Satyaki condemned Balarama! | Udyoga Parva - Section 3 | Mahabharata In Tamil
(சேனோத்யோக பர்வத் தொடர்ச்சி - 3)
சாத்யகி {பலராமனிடம்} சொன்னான், “ஒரு மனிதனின் இதயம் எப்படி இருக்கிறதோ, அப்படியே அவன் பேசுகிறான்! நீர் உமது இதயத்தின் இயல்புக்கு ஏற்பக் கடுமையாகப் பேசுகிறீர். வீரர்களும் இருக்கிறார்கள், அதே போலக் கோழைகளும் இருக்கிறார்கள். நன்கு வரையறை செய்யப்பட்ட இந்த {வீரன் மற்றும் கோழை என} இரு பிரிவுகளில் மனிதர்களைப் பிரித்துவிடலாம். இரு கிளைகள் கொண்ட ஒரு பெரிய மரத்தில் ஒரு கிளை பழங்கள் தாங்குவதாகவும், மற்றது தாங்காமலும் இருப்பது போல, ஒரே குல வழியைக் கொண்டவர்களில் மனோதிடமற்றவர்களும் பெரும் {மனோ} பலம் வாய்ந்தவர்களும் பிறக்கிறார்கள். ஓ! கொடியில் கலப்பை சின்னத்தைத் தாங்கிக் கொள்பவரே {பலராமரே}, நீர் பேசிய இச்சொற்களை நான் கண்டிக்கவில்லை. ஆனால், ஓ! மதுவின் மகனே {பலராமரே}, உமது சொற்களைக் கேட்டுக் கொண்டிருப்பவர்களையே கண்டித்து ஆறுதலடைகிறேன்.
உண்மையில், அறம்சார்ந்த மன்னரான யுதிஷ்டிரர் மீது சிறு பழியைக்கூட ஒருவன் வெட்கமில்லாமல் இணைத்தாலும், சபையின் நடுவே பேசுவதற்கு அவனை எப்படி அனுமதிக்கலாம்? பகடையாட்டத்தில் புத்திசாலித்தனம் மிக்க நபர்கள், விளையாட்டில் பயிற்சிபெறாத பரந்த மனப்பான்மை கொண்ட யுதிஷ்டிரரை சவாலுக்கழைத்தனர். அவர்கள் மீது நம்பிக்கை வைத்ததால் இவர் {யுதிஷ்டிரர்} தோற்றார். அப்படிப்பட்ட மனிதர்கள், அறம் கொண்டு, விளையாட்டை {நேர்மையாக} வென்றார்கள் என்று சொல்ல முடியுமா? யுதிஷ்டிரர் இந்த வீட்டில் தனது தம்பிகளுடன் யுதிஷ்டிரர் {பகடை} விளையாடிக் கொண்டிருக்கையில், அவர்கள் {கௌரவர்கள்} வந்து வென்றிருந்தால் அவர்கள் நேர்மையாக வென்றார்கள் எனலாம். ஆனால் அவர்கள், போர்ச் சாதியின் {க்ஷத்திரியர்களின்} விதிகளைப் பின்பற்றி, மனசாட்சிக்குக் கட்டுப்பட்ட யுதிஷ்டிரரைச் சவாலுக்கு அழைத்தனர். அவர்களது தந்திரமும் வென்றது. அவர்களது இந்த நடத்தைகளில் என்ன நேர்மை இருக்கிறது? விளையாட்டு, பந்தயம் எனச்சொல்லி, பெரும் நிபந்தனைகளை ஏற்று, வாக்குறுதி தந்த கானக வாசத்தில் இருந்து விடுபட்டதால், தனது மூதாதையரின் அரியணைப் பெற உரிமை கொண்ட இந்த யுதிஷ்டிரர் இங்கே தன்னை எப்படித் தாழ்த்திக் கொள்ள முடியும்? {எதிரிகள் முன்பு எப்படிப் பணிந்து போக முடியும்?}
யுதிஷ்டிரர் பிறர் உடைமைகளை இச்சித்திருந்தால் கூட, பிச்சையெடுப்பது அவருக்குத் {யுதிஷ்டிரருக்குத்} தகாது! பாண்டவர்கள் தங்கள் கண்டறியப்படக்கூடாத வாழ்வை {அஞ்ஞாதவாசத்தை} நிறைவு செய்திருந்தாலும், அவர்கள் கண்டறியப்பட்டார்கள் என்று சொல்பவர்களை, அரியணை பறிக்கும் நோக்கம் இல்லா நேர்மையாளர்களாக எப்படிச் சொல்ல முடியும்? பீஷ்மர் மற்றும் பரந்த மனப்பான்மை கொண்ட துரோணர் ஆகியோர் வேண்டிக் கொண்ட பின்னும், பிறப்பினடிப்படையில் பாண்டவர்களுக்குச் சொந்தமான அரியணையைத் திருப்பித்தர அவர்கள் {கௌரவர்கள்} சம்மதிக்கவில்லை. கூர்மையான அம்புகளின் வாயிலாகவே நான் அவர்களுக்குப் புத்தி புகட்டுவேன். வலிய கரப் பலத்துடன் போரிடும் நான், அவர்களைக் {கௌரவர்களைக்} குந்தியின் ஒப்பற்ற மகனின் {யுதிஷ்டிரரின்} பாதத்தில் விழச் செய்வேன்.
எனினும், அவர்கள் விவேகியான யுதிஷ்டிரரின் பாதம் பணியவில்லையெனில், பின்னர், அவர்களும், அவர்களது கூட்டத்தாரும் யமனுலகே செல்ல வேண்டும். யுயுதானன் {சாத்யகியான நான்}, சீற்றம் கொண்டு, போரிடத் தீர்மானித்தால், இடியின் வேகத்தைத் தாங்க முடியாத மலைகளைப் போல, எனது வேகத்தைத் தாங்க முடியாதவர்களாக அவர்கள் இருப்பார்கள். போரில் அர்ஜுனனிடம் யாரால் நிலைக்க முடியும்? மரணத்தைக் கையாளும் யமனின் புத்திசாலித்தனம் கொண்டவர்களும், தங்களது விற்களை உறுதியாகப் பிடிப்பவர்களுமான இந்த இரட்டையர்கள் {நகுல, சகாதேவர்கள்} முன்னால் தனது உயிரை மதிக்கும் எவன் வரமுடியும்? துருபதனின் மகனான திருஷ்டத்யும்னனையோ, திரௌபதியின் பெயருக்கு காந்தியைக் கொடுத்து, வீரத்தில் தங்கள் தந்தையருக்குப் {பாண்டவர்களுக்குப்} போட்டியாகவும், {பாண்டவர்களுக்கு} எல்லாவகையிலும் இணையாகவும், போர்ப்பெருமையில் நிறைந்திருக்கும் பாண்டவர்களின் ஐந்து மகன்களையோ, தேவர்களாலேயே தாங்கிக்கொள்ள முடியாதவனும், பெரும் வில்லைக் கொண்டவனுமான சுபத்திரையின் மகனையோ {அபிமன்யுவையோ}, யமனுக்கோ, இடிக்கோ, நெருப்புக்கோ ஒப்பான கதன், பிரத்யும்னன், சாம்பன் ஆகியோரையோ யாரால் அணுக முடியும்?
திருதராஷ்டிரன் மகன் {துரியோதனன்}, சகுனி மற்றும் கர்ணன் ஆகியோரைப் போரில் கொன்று, இந்தப் பாண்டவரை {யுதிஷ்டிரரை}, நாம் அரியணையில் அமர்த்த வேண்டும். நம்மைக் கொல்ல முனையும் அவர்களைக் கொல்வதில் எந்தப் பாவமும் இல்லை. ஆனால், எதிரிகளிடம் பிச்சை எடுப்பது என்பது அநீதியும், இழிவும் ஆகும். யுதிஷ்டிரர் இதயப்பூர்வமாக விரும்பும் காரியத்தைச் செய்து, அவருக்கு {யுதிஷ்டிரருக்கு} ஊக்கமளிக்கும்படி நான் உங்களைக் {உங்கள் அனைவரையும்} கேட்டுக் கொள்கிறேன். பதவியில் இருந்து விலகும் திருதராஷ்டிரரின் நாட்டைப் பாண்டுவின் மகன் {யுதிஷ்டிரர்} அடையட்டும். இன்றே யுதிஷ்டிரர் தனது நாட்டைத் திரும்பப் பெற வேண்டும், அல்லது என்னால் கொல்லப்பட்ட நமது எதிரிகள் பூமியில் கிடக்க வேண்டும்!” என்றான் {சாத்யகி}.
 |  |
|
|
|
இப்பதிவு குறித்து முகநூலில் Like/Comment/Share செய்யலாமே!
Post by முழு மஹாபாரதம்.