தென்திசையைத் தாங்குபவள் ஹம்சிகை! - உத்யோக பர்வம் பகுதி 102

Hansika supports the southern quarter! | Udyoga Parva - Section 102 | Mahabharata In Tamil

(பகவத்யாந பர்வம் –31)

பதிவின் சுருக்கம் : மாதலிக்கு நாரதர் ரசாதலத்தைச் சுற்றிக் காட்டி விளக்கியது; சுரபி, சுரூபை, ஹம்சிகை, சுபத்ரை, சர்வகாமதுகை போன்ற பசுக்களையும், பாற்கடலைச் சுற்றி வசிக்கும் பேனபர்கள் என்ற முனிவர்களைக் குறித்தும் மாதலிக்கு நாரதர் சொன்னது...

நாரதர் {இந்திரனின் தேரோட்டி மாதலியிடம்} சொன்னார், "நான் இப்போது இருக்கும் இடம் ரசாதலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது பூமிக்கு அடியில் ஏழாவது அடுக்காக இருக்கிறது. அமிர்தத்தில் இருந்து பிறந்தவளும், பசுக்கள் அனைத்திற்கும் தாயானவளுமான சுரபி {காமதேனு} இங்கே வசிக்கிறாள். பூமியில் உள்ள சிறந்த பொருட்களின் சாரத்தால் {பூமியின் சாரமான புலம் முதலியவற்றில் உண்டான ஆறு ரசங்களின் சாரத்தால்} அவள் எப்போதும் பாலைத் தருகிறாள். (பேசப்பட்டுவரும்) ஆறு வெவ்வேறு வகையான சுவைகளின் சாரத்தில் இருந்து எழுந்த அது {பால்}, அற்புத சுவை கொண்டதாக இருக்கிறது. அமிர்தத்தைக் குடித்து நிறைந்து, சிறந்த பொருட்களைக் கக்கும் பெரும்பாட்டனின் {பிரம்மனின்} வாயில் இருந்து பழங்காலத்தில் எழுந்தவள் இந்தக் களங்கமற்ற சுரபியாவாள்.

இவளது பாலின் ஒரு தாரை மட்டுமே, பூமியில் விழுந்தது. அதுவே, தற்போது புனிதமானதாகவும், அற்புதமானதாகவும் அறியப்படும் "பாற்கடலை" உண்டாக்கியது. அந்தக் கடலின் விளிம்புகள். மலர்களின் கச்சையை {மலர்மாலையை} ஒத்திருக்கும் வெண்ணுரையால் எப்போதும் மூடப்பட்டிருக்கின்றன. நுரையைக் குடிப்பவர்கள் {பேனபர்கள்} என்ற பெயரில் அறியப்படும் சிறந்த தவசிகள், அந்த நுரையை மட்டுமே உண்டு இந்தக் கடலைச் சுற்றி வசிக்கின்றனர். ஓ! மாதலி, அந்த நுரையைத் தவிர வேறு எதையும் உண்டு வாழாததால், அவர்கள் நுரையைக் குடிப்பவர்கள் {பேனபர்கள்} என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள் [1]. கடுமையான தவங்களில் ஈடுபடும் அவர்களைக் கண்டு தேவர்களும் அஞ்சுவார்கள் என்று அறியப்படுகிறது.

[1] நுரை எனும் பேனத்தைக் குடிப்பவர்கள், ஆதலால், இம்முனிவர்கள் பேனபர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டார்கள்.

ஓ! மாதலி, அவளிடம் {சுரபியிடம்} இருந்து, நான்கு திக்குகளைத் தாங்கும் நான்கு பிற பசுக்களும் பிறந்தன. எனவே அவர்கள் திக்குகளைத் தாங்குபவர்கள் என்று (திக்பலி என்று) அழைக்கப்படுகிறார்கள். சுரபியிடம் பிறந்து கிழக்குத் திசையைத் தாங்குபவள் சுரூபை {Surupa} என்று அழைக்கப்படுகிறாள். தென்திசையைத் தாங்குபவள் ஹம்சிகை {Hansika} என்று அழைக்கப்படுகிறாள். ஓ! மாதலி, வருணனால் ஆளப்படும் மேற்குத் திசையைத் தாங்கும் அண்ட வடிவு கொண்ட ஒப்பற்ற பசு, சுபத்ரை என்ற பெயரால் அறியப்படுகிறாள். அறம் சார்ந்த பகுதியை {தர்மம் சார்ந்த பகுதியை} உள்ளடக்கியதும், பொக்கிஷங்களின் தலைவன் குபேரன் பெயரால் அழைக்கப்படுவதுமான வட திசை, சர்வகாமதுகை என்ற பெயருடைய பசுவால் தாங்கப்படுகிறது.

அசுரர்களோடு சேர்ந்த தேவர்கள், மந்தரமலையை மத்தாகக் கொண்டு, கடலின் நீரைக் கடைந்து, வருணி எனும் மது, லட்சுமி {என்றழைக்கப்படும் செழிப்பு மற்றும் அருளின் தேவி), அமிர்தம், குதிரைகளின் இளவரசன் உச்சைஸ்ரவம், ரத்தினங்களில் சிறந்த கௌஸ்துபம் ஆகியவற்றை அடைந்தனர். ஓ! மாதலி, இந்த அருமையான பொருட்களைத் தந்த அந்த நீர் {பாற்கடலின் நீர்} இந்த நான்கு பசுக்களின் பால் கலந்தவையே ஆகும்.

சுரபியைப் பொறுத்தவரை, அவள் தரும் பால் சுவாகாவில் {சுதை = நாகர் உணவு} வாழ்பவர்களுக்குச் சுவாகாவாவும், சுவாதாவில் {சுவதை = பிதிரர் [பிதிர் தேவதை] உணவு} வாழ்பவர்களுக்குச் சுவாதாவாவும், அமிர்தத்தில் {தேவர் உணவு} வாழ்பவர்களுக்கு அமிர்தமாகவும் ஆகிறது. பழங்காலத்தில் ரசாதலத்தில் வாழ்ந்தவர்களால் பாடப்பட்ட ஈரடிச் செய்யுளொன்றைக் கல்விமான்கள் இந்த உலகத்தில் உரைப்பதை இன்னும் கேட்க முடிகிறது. "நாகர்கள் பகுதியிலோ, சொர்க்கத்திலோ, விமானத்திலோ, திரிபிஸ்தபத்திலோ இருப்பவர்கள் கூட ரசாதலவாசிகள் போல இன்பமாக இருப்பதில்லை" என்பதே அந்த ஈரடிச் செய்யுளாகும். 

பலவீனனிடம் அதிக பாசம் கொள்! - வனபர்வம் பகுதி 9

Show greater affection towards the weak | Vana Parva - Section 9 | Mahabharata In Tamil

(ஆரண்யக பர்வத் தொடர்ச்சி)

வியாசர் திருதராஷ்டிரனுக்கு சுரபியின் கதையைச் சொல்லி, துரியோதனனைப் பாண்டவர்களுடன் சமாதானமாக இருக்கச் சொன்னது.

திருதராஷ்டிரன் சொன்னான், "ஓ புனிதமானவரே {வியாசரே}, நான் சூதாட்டத்தை விரும்பவில்லை. ஆனால், ஓ முனிவரே {வியாசரே}, நான் விதியால் ஈர்க்கப்பட்டு சம்மதித்தேன் என்று நினைக்கிறேன். பீஷ்மரோ, துரோணரோ, விதுரனோ, காந்தாரியோ இந்தப் பகடையாட்டத்தை விரும்பவில்லை. சந்தேகமில்லாமல், அறியாமையால் {முட்டாள்த்தனத்தால்} இவை நடந்துவிட்டன. ஓ நோன்புகள் நோற்பதால் மகிழ்பவரே, ஓ சிறந்தவரே, அனைத்தையும் அறிந்தும், பிள்ளை பாசத்தால், எனது புத்திகெட்ட மகனான துரியோதனனை என்னால் கைவிட முடியவில்லை!" என்றான்.

வியாசர், "ஓ மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, ஓ விசித்திரவீரியனின் மகனே, நீ சொல்வது உண்மைதான்! அனைத்துப் பொருட்களைவிடவும் மகனே சிறந்தவன் என்பதையும், மகனைக் காட்டிலும் மேன்மையானது எதுவும் இல்லை என்பதையும் நாம் அறிவோம். சுரபியின் {காமதேனுவின்} கண்ணீர் போதனையால், மதிப்பு நிறைந்த பொருட்களைவிட மகனே மேன்மையானவன் என்பதை இந்திரன் அறிய வந்தான். ஓ ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரா}, இது தொடர்பாக அற்புதமானதும் கதைகளில் சிறந்ததுமான, இந்திரனுக்கும் சுரபிக்கும் நடந்த உரையாடலை இப்போது சொல்கிறேன். பழங்காலத்தில் பசுக்களின் தாயான சுரபி தேவ லோகத்தில் அழுது கொண்டிருந்தாள். ஓ குழந்தாய் {திருதராஷ்டிரா}, இந்திரன் அவளிடம் {சுரபியிடம்} இரக்கம் கொண்டு, அவளிடம், "ஓ மங்களகரமானவளே, நீ ஏன் அழுகிறாய்? தேவர்கள் நன்றாக இருக்கிறார்களா? மனிதர்களின் உலகிலோ, நாகங்களின் உலகிலோ ஏதும் தீயூழ் {துரதிர்ஷ்டம்} விழுந்ததா?" என்று கேட்டான். அதற்கு சுரபி, "உனக்கு {தேவர்களுக்கு} எந்தத் தீங்கையும் நான் காணவில்லை. ஆனால் எனது மகன் நிமித்தமாக துயரத்தில் இருக்கிறேன். ஓ கௌசிகா {இந்திரா}, அதனால்தான் அழுகிறேன். ஓ தேவர்கள் தலைவனே {இந்திரனே}, அதோ அங்கிருக்கிற கொடுமைக்கார உழவன், மரக்குச்சியால் என் பலவீனமான மகனை நையப்புடைக்கிறான். மேலும் (எடை அதிகமான) கலப்பையால் அவனைக் கொடுமைப்படுத்துகிறான். அதன் காரணமாக எனது பிள்ளை வேதனையால் துடித்து, தரையில் விழுந்து மரணத் தருவாயில் இருக்கிறான். இந்தக் காட்சியால், ஓ தேவர்கள் தலைவனே, நான் பாசத்தால் துடிக்கிறேன். அந்த ஜோடியில் வலுத்தவன் அதிக சுமையைத் தாங்கிக் கொள்கிறான். ஓ வாசவா {இந்திரா}, இருப்பினும் மற்றவன் மெலிந்து பலவீனமாகி, உடலில் உள்ள நரம்புகள் எல்லாம் தெரியும் வண்ணம் இருக்கிறான். அவன் தனது சுமையைச் சிரமத்துடன் சுமக்கிறான். அவனுக்காகவே நான் வருந்துகிறேன். ஓ வாசவா, சாட்டையடியாலும் மிகவும் துன்புறுத்தப்பட்டு சுமையைச் சுமக்க முடியாமல் அவன் இருப்பதைப் பார். அவனுக்காகவே துயரத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்டு, இதய பாரம் தாங்காமல், கண்களில் நீர் கொட்ட பாசத்தால் அழுகிறேன்" என்றாள் {பசுக்களின் தாயான சுரபி எனும் காமதேனு}.

அதற்கு சக்ரன் {இந்திரன்}, "ஓ அழகானவளே, ஆயிரக்கணக்கான உனது மகன்கள் (தினமும்) ஒடுக்கப்படுகின்றனர். இருப்பினும் துன்பப்படும் இவன் ஒருவனுக்காக ஏன் வருந்துகிறாய்?" என்று கேட்டான். சுரபி, "எனக்கு ஆயிரம் வாரிசுகள் இருந்தாலும், எனது பாசம் அனைவரிடமும் சமமாகவே இருக்கிறது! இருப்பினும், ஓ சக்ரா {இந்திரா}, பலவீனமாக அப்பாவியாக இருப்பவன் மேல் அதிக பாசத்தை உணர்கிறேன்" என்றாள்.

வியாசர் தொடர்ந்தார், "சுரபியிடம் இருந்து இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட இந்திரன் மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டான். ஓ குரு குலத்தவனே {திருதராஷ்டிரனே}, அவன் {இந்திரன்}, மகனே ஒருவனின் உயிரைவிட மேலானவன் என்று உணர்ந்து சமாதானமானான். பகனைத் தண்டித்த அந்த சிறப்புமிக்கவன், அடர்த்தியான மழையைப் பொழிந்து, அந்த உழவனின் வேலைக்கு தடையை விளைவித்தான். சுரபி சொன்னது போலவே, ஓ மன்னா {திருதராஷ்டிரா} உனது மகன்களிடம் சமமான பாசம் இருக்க வேண்டும். அந்தப் பாசம் பலவீனமானவர்கள் மீது அதிகம் இருக்கட்டும். எனது மகன் பாண்டு எனக்கு எப்படியோ அதேபோலத்தான் எனக்கு நீ. ஓ மகனே {திருதராஷ்டிரா}, அதே போலத்தான் ஆழமான ஞானம் கொண்ட விதுரனும். பாசத்தாலேயே இவற்றையெல்லாம் உன்னிடம் சொல்கிறேன்! ஓ பாரதா, நீ நூறு {100} மகன்களைப் பெற்றிருக்கிறாய். ஆனால் பாண்டுவுக்கோ ஐந்துதான். மேலும் அவர்கள் மோசமான நிலையில் இருக்கிறார்கள். தங்கள் நாட்களைக் கவலையுடன் கடத்துகிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் உயிரை எப்படிக் காத்துக் கொள்வார்கள் என்றும், எப்படி விருத்தியடைவார்கள் என்றும் பிருதையின் {குந்தியின்} மகன்களைக் குறித்த நினைவுகள் எனது ஆன்மாவை கலக்குகின்றன! ஓ பூமியின் மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, அனைத்து கௌரவர்களும் வாழ வேண்டும் என்று நீ விரும்பினால், உனது மகன் துரியோதனனை பாண்டவர்களுடன் சமாதானமாக இருக்கச் சொல்" என்றார் {வியாசர்}.

இப்பதிவு குறித்து முகநூலில் Like/Comment/Share செய்யலாமே!

Post by முழு மஹாபாரதம்.

விஷ்வாமித்திரரை வீழ்த்திய வசிஷ்டர்! - ஆதிபர்வம் பகுதி 177

Viswamitra defeated by Vasishta! | Adi Parva - Section 177 | Mahabharata In Tamil

(சைத்ரரதப் பர்வம் - 11)

பதிவின் சுருக்கம் : வசிஷ்டரின் ஆசிரமத்திற்குச் சென்ற விஷ்வாமித்திரர்; வசிஷ்டரின் விருந்தோம்பல்; வசிஷ்டரிடம் அவரது பசுவைக் கேட்ட விஷ்வாமித்திரர்; வசிஷ்டரின் சக்தி; தவம் செய்து பிராமணரான விஷ்வாமித்திரர்...

வைசம்பாயனர் தொடர்ந்தார், "இதைக் கேட்ட அர்ஜுனன், "ஓ கந்தர்வா, தெய்வீக ஆசிரமங்களில் வசித்த விஷ்வாமித்திரர், வசிஷ்டர் ஆகிய இருவருக்குமிடையில் எப்போது பகை ஏற்பட்டது? இதைக்குறித்து எங்களுக்கு அனைத்தையும் சொல்வாயாக" என்று கேட்டான்.(1)