Indra came there! | Virata Parva - Section 56 | Mahabharata In Tamil
(கோஹரணப் பர்வத் தொடர்ச்சி - 31)
பதிவின் சுருக்கம் :கௌரவர்களுக்கு அர்ஜுனனுக்கும் இடையில் நடக்கும் போரைக் காண வந்திருந்த தேவர்களும் இந்திரனும்...
வைசம்பாயனர் {ஜனமேஜயனிடம்} சொன்னார், “மழைக்காலத்தில், மென்மையான காற்றின் முன்னிலையில் செல்லும் மேகத்திரள் போல, அந்தக் கடும் வில்லாளிகளின் படைகள் {காலாட்படைகள்} தெரிந்தன. (அந்தக் காலாட்படையின்) அருகில் பயங்கரமான போர்வீரர்களால் நடத்தப்படும் எதிரிகளின் குதிரைகள் {குதிரைப்படைகள்} நின்றிருந்தன. அங்கே, பயங்கர முகம் கொண்டவையும், அழகிய கவசத்தால் ஒளிருபவையும், திறமையான போராளிகளால் நடத்தப்படுபவையும், இரும்பு அங்குசங்களால் தூண்டப்படுபவையுமான யானைகளும் {யானைப்படைகளும்} இருந்தன.
ஓ! மன்னா {ஜனமேஜயா}, விஸ்வர்கள் மற்றும் மருதர்களாகிய தேவர்கள் துணையுடன், ஓர் அழகிய தேரில் ஏறி சக்ரன் {இந்திரன்} அங்கே வந்திருந்தான். தேவர்கள், யக்ஷர்கள், கந்தர்வர்கள், நாகர்கள் கூட்டத்தாலும், அந்த மேகங்களற்ற இரவில் மின்னிக் கொண்டிருந்த கோள்கள் மற்றும் விண்மீன் கூட்டத்தாலும் ஆகாயவிரிவு பிரகாசத்துடன் இருந்தது. மேலும், பீஷ்மர் மற்றும் அர்ஜுனன் ஆகியோர் சந்திக்கும்போது நடைபெறும் கடுமையான வலிமைமிக்க மோதலைச் சாட்சியாகக் காணவும், மானுடப் போர்களில் தங்கள் தெய்வீக ஆயுதங்களின் பலாபலனைக் கண்ணுறவும் விரும்பிய தேவர்கள் ஒவ்வொருவராகத் தங்கள் தங்கள் தேர்களில் அங்கே வந்தனர்.
ஓட்டுநரின் விருப்பப்படி நினைத்த இடத்திற்குச் செல்ல வல்லதும், ஆயிரம் தூண்களால் தாங்கப்பட்ட கூரை கொண்டதும், ரத்தினங்களாலும் தங்கத்தாலும் ஆன நடுத்தூணைக் கொண்டதும், அனைத்து வகை ரத்தினங்களால் அழகுபடுத்தப்பட்டிருந்ததுமான தேவர்கள் தலைவனின் {இந்திரனின்} தெய்வீகத் தேர், தெளிந்த வானில் அழகாகத் தெரிந்தது.
வாசவனுடன் (வாசவனைத் தலைமையாகக் கொண்ட} {இந்திரனுடன்} கூடிய முப்பத்துமூன்று {33} தேவர்களும், பெரும் முனிவர்களுடன் ஒன்றாக வந்த கந்தர்வர்கள், ராட்சசர்கள், நாகர்கள், பித்ருக்கள் ஆகியோரும் அங்கே காட்சியில் தோன்றினர். தேவர்கள் தலைவனின் {இந்திரனின்} தேரில், பிரகாசமிக்க மேனிகள் கொண்ட மன்னர்களான வசுமனஸ், பலாக்ஷன், சுப்ரதர்த்தனன், அஷ்டகன், சிபி, யயாதி, நகுஷயன், கயன், மனு, பூரு, ரகு, பானு, கிரிசாஸ்வன், சகரன், நளன் ஆகியோர் இருந்தனர். அங்கே அக்னி, ஈசானன், சோமன், வருணன், பிரஜாபதி, தத்ரி, விதத்ரி, குபேரன், யமன், ஆலம்புசன், உக்கிரசேனன், கந்தர்வன் தம்புரு ஆகியோரும், அந்தப் பிரகாசமிக்க வரிசையில் ஒளிர்ந்து கொண்டு, தங்கள் தேரில் வந்திருந்தனர்.
தேவர்கள், சித்தர்கள் ஆகிய அனைவரும், முனிவர்களில் முதன்மையானவர்களும் அர்ஜுனனுக்கும் குருக்களுக்கும் இடையில் நடைபெற்ற அந்த மோதலைக் காண அங்கே வந்திருந்தனர். தேவர்களின் பூமாலையில் இருந்து வீசிய புனிதமான நறுமணம், வசந்தகாலத்தில் பூத்துக்குலுங்கும் கானகத்தைப் போலக் காற்றில் நறுமணத்தை நிறைத்தன. அங்கே இருந்த சிவப்புக் குடைகள், அங்கிகள், பூமாலைகள், மற்றும் தேவர்களின் சாமரங்கள் ஆகியன மிகுந்த அழகுடன் இருந்தன. பூமியில் இருந்த புழுதிப்படலம் உடனே மறைந்தது. (தெய்வீக) ஒளி அனைத்தையும் வெளிச்சமாக்கியது. தெய்வீக வாசனைத்திரவியங்களால் நறுமணம் பரவி தென்றலுடன் சேர்ந்து போராளிகளுக்கு ஆறுதலளித்தது.
தேவர்களில் முதன்மையானோர் அங்கே கொண்டுவந்திருந்த வித்தியாசமான பிரகாசமிக்க நகைகளாலும் அங்கே ஏற்கனவே வந்திருந்த பல்வேறு தயாரிப்புகளிலான அழகிய தேர்களாலும் நிறைந்த ஆகாயவிரிவைக் காண அழகாக இருந்தது. தேவர்களால் சூழப்பட்டவனும், தாமரை மற்றும் அல்லி மலர்களால் ஆன மாலைகளை அணிந்தவனுமான வஜ்ரத்தைத் தாங்கிய சக்திமிக்கவன் {இந்திரன்}, தனது தேரில் பார்ப்பதற்கு அழகாக இருந்தான். அந்தப் பலனைக் கொன்றவன் {இந்திரன்}, போர்க்களத்தில் இருந்த தனது மகனை {அர்ஜுனனை} நிலைத்த பார்வையுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அப்படிப்பார்த்தாலும் அவனது மனம் நிறைவை அடையவில்லை” {என்றார் வைசம்பாயனர்}.
 |
|
|
|
இப்பதிவு குறித்து முகநூலில் Like/Comment/Share செய்யலாமே!
Post by முழு மஹாபாரதம்.