மிகுந்த விதுரனின் ஆலோசனைகளுக்கே நான் எப்போதும் கீழ்ப்படிவேன். அவனுடன் கலந்தாலோசித்த பிறகு, இக்காரியத்தில் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை நான் சொல்கிறேன்" என்றான்.(6)
துரியோதனன், "விதுரர், பாண்டு மகன்களுக்கு நன்மை செய்வதிலேயே எப்போதும் ஈடுபடுபவராவார். ஓ கௌரவரே, என்னிடம் அவரது {விதுரரது} உணர்வுகள் வேறு வகையில் உள்ளன {அவ்வாறில்லை}.(7) எனவே, இப்போது முன்மொழியப்பட்ட செயலை உமது இதயத்திலிருந்து அவர் விலக்கி விடுவார் என்பதில் ஐயத்திற்கு இடமில்லை[2]. ஓ குரு குலத்தின் மகனே, ஒரு குறிப்பிட்ட காரியத்தில் இரு வேறு மனிதர்களின் மனங்கள் ஒரே வகையில் இருக்காது என்பதால் அடுத்தவர் ஆலோசனையின் பேரில் எந்தக் காரியத்தையும் செய்யும் நிலையை எந்த மனிதனும் அடையக்கூடாது.(8) ஆபத்திற்கான அனைத்துக் காரணங்களையும் காணாது இருக்கும் மூடன், மழைக்காலத்தில் அழியும் ஒரு பூச்சியைப் போல அழிவடைவான்.(9) ஒருவன் செழிப்படையும் வரை நோயோ, யமனோ காத்திருப்பதில்லை. எனவே, வாழ்வும் உடல்நலமும் இருக்கும்வரை, ஒருவன் (செழிப்புக்காக காத்திராமல்) தனது காரியத்தைச் சாதித்துக் கொள்ள வேண்டும்" என்றான் {துரியோதனன்}.(10)
[2] கும்பகோணம் பதிப்பில் இன்னும் அதிக சொற்களுடன், "ராஜாவே, அந்த விதுரரும், வியாஸரைவிட அதிகமாகத் தெரிந்தவர்தாம்; ஆனால் வெறுந்தர்மத்தையே சொல்லுவர். அது ஜயத்துக்கு ஸாதகமாகாது. பரதச்ரேஷ்சரே, ஜயம் தர்மத்திற்கு மாறானது. ஆதலால், தந்திரமுள்ளவன்தான் ஜயிப்பான். (வியாஸரும், விதுரருமாகிய) அவர்களிருவரும் (ஜயத்துக்கு) விரோதிகள். நிச்சயபுத்தியுள்ள விதுரர் உமது எண்ணத்தை மாற்றிவிடுவார். கௌரவரே, அவர் பாண்டவர்களின் விஷயத்தில் நன்மை செய்ய ஊக்கத்தோடிருப்பது போல என் விஷயத்திலில்லை" என்றிருக்கிறது.
திருதராஷ்டிரன், "ஓ மகனே {துரியோதனா}, பலவான்களிடம் பகைமை என்பதை நான் ஒருபோதும் பரிந்துரைக்க மாட்டேன். பகைமை நமது உணர்வுகளில் மாற்றங்களைக் ஏற்படுத்துகிறது. அஃது இரும்பால் செய்யப்படாதது எனினும், அதுவும் {பகைமை} ஒரு ஆயுதமே ஆகும்.(11) ஓ இளவரசனே, கொடும்போரின் விளைவுகளைத் தனக்குப் பின்னால் கொண்டு வருவதெதுவோ, இழப்புகள் நிறைந்ததெதுவோ, அதை நீ பேரருளெனக் கருதுகிறாய். தொடங்கிய உடனேயே அது கூரிய வாள்களையும், கூர்முனைக் கணைகளையும் உண்டாக்கும்[3] " என்றான்.(12)
[3] கும்பகோணம் பதிப்பில், "சூதாட்டமென்னும் அனர்த்தத்தை ஸாதகமென்று நினைக்கிறாய். அந்தச் சூதாட்டம் ஆரம்பிக்கப்படுமாயின் எவ்வகையிலாவது கூர்மையான கத்திகளையும், அம்புகளையும் உண்டாக்கிவிடும்" என்றிருக்கிறது.
துரியோதனன், "தொல்பழங்காலத்து மனிதர்களே பகடைப் பயன்பாட்டைக் கண்டுபிடித்தவர்கள் ஆவர். அதில் எந்த அழிவுமில்லை, எந்த ஆயுதத்தாக்குதலும் அதிலில்லை. எனவே, சகுனியின் சொற்கள் உமக்கு ஏற்புடையதாகட்டும், சபா மண்டபம் கட்டுவதற்கு விரைவாக ஆணையிடுவீராக.(13) நம் மகிழ்ச்சிக்கு வழிகாட்டும் சொர்க்கத்தின் கதவு, சூதின் மூலம் நமக்குத் திறக்கப்படும். உண்மையில், (இத்தகு துணையுடன்) சூதாட்டத்தை மேற்கொள்பவர்கள், நற்பேறு பெறும் தகுதியை அடைவார்கள். அப்போது பாண்டவர்கள், (உமக்கு மேன்மையானவர்களாக இல்லாமல்) உமக்கு சரி நிகரானவர்களாவார்கள். எனவே பாண்டவர்களுடன் சூதாடுவீராக {எங்களை அனுமதிப்பீராக}" என்றான்.(14)
திருதராஷ்டிரன், "உன்னால் சொல்லப்படும் சொற்கள் எனக்கு உவப்பாக இல்லை. ஓ மனிதர்களின் ஆட்சியாளா {துரியோதனா}, உனக்கு ஏற்புடையதை நீ செய்வாயாக. ஆனால், இந்த சொற்களுக்கு இணக்கமாக செயல்பட்டால் நீ வருந்த வேண்டியிருக்கும்; நீதியற்ற இத்தகு வார்த்தைகளால், பிற்காலத்தின் செழிப்பைக் கொண்டு வர முடியாது.(15) வாய்மை மற்றும் ஞானத்தின் பாதையில் நடக்கும் விதுரன் இதை முன்பே அறிந்திருந்தான். பெரும் துயரங்களையும், க்ஷத்திரியர்களின் உயிர் நாசத்தையும் விதியே தீர்மானிக்கிறது" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}".(16)
வைசம்பாயனர் தொடர்ந்தார், "இதைச்சொன்னவனும், பலமற்ற மனத்தைக் கொண்டவனுமான திருதராஷ்டிரன், பிறகு, விதியைத் தவிர்க்க முடியாது எனவும், அதுவே மிக மேலானது எனவும் கருதினான். விதியால் இப்படி மதியிழந்த மன்னன், தனது மகனின் ஆலோசனைகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்து, உரத்த குரலில்,(17) "தங்கம் மற்றும் வைடூரியத்தால் அலங்கரிக்கப்பட்டதும், ஆயிரம் தூண்களுடனும், நூறு வாயில்களுடனும் கூடியதும், முழுமையாக இரண்டு மைல்கள் (ஒரு குரோசம்} நீளமும், அதே அளவு அகலமும் கொண்டதும், ஆயிரந்தூண்களுடன் கூடிய பளிங்கு வளைவு அரண்மனையென்று அழைக்கக்கூடியதும், அழகிய வர்ணனைக்குகந்ததுமான ஒரு சபா மண்டபத்தை காலந்தாழ்த்தாமல் மிகக் கவனமாகக் கட்டுவீராக." என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.(18)
அவனது {திருதராஷ்டிரனின்} சொற்களைக் கேட்டவர்களும், புத்தியும், திறனும் கொண்டவர்களுமான ஆயிரக்கணக்கான கலைஞர்கள், மிக விரைவாக அந்த அரண்மனையைக் கட்டி, அதில் அனைத்துப் பொருட்களையும் நிரப்பினர்.(19) விரைவில் மன்னனிடம் வந்து அரண்மனை கட்டும் வேலை முடிந்தது என்றும், அது காண்பதற்கினியதாகவும், அழகாகவும், அனைத்து வகை ரத்தினங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டு இருப்பதாகவும், தங்கத்தால் ஊடு இழை பொருத்தப்பட்ட பல வண்ணங்களில் ஆன தரைவிரிப்புகள் கொண்டு இருப்பதாகவும் தெரிவித்தார்கள்.(20)
பெரும் கல்விமானான மன்னன் திருதராஷ்டிரன், பிறகு, முதல் அமைச்சர் விதுரனை அழைத்து, "நீ {காண்டவப்பிரஸ்தம்} சென்று, காலந்தாழ்த்தாமல் இளவரசன் யுதிஷ்டிரனை இங்கே அழைத்து வருவாயாக.(21) அவன் {யுதிஷ்டிரன்} தனது தம்பிகளுடன் இங்கே வந்து, என்னுடைய இந்த அழகான சபாமண்டபத்தையும், கணக்கற்ற நகைகளையும், ரத்தினங்களையும், விலையுயர்ந்த படுக்கைகள் மற்றும் தரைவிரிப்புகளையும் கண்டு, நட்பு ரீதியிலான ஒரு பகடை ஆட்டத்தில் கலந்து கொள்ளட்டும்" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.(22)
|
ஆங்கிலத்தில் | In English | 
|