Monday, May 21, 2018

உடல் இயக்கவியல்! - சாந்திபர்வம் பகுதி – 185

Physiology! | Shanti-Parva-Section-185 | Mahabharata In Tamil

(மோக்ஷதர்மம் - 12)


பதிவின் சுருக்கம் : உடலில் உள்ள பிராண வாயு உள்ளிட்ட வாயுக்களின் செயல்பாடுகளைக் குறித்துப் பரத்வாஜருக்கு விளக்கிய பிருகு...


Physiology! | Shanti-Parva-Section-185 | Mahabharata In Tamil
பரத்வாஜர் {பிருகு முனிவரிடம்}, "உடல்வெப்பம், அல்லது நெருப்பானது {அக்னி}, உடலுக்குள் புகுந்து எவ்வாறு அங்கே வசிக்கிறது? தனக்கென வெளியை அடையும் காற்று {வாயு} எவ்வாறு உடலை அசையச் செய்யவும், முயற்சி செய்யவும் வைக்கிறது?" என்று கேட்டார்.(1)


பிருகு {பரத்வாஜரிடம்}, "ஓ! மறுபிறப்பாளனே {பிராமணனே}, ஓ! பாவமற்றவனே, வலிமைமிக்கப் பூதமான காற்று {வாயு}, உயிரினங்களின் உடல்களை எவ்வாறு அசையவும், முயற்சிக்கவும் வைக்கும் நடைமுறை குறித்து உனக்குச் சொல்கிறேன்.(2) வெப்பம் தலையில் (மூளையில்) வசித்துக் கொண்டு உடலை (அழியாமல்) பார்த்துக் கொள்கிறது. பிராணன் என்றழைக்கப்படும் காற்று {வாயு} அல்லது மூச்சானது, தலைக்குள் வசித்துக் கொண்டு, தன் வெப்பத்தால் அனைத்து முயற்சிகளுக்கும் காரணமாக இருக்கிறது.(3) அந்தப் பிராணனே, உயிரினமாகவும், அண்ட ஆன்மாவாவாகவும், அழிவில்லாததாகவும், உயிரினங்கள் அனைத்தின் மனமாகவும், அறிவாகவும், நனவு நிலையாகவும், புலன்நுகர்பொருட்களுக்குரிய அனைத்துப் பொருட்களாகவும் இருக்கிறது[1].(4) இவ்வாறு ஓர் உயிரினமானது, அனைத்து வகையிலும் பிராணனால் இயக்கப்பட்டு, {உடலை} முயற்சி செய்ய வைக்கிறது.

[1] கும்பகோணம் பதிப்பில், "அந்தப்ராணனானது பிராணியும், எல்லாப் பிராணிகளின் ஆத்மாவான ஸனாதன புருஷனுமாயிருக்கிறது, அந்தப்பிராணன் மனமும், புத்தியும், அஹங்காரமும், பூதங்களும், மற்ற விஷயங்களுமாயிருக்கிறது" என்றிருக்கிறது.

சமானன் என்றழைக்கப்படும் மற்றொரு மூச்சின் விளைவாக, புலன்களில் ஒவ்வொன்றும் அதனதன் செயல்களுக்கேற்ப செயல்படுகின்றன.(5) அபானன் என்றழைக்கப்படும் மூச்சானது, சிறுநீர்ப்பை மற்றும் வயிற்றின் குடல்களில் உள்ள வெப்பத்தைக் கொண்டு அசைந்து, சிறுநீர் மற்றும் மலம் கழிக்க வைப்பதில் ஈடுபடுகிறது.(6) இம்மூன்றிலும் {மூன்று பகுதிகளிலும்} செயல்படும் ஒற்றை மூச்சானது, அறிவியல் அறிந்தவர்களால் உதானன் என்றழைக்கப்படுகிறது[2].(7) மனிதர்களின் உடல்களில் உள்ள இணைப்புகள் அனைத்தையும் இயங்கச் செய்யும் மூச்சானது வியானன் என்றழைக்கப்படுகிறது.(8) உயிரினங்களில் உடல்களில் உள்ள வெப்பமானது, சமானன் என்ற மூச்சினால் உடலியக்கம் முழுவதிலும் சுற்றிச் செலுத்தப்படுகிறது. இவ்வாறு உடலில் வசித்திருக்கும் அந்த மூச்சானது, பல்வேறு வகைத் திரவங்களிலும் {அன்னரஸங்களிலும்}, தாதுக்களிலும், குற்றமான பொருட்கள் அனைத்திலும் செயல்படுகிறது[3].(9) அபானன் மற்றும் பிராணனுக்கு இடையில் தொப்புகள் பகுதியில் வசிக்கும் வெப்பமானது {அக்நியானது}, இந்த இரண்டு மூச்சுகளின் {வாயுக்களின்} உதவியுடன், அந்த உயிரினம் உண்ணும் உணவுகள் அனைத்தையும் செரிக்கச் செய்கிறது.(10)

[2] கும்பகோணம் பதிப்பில், "சரீர சாஸ்திரத்தில் ஸமர்த்தர்களான ஜனங்கள், முயற்சி, தொழில், பலம் என்ற மூன்று காரியங்களிலும் ஒன்றாயிருப்பது எதுவோ அஃது உதானவாயுவென்று உபதேசிக்கிறார்கள்" என்றிருக்கிறது.

[3] கும்பகோணம் பதிப்பில், "த்வக்கு முதலிய ஏழு தாதுக்களிலும் பரவியிருக்கும் அக்நியானது ஸமானவாயுவால் ஏவப்பட்டு அன்னரஸங்களையும், ஏழு தாதுக்களையும், தோஷங்களையும் பரிணமிக்கச் செய்து கொண்டிருக்கிறது" என்றிருக்கிறது. அதன் அடிக்குறிப்பில், "ஏழு தாதுக்கள் என்பன, ‘த்வக், உதிரம், மாம்ஸம், மேதஸ், எலும்பு, மஜ்ஜை, சுக்லம்’ என்றும், தோஷகள் என்பன, ‘வாதம், பித்தம், கபம்’ என்ற மூன்றும் என்றும் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

வாயில் தொடங்கிக் குதம் {மலவாய்} வரையில் ஒரு நாளம் {குழாய்/குடல்} இருக்கிறது. அதன் எல்லையானது குதம் என்றழைக்கப்படுகிறது. உயிரினங்கள் அனைத்தின் உடல்களிலும் இந்த முக்கிய நாளத்திலிருந்து எண்ணற்ற துணைக் கிளைகள் {நாளங்கள்} பிரிந்து செல்கின்றன[4].(11) மேற்சொன்ன பெயர்களிலான பல்வேறு மூச்சுக்காற்றுகள் (இந்த நாளங்களின் வழியாக) விரைவதன் விளைவாக, அந்த மூச்சுகள் ஒன்றுகலக்கின்றன. (பிராணனில் வசிக்கும்) வெப்பமானது உஷ்மன் {உஷ்ணம்} என்றழைக்கப்படுகிறது. அந்த வெப்பமே உடல்கொண்ட உயிரினங்கள் அனைத்தின் செரிமானத்திற்கும் காரணமாக இருக்கிறது.(12) வெப்ப ஊற்றைச் சுமந்து செல்லும் பிராணன் என்றழைக்கப்படும் மூச்சானது {வாயுவானது}, கீழ்நோக்கிச் சென்று குதக் கால்வாயெனும் எல்லையை அடைந்து, பிறகு மீண்டும் மேல்நோக்கி அனுப்பப்படுகிறது. மேலும் அதன் இருக்கையான தலைக்குத் திரும்பிவரும் அது {பிராணன்}, மீண்டும் வெப்பத்தைச் சுமந்து கொண்டு கீழே செல்கிறது.(13) தொப்புளுக்குக் கீழுள்ளது செரிக்கப்பட்டவற்றைக் கொண்ட பகுதியாகும். உடலைத் தக்கவைத்துக் கொள்ள உயிர் சக்திகள் அனைத்தும் தொப்புளில் இருக்கின்றன. பிராணனை முதலாகக் கொண்ட பத்து வகை மூச்சுகளால்[5] {வாயுக்களால்} தூண்டப்படுபவையும், {ஏற்கனவே குறிப்பிடப்பட்டது போல} இதயத்தில் இருந்து கிளை விட்டு வருபவையுமான {ரத்த} நாளங்கள், உணவு கொடுக்கும் திரவச் சாறுகளை மேல்நோக்கியும், கீழ்நோக்கியும், குறுக்குத் திசையிலும் கொண்டு செல்கின்றன[6].(15) இன்பத்தையும், துன்பத்தையும் முற்றிலும் சமமாகக் கண்டு களைப்பை வென்றவர்களான யோகிகள், மூளைக்குள் ஆன்மாவைத் தாங்கி பிரம்மத்தை அடைவதில் வெல்வதற்கு, வாயிலிருந்து குதத்திற்குச் செல்லும் இந்த நாளமே பாதையாக இருக்கிறது[7].(16)

[4] "இங்க சொல்லப்பட்டுள்ள வார்த்தை ஸ்ரோதாஸ் என்பதாகும். அது வழித்தடம் என்ற பொருளில் பொருள் கொள்ளப்படலாம். இது முக்கிய நாளம் {தமனி - இதயம்} அல்லது பெருந்தமனியைக் குறிப்படக்கூடும்" எனக் கங்குலி இங்கே விளக்குகிறார்.

[5] பத்து வாயுக்கள் என்பன பிராண, அபான, வியான, உதான, ஸமான, நாக, கூர்ம, க்ரூகர, தேவதத்த, தனஞ்ச வாயுக்களாகும். இந்தக் குறிப்பு கும்பகோணம் பதிப்பில் காணக்கிடைக்கிறது.

[6] இந்தப் பகுதியில் முரட்டு உடற்கூறு, முரட்டு உடலியங்கியல் ஆகியன இருந்தாலும், பழங்கால முனிவர்களால் குறிப்பிட்ட சில உண்மைகள் புரிந்து கொள்ளப்பட்டிருக்கின்றன என்பது இங்கே தெளிவாகத் தெரிகிறது. நவீன காலத்தில் ஹார்வேயின் பெருங்கண்டுபிடிப்பை இந்தியா மிகப் பழங்காலத்திலேயே அறிந்திருந்தது என்பதை ஸ்லோகம் 15 எடுத்துக்காட்டுகிறது" எனக் கங்குலி இங்கே விளக்குகிறார்

[7] யோக சாத்திரங்களில், இந்த முக்கிய நாளம் விருப்பப்படி கட்டுப்படத்தக்க கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவரப்பட வேண்டும் என்று விதிக்கப்படுகிறது. அப்போது அந்த விருப்பச் செயலின் மூலமாக ஆன்மாவானது, மொத்த உடல் இயக்கத்தில் இருந்தும் தலையிலுள்ள மூளைச்சுருளில் இழுக்கப்படுகிறது. யோகிகளின் மொழியில் மூளையானது, ஆயிரம் இதழ்களைக் கொண்ட தாமரையாகும். ஆத்மா அதற்குள் இழுக்கப்பட்டால், அந்த உயிரினம், உணவு, உறக்கம் முதலிய தேவைகளில் இருந்து விடுதலை அடைந்து, தெய்வீக சிந்தனையிலும் {தீயானத்திலும்}, முற்றான அமைதி நிலையிலும் காலம் கடந்து வாழலாம்" எனக் கங்குலி இங்கே விளக்குகிறார்.

இவ்வாறு, பிராணன், அபானன் மற்றும் பிறவாக அழைக்கப்படும் மூச்சுகளில் {வாயுக்களில்} வெப்பம் {அக்னி} வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அந்த வெப்பமானது, (புலப்படக்கூடிய) எந்தப் பாத்திரத்திலும் வைக்கப்பட்டுள்ள ஒரு நெருப்பைப் போல அங்கே எரிந்து கொண்டே இருக்கிறது" என்றார் {பிருகு}.(17)

சாந்திபர்வம் பகுதி – 185ல் உள்ள சுலோகங்கள் : 17

ஆங்கிலத்தில் | In English

மஹாபாரதத்தின் முக்கிய மனிதர்கள் வரும் பகுதிகள்

அகம்பனன் அகலிகை அகஸ்தியர் அகிருதவரணர் அக்ருதவ்ரணர் அக்னி அங்கதன் அங்காரபர்ணன் அங்கிரஸ் அசமஞ்சன் அசலன் அசுவினிகள் அஞ்சனபர்வன் அதிரதன் அத்புதன் அத்ரி அத்ரிசியந்தி அபிமன்யு அம்பரீஷன் அம்பா அம்பாலிகை அம்பிகை அம்பை அயோதா தௌம்யா அரிஷ்டநேமி அருணன் அருணி அருந்ததி அர்வாவசு அர்ஜுனன் அலம்பலன் அலம்புசன் அலம்புசை அலர்க்கன் அலாயுதன் அவிந்தியன் அவுர்வா அனுகம்பகன் அனுவிந்தன் அன்சுமான் அஷ்டகன் அஷ்டவக்கிரர் அஸ்மர் அஸ்வசேனன் அஸ்வத்தாமன் அஸ்வபதி அஹல்யை ஆங்கரிஷ்டன் ஆணிமாண்டவ்யர் ஆதிசேஷன் ஆத்ரேயர் ஆர்யகன் ஆர்ஷ்டிஷேணர் ஆஜகரர் ஆஸ்தீகர் இக்ஷ்வாகு இந்திரசேனன் இந்திரசேனை இந்திரத்யும்னன் இந்திரன் இந்திரஜித் இந்திரோதர் இராவான் {அரவான்} இல்வலன் உக்கிரசேனன் உக்தன் உக்ரசேனன் உசீநரன் உச்சைஸ்ரவஸ் உதங்கர் உதங்கா உதத்யர் உத்தமௌஜஸ் உத்தரன் உத்தரை உத்தவர் உத்தாலகர் உபமன்யு உபரிசரன் உபஸ்ருதி உமை உலூகன் உலூபி ஊர்வசி எலபத்திரன் ஏகதர் ஏகதன் ஏகலவ்யன் ஐராவதன் ஓகவதி ஔத்தாலகர் ஔத்தாலகி கங்கன் கங்கை கசன் கசியபர் கடோத்கசன் கணிகர் கண்வர் கதன் கத்ரு கந்தன் கபிலர் கபோதரோமன் கயன் கராளன் கருடன் கர்ணன் கலி கல்கி கல்மாஷபாதன் கவந்தன் கனகன் கஹோடர் காகமா காக்ஷிவத் காசியபர் காதி காந்தாரி காமதேனு காயத்ரி காயவ்யன் கார்க்கோடகன் கார்க்யர் கார்த்தவீரியார்ஜுனன் கார்த்திகை காலகவிருக்ஷீயர் காலகேயர் காலவர் காலன் காளி கிந்தமா கிரது கிரந்திகன் கிராதன் கிரிசன் கிரிடச்சி கிருதவர்மன் கிருதவீர்யன் கிருதாசி கிருபர் கிருபி கிருஷ்ணன் கிர்மீரன் கீசகர்கள் கீசகன் குசிகன் குணகேசி குணி-கர்க்கர் குண்டதாரன் குந்தி குந்திபோஜன் குபேரன் கும்பகர்ணன் குரு குரோதவாசர்கள் குவலாஸ்வன் கேசினி கேசின் கேதுவர்மன் கைகேயன் கைகேயி கைடபன் கோடிகன் கோமுகன் கௌசிகர் கௌசிகி கௌதமர் கௌதமன் கௌதமி க்ஷத்ரபந்து க்ஷேமதர்சின் க்ஷேமதூர்த்தி சகரன் சகாதேவன் சகுந்தலை சகுனி சக்திரி சக்ரதேவன் சங்கன் சசபிந்து சச்சி சஞ்சயன் சஞ்சயன் 1 சதயூபன் சதானீகன் சத்தியசேனன் சத்தியபாமா சத்தியர் சத்தியவதி சத்தியஜித் சத்யசேனன் சத்யபாமா சத்யவான் சத்ருஞ்சயன் சந்தனு சந்திரன் சமங்கர் சமீகர் சம்சப்தகர்கள் சம்பரன் சம்பா சம்பாகர் சம்பை சம்வர்ணன் சம்வர்த்தர் சரபன் சரஸ்வதி சர்மின் சர்மிஷ்டை சர்யாதி சலன் சல்லியன் சனத்சுஜாதர் சஹஸ்ரபத் சாகரன் சாண்டிலி சாண்டில்யர் சாத்யகி சாத்யர்கள் சாந்தை சாம்பன் சாம்யமணி சாரங்கத்வஜன் சாரஸ்வதர் சாரிசிரிகன் சாருதேஷ்ணன் சார்வாகன் சால்வன் சாவித்ரி சிகண்டி சிங்கசேனன் சிசுபாலன் சித்திரசேனன் சித்திரன் சித்திராங்கதை சித்ரகுப்தன் சித்ரவாஹனன் சிநி சிந்துத்வீபன் சிபி சியவணன் சியவனர் சிரிகாரின் சிரிங்கின் சிருஞ்சயன் சிவன் சீதை சுகர் சுகன்யா சுகுமாரி சுகேது சுக்ரது சுக்ரன் சுக்ரீவன் சுசர்மன் சுசோபனை சுதக்ஷிணன் சுதசோமன் சுதர்சனன் சுதர்மை சுதன்வான் சுதாமன் சுதேவன் சுதேஷ்ணை சுநந்தை சுந்தன் உபசுந்தன் சுபத்திரை சுப்ரதீகா சுமித்திரன் சுமுகன் சுரதன் சுரதை சுரபி சுருதகர்மன் சுருதசேனன் சுருதர்வன் சுருதர்வான் சுருதாயுதன் சுருதாயுஸ் சுருவாவதி சுலபை சுவர்ணஷ்டீவின் சுவாகா சுவேதகேது சுனந்தை சுனஸ்ஸகன் சுஷேணன் சுஹோத்திரன் சூதன்வான் சூரன் சூரியதத்தன் சூரியவர்மன் சூரியன் சூர்ப்பனகை சேகிதானன் சேதுகன் சேனஜித் சைகாவத்யர் சைப்யை சைரந்திரி சோமகன் சோமதத்தன் சௌதி சௌதியும்னி சௌனகர் தக்ஷகன் தக்ஷன் தண்டதாரன் தண்டன் தண்டி ததீசர் தத்தாத்ரேயர் தபதி தபஸ் தமயந்தி தமனர் தம்போத்பவன் தர்மதர்சனர் தர்மதேவன் தர்மத்வஜன் தர்மவியாதர் தர்மாரண்யர் தளன் தனு தாத்ரேயிகை தாரகன் தாருகன் தார்க்ஷ்யர் தாலப்யர் தியுமத்சேனன் திரஸதஸ்யு திரிசிரன் திரிதர் திரிஜடை திருதராஷ்டிரன் திருதவர்மன் திருஷ்டத்யும்னன் திரௌபதி திலீபன் திலோத்தமை திவோதாசன் தீர்க்கதமஸ் துச்சலை துச்சாசனன் துந்து துரியோதனன் துருபதன் துருபதன் புரோகிதர் துரோணர் துர்க்கை துர்மதன் துர்மர்ஷணன் துர்முகன் துர்வாசர் துர்ஜயன் துலாதாரன் துவஷ்டிரி துவாபரன் துவிதன் துஷ்கர்ணன் துஷ்யந்தன் தேவ தேவகி தேவசர்மன் தேவசேனா தேவசேனை தேவமதர் தேவயானி தேவராதன் தேவலர் தேவஸ்தானர் தேவாபி தௌமியர் நகுலன் நகுஷன் நமுசி நரகாசுரன் நரன் நளன் நளன்2 நாகன் நாசிகேதன் நாடீஜங்கன் நாரதர் நாராயணர்கள் நாராயணன் நிருகன் நிவாதகவசர்கள் நீலன் நைருதர்கள் பகதத்தன் பகர் பகன் பகீரதன் பங்காஸ்வனன் பசுஸகன் பஞ்சசிகர் பஞ்சசூடை பத்மநாபன் பத்மன் பத்ரகாளி பத்ரசாகன் பத்ரா பப்ருவாஹனன் பரசுராமர் பரதன் பரத்வாஜர் பராசரர் பராவசு பரிக்ஷித் பரீக்ஷித்1 பர்ணாதன் பர்வதர் பலராமன் பலன் பலி பலிதன் பாகுகன் பாணன் பாண்டியன் பாண்டு பானுமதி பானுமான் பாஹ்லீகர் பிங்களன் பிங்களை பிரகலாதன் பிரதர்த்தனன் பிரதிவிந்தியன் பிரதீபன் பிரத்யும்னன் பிரத்னஸ்வன் பிரமாதின் பிரம்மதத்தன் பிரம்மத்வாரா பிரம்மன் பிரம்மாதி பிராதிகாமின் பிருகதஸ்வர் பிருகத்யும்னன் பிருகு பிருது பிருந்தாரகன் பிருஹத்சேனை பிருஹத்பலன் பிருஹத்ரதன் பிருஹந்நளை பிருஹஸ்பதி பீமன் பீமன்1 பீஷ்மர் புரு புருரவஸ் புரோசனன் புலஸ்தியர் புலஹர் புலோமா புஷ்கரன் பூமாதேவி பூரி பூரிஸ்ரவஸ் பூஜனி போத்யர் பௌரவன் பௌரிகன் பௌலோமர் மங்கணகர் மங்கி மடன் மணிமான் மதங்கன் மதயந்தி மதிராக்ஷன் மது மதுகைடபர் மந்தபாலர் மந்தரை மயன் மருத்தன் மலயத்வஜன் மனு மஹாபிஷன் மஹிஷன் மஹோதரர் மாணிபத்ரன் மாதலி மாதவி மாத்ரி மாந்தாதா மாரீசன் மார்க்கண்டேயர் மாலினி மிருத்யு முகுந்தன் முசுகுந்தன் முத்கலர் முனிவர்பகன் மூகன் மேதாவி மேனகை மைத்ரேயர் யது யமன் யயவரர் யயாதி யவக்கிரீ யாதுதானி யாஜ்ஞவல்கியர் யுதாமன்யு யுதிஷ்டிரன் யுயுத்சு யுவனாஸ்வன் ரந்திதேவன் ராகு ராதை ராமன் ராவணன் ராஜதர்மன் ரிசீகர் ரிதுபர்ணன் ரிஷபர் ரிஷ்யசிருங்கர் ருக்மரதன் ருக்மி ருக்மிணி ருசங்கு ருசி ருத்திரன் ருரு ரேணுகன் ரேணுகை ரைப்பியர் ரோமபாதன் ரோஹிணி லக்ஷ்மணன் லட்சுமணன் லட்சுமி லபிதை லோகபாலர்கள் லோபாமுத்திரை லோமசர் லோமபாதன் லோமஹர்ஷனர் வசாதீயன் வசிஷ்டர் வசு வசுதேவர் வசுமனஸ் வசுமான் வசுஹோமன் வதான்யர் வந்தின் வருணன் வர்கா வஜ்ரவேகன் வஜ்ரன் வாசுகி வாதாபி வாமதேவர் வாயு வார்ஷ்ணேயன் வாலகில்யர் வாலி விகர்ணன் விசரக்கு விசாகன் விசித்திரவீரியன் விசோகன் விதுரன் விதுலை விந்தன் விபாண்டகர் விபாவசு விபீஷணன் விபுலர் வியாக்ரதத்தன் வியாசர் வியுஷிதஸ்வா விராடன் விருத்திரன் விருபாகஷன் விருஷகன் விருஷசேனன் விருஷதர்பன் விருஷபர்வன் விரோசனன் விவிங்சதி வினதை விஷ்ணு விஸ்வகர்மா விஸ்வாமித்ரர் வீதஹவ்யன் வீரத்யும்னன் வீரபத்ரன் வேதா வேனன் வைகர்த்தனன் வைசம்பாயனர் வைவஸ்வத மனு வைனியன் ஜடாசுரன் ஜடாயு ஜந்து ஜமதக்னி ஜரத்காரு ஜராசந்தன் ஜரிதை ஜரை ஜலசந்தன் ஜனகன் ஜனதேவன் ஜனபதி ஜனமேஜயன் ஜனமேஜயன் 1 ஜாம்பவதி ஜாரிதரி ஜாஜலி ஜிமூதன் ஜீவலன் ஜெயத்சேனன் ஜெயத்ரதன் ஜைகிஷவ்யர் ஜோதஸ்நாகாலி ஷாமந்தர் ஸனத்குமாரர் ஸுமனை ஸுவர்ச்சஸ் ஸ்கந்தன் ஸ்தாணு ஸ்தூணாகர்ணன் ஸ்யூமரஸ்மி ஸ்ரீ ஸ்ரீமதி ஸ்ரீமான் ஸ்வேதகி ஸ்வேதகேது ஸ்வேதன் ஹயக்ரீவன் ஹரிச்சந்திரன் ஹர்யஸ்வன் ஹனுமான் ஹாரீதர் ஹிடிம்பன் ஹிடிம்பை ஹிரண்யவர்மன் ஹோத்திரவாஹனர்