Kuru heroes slain! | Karna-Parva-Section-05 | Mahabharata In Tamil
பதிவின் சுருக்கம் : பாண்டவர்கள் மற்றும் குருக்களில் இறந்தவர்கள் யார் எனச் சஞ்சயனிடம் கேட்ட திருதராஷ்டிரன்; கொல்லப்பட்ட குரு வீரர்களைக் குறித்துச் சொன்ன சஞ்சயன்...
வைசம்பாயனர் {ஜனமேஜயனிடம்} சொன்னார், "ஓ! ஏகாதிபதி {ஜனமேஜயா}, இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்ட அம்பிகையின் மகனான திருதராஷ்டிரன், துயரால் இதயம் கலங்கிப் போய்த் தன் சாரதியான சஞ்சயனிடம்,(1) "ஓ! ஐயா {சஞ்சயா}, சிறுமதியாளனான என் மகனுடைய {துரியோதனனுடைய} தீய கொள்கையின் விளைவாலேயே விகர்த்தனன் மகன் {கர்ணன்} கொல்லப்பட்டான். இந்தப் புலனாய்வு என் இதயத்தின் மையத்தையே பிளக்கிறது.(2) இந்தத் துன்பக் கடலை நான் கடக்க விரும்புகிறேன். எனவே, குருக்கள் மற்றும் பாண்டவர்களுக்கு[1] மத்தியில் இன்னும் உயிரோடு இருப்பவர்கள் எவர்கள், இறந்தவர்கள் எவர்கள் என்பதை எனக்குச் சொல்லி என் ஐயங்களை விலக்குவாயாக" என்றான் {திருதராஷ்டிரன்}.(3)
[1] "சில உரைகளில் பாண்டவானாம் Pandavaanaam என்பதற்குப் பதில் சிருஞ்சயனாம் Srinjayaanaam என்றிருக்கிறது" எனக் கங்குலி இங்கே விளக்குகிறார்.
சஞ்சயன் {திருதராஷ்டிரனிடம்} சொன்னான், "ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, பெரும் ஆற்றலைக் கொண்டவரும், போரில் வெல்லப்பட முடியாதவரும், பெரும் எண்ணிக்கையிலான [2] சிருஞ்சயர்களையும், பாஞ்சாலர்களையும் கொன்றவருமான சந்தனுவின் மகன் பீஷ்மர், {போர் தொடங்கிப்} பத்து நாட்களுக்குப் பிறகு கொல்லப்பட்டார்.(4) வலிமைமிக்கவரும், வெல்லப்பட முடியாத வில்லாளியும், தங்கத் தேரைக் கொண்டவருமான துரோணர், போரில் பாஞ்சாலப் படைப்பிரிவுகளைக் கொன்ற பிறகு கொல்லப்பட்டார்.(5) பீஷ்மரும், சிறப்புமிக்கத் துரோணரும் ஏற்படுத்திய பேரழிவுக்குப் பின்னர் எஞ்சியவர்களில் பாதியைக் கொன்ற பிறகு விகர்த்தனன் மகனான கர்ணனும் கொல்லப்பட்டான்.(6)
[2] வேறொரு பதிப்பில், "ஜயிக்கமுடியாதவரும், பிரதாபமுள்ளவருமான பீஷ்மர் பத்து தினங்களிலே ஓர் அர்ப்புதமென்னும் எண்ணுள்ள {பத்துக் கோடி} பாண்டவர் படையிலுள்ள வீரர்களைக் கொன்று தாமும் கொல்லப்பட்டார்" என்றிருக்கிறது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் எண்ணற்ற எண்ணிக்கையிலான வீரர்களைக் கொன்ற பிறகு என்று இருக்கிறது. அதிகாரப்பூர்வ பதிப்பான {Critical Edition} பிபேக் திப்ராயின் (Bibek Debroy) பதிப்பில் "பத்து நாட்களில் ஒவ்வொரு நாளும் பத்தாயிரம் பாண்டவர்களைப் பீஷ்மர் கொன்றார்" என்று இந்த இடத்தில் இருக்கிறது.
ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரரே}, பெரும்பலம் கொண்டவனான இளவரசன் விவிம்சதி, போரில் நூற்றுக்கணக்கான ஆனர்த்த {ஆனர்த்த நாட்டுப்} போர்வீரர்களைக் கொன்றபிறகு கொல்லப்பட்டான்.(7) குதிரைகளையும், ஆயுதங்களையும் இழந்தாலும், உமது வீர மகனான விகர்ணன், க்ஷத்திரியக் கடமைகளை நினைவில் கொண்டு எதிரியை எதிர்த்து நின்றான்.(8) பீமசேனன், துரியோதனனால் தனக்கு இழைக்கப்பட்ட முறையற்ற தீங்குகளை நினைவு கூர்ந்தும், தன் சொந்த சபதத்தை மனத்தில் கொண்டும் அவனை {விகர்ணனைக்} கொன்றான்.(9) பெரும் வலிமை கொண்டவர்களும், அவந்தியின் இளவரசர்களுமான விந்தன் மற்றும் அனுவிந்தன் ஆகிய இருவரும், அடைவதற்கு மிகக் கடினமான சாதனைகளைச் செய்துவிட்டு யமலோகம் சென்றனர்.(10) தன் கூரிய கணைகளால் பதினோரு {11} அக்ஷௌஹிணி துருப்புகளை வென்ற அர்ஜுனன், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, சிந்துவை {சிந்து நாட்டைத்} தலைமையாகக் கொண்ட பத்து அரசுகள் எந்த வீரனுடைய அளுகையின் கீழிருக்கின்றனவோ, உமக்கு எப்போதும் எவன் கீழ்ப்படிந்திருந்தானோ, அந்த வலிமையும், சக்தியும் மிக்க ஜெயத்ரதனைக் கொன்றான்.(12)
பெரும் சுறுசுறுப்பைக் கொண்டவனும், போரில் எளிதாக வெல்லப்பட முடியாதவனும், தன் தந்தையின் உத்தரவுகளுக்கு எப்போதும் கீழ்ப்படிபவனுமான துரியோதனன் மகன் {லக்ஷ்மணன்}, சுபத்ரையின் மகனால் {அபிமன்யுவால்} கொல்லப்பட்டான்[3].(13) வலிமைமிக்கக் கரங்களைக் கொண்டவனும், போரில் மூர்க்கமானவனுமான துணிச்சல்மிக்கத் துச்சாசனன் மகன்[4] பெரும் ஆற்றலுடன் முயன்ற திரௌபதியின் மகனால் யமலோகத்திற்கு அனுப்பப்பட்டான்.(14) கிராதர்கள் மற்றும் கடற்கரையில் உள்ள தாழ்ந்த நிலங்களில் வசிக்கும் பிறர் ஆகியோரின் ஆட்சியாளனும், பெரும் மதிப்புடையவனும், தேவர்களின் தலைவனுடைய அன்பு நண்பனும், க்ஷத்திரியக் கடமைகளுக்கு எப்போதும் அர்ப்பணிப்புள்ளவனுமான பகதத்தன், ஆற்றலுடன் பெரிதும் முயன்ற தனஞ்சயனால் {அர்ஜுனனால்} யமலோகத்திற்கு அனுப்பப்பட்டான்.(15,16) ஓ! மன்னா, கௌரவர்களின் உறவினனும், துணிச்சல் மிக்கவனும், கொண்டாடப்பட்டவனுமான அந்தச் சோமதத்தன் மகன் பூரிஸ்வரவஸ், போரில் சாத்யகியால் கொல்லப்பட்டான்.(17)
[3] இந்தச் சம்பவம் துரோண பர்வம் பகுதி 44ல் சொல்லப்பட்டுள்ளது.[4] இவனது பெயர் துர்மாசனன் என்றிருப்பதாகத் துரோண பர்வம் பகுதி 46ல் உள்ள 3வது அடிக்குறிப்பில் கண்டோம். துரோண பர்வம் பகுதி 73ல் உள்ள 1வது அடிக்குறிப்பில் இவன் துச்சாசனன் மகன் என்று அழைக்கப்படுவதையும் கண்டோம். துச்சாசனன் மகன் கொல்லப்பட்டதற்கான சான்று இதுவரை வரவில்லை என்றே நினைக்கிறேன். ஒருவேளை கர்ண பர்வத்தில் தொடர்ச்சியாக வரப்போகும் பகுதிகளில் வரக்கூடும்.
க்ஷத்திரியர்களில் முதன்மையானவனும், போரில் மிகவும் அச்சமற்ற வகையில் திரியக்கூடியவனுமான அம்பஷ்ட மன்னன் சுருதாயுஸ்[5], அர்ஜுனனால் கொல்லப்பட்டான்.(18) ஆயுதங்களில் சாதித்தவனும், போரில் வெல்லப்பட முடியாதவனும், எப்போதும் கோபம் நிறைந்தவனுமான உமது மகன் துச்சாசனன், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரரே}, பீமசேனனால் கொல்லப்பட்டான்[6].(19) பல்லாயிரக்கணக்கான அற்புத யானைகளைக் கொண்டவனான சுதக்ஷிணன்[7] போரில் அர்ஜுனனால் கொல்லப்பட்டான்.(20) கோசலர்களின் ஆட்சியாளன் {பிருஹத்பலன்}[8], பல்லாயிரம் பேரைக் கொன்ற பிறகு, ஆற்றலுடன் முயன்ற சுபத்திரையின் மகனால் {அபிமன்யுவால்} யமலோகம் அனுப்பப்பட்டான்.(21) பல்லாயிரம் எதிரிகளோடும், வலிமைமிக்கத் தேர்வீரனான பீமசேனனோடும் போரிட்ட உமது மகன் சித்திரசேனன், பீமசேனனால் கொல்லப்பட்டான்.(22) எதிரிகளின் அச்சங்களை அதிகரிப்பவனும், மத்ர ஆட்சியாளனின் தம்பியும்[9], வாளும், கேடயமும் தரித்தவனுமான அந்த அழகிய போர்வீரன், சுபத்திரையின் மகனால் {அபிமன்யுவால்} கொல்லப்பட்டான்.(23)
[5] துரோண பர்வம் பகுதி 91ல் அம்பஷ்டர்களின் மன்னன் சுருதாயுஸ் கொல்லப்படுகிறான்[6] இன்னும் கொல்லப்படவில்லை. கர்ண பர்வத்தில் தொடர்ந்து வரும் பகுதிகளில் கொல்லப்படலாம்.[7] துரோண பர்வம் பகுதி 91ல் காம்போஜ மன்னன் சுதக்ஷிணன் கொல்லப்படுகிறான்.[8] துரோண பர்வம் பகுதி 45ல் கோசல மன்னன் பிருகத்பலன் அபிமன்யுவால் கொல்லப்படுகிறான்[9] வேறொரு பதிப்பில் இவன் சல்லியனின் மகன் ருக்மரதன் என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது. மன்மதநாததத்தரின் பதிப்பில் கங்குலியில் உள்ளதைப் போலவே இருக்கிறது. பிபேக் திப்ராயின் பதிப்பில், "சல்லியனின் மகன் ருக்மரதன்" என்று சொல்லப்பட்டுள்ளது.
போரில் கர்ணனுக்கு இணையானவனும், ஆயுதங்களில் சாதித்தவனும், வலிமையும், சக்தியும், நிலைத்த ஆற்றலையும் கொண்ட கர்ணனின் மகன் விருஷசேனன், தன் மகன் அபிமன்யு கொல்லப்பட்டதை நினைவுகூர்ந்தவனும், தான் செய்த சபதத்தை மனத்தில் கொண்டவனுமான தனஞ்சயனால் {அர்ஜுனனால்} யமலோகம் அனுப்பப்பட்டான்[10].(24,25) பூமியின் தலைவனும், பாண்டவர்களிடம் ஆழ்ந்த வெறுப்பை எப்போதும் வெளிப்படுத்தியவனுமான சுருதாயுஷ், பார்த்தனிடம் {அர்ஜுனனிடம்} தன் மனத்தில் உள்ள வெறுப்பைச் சொன்னதும், அவனால் கொல்லப்பட்டான்.(26) பெரும் ஆற்றலைக் கொண்டவனான சல்லியன் மகன் ருக்மரதன், ஓ! ஐயா, சகாதேவனின் தாய்மாமன் மகனாகவும், மைத்துனனாகவும் இருப்பினும், பின்னவன் {சகாதேவன்} முன்னவனை {ருக்மரதனைக்}[11] கொன்றான்.(27) பெரும் ஆற்றல், வலிமை, சக்தி ஆகியவற்றைக் கொண்ட முதிர்ந்த மன்னன் பாகீரதன், கைகேயர்களின் ஆட்சியாளனான பிருஹத்க்ஷத்திரன் ஆகிய இருவரும் கொல்லப்பட்டனர்.(28) பெரும் ஞானத்தையும், பலத்தையும் கொண்ட பகதத்தன் மகன், ஓ! மன்னா, பருந்தின் சுறுசுறுப்புடன் போர்க்களத்தில் எப்போதும் திரியும் நகுலனால் கொல்லப்பட்டான்.(29) பெரும் வலிமையும், ஆற்றலும் கொண்டவரான உமது பாட்டன் பாஹ்லீகரும், அவரைப் பின்தொடர்ந்தவர்களும், பீமசேனனால் கொல்லப்பட்டனர்.(30)
[10] இவன் இன்னும் கொல்லப்படவில்லை.[11] துரோண பர்வம் பகுதி 43ல் ருக்மரதன் அபிமன்யுவால் கொல்லப்பட்டதாக இருக்கிறது. அடிக்குறிப்பு [9]க்கும் இதற்கும் முரணேற்படுகிறது.
ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரா}, ஜராசந்தனின் மகனும், மகதர்களின் இளவரசனும், வலிமைமிக்கவனுமான ஜெயத்சேனன், போரில் உயர் ஆன்ம சுபத்திரையின் மகனால் கொல்லப்பட்டான்.(31) ஓ! மன்னா, உமது மகன் துர்முகன், வலிமைமிக்கத் தேர்வீரனான உமது மற்றொரு மகன் துஸ்ஸஹன் ஆகியோரை பீமசேனன் தன் கதாயுதத்தால் கொன்றான்.(32) துர்மர்ஷணன், துர்விஷஹன், வலிமைமிக்கத் தேர்வீரனான துர்ஜயன் ஆகியோர் அடைவதற்கரிய சாதனைகளைச் செய்து யமலோகத்திற்குச் சென்றனர்.(33) போரில் வெல்லப்பட முடியாத இரு சகோதரர்களான கலிங்கனும், விருஷகனும் {ரிஷபனும்}, அடைவதற்கரிய சாதனைகளைச் செய்து யமலோகத்தை அடைந்தனர்.(34) சூதனும், பெரும் சக்தி கொண்டவனுமான உமது ஆலோசகன் விருஷவர்மன், ஆற்றலுடன் முயன்ற பீமசேனனால் யமலோகம் அனுப்பப்பட்டான்.(35)
பத்தாயிரம் யானைகளின் வலிமையைக் கொண்ட மன்னன் பௌரவனும், தன்னைப் பின்தொடர்ந்தவர்கள் அனைவருடன், பாண்டுவின் மகன் அர்ஜுனனால் கொல்லப்பட்டான்.(36) தாக்கும் திறன் கொண்ட இரண்டாயிரம் எண்ணிக்கையிலான வசாதிகள் அனைவரும், பெரும் ஆற்றலைக் கொண்ட சூரசேனர்கள் அனைவரும் போரில் கொல்லப்பட்டனர்.(37) கவசம் பூண்டவர்களும், திறம்படத் தாக்க இயன்றவர்களும், போரில் மூர்க்கமானவர்களுமான அபீஷாஹர்களும், கலிங்கர்கள் அனைவரும் கொல்லப்பட்டனர்.(38) போரில் மிகுந்த கோபம் நிறைந்தவர்களும், களத்தில் எப்போதும் பின்வாங்காதவர்களுமான கோகுலத்தில் வாழ்ந்து வளர்ந்த பிற வீரர்களும் (நாராயணக் கோபர்களும்) சவ்யசச்சினால் {அர்ஜுனனால்} கொல்லப்பட்டனர்.(39) அர்ஜுனனை அணுகியவர்களான பல்லாயிரக்கணக்கான சிரேணிகள் மற்றும் சம்சப்தகர்கள் ஆகியோர் அனைவரும் யமனின் வசிப்பிடத்தை அடைந்தனர்.(40)
பெரும் ஆற்றலைக் கொண்டவர்களும், உமது மைத்துனர்களுமான விருஷகன் மற்றும் அச்சலன் ஆகிய இருவரும் சவ்யசச்சினால் கொல்லப்பட்டனர்.(41) வலிய கரங்களைக் கொண்டவனும், மூர்க்கமாக் செயல்படுபவனும் {உக்கிரகர்மன்}, பெயராலும், சாதனைகளாலும் பெரும் வில்லாளியுமான மன்னன் சால்வன், பீமசேனானால் கொல்லப்பட்டான்.(42) ஓ! மன்னா, போரில் ஒன்றாகப் போரிட்டவர்களும், தங்கள் கூட்டாளிக்காகப் பெரும் வீரத்துடன் போரிட்டவர்களுமான ஓகவத் {ஓகவான்} மற்றும் விருஷந்தன் {பிருஹந்தன்} ஆகிய இருவரும் யமனின் வசிப்பிடத்தை அடைந்தனர்.(43) ஓ! ஏகாதிபதி, தேர்வீரர்களில் முதன்மையான க்ஷேமதூர்த்தி, போரில் கதாயுதத்துடன் கூடிய பீமசேனனால் கொல்லப்பட்டான்.(44) பெரும் வில்லாளியும், வலிமைமிக்க மன்னனுமான ஜலசந்தனும், பெரும் பேரழிவை ஏற்படுத்திய பிறகு போரில் சாத்யகியால் கொல்லப்பட்டான்.(45)
(பெரும் வடிவைக் கொண்ட) கழுதைகள் பூட்டப்பட்ட வாகனத்தைக் கொண்டவனும், ராட்சசர்களின் இளவரசனுமான அலாயுதன், பெரும் ஆற்றலுடன் முயன்ற கடோத்கசனால் யமனின் வசிப்பிடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டான்.(46) சூதனான ராதையின் மகன் {கர்ணன்}, அவனது தம்பிகளான வலிமைமிக்கத் தேர்வீரர்கள், கைகேயர்கள், மாலவர்கள், மத்ரகர்கள், கடும் ஆற்றலைக் கொண்ட திராவிடர்கள், யௌதேயர்கள், லலித்தர்கள், க்ஷுத்ரகர்கள், உசீனரர்கள், மாவேலலகர்கள், துண்டிகேரர்கள், சாவித்ரிபுத்திரர்கள், கிழக்கத்தியர், வடக்கத்தியர், மேற்கத்தியர், தெற்கத்தியர் ஆகியோர் அனைவரும், ஓ! ஐயா {திருதராஷ்டிரரே}, சவ்யசச்சினால் கொல்லப்பட்டனர்.(47-49) பெரும் எண்ணிக்கையிலான காலாட்படை வீரர்கள், கூட்டங்கூட்டமான குதிரைகள், பெரும் எண்ணிக்கையிலான தேர்வீரர்கள், பெரும் யானைகள் பலவும் கொல்லப்பட்டன.(50) கொடிமரங்கள், ஆயுதங்கள், கவசம், ஆடை, ஆபரணங்கள், விடாமுயற்சி, உயர்ந்த பிறப்பு, நன்னடத்தை ஆகியவற்றைக் கொண்ட வீரர்கள் பலரும் அந்தப் போரில் உழைப்பால் களைப்பெதையும் அறியாதவனான பார்த்தனால் {அர்ஜுனனால்} கொல்லப்பட்டனர். அளவிலா வலிமை கொண்ட பிறர், தங்கள் எதிரிகளைக் கொல்ல விரும்பி அதே போன்ற விதியையே அடைந்தனர்.(51-52) ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரரே}, இவர்களும், ஆயிரக்கணக்கான இன்னும் பலரும், அவர்களைப் பின்தொடர்ந்தவர்களும் போரில் கொல்லப்பட்டனர். நீர் என்னிடம் கேட்டதற்கு இப்போது பதில் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்.(53)
இவ்வாறே அர்ஜுனனும், கர்ணனும் போரிட்ட போது அழிவு ஏற்பட்டது. போரில் விருத்திரனை மகேந்திரன் கொன்றதைப் போலவும், ராவணனை ராமன் கொன்றதைப் போலவும்,(54) நரகன், அல்லது முரணைக் கிருஷ்ணன் கொன்றதைப் போலவும்; மூவுலகங்களிலும் கொண்டாடப்படும் ஒரு பயங்கரப் போரைச் செய்த பிறகு, போரில் வெல்லப்பட முடியாதவனும், சொந்தங்களுடனும், நண்பர்களுடனும் கூடியவனுமான வீர கார்த்தவீரியனைப் பிருகு குலத்தின் ராமர் {பரசுராமர்} கொன்றதைப் போலவும்;(55,56) (அசுரன்) மஹிஷனை ஸ்கந்தன் கொன்றதைப் போலவும், (அசுரன்) அந்தகனை ருத்திரன் கொன்றதைப் போலவும், ஓ! மன்னா {திருதராஷ்டிரரே}, போரில் வெல்லப்பட முடியாதவனும், தார்தராஷ்டிரர்களுக்கு வெற்றியில் நம்பிக்கை ஏற்படுத்தியவனும், பாண்டவர்களுடன் ஏற்பட்ட பகைமைக்குப் பெரும் காரணமானவனும், தாக்குபவர்களில் முதன்மையானவனுமான கர்ணனை, அவனது சொந்தங்கள் அனைவருடன் சேர்த்து அர்ஜுனன் ஒரு தனிப்போரில் கொன்றான். (57,58)
ஒரு காலத்தில், ஓ! ஏகாதிபதி {திருதராஷ்டிரரே}, பாண்டுவின் மகன் சாதிப்பான் என்பதை நன்கு சிந்திக்கும் நண்பர்கள் உமக்குத் தெரிவிக்கத் தவறவில்லையெனினும் {தெரிவித்தார்கள் எனினும்}, அவனால் {அர்ஜுனனால்} இயலும் என்று நீர் எதை நம்பாதிருந்தீரோ அதை இப்போது அவன் சாதித்துவிட்டான். பேரழிவு நிறைந்த அந்தப் பேரிடர் இப்போது வந்துவிட்டது.(59) ஓ! மன்னா, பேராசைமிக்க உமது மகன்களுக்கு நல்லாசிகளைக் கூறி, அவர்களின் தலைகளில் நீர் தீமைகளை {பாவத்தைக்} குவித்துவிட்டீர். அத்தீமைகளின் கனியே இப்போது தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்கிறது" {என்றான் சஞ்சயன்}.(60)
----------------------------------------------------------------------------கர்ண பர்வம் பகுதி 5-ல் உள்ள சுலோகங்கள் : 60
|
ஆங்கிலத்தில் | In English | 
|